จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ท้าวทศรถ พระราม ยกทัพกลับอยุธยา พบรามสูรขวางหน้า พระรามรบกับรามสูร รามสูรเห็นเป็นนารายณ์ขอถวายศร พระรามฝากพระพิรุณรักษาไว้
แผ่นที่ ๓๓ - ขุนท่องสื่อคนเก่า
|
|
| ๒๒๕ เอกองค์ทธรฐเจ้า | | จอมพล
|
| รีบพยุหพหล | | โห่ครื้น
|
| ผงคลีกรหลบบน | | บดเมฆ มัวแฮ
|
| เสียงรถเสียงคชพื้น | | ภาพด้าวดินไหว ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๖ นกกระเตนรังเติบใต้ | | ปัถพี
|
| ดาลเหตุดลสกุณี | | เร่าร้อน
|
| ผินถาถาบโถมตี | | ธงรถ ไชยแฮ
|
| บินผาดผันผายย้อน | | ผ่านซ้ายคระไลยขวา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๗ พระเหนพิหคเร้า | | ลางทรง ตริเอย
|
| หลากกระเตนตีธง | | ถาบแคล้ว
|
| เสียวทรวงพระสุดสง | | ไสยเหตุ ไฉนนอ
|
| ตรัสเรียกโหรมาแล้ว | | เล่าแจ้งประจักษ์ถาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๘ โหรารับสั่งน้อม | | นับยาม
|
| สอบพไชยสงคราม | | เคราะห์ต้อง
|
| ทูลเหตุพิหคลาม | | ลางศึก มีนา
|
| แต่พระเกียรดิจักป้อง | | ปัดเสี้ยนเศิกไกษย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๒๙ ทธรฐทราบถี่ถ้อย | | ทำนาย
|
| ทรงพระศรวรชวนสาย | | สวาศยิ้ม
|
| พลางสั่งพยุหผาย | | ผันรีบ จรแฮ
|
| เสียงทศโยธิปิ้ม | | ป่าปี้ป่นกลาย
|
|
|
|
|
| ๒๓๐ รามสูรอสุรร้าย | | เริงทนง
|
| ถวิลจักประภาษดง | | ดับเศร้า
|
| ทรงเครื่องทิพยเสร็จทรง | | ขวานเพชร ศรแฮ
|
| เหาะรีบลุป่าเข้า | | เฃตรแคว้นมิถิลา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๓๑ ชมสัตวจัตบาทห้วย | | เหวผา
|
| ยินสนั่นพลคลา | | ครั่นครื้น
|
| มารจรจวบพะลา | | กรราพ ถามเฮย
|
| จอมทัพนามใดพื้น | | มนุษยน้อยนครไหน
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๔ – ขุนท่องสื่อคนเก่า
|
|
| ๒๓๒ ฝ่ายทหารกองน่าได้ | | สดับคำ ถามแฮ
|
| ยลยักษยืนกำยำ | | ขยับเยื้อง
|
| ที่กล้ากล่าวตอบสำ | | แดงราช รามเอย
|
| ไปยกศิลป์ภิเศกเบื้อง | | บาทได้พระนางคลา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๓๓ พระยายักษพิโรธแค้น | | ขบกราม
|
| เหม่เหม่มึงบอขาม | | แข่งอ้าง
|
| เราคือพระกาลตาม | | ตัดชีพ แลนา
|
| กระทืบบาทมาดมล้าง | | ไล่ร้นพลตลุย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๓๔ ถึงรถเหนราชทั้ง | | สององค์
|
| ขุนราพพิศยุพยง | | หยาดฟ้า
|
| เหวยมนุษยใยทนง | | นามเช่น เราฮา
|
| ภานาฎผาดผ่านหน้า | | จักมล้างชิงสมร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๓๕ ทรงสังข์ฟังราพก้อ | | เกินกาย
|
| ตรัสว่ามารอย่าหมาย | | มุ่งท้า
|
| เราคือพระนารายน์ | | องค์อวะ ตารแฮ
|
| มาปราบอสูรเสี้ยนหล้า | | ชาติร้ายแรงคนอง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๓๖ รามสูรสดับเกรี้ยว | | เกริกกัง หรรเฮย
|
| เทพประชุนเรายัง | | จับเขวี้ยง
|
| แกว่งขวานเพชรผาดผัง | | แผลงเดช มืดแฮ
|
| เปนอัสนีปลาบเปรี้ยง | | เปรื่องครื้นคำรน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๓๗ สี่นางกระษัตริย์ว้า | | หวีดเสียง
|
| สนมนาฎอิกพลเพียง | | พ่างม้วย
|
| ทธรฐประคองเคียง | | ปลอบนาฎ สามเฮย
|
| ว่าลูกเรามาด้วย | | เดชล้ำฤทธิมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๓๘ จักรกฤษณ์กล่าวปลอบห้าม | | ลักษมี
|
| อนุชอย่าเกรงไพรี | | ราพแกล้ว
|
| เรียมจักประหารชี | | วาแทตย์ เองแม่
|
| พลางลั่นพาลจันทแผ้ว | | ผ่องแจ้งเหนอสูร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๕ – ขุนท่องสื่อคนเก่า
|
|
| ๒๓๙ ขุนราพยลสาตรแก้ | | เดชมาร
|
| พิโรธเพียงเพลิงกัลป์ | | จ่อจิ้ม
|
| จับศรพาดสายทยาน | | แผลงตอบ ไปเฮย
|
| ศรว่องเวียนรถปิ้ม | | ปิดไว้ในวง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๐ พระเหนศิลป์อสุรร้าย | | รอบราช รถเอย
|
| ทรงจับอัคนีวาต | | หน่วงน้าว
|
| แผลงเปนจักรเพชร์ฉกาจ | | กำจัด ศรแฮ
|
| โดยฤทธิมหิทธิห้าว | | หักได้ดังประสงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๑ ขุนราพพิโรธเขวี้ยง | | ขวานราญ รบเฮย
|
| ไล่จักรพระอวะตาล | | ต่อคว้าง
|
| ราเมศรพระเหนหาญ | | ฮึกเชี่ยว ชาญแฮ
|
| พลายวาตพระแผลงมล้าง | | แหลกสิ้นฤทธิขวาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๒ อสูรเสียอาวุธร้าย | | แรงพยศ
|
| ดวงเนตรดุจเพลิงกรด | | กราดเกรี้ยว
|
| แผดสิงหนาทแทบทศ | | ทิศล่ม แหลกฮา
|
| ทลึ่งจับงอนรถเลี้ยว | | ลากง้างกลางแปลง
|
|
|
|
|
| ๒๔๓ นารายน์ลงรบด้วย | | ขุนมาร
|
| ตนต่อตนต่างหาญ | | ต่อห้าว
|
| ต่างรุกต่างรบราน | | เริงเดช
|
| ยักษพลาดทรงศรน้าว | | หวดต้องมารกระเดน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๓๔ ราพร่ำกำสรดสท้าน | | ฤทธิรอน
|
| เหลือบเนตรจวบสี่กร | | ก่องแก้ว
|
| ทรงสังข์จักรคทาศร | | สุรศัก ดาแฮ
|
| ทราบว่านารายน์แล้ว | | ราพง้อขอปราณ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๓๕ พระเผยพจนาดถ์แจ้ง | | ขุนมาร
|
| เราจักปราบแต่พาล | | เผ่ากล้า
|
| ซึ่งท่านฮึกหักหาญ | | เหนโทษ ตนแฮ
|
| จงพิทักษ์โลกย์หล้า | | อยู่ด้วยสัตย์ธรรม ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๖ – ขุนท่องสื่อคนเก่า
|
|
| ๒๔๖ กุมภัณฑ์รับสัตวแล้ว | | อัญชลี ทูลเอย
|
| ท้าวประสิทธิ์ศรตรี | | เมฆได้
|
| ไอยกาดับชีวี | | ตกอยู่ ข้านา
|
| ข้าบาทถวายศิลป์ไว้ | | แทบใต้บทมาลย์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๗ พระรับศรราพน้อม | | นบจร
|
| เหาะรีบลับอำพร | | เรื่อยริ้ว
|
| พระโยนพระแสงศร | | ฝากพิ รุณแฮ
|
| เกียรติเกริกเทพนบนิ้ว | | สนั่นอื้ออวยไชย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๘ แปดกระษัตรอีกทั้ง | | กำนัน นางเอย
|
| อำมาตย์แลพลขันธ์ | | กล่าวถ้อย
|
| ชมเกียรติจักรกฤษณ์มหันต์ | | เหนประจักษ์ เนตรนา
|
| ทธรฐสั่งพลคล้อย | | เคลื่อนเข้าอยุทธยา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๙ ถึงเกยกระษัตริยเก้า | | เบิกบาน กมลเอย
|
| เสด็จสู่ปรางค์สุริการ | | ก่องแก้ว
|
| ทธรฐพระราชทาน | | สมบัติ พร้อมเอย
|
| แด่สุณิสาแล้ว | | ธิราชเจ้าจิตรเขษม ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๐ พระดำรัสสั่งให้ | | ราชบุตร
|
| พระพรตพระสัตรุต | | กลับด้าว
|
| สองรับสั่งแสนสุด | | โสรมนัศ
|
| ลาเจ็ดกระษัตริยท้าว | | เสดจขึ้นรถทรง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๑ พลางสั่งให้เคลื่อนคล้อย | | คลายพลา กรเอย
|
| ม้ารถคชพลคลา | | โห่สท้าน
|
| จากกรุงอยุทธยา | | ลุพนัศ พนมแฮ
|
| ส่ำสัตว์ตื่นแตกผ้าน | | เผ่นเต้าเตลิดหนี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๒ แรมรอนพยุหครื้น | | คัลไลย
|
| ถับถั่นถึงกรุงไกย | | เกษยั้ง
|
| รถเรียบเทียบเกยไชย | | ชวนอนุ ชาเอย
|
| จากรถกรดกางกั้ง | | เสด็จขึ้นสถิตยสฐาน ฯ
|
| | |
|