จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
อินทรชิตจับหนุมานได้ หนุมานถูกลงโทษต่างๆ แล้วเผาเมืองลงกา
แผ่นที่ ๑๔๑ - พระยาศรีสิงหเทพ
|
|
| ๙๘๑ ทศเศียรสดับถ้อย | | มโหทร
|
| แค้นยิ่งแสนคมศร | | เสียบไส้
|
| พลางสั่งพนักงานจร | | ยังนิเวศน บุตรนา
|
| บอกเอกเอารสให้ | | รีบเข้ามาวัง ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๘๒ สาวสรรคอัญชลิตแล้ว | | รีบคลา ไคลเอย
|
| ลุนิเวศนประเวศปรา | | สาทแก้ว
|
| ทูลว่าปิ่นลงกา | | ตรัสสั่ง หาแฮ
|
| อินทรชิตสดับแล้ว | | ด่วนเฝ้าพระยามาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๘๓ พระยายักษยลบุตรเข้า | | มาประณต
|
| ตรัสว่าลิงทรหด | | เผือกผู้
|
| เข้าสวนฆ่ารากษส | | หักพฤก ษาเอย
|
| พันกุมารออกสู้ | | มอดม้วยมลายชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๘๔ โอรสรับสั่งแล้ว | | ทูลอา ษาแฮ
|
| จะจับลิงเผือกมา | | มัดไว้
|
| ทูลพลางรีบทูลลา | | ลุนิเวศน วังนา
|
| ตรัสสั่งเสนาให้ | | จัดพร้อมพลพฤนท์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๘๕ เสนารับสั่งแล้ว | | เรวพลัน
|
| จัดทัพเทียมพลขันธ | | แกว่นกล้า
|
| สรวมเกราะสาตรสรร | | พยุทธครบ มือแฮ
|
| เทียมรถเทียบเกยถ้า | | บุตรท้าวทศเศียร ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๘๖ อินทรชิตเสรจเข้าที่ | | สรงสุคนธ ธารแฮ
|
| ทรงเครื่องพิไชยรณ | | ยุทธพร้อม
|
| กุมศรนาคบาศดล | | เถลิงราช รถนา
|
| มวญหมู่พลมารห้อม | | แห่หน้าดาหลัง ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๘๗ ราชรถรัตนเพริศแพร้ว | | พรายแสง
|
| สีหราชเทียมรถแรง | | เร่งเร้า
|
| ขนัดแห่เครื่องสูงแทรง | | ทิวธวัช ไสวเอย
|
| ออกจากนัคเรศเข้า | | เขตรแคว้นแดนสวน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๔๒ - พระยาศรีสิงหเทพ
|
|
| ๙๘๘ ยลศพยักษทั้ง | | พันกุมาร
|
| สังเวชแสนสงสาร | | ศพน้อง
|
| ผินพักตรพบลิงพาล | | เผือกผ่อง
|
| โกรธยิ่งศรเสียบต้อง | | อกท้าวตวาดถาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๘๙ ว่าเหวยสวาเสวตรนี้ | | นามกร ใดนา
|
| มาหักพฤกษสวนรอญ | | ราพม้วย
|
| ตูทรงสิทธิแสงศร | | สามโลก ฦๅเอย
|
| อาจจักผลาญมึงด้วย | | เดชให้วายชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๙๐ กระบินทร์ยินตอบโต้ | | อสุรา
|
| เองอวดศรศักดา | | เดชอ้าง
|
| ตูมีแต่ตนมา | | มือเปล่า แลแฮ
|
| อาจพิฆาฏเข่นมล้าง | | ยักษให้วายปราณ ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๙๑ องค์อินทรชิตได้ | | สดับดาล เดือดแฮ
|
| ปานอสนีบาตผลาญ | | อกร้าว
|
| ขับพวกทศทวยหาร | | รุกไล่ ลิงนา
|
| พลกลอกหอกดาบง้าว | | โดดจ้วงโจมฟัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๙๒ ลูกลมโถมถีบคว้า | | คธาวุธ
|
| บุกบั่นฟันแยงยุทธ | | ยุ่งแย้ง
|
| พลมารต่างหาญรุด | | รุกรบ ลิงนา
|
| ลิงกัดรัดเหวี่ยงแว้ง | | ราพร้ายวายชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๙๓ อสุรินทรเคืองขุ่นขึ้น | | แผลงศร สาตรเฮย
|
| ลิงจับศรคำแหง | | หักทิ้ง
|
| อินทรชิตฤทธิเริงแรง | | แผลงนาค บาศแฮ
|
| เปนนาคมัดลิงกลิ้ง | | กับพื้นปัถพี ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๙๔ ลูกลมนาคราชร้าย | | รัดสกนธ์ แน่นเฮย
|
| ลองขยับนาคบทน | | เดชได้
|
| ทำนิ่งไป่ติงตน | | คนึงนึก อยู่นา
|
| ยักษจักทำไฉนให้ | | หากรู้ดูที ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๔๓ - พระยาศรีสิงหเทพ
|
|
| ๙๙๕ อินทรชิตสั่งให้มัด | | ลิงประจาน ไปเฮย
|
| เลิกทัพกลับกรุงบาน | | จิตรแผ้ว
|
| ขึ้นเฝ้ากราบทูลสาร | | บิตุราช
|
| ทศภักตรชมลูกแล้ว | | สั่งมล้างลิงพลัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๙๖ ยักษมัดลิงลากเต้า | | ถึงแตลง แกงนา
|
| รุมเร่งรันฟันแทง | | ทุ่มทิ้ง
|
| ลิงสลัดโซร่ขาดแสดง | | เดชฆ่า ยักษเฮย
|
| ตายกลาดหัวขาดกลิ้ง | | เกลื่อนด้าวภูวดล ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๙๗ เพชรฌฆาฏรุมเข้ามัด | | ลิงจำ โซร่นา
|
| จับยกลงกครตำ | | ไขว่คว้าง
|
| ลูกลมโลดหลุดกำ | | หมัดชก ชิงนา
|
| ได้สากลากไล่ล้าง | | แทตยม้วยมลายชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๙๘ พลยักษ์ลางครั่นคร้าม | | สยองขน
|
| ลางยักษหาญผจญ | | จับไว้
|
| ลางยักษรีบจรดล | | ทูลทศ เศียรนา
|
| ทรงสดับโกรธตรัสให้ | | ผูกช้างพาลแทง ฯ
|
|
|
|
|
| ๙๙๙ หมดช้างรับสั่งแล้ว | | เร็วพลัน
|
| ผูกคเชนทรซับมัน | | ฮึกห้าว
|
| ขึ้นรวางสพัดบรร | | ไลยจักร วาฬแฮ
|
| หมอขี่กุมของ้าว | | ง่าเงื้อควาญเตือน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๐๐๐ ถึงลึงยักษมัดไว้ | | ฤๅติง ตนแฮ
|
| ควาญขับคชแทงลิง | | หลุดปลิ้น
|
| หักคอคเชนทรชิง | | ฃอฟาด ลงนา
|
| ถูกยักษหมอควาญสิ้น | | ขีพม้วยฤๅหลอ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๐๐๑ เพชฌฆาฏรีบคลาศเฝ้า | | จอมมาร
|
| ทูลยุบลกิจสาร | | เสร็จถ้อย
|
| ทศเศียรสดับเดือดาล | | สนเท่ห์ พระไทยนา
|
| เอะแต่ลิงกระจ้อย | | ร่อยนี้ฤทธิไฉน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๔๔ - พระยาศรีสิงหเทพ
|
|
| ๑๐๐๒ ตริพลางใคร่พิศหน้า | | เสวตรสวา
|
| ตรัสสั่งพาลิงมา | | ที่เฝ้า
|
| พลยักษรับสั่งคลา | | ไปจับ ลิงแฮ
|
| ฉุดคร่าวานรเข้า | | สู่พื้นพลานไชย ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๐๐๓ จอมยักษยลกบี่ร้าย | | แรงหาญ
|
| ประดุจองค์พระกาล | | กาจแกล้ว
|
| พลางตรัสว่าสงสาร | | สังเวช มึงนา
|
| ยอมอยู่กับกูแล้ว | | จักเลี้ยงเพียงทหาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๐๐๔ หณุมานพลันกล่าวถ้อย | | มารษา
|
| ทูลว่าเจ็บกายา | | ยิ่งล้น
|
| อยู่ไปใช่ชีวา | | จักรรอด พระเฮย
|
| โปรดพิฆาฏให้พ้น | | ทุกข์แท้ทรมาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๐๐๕ ทศภักตร์เผยพจน์เอื้อน | | โองการ ถามแฮ
|
| ไฉนจักฆ่าเองลาญ | | ชีพได้
|
| สิ่งใดซึ่งประหาร | | ชีวิตร วอดนา
|
| สูเร่งบอกเหตุให้ | | แต่ล้วนใจจริง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๐๐๖ ลิงหลอกบอกเหตุท้าว | | ยักษา
|
| เพลิงคลอกเผากายา | | มอดม้วย
|
| ทศภักตรสั่งเสนา | | มารจับ ลิงแฮ
|
| ผูกรัดพันพัตรด้วย | | มุ่นน้ำมันโชลม ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๐๐๗ เสนารับสั่งท้าว | | ทศกรรฐ
|
| ทำเสร็จดุจทรงธรรม์ | | ตรัสใช้
|
| พระยากยักษักหอกพลัน | | กวัดแกว่ง
|
| เปลววับจ่อจุดไหม้ | | นุ่นเชื้อเพลิงโพลง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๐๐๘ ลูกลมโลดแล่นเลี้ยว | | อลวน
|
| จุดทุกมุขไพรชยนต์ | | ไป่ยั้ง
|
| เปลวเพลิงพลุ่งติดมณ | | เฑียรราช ถานแฮ
|
| ตำหนักนอกในทั้ง | | นิวเวศน์ไหม้ไฟเผา ฯ
|
| | |
|