จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 03:38, 5 สิงหาคม 2552
ข้อมูลเบื้องต้น
แม่แบบ:เรียงลำดับ
พระนิพนธ์: เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์
บทประพันธ์
เห่ชมเรือกระบวน
|
|
| โคลง
|
| ๏ ปางเสด็จประเวศด้าว | | ชลาลัย
|
| ทรงรัตนพิมานชัย | | กิ่งแก้ว
|
| พรั่งพร้อมพวกพลไกร | | แหนแห่
|
| เรือกระบวนต้นแพร้ว | | เพริศพริ้งพายทอง ฯ
|
| | |
|
|
|
| ช้าลวะเห่
|
| ๏ พระเสด็จโดยแดนชล | | ทรงเรือต้นงามเฉิดฉาย
|
| กิ่งแก้วแพร้วพรรณราย | | พายอ่อนหยับจับงามงอน
|
| ๏ นาวาแน่นเป็นขนัด | | ล้วนรูปสัตว์แสนยากร
|
| เรือริ้วทิวธงสลอน | | สาครลั่นครั่นครื้นฟอง
|
| ๏ เรือครุฑยุดนาคหิ้ว | | ลิ่วลอยมาพาผันผยอง
|
| พลพายกรายพายทอง | | ร้องโห่เห่โอ้เห่มา
|
| ๏ สรมุขมุขสี่ด้าน | | เพียงพิมานผ่านเมฆา
|
| ม่านกรองทองรจนา | | หลังคาแดงแย่งมังกร
|
| ๏ สมรรถชัยไกรกาบแก้ว | | แสงแวววับจับสาคร
|
| เรียบเรียงเคียงคู่จร | | ดั่งร่อนฟ้ามาแดนดิน
|
| ๏ สุวรรณหงส์ทรงพู่ห้อย | | งามชดช้อยลอยหลังสินธุ์
|
| เพียงหงส์ทรงพรหมินทร์ | | ลินลาศเลื่อนเตือนตาชม
|
| ๏ เรือชัยไวว่องวิ่ง | | รวดเร็วจริงยิ่งอย่างลม
|
| เสียงเส้าเร้าระดม | | ห่มท้ายเยิ่นเดินคู่กัน ฯ
|
| | |
|
|
|
| มูลวะเห่
|
| ๏ คชสีห์ทีผาดเผ่น | | ดูดังเป็นเห็นขบขัน
|
| ราชสีห์ที่ยืนยัน | | คั่นสองคู่ดูยิ่งยง
|
| ๏ เรือม้าหน้ามุ่งน้ำ | | แล่นเฉื่อยฉ่ำลำระหง
|
| เพียงม้าอาชาทรง | | องค์พระพายผายผันผยอง
|
| ๏ เรือสิงห์วิ่งเผ่นโผน | | โจนตามคลื่นฝืนฝ่าฟอง
|
| ดูยิ่งสิงห์ลำพอง | | เป็นแถวท่องล่องตามกัน
|
| ๏ นาคาหน้าดังเป็น | | ดูเขม้นเห็นขบขัน
|
| มังกรถอนพายพัน | | ทันแข่งหน้าวาสุกรี
|
| ๏ เลียงผาง่าเท้าโผน | | เพียงโจนไปในวารี
|
| นาวาหน้าอินทรี | | มีปีกเหมือนเลื่อนลอยโพยม
|
| ๏ ดนตรีมี่อึงอล | | ก้องกาหลพลแห่โหม
|
| โห่ฮึกครึกครื้นโครม | | โสมนัสชื่นรื่นเริงพล
|
| ๏ กรีธาหมู่นาเวศ | | จากนคเรศโดยสาชล
|
| เหิมหื่นชื่นกระมล | | ยลมัจฉาสารพันมี ฯ
|
| | |
|
เห่ชมปลา
|
|
| โคลง
|
| ๏ พิศพรรณปลาว่ายเคล้า | | คลึงกัน
|
| ถวิลสุดาดวงจันทร์ | | แจ่มหน้า
|
| มัตสยาย่อมพัวพัน | | พิศวาส
|
| ควรฤพรากน้องช้า | | ชวดเคล้าคลึงชม ฯ
|
| | |
|
|
|
| ช้าลวะเห่
|
| ๏ พิศพรรณปลาว่ายเคล้า | | คิดถึงเจ้าเศร้าอารมณ์
|
| มัตสยายังรู้ชม | | สาสมใจไม่พามา
|
| ๏ นวลจันทร์เป็นนวลจริง | | เจ้างามพริ้งยิ่งนวลปลา
|
| คางเบือนเบือนหน้ามา | | ไม่งามเท่าเจ้าเบือนชาย
|
| ๏ เพียนทองงามดั่งทอง | | ไม่เหมือนน้องห่มตาดพราย
|
| กระแหแหห่างชาย | | ดั่งสายสวาทคลาดจากสม
|
| | |
|
|
|
| ทรงแปลง
|
| ๏ แก้มช้ำช้ำใครต้อง | | อันแก้มน้องช้ำเพราะชม
|
| ปลาทุกทุกข์อกกรม | | เหมือนทุกข์พี่ที่จากนาง ฯ
|
| | |
|
ทรงแทรก ๕ บท
|
|
| มูลวะเห่
|
| ๏ น้ำเงินคือเงินยวง | | ขาวพรายช่วงสีสำอาง
|
| ไม่เทียบเปรียบโฉมนาง | | งามเรืองเรื่อเนื้อสองสี
|
| ๏ ปลากรายว่ายเคียงคู่ | | เคล้ากันอยู่ดูงามดี
|
| แต่นางห่างเหินพี่ | | เห็นปลาเคล้าเศร้าใจจร
|
| ๏ หางไก่ว่ายแหวกว่าย | | หางไก่คล้ายไม่มีหงอน
|
| คิดอนงค์องค์เอวอร | | ผมประบ่าอ่าเอี่ยมไร
|
| ๏ ปลาสร้อยลอยล่องชล | | ว่ายเวียนวนปนกันไป
|
| เหมือนสร้อยทรงทรามวัย | | ไม่เห็นเจ้าเศร้าบ่วาย
|
| ๏ เนื้ออ่อนอ่อนแต่ชื่อ | | เนื้อน้องฤๅอ่อนทั้งกาย
|
| ใครต้องข้องจิตชาย | | ไม่วายนึกตรึกตรึงทรวง
|
| ๏ ปลาเสือเหลือที่ตา | | เลื่อนแหลมกว่าปลาทั้งปวง
|
| เหมือนตาสุดาดวง | | ดูแหลมล้ำขำเพราคม
|
| ๏ แมลงภู่คู่เคียงว่าย | | เห็นคล้ายคล้ายน่าเชยชม
|
| คิดความยามเมื่อสม | | สนิทเคล้าเจ้าเอวบาง
|
| ๏ หวีเกศเพศชื่อปลา | | คิดสุดาอ่าองค์นาง
|
| หวีเกล้าเจ้าสระสาง | | เส้นเกศสลวยรวยกลิ่นหอม
|
| ๏ ชะแวงแฝงฝั่งแนบ | | ชะวาดแอบแปบปนปลอม
|
| เหมือนพี่แอบแนบถนอม | | จอมสวาทนาฏบังอร
|
| ๏ พิศดูหมู่มัจฉา | | ว่ายแหวกมาในสาคร
|
| คะนึงนุชสุดสายสมร | | มาด้วยพี่จะดีใจ ฯ
|
| | |
|
เห่ชมไม้
|
|
| โคลง
|
| ๏ เรือชายชมมิ่งไม้ | | มีพรรณ
|
| ริมท่าสาครคันธ์ | | กลิ่นเกลี้ยง
|
| เพล็ดดอกออกแกมกัน | | ชูช่อ
|
| หอมหื่นรื่นรสเพี้ยง | | กลิ่นเนื้อนวลนาง ฯ
|
| | |
|
|
|
| ช้าลวะเห่
|
| ๏ เรือชายชมมิ่งไม้ | | ริมท่าไสวหลากหลายพรรณ
|
| เพล็ดดอกออกแกมกัน | | ส่งกลิ่นเกลี้ยงเพียงกลิ่นสมร
|
| ๏ ชมดวงพวงนางแย้ม | | บานแสล้มแย้มเกสร
|
| คิดความยามบังอร | | แย้มโอษฐ์ยิ้มพริ้มพรายงาม
|
| ๏ จำปาหนาแน่นเนื่อง | | คลี่กลีบเหลืองเรืองอร่าม
|
| คิดคะนึงถึงนงราม | | ผิวเหลืองกว่าจำปาทอง
|
| ๏ ประยงค์ทรงพวงร้อย | | ระย้าย้อยห้อยพวงกรอง
|
| เหมือนอุบะนวลละออง | | เจ้าแขวนไว้ให้เรียมชม
|
| ๏ พุดจีบกลีบแสล้ม | | พิกุลแกมแซมสุกรม
|
| หอมชวยรวยตามลม | | เหมือนกลิ่นน้องต้องติดใจ
|
| ๏ สาวหยุดพุทธชาด | | บานเกลื่อนกลาดดาษดาไป
|
| นึกน้องกรองมาลัย | | วางให้พี่ข้างที่นอน
|
| | |
|
|
|
| มูลวะเห่
|
| ๏ พิกุลบุนนาคบาน | | กลิ่นหอมหวานซ่านขจร
|
| แม้นนุชสุดสายสมร | | เห็นจะวอนอ้อนพี่ชาย
|
| ๏ เต็งแต้วแก้วกาหลง | | บานบุษบงส่งกลิ่นอาย
|
| หอมอยู่ไม่รู้หาย | | คล้ายกลิ่นผ้าเจ้าตาตรู
|
| ๏ มะลิวัลย์พันจิกจวง | | ดอกเป็นพวงร่วงเรณู
|
| หอมมาน่าเอ็นดู | | ชูชื่นจิตคิดวนิดา
|
| ๏ ลำดวนหวนหอมตรลบ | | กลิ่นอายอบสบนาสา
|
| นึกถวิลกลิ่นบุหงา | | รำไปเจ้าเศร้าถึงนาง
|
| ๏ รวยรินกลิ่นรำเพย | | คิดพี่เคยเชยกลิ่นปราง
|
| นั่งแนบแอบเอวบาง | | ห่อนแหห่างว่างเว้นวัน
|
| ๏ ชมดวงพวงมาลี | | ศรีเสาวภาคย์หลากหลายพรรณ
|
| วนิดามาด้วยกัน | | จะอ้อนพี่ชี้ชมเชย ฯ
|
| | |
|
เห่ชมนก
|
|
| โคลง
|
| ๏ รอนรอนสุริยโอ้ | | อัสดง
|
| เรื่อยเรื่อยลับเมรุลง | | ค่ำแล้ว
|
| รอนรอนจิตจำนง | | นุชพี่ เพียงแม่
|
| เรื่อยเรื่อยเรียมคอยแก้ว | | คลับคล้ายเรียมเหลียว ฯ
|
| | |
|
|
|
| ช้าลวะเห่
|
| ๏ เรื่อยเรื่อยมารอนรอน | | ทิพากรจะตกต่ำ
|
| สนธยาจะใกล้ค่ำ | | คำนึงหน้าเจ้าตาตรู
|
| ๏ เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง | | นกบินเฉียงไปทั้งหมู่
|
| ตัวเดียวมาพลัดคู่ | | เหมือนพี่อยู่ผู้เดียวดาย
|
| ๏ เห็นฝูงยูงรำฟ้อน | | คิดบังอรร่อนรำกราย
|
| สร้อยทองย่องเยื้องชาย | | เหมือนสายสวาทนาดนวยจร
|
| ๏ สาลิกามาตามคู่ | | ชมกันอยู่สู่สมสมร
|
| แต่พี่นี้อาวรณ์ | | ห่อนเห็นเจ้าเศร้าใจครวญ
|
| ๏ นางนวลนวลน่ารัก | | ไม่นวลพักตร์เหมือนทรามสงวน
|
| แก้วพี่นี้สุดนวล | | ดั่งนางฟ้าหน้าใยยอง
|
| ๏ นกแก้วแจ้วแจ่มเสียง | | จับไม้เรียงเคียงคู่สอง
|
| เหมือนพี่นี้ประคอง | | รับขวัญน้องต้องมือเรา ฯ
|
| | |
|
|
|
| มูลวะเห่
|
| ๏ ไก่ฟ้ามาตัวเดียว | | เดินท่องเที่ยวเลี้ยวเหลี่ยมเขา
|
| เหมือนพรากจากนงเยาว์ | | เปล่าใจเปลี่ยวเหลียวหานาง
|
| ๏ แขกเต้าเคล้าคู่เคียง | | เรียงจับไม้ไซ้ปีกหาง
|
| เรียมคะนึงถึงเอวบาง | | เคยแนบข้างร้างแรมนาน
|
| ๏ ดุเหว่าเจ่าจับร้อง | | สนั่นก้องซ้องเสียงหวาน
|
| ไพเราะเพราะกังวาน | | ปานเสียงน้องร้องสั่งชาย
|
| ๏ โนรีสีปานชาด | | เหมือนช่างฉลาดวามแต้มลาย
|
| ไม่เท่าเจ้าโฉมฉาย | | ห่มตาดพรายกรายกรมา
|
| ๏ สัตวาน่าเอ็นดู | | คอยหาคู่อยู่เอกา
|
| เหมือนพี่ที่จากมา | | ครวญหาเจ้าเศร้าเสียใจ
|
| ๏ ปักษีมีหลายพรรณ | | บ้างชมกันขันเพรียกไพร
|
| ยิ่งฟังวังเวงใจ | | ล้วนหลายหลากมากภาษา ฯ
|
| | |
|
เห่เรื่องกากี (ของเดิม)
|
|
| โคลง
|
| ๏ กางกรอุ้มโอบแก้ว | | กากี
|
| ปีกกระพือพาศรี | | สู่งิ้ว
|
| ฉวยฉาบคาบนาคี | | เป็นเหยื่อ
|
| หางกระหวัดรัดหิ้ว | | สู่ไม้รังเรียง ฯ
|
| | |
|
|
|
| กาพย์
|
| ๏ กางกรอุ้มโอบแก้ว | | เจ้างามแพร้วสบสรรพางค์
|
| ปีกปกอกเอวนาง | | พลางคลึงเคล้าเต้าจรจรัล
|
| ๏ ฉวบฉาบคาบนาคา | | เป็นภักษาพาผกผัน
|
| หางกระหวัดรึงรัดพัน | | ดั้นเมฆามาสิมพลี
|
| ๏ ดลสถานพิมานมาศ | | เกลียวกลมสวาทนาฎกากี
|
| เหิมหวลยวลกามี | | ปรีดาแนบแอบอิงองค์
|
| ๏ เริงรื่นชื่นเชยปราง | | พลางคลึงเคล้าเต้าบุษบง
|
| กอดเกื้อเนื้อนวลหง | | ปลงสวาทชมสมเสพย์สมร
|
| ๏ กากีแน่งน้อยนาฎ | | อภิวาทประนมกร
|
| ก้มเกล้ากล่าวชอ้อน | | ซอนซบหน้าตาเมียงมัน
|
| ๏ ปักษีกรีฑาชม | | ภิรมย์เปรมเกษมสันต์
|
| กลมเกลียวเกี่ยวกรพัน | | ผันยั่วเย้าเคล้าคลึงชม
|
| ๏ สองสุขสองสังวาส | | แสนสุดสวาทสองสู่สม
|
| สองสนิทนิทรารมณ์ | | กลมเกลียวชู้สู่สมสอง
|
| ๏ แย้มยิ้มพริ้มพรักตรา | | สาภิรมย์สมจิตปอง
|
| แสนสนุกสุขสมพอง | | ในห้องแก้วแพรวพรรณราย
|
| ๏ ลมพัดกลัดเมฆเกลื่อน | | ฟ้าลั่นเลื่อนแลบแสงพราย
|
| วลาหกตกโปรยปราย | | สายสินธุ์นองท้องธารา
|
| ๏ เหราร่าเริงรื่น | | ว่ายเคล้าคลื่นหื่นหรรษา
|
| สองสมกลมกรีฑา | | เปนผาสุขทุกนิรันดร์ ฯ
|
| | |
|
เห่เรื่องกากี (ได้มาใหม่)
|
|
| ช้าลวะเห่
|
| ๏ สุบรรณแผลงเดชล้ำ | | บินบน
|
| กางปีกบังสุริยน | | มืดฟ้า
|
| ร่อนลงสู่ไพชยนต์ | | ปรางค์มาศ
|
| เข้านั่งแอบนุชเคล้า | | แนบเนื้อนวลสมร ฯ
|
| | |
|
|
|
| มูลวะเห่
|
| ๏ สุบรรณสำแดงฤทธิ์ | | ให้มืดมิดปิดอัมพร
|
| ร่อนลงตรงบัญชร | | จรสู่น้องแก้วกากี
|
| ๏ กล่าวรสพจนาท | | สายสุดสวาทเจริญศรี
|
| ผินหน้ามาพาที | | พี่คือชายชาญสกา
|
| ๏ ประสงค์จำนงรัก | | จึงลอบลักเข้ามาหา
|
| หวังเชิญแก้วกานดา | | ไปสู่ฟ้าพิมานจันทร์
|
| ๏ เสวยรมย์สมบัติพี่ | | ในสิมพลีเกษมสันต์
|
| แล้วจะพาเจ้าจรจรัล | | เที่ยวชมชั้นพระเมรุธร
|
| ๏ พี่จะชี้ชมทรายแก้ว | | งามพรายแพร้วเชิงสิงขร
|
| แม่น้ำสีทันดร | | สิงขรกั้นเป็นกันกง
|
| ๏ จะพาชมพิทยาธร | | ฝูงกินนรแลเหมหงส์
|
| เหล่าสัตว์ตระกูลวงศ์ | | อยู่ในดงเขาสัตตภัณฑ์
|
| ๏ จะได้ชมนารีผล | | งามสกลดังแสร้งสรรค์
|
| อยู่ยอดเขาอัสสกรรณ | | ฝูงคนธรรพ์มาชมเชย
|
| ๏ จะพาไปไกรลาส | | เฝ้าเบื้องบาทพระสยม
|
| ดูเทพมาบังคม | | จับระบำรำผาลา
|
| ๏ เทพบุตรตีวงซ้าย | | สาวสวรรค์ย้ายมาฝ่ายขวา
|
| แทรกเปลี่ยนเวียนไปมา | | กรคว้าไขว่ไล่พัลวัน
|
| ๏ อย่าอาไลยมนุษย์เลย | | ไปชมเชยพิมานสวรรค์
|
| ว่าพลางทางติดพัน | | ผันจุมพิตชิดชมนาง ฯ
|
| | |
|
เห่เรื่องกากี (บทของเดิม)
|
|
| ช้าลวะเห่
|
| ๏ กากีกรป้องปัด | | กรครุฑ
|
| ไยจึงมายื้อยุด | | เหนี่ยวน้อง
|
| ไม่เกรงพระปิ่นมกุฏ | | จอมราช เลยนา
|
| มาอาจออกคำพร้อง | | ล่อเลี้ยวเจรจา ฯ
|
| | |
|
|
|
| มูลวะเห่
|
| ๏ กากีกรป้องปัด | | ต้องสัมผัสด้วยปักษา
|
| เสียวซ่านดาลกรีฑา | | มานะใจให้อัปมาน
|
| ๏ ตอบรสพจน์วาที | | ต้องเจ้านี้โอหังการ
|
| ไม่เกรงพระภูบาล | | ทั้งไภยพาลในอบาย
|
| ๏ ถึงเป็นชายชาญสกา | | ไม่เจตนาอย่างพักหมาย
|
| ฝ่ายเจ้าก็เลิศชาย | | สายสุริย์วงศ์พงศ์เทวัญ
|
| ๏ เสวยทิพย์พิมานทอง | | ฝูงนางน้องล้วนสาวสวรรค์
|
| ไม่ควรมาผูกพัน | | จะพากันตกนรกานต์
|
| ๏ ซึ่งว่าจะพาชม | | บรมสุขสนุกสนาน
|
| ขอบรสพจมาน | | ไม่ควรการอย่าเจรจา
|
| ๏ ครุฑฟังสายสุดสวาท | | ปรามาสกนิษฐา
|
| เจ้าดวงทิพย์มณฑา | | วาจาจัดสารพัดงอน
|
| ๏ พี่ประมาทอาจหาญนัก | | เพราะจงรักเจ้าสายสมร
|
| เท่าฟ้าแผ่นดินดอน | | ห่อนกลัวเวรเพราะหวังใจ
|
| ๏ ขอฝากไมตรีจิต | | กว่าชีวิตจะตักไษย
|
| ว่าพลางทางคว้าไขว่ | | สัพยอกเย้าหยอกนาง ฯ
|
| | |
|
เห่บทสังวาส
|
|
| โคลง
|
| ๏ พี่ชมพี่เชยแล้ว | | พลางถาม
|
| เจ้ามิอืออำความ | | ไป่พร้อง
|
| เจ้าเอื้อนมิเออขาม | | เขินพี่ อยู่ฤา
|
| ผินพักตรมาอย่าข้อง | | ขัดแค้นเคืองเลย ฯ
|
| | |
|
|
|
| ช้าลวะเห่
|
| ๏ พี่ชมพี่เชยพลาง | | พี่ถามนางเจ้าไม่อือ
|
| เจ้าเอื้อนอายพี่ฤา | | พี่ขอถามความจริงนาง
|
| ๏ พิศวงทรงรวยรูป | | พลางกอดจูบลูบคอนาง
|
| ฉุดชักสไบบาง | | พลางคลึงเคล้าเย้ายวนสม
|
| ๏ พิศรูปก็น่ารัก | | พิศพักตรก็น่าชม
|
| อ้อนแอ้นอรเอวกลม | | ชมชวัญน้องต้องตามชาย
|
| ๏ ใครเห็นเป็นขวัญเนตร | | ลืมทุกข์เทวษเจตน์จงหมาย
|
| มาดนุชสุดเสมอกาย | | บ่วายรักสักนาที ฯ
|
| | |
|
|
|
| มูลวะเห่
|
| ๏ โหยหวนครวญใคร่นาง | | อกเพียงพ่างล้างชีวี
|
| นั่งนอนห่อนฤามี | | สิ่งซึ่งสุขทุกเวลา
|
| ๏ คิดเคยเชยชมน้อง | | ไม่ห่างห้องสองเสน่หา | |
|
| เป็นสุขทุกเวลา | | มาจากได้ให้อาวรณ์
|
| ๏ อกเอ๋ยเคยสังวาส | | กรรมบำราศคลาศคลาสมร
|
| นับเดือนเลื่อนปีจร | | ห่อนเห็นแล้วแก้วตาเรียม
|
| ๏ พุ่มพวงดวงดอกฟ้า | | ในใต้หล้าหาไหนเทียม
|
| โฉมงามทรามเสงี่ยม | | เรียมรักเจ้าเท่าดวงใจ ฯ
|
| | |
|
เห่ครวญ
|
|
| โคลง
|
| ๏ รอนรอนสุริยคล้อย | | สายัณห์
|
| เรื่อยเรื่อยเรื่ยแสงจันทร์ | | ส่องฟ้า
|
| รอนรอนจิตกระสัน | | เสียวสวาท แม่เอย
|
| เรื่อยเรื่อยเรียมคอยถ้า | | ที่นั้นห่อนเห็น ฯ
|
| | |
|
|
|
| กาพย์
|
| ๏ เรื่อยเรื่อยมารอนรอน | | สุริยาจรเข้าสายัณห์
|
| เรื่อรองส่องสีจันทร์ | | ส่งแสงกล้าน่าพิศวง
|
| ๏ ริ่วริ่วจันทร์แจ่มฟ้า | | เหมือนพักตราหน้านวลผจง
|
| สูงสวยรวยรูปทรง | | ส่งสีเจ้าเท่าสีจันทร์
|
| ๏ เอวอ่อนชะอ้อนองค์ | | โฉมอนงค์ทรงสาวสวรรค์
|
| หาไหนไม่เทียมทัน | | ขวัญเนตรพี่นี้น่ารัก
|
| ๏ ขาวสุดพุดจีบจีน | | เจ้ามีสีนพี่มีศักดิ์
|
| ทั้งวังเขาชังนัก | | แต่พี่รักเจ้าคนเดียว
|
| ๏ นอนนั่งตั้งอาลัย | | สายสุดใจไม่แลเหลียว
|
| หวังชมสมกลมเกลียว | | ควรฤๅน้องข้องใจเคือง ฯ
|
| | |
|
|
|
| ช้าลวะเห่
|
| ๏ ขาวสุดพุดซ้อนแซม | | เนื้อแอร่มอร่ามเหลือง
|
| โฉมอ่ากว่าทั้งเมือง | | หนแห่งใดไม่เหมือนเลย
|
| ๏ ได้น้องทองนพมาศ | | มาสังวาสพาดชมเชย
|
| ร่วมเรือนเพื่อนพิงเขนย | | เคยวิงวอนอ่อนหวานคำ
|
| ๏ ฝนตกยกปีกป้อง | | ฟ้าร้องต้องเอาตนงำ
|
| ชอกเชื้อเนื้อนวลขำ | | อ่อนละมุนอุ่นอกเรียม
|
| ๏ รักนุชสุดสายใจ | | ต้องหฤทัยไม่เท่าเทียม
|
| ขอต้องน้องอายเหนียม | | เกรียมจิตเจ้าเผ้าทุกข์ทน
|
| ๏ ฝนตกฝนหากตก | | แก้วกับแกอย่าโกรธฝน
|
| ลมพัดรับขวัญบน | | แก้วโกมลมานอนเนา
|
| ๏ ฝนตกไม่ทั่วฟ้า | | เย็นแหล่งหล้าในภูเขา
|
| ไม่เย็นในอกเรา | | เพราะเพื่อนเคล้าเจ้าอยู่ไกล ฯ
|
| | |
|
|
|
| มูลวะเห่
|
| ๏ เรียมร่ำน้ำตาตก | | อกร้อนรุ่มดังสุมไฟ
|
| แสนคะนึงถึงสายใจ | | เจ้าไกลสวาทนิราศเรียม ฯ
|
| | |
|
|
|
| โคลง
|
| ๏ เสียงสรวลระรี่นี้ | | เสียงใด
|
| เสียงนุชพี่ฤๅใคร | | ใคร่รู้
|
| เสียงสรวลเสียงทรามวัย | | นุชพี่ มาแม่
|
| เสียงบังอรสมรผู้ | | อื่นนั้นฤๅมี ฯ
|
| | |
|
|
|
| มูลวะเห่
|
| ๏ เสียงสรวลระรี่นี้ | | เสียงแก้วพี่หรือเสียงใคร
|
| เสียงสรวลเสียงทรามวัย | | สุดสายใจพี่ตามมา
|
| ๏ ลมชวยรวยกลิ่นน้อง | | หอมเรื่อยต้องคลองนาสา
|
| เคลือบเคล้นเห็นคล้ายมา | | เหลียวหาเจ้าเปล่าวังเวง
|
| ๏ ยามสองฆ้องยามย่ำ | | ทุกคืนค่ำย่ำอกเอง
|
| เสียงปี่มี่ครวญเครง | | เหมือนเรียมคร่ำร่ำครวญนาน
|
| ๏ ล่วงสามยามปลายแล้ว | | จนไก่แก้วแว่วขันขาน
|
| ม่อยหลับกลับบันดาล | | ฝันเห็นน้องต้องติดต
|
| ๏ เพรางายวายเสพรส | | แสนกำสรดอดโอชา
|
| อิ่มทุกข์อิ่มชลนา | | อิ่มโศกาหน้านองชล
|
| ๏ เวรามาทันแล้ว | | จึงจำแคล้วแก้วโกมล
|
| ให้แค้นแสนสุดทน | | ทุกข์ถึงเจ้าเศร้าเสียดาย
|
| ๏ งามทรงวงดั่งวาด | | งามมารยาทนาดกรกราย
|
| งานพริ้มยิ้มแย้มพราย | | งามคำหวานลานใจถวิล
|
| ๏ แต่เช้าเท่าถึงเย็น | | กล้ำกลืนเข็ญเป็นอาจิณ
|
| ชายใดในแผ่นดิน | | ไม่เหมือนพี่ที่ตรอมใจ ฯ
|
| | |
|
|
|
| โคลง
|
| ๏ เรียมทนทุกข์แต่เช้า | | ถึงเย็น
|
| มาสู่สุขคืนเข็ญ | | หม่นไหม้
|
| ชายใดจากสมรเป็น | | ทุกข์เท่า เรียมเลย
|
| จากคู่วันเดียวได้ | | ทุกข์ปิ้มปานปี ฯ
|
| | |
|
|
|
| สวะเห่
|
| ๏ เห่แลเรือ เห่ละเห่เห เห่โหวเห่โห เหโหวเห่เห้ เห่เหเห่เหเห่ โอละเห่
|
| ๏ สาละวะเห่ โหเห่เห เหเห่ เหเห่เห โอละเห่
|
| ๏ ช้าลวะเห่ เหเห่ เห่เหเห่ โอละเห่ เจ้าเอยก็พาย พี่ก็พาย พายเอยลง พายลงให้เต็มพาย โอวโอวเห่
|
| ๏ ช้าลวะเห่ โหเห่เห เหเห เหเห่เห โอละเห่ มูละเหเห่เห้ โอเห้มารา โอเห้เจ้าข้า โอเห้เจ้าข้า มารา ไชโย สีเอยไชย สีไชยแก้วเอย ไชยเอยแก้ว ไชยแก้ว พ่อเอย โอวโอว ฯ
|
| | |
|
เชิงอรรถ
อ้างอิง
