จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามเตรียมบวชเป็นฤษี พระลักษณ์ออกบวชตามพระพรตจะฟันนางไกยเกษีมารดา เหตุที่ทำให้พระบิดาสิ้นพระชนม์
แผ่นที่ ๖๑ – ขุนมหาสิทธิโวหาร
|
|
| ๔๒๑ พระรามประณตน้อม | | ชนนี
|
| แสดงกิจไกยเกษี | | สั่งให้
|
| เดินป่าสิบสี่ปี | | ผนวชสถิตย ไพรแฮ
|
| คำสั่งบิตุเรศร์ได้ | | ตรัสแล้วขอลา ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๒๒ พระนางสดับถ้อยบุตร | | สุดกรสรร ห้ามเฮย
|
| แม่จักถามทรงธรรม์ | | เทียบซ้ำ
|
| ตรัสพลางพระนางผัน | | ผายสู่ เฝ้าแฮ
|
| ทูลว่าลูกผิดล้ำ | | ฦกร้ายแรงไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๒๓ ลูกเราความแผกน้อย | | ไหนมี แม่เอย
|
| เหตุเพราะไกยเกษี | | สอดแย้ง
|
| ถึงสัจที่พาที | | คราวปทูต ทวงแฮ
|
| ดูดุจมารดาลแกล้ง | | กล่าวล้างชีพเรียม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๒๔ สองกษัตริย์โศกต่างสิ้น | | สมประดี
|
| สมคิดไกยเกษี | | คาดไว้
|
| จัดเครื่องผนวชมี | | คำสั่ง ค่อมแฮ
|
| ค่อมปรนตรับใช้ | | สู่ท้าวทูลถวาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๒๕ จักกฤษณสดับรับถ้อย | | กุจจี แถลงเฮย
|
| หวนตริถึงไพรี | | ราพร้าย
|
| มันเยียฬราษฎร์ฤๅษี | | เราชอบ ปราบนา
|
| พลางเพระเปลื้องเครื่องย้าย | | เพศเข้าผนวชพลัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๒๖ พระลักษณทราบเหตุสิ้น | | แสนเคือง
|
| พระพี่บได้เมือง | | มุ่นเศร้า
|
| จับศรฤทธิเรือง | | น้าวมุ่ง พระนางแฮ
|
| พระกฤษณ์ทราบเสด็จเข้า | | ยุดห้ามอนุชา ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๒๗ พระบิตุรงค์ทรงสัตย์ไว้ | | เดิมมี
|
| กับแม่ไกยเกษี | | สั่งซ้ำ
|
| แรมป่าสิบสี่ปี | | จึงกลับ กรุงแฮ
|
| จำพี่จักผดุงค้ำ | | สัตยนั้นคงควร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๒ – ขุนมหาสิทธิโวหาร
|
|
| ๔๒๘ พระลักษณตริครุ่นเฝ้า | | เสียพระไทย
|
| เราอยู่จะดูใคร | | สบหน้า
|
| โดยเสด็จพระพี่ไป | | ดีกว่า อยู่นา
|
| กลับสู่ปรางค์บช้า | | รีบเข้าผนวชตาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๒๙ พระยลอนุชผนวชจ้อง | | จักจร ห้ามเฮย
|
| ใครอยู่เพื่อนบิดร | | มาตุด้วย
|
| พระพรตจักครองนคร | | เขาอยู่ พิทักษ์แฮ
|
| น้องจักตามกว่าม้วย | | กับใต้บาทบงษุ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๐ พระกฤษณืทรงสดับถ้อย | | อนุชา ชมเฮย
|
| ขอบจิตรเจ้าเสน่หา | | พี่ล้ำ
|
| ฝ่ายอรรคราชสีดา | | ทราบเหตุ ครวญแฮ
|
| นางรีบผนวชซ้ำ | | สู่เฝ้าวอนตาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๑ พระเมิลนางผนวชเศร้า | | โศกา ตามเอย
|
| ปรามเล่าทุกข์ไภยา | | ยิ่งล้น
|
| นุชเนาเพื่อนมารดา | | ดีกว่า จรแฮ
|
| สิบสี่ปีไป่พ้น | | พี่นี้จักคืน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๒ นางยินราเมศรห้าม | | โศกี ครวญเอย
|
| พระปลอบว่าเวรมี | | อย่าเศร้า
|
| สามกระษัตริย์ระทมลี | | ลาศสู่ เฝ้าแฮ
|
| นางสมุทยลบุตรเข้า | | ผนวชทั้งสามถาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๓ พระหริวงษ์อฟภิวาทแล้ว | | ทูลสนอง
|
| ตามเหตุห่อนได้ตรอง | | ครอบหล้า
|
| สีดาพระลักษณปอง | | ไปเพื่อน ลูกแฮ
|
| ลาพระแม่แม่ฃ้า | | บาทท้าวโปรดทูล ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๔ นางสมุทพิลาปแล้ว | | สอนพระลักษณ์
|
| จรพนัศจงพิทักษ์ | | พี่เจ้า
|
| สีดาพ่อจงรัก | | เสมอมาตุ รงค์แฮ
|
| พระประสาทเสื่อมเศร้า | | สดวกได้คืนนคร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๓ – ขุนมหาสิทธิโวหาร
|
|
| ๔๓๕ สามกษัตริย์ประณตน้อม | | ลาจร ไปเฮย
|
| ฝ่ายพวกอำมาตยนิกร | | ไพร่ฟ้า
|
| บรรฦๅทั่วพระนคร | | สามราช ผนวชแฮ
|
| สองนักสิทธิไป่ช้า | | วิงท้วงถามนารายน์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๖ พระรามเล่าเหตุให้ | | สองมนี สดับนา
|
| พระแม่ไกยเกษี | | สั่งชั้น
|
| ให้ผนวชสิบสี่ปี | | ไปอยู่ พนัศแฮ
|
| พระลักษณสีดานั้น | | เพื่อนเต้าตามจร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๗ สองนักสิทธิทราบแล้ว | | รีบมา เฝ้าแฮ
|
| ถึงที่ในปรางค์ปรา | | สาทท้าว
|
| เหนเกาสุริยา | | ทธรฐ โศกเอย
|
| ถามว่าขับรามร้าว | | เรื่องร้ายแรงไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๘ ทธรฐว่าเหตุนี้ | | ไกยเก ษีนา
|
| ทวงสัตย์กล่วเกเร | | ร่ำรื้อ
|
| ข้าอยากแหวะอกเขา | | วีเพ่ง จิตรนอ
|
| เกรงจักเสียสัตยอื้อ | | โลกยช้าคำฉิน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๙ ชฎิลสองสังเวชท้าว | | แสนทวี
|
| ผิว่าไกยเกษี | | แนะเจ้า
|
| ลูกได้พระบูรี | | สมคิด แล้วแฮ
|
| ขออย่าให้พระรามเข้า | | ป่าร้างแรมเมือง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๐ ไกยเกษีเคียดแค้น | | คำอา จาริย์แฮ
|
| กิจใชกิจสิทธา | | พร่ำพร้อง
|
| ชฎิลว่าพระภรรษดา | | คุณยิ่ง นางเอย
|
| ไฉนคิดทรยศจ้อง | | จักให้วายปราณ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๑ นางว่านักสิทธินี้ | | โมหันธ์
|
| ผิดชอบผัวเมียกัน | | กิจคร้าม
|
| ทธรฐสดับโดยอัน | | อุจอาจ คำนา
|
| ทรงสัตย์แม่ลูกห้าม | | อย่าให้มันเผา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๔ – ขุนมหาสิทธิโวหาร
|
|
| ๔๔๒ สองนักสิทธิร่ำรื้อ | | รำพรรณ ปลอยเอย
|
| เหลือจะทัดทานผัน | | ผ่อนย้าย
|
| ทูลลารีบจรจรรย์ | | มาจวบ รามแฮ
|
| บอว่าหญิงปากร้าย | | สุดง้องอนเขา ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๓ พระอวตารสดับแจ้ง | | โศกี
|
| ถวิลชนกชนนี | | ร่ำเศร้า
|
| พลางลานักสิทธิลี | | ลาศรัถ ยาแฮ
|
| ฝ่ายสุมันตันเร้า | | อุระร้อนเกณฑ์พล ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๔ เทียมรถเสร็จไพร่พร้อม | | ตามทัน
|
| เชิญเสด็จทรงรถสุวรรณ์ | | เรียบริ้ว
|
| ท้ายรถสุมันตัน | | กำกับ ไปแฮ
|
| ฝูงราษฎรนบนิ้ว | | นอบเกล้าโดยจร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๕ เทพดนเสด็จออกเบื้อง | | ทักษิณ
|
| หวังเพื่อปราบอสุรินทร์ | | เหล่าร้าย
|
| ขุนรถขับรถลิน | | ลาศลุ สวนแฮ
|
| สุริยลับคลับคล้าย | | เคลื่อนเข้าพักพล ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๖ เทเวศดาลเหตุให้ | | พหลหลับ
|
| สามกระษัตริย์จากประทับ | | ที่ล้อม
|
| เข้าดวงล่วงด่านลับ | | เรวรีบ จรแฮ
|
| รุ่งสุมันตันพร้อม | | มาตรรู้กษัตริย์หาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๗ จึ่งอุบายสั่งให้กลับ | | กรุงพลัน ลุเอย
|
| ชาวประชาเกษมสันต์ | | แซ่ซ้อง
|
| นางสมุทแว่วสำคัญ | | สามกษัตริย์ กลับแฮ
|
| นางรีบเสด็จสู่ห้อง | | แทบท้าวผธมใน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๘ สุมันตันรีบเข้า | | ถวายกร
|
| ทธรฐออกบัญชร | | สบพร้อม
|
| อำมาตย์เบิกกิจจร | | สามกษัตริย์ ผนวชนา
|
| ท้าวสดับประหนึ่งต้อง | | สาตรล้มประไลยชนม์ ฯ
|
| | |
|