จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
			
												
			
  ข้อมูลเบื้องต้น 
แม่แบบ:เรียงลำดับ
พระนิพนธ์: เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์
  บทประพันธ์ 
  เห่ชมเรือกระบวน 
| 
 | 
| โคลง
 | 
| ๏ ปางเสด็จประเวศด้าว |  | ชลาลัย
 | 
| ทรงรัตนพิมานชัย |  | กิ่งแก้ว
 | 
| พรั่งพร้อมพวกพลไกร |  | แหนแห่
 | 
| เรือกระบวนต้นแพร้ว |  | เพริศพริ้งพายทอง ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
| 
 | 
| ช้าลวะเห่
 | 
| ๏ พระเสด็จโดยแดนชล |  | ทรงเรือต้นงามเฉิดฉาย
 | 
| กิ่งแก้วแพร้วพรรณราย |  | พายอ่อนหยับจับงามงอน
 | 
| ๏ นาวาแน่นเป็นขนัด |  | ล้วนรูปสัตว์แสนยากร
 | 
| เรือริ้วทิวธงสลอน |  | สาครลั่นครั่นครื้นฟอง
 | 
| ๏ เรือครุฑยุดนาคหิ้ว |  | ลิ่วลอยมาพาผันผยอง
 | 
| พลพายกรายพายทอง |  | ร้องโห่เห่โอ้เห่มา
 | 
| ๏ สรมุขมุขสี่ด้าน |  | เพียงพิมานผ่านเมฆา
 | 
| ม่านกรองทองรจนา |  | หลังคาแดงแย่งมังกร
 | 
| ๏ สมรรถชัยไกรกาบแก้ว |  | แสงแวววับจับสาคร
 | 
| เรียบเรียงเคียงคู่จร |  | ดั่งร่อนฟ้ามาแดนดิน
 | 
| ๏ สุวรรณหงส์ทรงพู่ห้อย |  | งามชดช้อยลอยหลังสินธุ์
 | 
| เพียงหงส์ทรงพรหมินทร์ |  | ลินลาศเลื่อนเตือนตาชม
 | 
| ๏ เรือชัยไวว่องวิ่ง |  | รวดเร็วจริงยิ่งอย่างลม
 | 
| เสียงเส้าเร้าระดม |  | ห่มท้ายเยิ่นเดินคู่กัน ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
| 
 | 
| มูลวะเห่
 | 
| ๏ คชสีห์ทีผาดเผ่น |  | ดูดังเป็นเห็นขบขัน
 | 
| ราชสีห์ที่ยืนยัน |  | คั่นสองคู่ดูยิ่งยง
 | 
| ๏ เรือม้าหน้ามุ่งน้ำ |  | แล่นเฉื่อยฉ่ำลำระหง
 | 
| เพียงม้าอาชาทรง |  | องค์พระพายผายผันผยอง
 | 
| ๏ เรือสิงห์วิ่งเผ่นโผน |  | โจนตามคลื่นฝืนฝ่าฟอง
 | 
| ดูยิ่งสิงห์ลำพอง |  | เป็นแถวท่องล่องตามกัน
 | 
| ๏ นาคาหน้าดังเป็น |  | ดูเขม้นเห็นขบขัน
 | 
| มังกรถอนพายพัน |  | ทันแข่งหน้าวาสุกรี
 | 
| ๏ เลียงผาง่าเท้าโผน |  | เพียงโจนไปในวารี
 | 
| นาวาหน้าอินทรี |  | มีปีกเหมือนเลื่อนลอยโพยม
 | 
| ๏ ดนตรีมี่อึงอล |  | ก้องกาหลพลแห่โหม
 | 
| โห่ฮึกครึกครื้นโครม |  | โสมนัสชื่นรื่นเริงพล
 | 
| ๏ กรีธาหมู่นาเวศ |  | จากนคเรศโดยสาชล
 | 
| เหิมหื่นชื่นกระมล |  | ยลมัจฉาสารพันมี ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
  เห่ชมปลา 
| 
 | 
| โคลง
 | 
| ๏ พิศพรรณปลาว่ายเคล้า |  | คลึงกัน
 | 
| ถวิลสุดาดวงจันทร์ |  | แจ่มหน้า
 | 
| มัตสยาย่อมพัวพัน |  | พิศวาส
 | 
| ควรฤพรากน้องช้า |  | ชวดเคล้าคลึงชม ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
| 
 | 
| ช้าลวะเห่
 | 
| ๏ พิศพรรณปลาว่ายเคล้า |  | คิดถึงเจ้าเศร้าอารมณ์
 | 
| มัตสยายังรู้ชม |  | สาสมใจไม่พามา
 | 
| ๏ นวลจันทร์เป็นนวลจริง |  | เจ้างามพริ้งยิ่งนวลปลา
 | 
| คางเบือนเบือนหน้ามา |  | ไม่งามเท่าเจ้าเบือนชาย
 | 
| ๏ เพียนทองงามดั่งทอง |  | ไม่เหมือนน้องห่มตาดพราย
 | 
| กระแหแหห่างชาย |  | ดั่งสายสวาทคลาดจากสม
 | 
 |        |  |        
 | 
 
| 
 | 
| ทรงแปลง
 | 
| ๏ แก้มช้ำช้ำใครต้อง |  | อันแก้มน้องช้ำเพราะชม
 | 
| ปลาทุกทุกข์อกกรม |  | เหมือนทุกข์พี่ที่จากนาง ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
ทรงแทรก ๕ บท
| 
 | 
| มูลวะเห่
 | 
| ๏ น้ำเงินคือเงินยวง |  | ขาวพรายช่วงสีสำอาง
 | 
| ไม่เทียบเปรียบโฉมนาง |  | งามเรืองเรื่อเนื้อสองสี
 | 
| ๏ ปลากรายว่ายเคียงคู่ |  | เคล้ากันอยู่ดูงามดี
 | 
| แต่นางห่างเหินพี่ |  | เห็นปลาเคล้าเศร้าใจจร
 | 
| ๏ หางไก่ว่ายแหวกว่าย |  | หางไก่คล้ายไม่มีหงอน
 | 
| คิดอนงค์องค์เอวอร |  | ผมประบ่าอ่าเอี่ยมไร
 | 
| ๏ ปลาสร้อยลอยล่องชล |  | ว่ายเวียนวนปนกันไป
 | 
| เหมือนสร้อยทรงทรามวัย |  | ไม่เห็นเจ้าเศร้าบ่วาย
 | 
| ๏ เนื้ออ่อนอ่อนแต่ชื่อ |  | เนื้อน้องฤๅอ่อนทั้งกาย
 | 
| ใครต้องข้องจิตชาย |  | ไม่วายนึกตรึกตรึงทรวง
 | 
| ๏ ปลาเสือเหลือที่ตา |  | เลื่อนแหลมกว่าปลาทั้งปวง
 | 
| เหมือนตาสุดาดวง |  | ดูแหลมล้ำขำเพราคม
 | 
| ๏ แมลงภู่คู่เคียงว่าย |  | เห็นคล้ายคล้ายน่าเชยชม
 | 
| คิดความยามเมื่อสม |  | สนิทเคล้าเจ้าเอวบาง
 | 
| ๏ หวีเกศเพศชื่อปลา |  | คิดสุดาอ่าองค์นาง
 | 
| หวีเกล้าเจ้าสระสาง |  | เส้นเกศสลวยรวยกลิ่นหอม
 | 
| ๏ ชะแวงแฝงฝั่งแนบ |  | ชะวาดแอบแปบปนปลอม
 | 
| เหมือนพี่แอบแนบถนอม |  | จอมสวาทนาฏบังอร
 | 
| ๏ พิศดูหมู่มัจฉา |  | ว่ายแหวกมาในสาคร
 | 
| คะนึงนุชสุดสายสมร |  | มาด้วยพี่จะดีใจ ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
  เห่ชมไม้ 
| 
 | 
| โคลง
 | 
| ๏ เรือชายชมมิ่งไม้ |  | มีพรรณ
 | 
| ริมท่าสาครคันธ์ |  | กลิ่นเกลี้ยง
 | 
| เพล็ดดอกออกแกมกัน |  | ชูช่อ
 | 
| หอมหื่นรื่นรสเพี้ยง |  | กลิ่นเนื้อนวลนาง ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
| 
 | 
| ช้าลวะเห่
 | 
| ๏ เรือชายชมมิ่งไม้ |  | ริมท่าไสวหลากหลายพรรณ
 | 
| เพล็ดดอกออกแกมกัน |  | ส่งกลิ่นเกลี้ยงเพียงกลิ่นสมร
 | 
| ๏ ชมดวงพวงนางแย้ม |  | บานแสล้มแย้มเกสร
 | 
| คิดความยามบังอร |  | แย้มโอษฐ์ยิ้มพริ้มพรายงาม
 | 
| ๏ จำปาหนาแน่นเนื่อง |  | คลี่กลีบเหลืองเรืองอร่าม
 | 
| คิดคะนึงถึงนงราม |  | ผิวเหลืองกว่าจำปาทอง
 | 
| ๏ ประยงค์ทรงพวงร้อย |  | ระย้าย้อยห้อยพวงกรอง
 | 
| เหมือนอุบะนวลละออง |  | เจ้าแขวนไว้ให้เรียมชม
 | 
| ๏ พุดจีบกลีบแสล้ม |  | พิกุลแกมแซมสุกรม
 | 
| หอมชวยรวยตามลม |  | เหมือนกลิ่นน้องต้องติดใจ
 | 
| ๏ สาวหยุดพุทธชาด |  | บานเกลื่อนกลาดดาษดาไป
 | 
| นึกน้องกรองมาลัย |  | วางให้พี่ข้างที่นอน
 | 
 |        |  |        
 | 
 
| 
 | 
| มูลวะเห่
 | 
| ๏ พิกุลบุนนาคบาน |  | กลิ่นหอมหวานซ่านขจร
 | 
| แม้นนุชสุดสายสมร |  | เห็นจะวอนอ้อนพี่ชาย
 | 
| ๏ เต็งแต้วแก้วกาหลง |  | บานบุษบงส่งกลิ่นอาย
 | 
| หอมอยู่ไม่รู้หาย |  | คล้ายกลิ่นผ้าเจ้าตาตรู
 | 
| ๏ มะลิวัลย์พันจิกจวง |  | ดอกเป็นพวงร่วงเรณู
 | 
| หอมมาน่าเอ็นดู |  | ชูชื่นจิตคิดวนิดา
 | 
| ๏ ลำดวนหวนหอมตรลบ |  | กลิ่นอายอบสบนาสา
 | 
| นึกถวิลกลิ่นบุหงา |  | รำไปเจ้าเศร้าถึงนาง
 | 
| ๏ รวยรินกลิ่นรำเพย |  | คิดพี่เคยเชยกลิ่นปราง
 | 
| นั่งแนบแอบเอวบาง |  | ห่อนแหห่างว่างเว้นวัน
 | 
| ๏ ชมดวงพวงมาลี |  | ศรีเสาวภาคย์หลากหลายพรรณ
 | 
| วนิดามาด้วยกัน |  | จะอ้อนพี่ชี้ชมเชย ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
  เห่ชมนก 
| 
 | 
| โคลง
 | 
| ๏ รอนรอนสุริยโอ้ |  | อัสดง
 | 
| เรื่อยเรื่อยลับเมรุลง |  | ค่ำแล้ว
 | 
| รอนรอนจิตจำนง |  | นุชพี่ เพียงแม่
 | 
| เรื่อยเรื่อยเรียมคอยแก้ว |  | คลับคล้ายเรียมเหลียว ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
| 
 | 
| ช้าลวะเห่
 | 
| ๏ เรื่อยเรื่อยมารอนรอน |  | ทิพากรจะตกต่ำ
 | 
| สนธยาจะใกล้ค่ำ |  | คำนึงหน้าเจ้าตาตรู
 | 
| ๏ เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง |  | นกบินเฉียงไปทั้งหมู่
 | 
| ตัวเดียวมาพลัดคู่ |  | เหมือนพี่อยู่ผู้เดียวดาย
 | 
| ๏ เห็นฝูงยูงรำฟ้อน |  | คิดบังอรร่อนรำกราย
 | 
| สร้อยทองย่องเยื้องชาย |  | เหมือนสายสวาทนาดนวยจร
 | 
| ๏ สาลิกามาตามคู่ |  | ชมกันอยู่สู่สมสมร
 | 
| แต่พี่นี้อาวรณ์ |  | ห่อนเห็นเจ้าเศร้าใจครวญ
 | 
| ๏ นางนวลนวลน่ารัก |  | ไม่นวลพักตร์เหมือนทรามสงวน
 | 
| แก้วพี่นี้สุดนวล |  | ดั่งนางฟ้าหน้าใยยอง
 | 
| ๏ นกแก้วแจ้วแจ่มเสียง |  | จับไม้เรียงเคียงคู่สอง
 | 
| เหมือนพี่นี้ประคอง |  | รับขวัญน้องต้องมือเรา ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
| 
 | 
| มูลวะเห่
 | 
| ๏ ไก่ฟ้ามาตัวเดียว |  | เดินท่องเที่ยวเลี้ยวเหลี่ยมเขา
 | 
| เหมือนพรากจากนงเยาว์ |  | เปล่าใจเปลี่ยวเหลียวหานาง
 | 
| ๏ แขกเต้าเคล้าคู่เคียง |  | เรียงจับไม้ไซ้ปีกหาง
 | 
| เรียมคะนึงถึงเอวบาง |  | เคยแนบข้างร้างแรมนาน
 | 
| ๏ ดุเหว่าเจ่าจับร้อง |  | สนั่นก้องซ้องเสียงหวาน
 | 
| ไพเราะเพราะกังวาน |  | ปานเสียงน้องร้องสั่งชาย
 | 
| ๏ โนรีสีปานชาด |  | เหมือนช่างฉลาดวามแต้มลาย
 | 
| ไม่เท่าเจ้าโฉมฉาย |  | ห่มตาดพรายกรายกรมา
 | 
| ๏ สัตวาน่าเอ็นดู |  | คอยหาคู่อยู่เอกา
 | 
| เหมือนพี่ที่จากมา |  | ครวญหาเจ้าเศร้าเสียใจ
 | 
| ๏ ปักษีมีหลายพรรณ |  | บ้างชมกันขันเพรียกไพร
 | 
| ยิ่งฟังวังเวงใจ |  | ล้วนหลายหลากมากภาษา ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
  เห่ครวญ 
| 
 | 
| โคลง ๔
 | 
| ๏ เสียงสรวลระรี่นี้ |  | เสียงใด
 | 
| เสียงนุชพี่ฤๅใคร |  | ใคร่รู้
 | 
| เสียงสรวลเสียงทรามวัย |  | นุชพี่ มาแม่
 | 
| เสียงบังอรสมรผู้ |  | อื่นนั้นฤๅมี ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
| 
 | 
| กาพย์ยานี ๑๑
 | 
| ๏ เสียงสรวลระรี่นี้ |  | เสียงแก้วพี่หรือเสียงใคร
 | 
| เสียงสรวลเสียงทรามวัย |  | สุดสายใจพี่ตามมา ฯ
 | 
| ๏ ลมชวยรวยกลิ่นน้อง |  | หอมเรื่อยต้องคลองนาสา
 | 
| เคลือบเคล้นเห็นคล้ายมา |  | เหลียวหาเจ้าเปล่าวังเวง ฯ
 | 
| ๏ ยามสองฆ้องยามย่ำ |  | ทุกคืนค่ำย่ำอกเอง
 | 
| เสียงปี่มี่ครวญเครง |  | เหมือนเรียมคร่ำร่ำครวญนาน ฯ
 | 
| ๏ ล่วงสามยามปลายแล้ว |  | จนไก่แก้วแว่วขันขาน
 | 
| ม่อยหลับกลับบันดาล |  | ฝันเห็นน้องต้องติดตา ฯ
 | 
| ๏ เพรางายวายเสพรส |  | แสนกำสรดอดโอชา
 | 
| อิ่มทุกข์อิ่มชลนา |  | อิ่มโศกาหน้านองชล ฯ
 | 
| ๏ เวรามาทันแล้ว |  | จึงจำแคล้วแก้วโกมล
 | 
| ให้แค้นแสนสุดทน |  | ทุกข์ถึงเจ้าเศร้าเสียดาย ฯ
 | 
| ๏ งามทรงวงดั่งวาด |  | งามมารยาทนาดกรกราย
 | 
| งานพริ้มยิ้มแย้มพราย |  | งามคำหวานลานใจถวิล ฯ
 | 
| ๏ แต่เช้าเท่าถึงเย็น |  | กล้ำกลืนเข็ญเป็นอาจิณ
 | 
| ชายใดในแผ่นดิน |  | ไม่เหมือนพี่ที่ตรอมใจ ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
| 
 | 
| โคลง ๔
 | 
| ๏ เรียมทนทุกข์แต่เช้า |  | ถึงเย็น
 | 
| มาสู่สุขคืนเข็ญ |  | หม่นไหม้
 | 
| ชายใดจากสมรเป็น |  | ทุกข์เท่า เรียมเลย
 | 
| จากคู่วันเดียวได้ |  | ทุกข์ปิ้มปานปี ฯ
 | 
 |        |  |        
 | 
 
  เชิงอรรถ 
  อ้างอิง