จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามพระลักษณ์นางสีดา พบกับฤษีสระภังค์
แผ่นที่ ๗๓ – พระเทพกระวี
|
|
| ๕๐๕ ห้ากระษัตริยเสดจข้าม | | เฉนียนชล
|
| ถึงฝั่งกับพวกพหล | | คับขั้ง
|
| ชนนีเสด็จเนาบน | | รถรีบ ยาตรแฮ
|
| ลุบริเวณชฎิลยั้ง | | หยุดพ้องพลพฤนทร์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๐๖ ทัพขั้งนอกเฃตรด้าว | | กุฎี
|
| พระพรตเชิญชนนี | | เสด็จเต้า
|
| สองดาบศนำวิถี | | สี่กษัตริย์ จรแฮ
|
| ถึงถิ่นภารทวราชเข้า | | นบน้อมนักธรรม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๐๗ นักพรตถามว่าไท้ | | ราชถวัลย์
|
| ไฉนผนวชละขอบขันธ์ | | เฃตรกว้าง
|
| พระพรตบอกสิ้นสรรพ์ | | เหตุกลับ ถามแฮ
|
| ทราบถิ่นโปรดแนะบ้าง | | ท่านแจ้งเธอครวญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๐๘ ดาบศเหนพระเศร้า | | สงสาร
|
| ทูลว่าจะพาหลาน | | สู่ไท้
|
| ชวนสองพระอาทิตย์ | | นำกษัตริย์ ไปเฮย
|
| ถึงกุฎิ์ชฎิลต่างไหว้ | | กฤษณ์ยั้งไหนถาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๐๙ สรภังค์ดาบศแจ้ง | | จริงไข
|
| สามกษัตริย์เนาเฃตรไศล | | พนัศด้าว
|
| นามสัตกูฎเชิญไป | | ตาจัก นำเฮย
|
| นักพรตสี่นำท้าว | | เสด็จเข้าไพรเขียว ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๑๐ พวกดาบศอยู่เบื้อง | | เชิงคิรี
|
| เหนหมู่พหลหวาดหนี | | วุ่นว้า
|
| ส่วนพระลักษณ์เสดจลี | | ลาศเสาะ ผลแฮ
|
| ยลพระพรตยกพยุหกล้า | | คิดแค้นปลองศิลป์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๑๑ ปางงพระรามสดับก้อง | | โกลา หลแฮ
|
| ตระหนักศรอนุชา | | รีบเค้า
|
| ตรัสถามทราบกิจจา | | ตามเหตุ ทูลเฮย
|
| ปรามพระลักษณ์อยุดเข้า | | กุฎิ์ทั้งสององค์
|
| | |
|
แผ่นที่ ๗๔ – พระเทพกระวี
|
|
| ๕๑๒ สรภังค์ดาบศทั้ง | | สามมุนี
|
| นำเสดจดลกุฎี | | กฤษณไท้
|
| พักพลร่มเฌอคิรี | | นอกเฃตร
|
| กษัตริย์สี่เสดจใกล้ | | วิศณุแล้วโศกศัลย์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๑๓ พระรามยลอนุชเศร้า | | กำสรด
|
| เกรงกนิฐชีพจักปลด | | กอดไว้
|
| ห้ากษัตริย์ต่างรันทด | | ครวญค่ำ
|
| คลายโศกถามถึงไท้ | | ชนกเศร้าฤๅเกษม ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๑๔ พระพรตทูลแต่ต้น | | จนจบ ความแฮ
|
| บิตเรศโศกปรารภ | | เชษฐเจ้า
|
| จากเวียงพระโศกสยบ | | จนชีพ ดับแฮ
|
| สามกษัตริย์ทราบโศกเศร้า | | ขัติยห้าวิสัญญี ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๑๕ สุมันตันเหนรีบเฝ้า | | พระชนนี ทูเฮย
|
| ทราบเหตุจึ่งเสดจลี | | ลาศเร้า
|
| ถึงกลับโศกทเวศทวี | | สยบอีก กำนันแฮ
|
| นักพรตมาตยหมอเข้า | | ช่วยแก้พลันหาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๑๖ ฟื้นองค์พงษขัติยพร้อม | | เหนกัน
|
| รามลักษณอรรคเรศอัญ | | ชลิตน้อม
|
| มาตุรงค์ท่านรำพรรณ์ | | เชิญเดจ กลับนา
|
| กฤษณรักษรับสัตยซ้อม | | มั่นแล้วฤๅคืน ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๑๗ ไกยเกษีกล่าวอ้อน | | วอนขมา โทษแฮ
|
| เชิญพิศณุกลับภารา | | อย่างกี้
|
| พระตรัสมั่นสัตยา | | ห่อนรับ คำเฮย
|
| จักรักษาสัตย์ชี้ | | เช่นไท้ไอยกา ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๑๘ พระวิสฐสวามิตรได้ | | สดับตรัส
|
| เหนพระรามอางสัตย์ | | มั่นถ้อย
|
| ชักเรื่องขัติยวัตร | | ครองอยุทธ เพรงแฮ
|
| พระพรตทูลขอคล้อย | | อยู่ด้วยองค์นรายน์ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๗๕ – พระเทพกระวี
|
|
| ๕๑๙ พระจักรีทฤษดิน้อง | | โศกศัลย
|
| กอดกนิฐจาบัลย | | พร่ำพร้อง
|
| อย่าเทวศกลับเฃตรขันธ์ | | ผดุงราษฎ์ เทิญพ่อ
|
| พระพรตฟังยิ่งร้อง | | ร่ำไห้โหยครวญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๒๐ ฝ่ายรุกขเทพยสดับถ้อย | | เชิญนารายน์
|
| อมรหมู่แสดงกาย | | เยี่ยมหน้า
|
| บังคับพระพรตคลาย | | เคลื่อนทัพ กลับแฮ
|
| คนปกครองไพร่ฟ้า | | กฤษณเอื้อนตามอมร ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๒๑ น้องนรายน์สดับซ้ำ | | โศกศัลย์
|
| ดังถูกอาวุธฟัน | | หม่นไหม้
|
| จึ่งทูลสนองพระบัญ | | ชาพระ พี่นา
|
| ขอคู่ฉลองบาทไท้ | | เพื่อไว้แทนองค์
|
|
|
|
|
| ๕๒๒ ปางพระราเมศร์เอื้อน | | อรรถแถลง
|
| จำจักเดินพนัศแขวง | | ปราบเสี้ยน
|
| ฉลองบาทคู่ปทานแสดง | | ความรักษ อนุชนา
|
| ห้ากษัตริย์ต่างโศกเพี้ยน | | ผัดยั้งอาศรม ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๒๓ ฝ่ายสี่นักสิทธิแจ้ง | | เหลือทาน ทัดนา
|
| อวยสัสดิแล้วคืนสฐาน | | อยู่ยั้ง
|
| สองกษัตริยละพรตกาญ | | จนเครื่อง ทรงแฮ
|
| เลิกทัพกลับพร้อมทั้ง | | มาตุไท้สามองค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๒๔ ครั้นถึงปลายเฃตรด้าว | | อยุทธยา นครเอย
|
| ให้อยุดสร้างภารา | | ที่นั้น
|
| พระพรตสั่งอนุชา | | เชิญชเนติก์ สามเฮย
|
| กลับบุเรศเธอสถิตยหั้น | | พักถ้าอวะตาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๒๕ กล่าวถึงพิราพกล้า | | ฤทธิมหันต์
|
| เนาถิ่นเขาอัศกรรณ | | อยาบช้า
|
| มีสวนปลูกพวาสุวรรณ | | พฤกษหนึ่ง ปลาตพ่อ
|
| กำชับบ่าวอสุรถ้า | | สัตวล้ำแดนกุม ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๗๖ – พระเทพกระวี
|
|
| ๕๒๖ สั่งเสร็จเหจเหาะขึ้น | | คัคณานต์
|
| แผลงฤทธิบังสุริยฉาน | | มืดฟ้า
|
| ดลไตรทศเทวสฐาน | | หยอกสุ รางค์เฮย
|
| เหนเครื่องประดับคว้า | | แย่งได้กลับแดน ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๒๗ ปางพระรามกับด้วย | | อนุชา ธิราชแฮ
|
| อรรคเรศองค์สีดา | | พรตสร้าง
|
| หฤไทยขุ่นทรงอา | | ไลยพระ ชนกเอย
|
| จึ่งเสดจมายังข้าง | | นัคไหว้ลาชฎิล ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๒๘ ฝ่ายดาบศใหญ่น้อย | | ฟังคำ ลาแฮ
|
| ในจิตรอาไลยกำ | | สรดไห้
|
| อวยพรเสรจพระดำ | | เนินจาก ไศลเฮย
|
| ถึงกุฎอิสิทธิ์หนึ่งไท้ | | เสด็จเข้าวันทา ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๒๙ เหนดาบศอยู่ด้วย | | นางชฎิล
|
| แคลจิตรถามนามมุนินท์ | | เผ่าพ้อง
|
| นักพรตตอบตามระบิล | | สุทัศชื่อ กษัตริย์พ่อ
|
| กลับซักพระพี่น้อง | | อีกทั้งอนงค์ไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๓๐ พระฟังถามจึ่งแจ้ง | | เสรจความ หลังนา
|
| นักสิทธิชวนอยู่ตาม | | รักท้าว
|
| เธอตอบว่าใกล้คาม | | เฃตรอยุธ ยาพ่อ
|
| ขอกราบลาไปด้าว | | ถิ่นให้ไกลนคร ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๓๑ ดาบศสุดขัดได้ | | อวยพร
|
| จงปัจจามิตรหยอน | | พ่ายแพ้
|
| นางชฎิลกับบังอร | | อรรคเรศ เสน่ห์แฮ
|
| สรวมสวัสดิทุกขเว้นแท้น | | เสรดจแล้วเธอลา ฯ
|
|
|
|
|
| ๕๓๒ สามกระษัตริย์จากพ้น | | อาศรม สุทัศแฮ
|
| ลุฝั่งชลพักชม | | ร่มไม้
|
| จักข้ามนึกปรารมภ์ | | เรือขัด สนนา
|
| รุกขเทพยนิมิตรเรือให้ | | เสดจข้ามคงคา ฯ
|
| | |
|