จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
นางกุจจีค่อมทูลยุยงนางไกยเกษี
แผ่นที่ ๕๓ – ขุนมหาสิทธิโวหาร
|
|
| ๓๖๕ ปางกระษัตริย์สมเยศท้าว | | ทธรฐ
|
| ครองอยุทธยายศ | | ยิ่งไท้
|
| ราชบุตรนับรวมหมด | | มีสี่ องค์เอย
|
| อำมาตยราฎรได้ | | ศุขล้ำเหลือเกษม ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๖๖ พระทรงดำริห์ด้วย | | เอารส
|
| หวังจักเศกสมมติ | | มอบด้าว
|
| พระสัตรุศพระพรต | | สองพี่ น้องนา
|
| ควรแก่สมบัติท้าว | | ท่านผู้ไอยกา ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๖๗ แต่รามแลลักษณ์ผู้ | | อนุชา
|
| ควรยกอยุทธยา | | มอบให้
|
| ตัวเราเล่าชรา | | หกหมื่น ปีนอ
|
| หวักฝากประยูรได้ | | สืบเชื้อขัติยา ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๖๘ ตริเสรจออกเอื้อนราช | | บรรหาร ถามเอย
|
| อำมาตย์ราชวงษวาร | | พรั่งพร้อม
|
| จักอภิเษกรามการ | | ผิดชอบ ไฉนนา
|
| ต่างก็เหนชอบน้อม | | นอบเกล้าโดยทรง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๖๙ สมเดจบรมบาทเบื้อง | | บิดร
|
| ตรัสเรียกพระรามสอน | | สั่งซ้ำ
|
| จักเศกพ่อครองนคร | | สืบราช ปยูรเฮย
|
| จงพ่อผดุงค้ำ | | เฃตรให้ภูลเกษม ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๗๐ รามสดับรับสั่งให้ | | ครองนคร
|
| ตริว่าใครจักรอญ | | ราพร้าย
|
| โดยกิจพระบิดร | | จำจิตร สนองนา
|
| จึ่งบ่ทูลยักย้าย | | หย่อนคล้อยตามกระแส ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๗๑ พระชนกฟังบุตรเชื้อ | | โองการ ท่านนา
|
| จึ่งสั่งโหรคูณหาร | | ฤกษค้น
|
| ผิวะเหนชอบไฉนวาร | | โมงทุ่ม บาทแฮ
|
| จงพิจารณรีบร้น | | เร่งให้ฤกษแถลง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๔ – ขุนมหาสิทธิโวหาร
|
|
| ๓๗๒ ขุนโหรรับสั่งค้น | | คำภีร์ พบเอย
|
| ดวงเทพสถิตยราศี | | เมศซ้ำ
|
| ลักษณ์จันทร์อยู่มินมี | | อสุราช เล็งแฮ
|
| พระเคราะห์เลิศพักย้ำ | | ย่อมร้ายนิราศเมือง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๗๓ บังเอิญเทเวศรเข้า | | ดนจิตร
|
| ให้พระโหรเหนผิด | | พลาดพลั้ง
|
| ถวายพระฤกษโดยกิจ | | การราช พิธีเฮย
|
| เดือนสี่วันจันทร์ทั้ง | | ปักษ์ขึ้นตรีวาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๗๔ พระทรงสดับทราบสิ้น | | สารพรรณ์
|
| ตรัสสั่งสุมันตัน | | ที่เฝ้า
|
| จงจัดกิจพิธีสรรพ์ | | อภิเศก รามเฮย
|
| พลางรับสั่งใส่เกล้า | | ออกแจ้งจ่ายหมาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๗๕ เกณฑ์แปดตำรวจตั้ง | | มณฑป รดมเฮย
|
| ห้ายอดยลงามครบ | | เครื่องครื้น
|
| เรืองมาศมณีนพ | | เทียมทิพย์ พิมานแฮ
|
| พรมลาศสะอาดพื้น | | เพริศพร้อมพิสูตคำ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๗๖ ไพดานดาเรศพร้อย | | พรายสี
|
| ห้อยสุมาลย์มาลี | | สระดื้น
|
| กรดสังข์แท่นมณี | | นาอเนก เครื่องแฮ
|
| เสวตรฉัตรภัทรบิฐพื้น | | ลาดล้วนวางตา
|
|
|
|
|
| ๓๗๗ ทอดอัษฎาวุธถ้วน | | สบสรรพ์
|
| เครื่องราชกักกุธภัณฑ์ | | พิศพร้อม
|
| ราชวัตรฉัตรเรียงกัน | | รายรัถะ ยาแฮ
|
| ขอบเฃตรนิเวศนล้อม | | ปักล้วนธงไสว ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๗๘ ขุนอัศวรับสั่งแล้ว | | เรวจร
|
| บันลุไกยเกษนคร | | นอบเฝ้า
|
| ทูลน้องพระทรงศร | | สองทราบ เสร็จนา
|
| พวกหนึ่งลุกุฎิ์เข้า | | นบพร้องสองชฎิล
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๕ – ขุนมหาสิทธิโวหาร
|
|
| ๓๗๙ สองนักสิทธิสดับถ้อย | | เสนี นิมนต์เอย
|
| จึ่งป่าวคณะโยคี | | ทั่วหน้า
|
| ต่างทรงเครื่องฤๅษี | | เสร็จรีบ จรเฮย
|
| ลุนครห่อนช้า | | รีบเข้าโรงพิธี ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๐ ฝ่ายกุจจีแต่ต้อง | | กสุนแผลง
|
| อาฆาฏพระรามแหนง | | นึกร้าย
|
| ภอการอภิเษกแจง | | จัดพรัก พร้อมเฮย
|
| ค่อมคิดแล้วรีบผ้าย | | สู่เฝ้ามหิษี ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๑ พิไรว่าพระแม่เจ้า | | จอมไกย เกษเอย
|
| รามจะครองเวียงไชย | | เฉิดหล้า
|
| พระพรตยศหย่อนไฉน | | นึกอัประ หยดเอย
|
| พระแม่ทูลอย่าช้า | | เรื่องท้าวสัตยปทาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๒ นางกษัตริย์เหนชอบด้วย | | กุจจี
|
| จึ่งใส่กลทำที | | เคลือบไคล้
|
| กรสยายแย่งเกษี | | เสริมแช่ง โศกนา
|
| เสดจสู่ไสยาศน์ให้ | | หับห้องผธมครวญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๓ ทธรฐธิราชไท้ | | ภูบดี เสดจเอย
|
| ออกสุรางค์นารี | | เรียบเฝ้า
|
| นางไกยะเกษี | | สูญภักตร ไฉนนา
|
| พลางตริพลางยาตรเข้า | | สู่ห้องเหนครวญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๔ ตรัสถามว่านิ่มเนื้อ | | นวลผจง
|
| ใยจึ่งกันแสงทรง | | โศกสอื้น
|
| พลางระโบมว่าโฉมยง | | อย่าเทวศ เลยแม่
|
| จักประสงค์ใดพื้น | | ภพนี้จงแถลง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๕ ได้ทีนางนบน้อม | | เสนอวอน พระเอย
|
| ฃอพระพรตครองนคร | | สืบไท้
|
| เชิญพระจักรกฤษณ์จร | | ยังพนัศ
|
| สิบสี่ปีจึ่งให้ | | กลับเข้าถวัลเวียง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๖ – ขุนมหาสิทธิโวหาร
|
|
| ๓๘๖ พระสดับประหนึ่งต้อง | | อสนี บาตเฮย
|
| นิชาติหญิงกระลี | | โลภล้ำ
|
| จะใคร่ผ่าทรวงฃี | | วิตรแหวะ ดูนนา
|
| เกรงจักเสียงสัตยกล้ำ | | กลับเอื้อนอารี ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๗ นางแส้งพิลาปรื้อ | | รำพรรณ์ ทูลเอย
|
| ปางปทูตพระทรงธรรม์ | | ไล่ล้าง
|
| ขยมสู้ละชีวัน | | กรประกอบ รถนา
|
| พระราชทานสัตยอ้าง | | แก่ข้างจึ่งขอ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๘ เรียมเสน่ห์อนุชดุจด้วย | | ดวงชี วาตน์เอย
|
| ความชอบขอบคุณมี | | มากล้น
|
| พรตน้องจะครองบุรี | | รัชก่อน พี่นา
|
| ราษภร์ชักขุดแคะค้น | | ขอดข้อครหา ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๙ ฤๅงามตามแต่เจ้า | | จงใจ จัดเอย
|
| ขออย่างส่งรามไป | | ป่ากว้าง
|
| ผิวะลูกจากวันใด | | เด็จชีพ พี่นา
|
| จงเมตตาอย่ามล้าง | | พี่ให้วายปราณ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๐ ข้าบาทสละชีพด้วย | | ภักดี
|
| หวังยกสัตยสวามี | | เชิดไว้
|
| เพียงพระลูกจักลี | | ลาศสู่ พนัศนา
|
| พระจักลาญชีพได้ | | ดั่งนี้ฤๅควร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๑ พระฟังดังกฤชซ้ำ | | เสียบทรวง
|
| กุมพระขรรค์พลันทะลวง | | ไล่เงื้อ
|
| หวนคิดตขิตดขวง | | ถึงสัตย เดิมนา
|
| ทิ้งพระแสงโศกเมื้อ | | สู่ห้องสลบพลัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๒ นางยลอธิราชเจ้า | | วิสัญญี
|
| แสนสุดจะปรีดี | | ละไท้
|
| พระนางรีบจรลี | | มาปทับ ทวารเฮย
|
| ตรัสสั่งนางสาวใช้ | | ช่วยเฝ้ารวังการ ฯ
|
| | |
|