จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
ข้อมูลเบื้องต้น
แม่แบบ:เรียงลำดับ
พระนิพนธ์: พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์
บทประพันธ์
|
|
| โคลง
|
| ๏ งามผงาดราชพ่าห์เพี้ยง | | พรหมทรง
|
| พระธินั่งศรีสุพรรณหงส์ | | รเห็จห้วง
|
| หงส์ทองล่องลอยลง | | รองบาท พระฤา
|
| กลอนเกริ่นเพลินพายจ้วง | | พากย์แจ้งจำเรียง ถวายแล ฯ
|
| | |
|
|
|
| กาพย์
|
| .
|
| .
|
| .
|
| ๏ คาบนี้มีปราโมทย์ | | ทรงสมโภชราชพารา
|
| ปิ่นราชพยุหยาตรา | | โดยชลมารคมากพลแมน
|
| ๏ ทรงศรีสุพรรณหงส์ | | แลระหงส่งแสงแหน
|
| หงส์ทองล่องมาแทน | | ไม่เพริดพริ้งยิ่งเรือทรง
|
| ๏ พลเรือเสื้อแดงดาษ | | ดูผุดผาดเอี่ยมอาจอง
|
| มือกรายพายยรรยง | | ยกร่อนร่าท่านกบิน
|
| ๏ เรือขบวนยวนตายล | | เรี่ยวแรงพลในชลสินธุ์
|
| งามองค์ทรงแผ่นดิน | | ดังเข้าหล้ามาธรณี
|
| ๏ แลลำแม่น้ำกว้าง | | ทั้งสองข้างทางชลธี
|
| หญิงชายมากมายมี | | มาชื่นชมราชสมภาร
|
| ๏ | | สวยสวยแม่สาวสาว | | ผัดหน้าขาวในคราวงาน
|
| นวลแป้งแต่งตระการ | | เจ้านวลพริ้งยิ่งนวลปลา
|
| ๏ | | นั่นแน่แม่คนนั้น | | เบือนหน้าหันหนีนัยน์นา
|
| อย่าอายเลยสายตา | | จักถูกว่าปลาคางเบือน
|
| ๏ | | แก้มแดงแสงสดสี | | แดงลิ้นจี่กระมังเหมือน
|
| ถามนิดอย่าบิดเบือน | | แก้มช้ำหรือดังชื่อปลา
|
| ๏ | | เนื้ออ่อนอ่อนน่วมน่วม | | แม่รูปท้วมท่วมนาวา
|
| นิ่มนุ่มชุ่มนัยน์นา | | เนื้ออ่อนแน่แม่งามพี
|
| ๏ | | งามสมแม่ผมดก | | แสร้งหยิกหยกศกเสียบหวี
|
| นุ่มมวยสวยมากมี | | บ้างศกสั้นสรรสมทรง
|
| ๏ ฝูงคนมาคับคั่ง | | สะพรึบพรั่งตั้งตาตรง
|
| เอิบอิ่มปริ่มใจจง | | ทั้งผู้เฒ่าผู้เยาวภา
|
| ๏ เหล่าเรือเหลือหลากหลาย | | ไม่งามคล้ายเรือกันยา
|
| เครื่องยนต์ย่นมรคา | | ว่องไววิ่งยิ่งลมปลิว
|
| ๏ กึกก้องห้องเวหา | | เรือล่องฟ้ามาฉิวฉิว
|
| แถวตามงามเป็นทิว | | ดังวิหคผกโผผิน
|
| ๏ บ้างมาหน้ากระดาน | | แข่งขนานปานนกบิน
|
| เหาะเหินแทนเดินดิน | | คนวิหคนกดอนเมือง
|
| ๏ แลไปปลื้มใจยิ่ง | | เห็นแต่สิ่งอันรองเรือง
|
| พระยศไป่ปลดเปลือง | | ดูโน่นนี่ไม่มีระคาง
|
| ๏ เหลียวไปในปัจฉิม | | งามถนิมคือพระปรางค์
|
| พระสถูปรูปรางชาง | | ชูยอดเยี่ยมเอี่ยมอัมพร
|
| ๏ ย่อมเห็นเป็นสัญญา | | พุทธศาสนาสถาวร
|
| พระธรรมไกรกำจร | | เครื่องนำหน้ากล้าในบุญ
|
| ๏ จริงสุดพุทธดำรัส | | ทรงแสดงอัตถ์สัตยาดุลย์
|
| รู้จักผู้มีคุณ | | คราวเพลี่ยงพล้ำท่านค้ำชู
|
| ๏ ย่อมเป็นเช่นมีพื้น | | ที่ยันยืนแห่งดนู
|
| ผู้ไร้กตัญญู | | เปรียบปราศพื้นจักยืนยัน
|
| ๏ มาเราเอาคำพระ | | เป็นสรณะประจำวัน
|
| เป็นผู้รู้คุณอัน | | ท่านทำไว้ในคราวเพรง
|
| ๏ จักสู่สวัสดี | | เครื่องยายีจักยำเยง
|
| ปรีดีมีมาเอง | | เพราะรู้รสพจน์พุทธองค์
|
| ๏ ขอถวายพระพรสี่ | | แด่ภูมีวีรวงศ์
|
| ทุกข์โศกโรคภัยจง | | แผ้วพระบาทปลดปราศเทอญ ฯ
|
| | |
|
|
|
| โคลง
|
| ๏ สรวมชีพอัญชลิตซ้อง | | อาเศียร
|
| ทศพิธราชธรรมเสถียร | | เทิดหล้า
|
| ฉนำฉนำเนื่องจำเนียร | | นิรทุกข์ พระเทอญ
|
| เผ่าพระพุทธยอดฟ้า | | ยิ่งฟ้าสถาวร ฯ
|
| | |
|
เชิงอรรถ
อ้างอิง