โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑๖๙
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 08:51, 21 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามรบกับท้าวอุณาราช พระโคศภฤษีมาแนะนำให้แผลงด้วยต้นกกแก้ว ต้องท้าวอุณาราช แล้วสาปซ้ำให้เกิดไก่แก้วและนนทรีไว้คอยซ้ำศรกกตรึงไว้เมื่อศรเขยื้อน
แผ่นที่ ๖๗๔ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าเกษมสันต์โสภาคย์
| ๔๗๑๒ จงเร่งประณตเบื้อง | บาทบงษุ์ | ||
| เหนว่าจักยืนคง | ขีพข้า | ||
| อุณาราชบัดยินองค์ | ทลึ่งตวาด ตอบแฮ | ||
| เหวยอย่าอวดยกหน้า | มนุษยน้อยใครกลัว ฯ | ||
| ๔๗๑๓ ตัวกูผู้ศักดิ์แกล้ว | การยุทธ | ||
| ผจญจบภพสามทรุด | แหลกร้าง | ||
| เหล่าเองเชื่อมนุษย์ | จักมอด พลันนา | ||
| พลางลั่นศรหลายมล้าง | มกุฎให้แหลกลาญ ฯ | ||
| ๔๗๑๔ ศรมารเปนนาคกลุ้ม | เกลื่อนสมร | ||
| พ่นพิศม์ชูเศียรสลอน | ไล่ล้าง | ||
| สามกระบี่ราญรอญ | รวบฟาด แหลกแฮ | ||
| นาคหมดโจนโผนคว้าง | เผ่นขึ้นถอริน ฯ | ||
| ๔๗๑๕ นิลพัทโถมถีบท้าว | อสุรี ตกเฮย | ||
| อสุรผัดฆ่าสารถี | มอดม้วย | ||
| มัจฉาณุพิฆาฏสี | หราชหัก รถแฮ | ||
| แหลกยับเปนจุณด้วย | เดชแกล้วสามทหาร ฯ | ||
| ๔๗๑๖ พระยามารผุดลุกขึ้น | ยืนยัน | ||
| กริ้วโกรธเพียงเพลิงกัลป์ | กาจกล้า | ||
| กระทืบบาทเร่งพลขัน | ยงยุทธ | ||
| สามกระบี่ถอยรบท้า | ฬ่อล้อประลองเชิง ฯ | ||
| ๔๗๑๗ สุครีพองคตทั้ง | วายุบุตร | ||
| อีกสิบแปดมงกุฎ | ดาดเฝ้า | ||
| เหนยักษรุกโรมรุด | ใกล้เกลื่อน มานา | ||
| ต่างแกว่งอาวุธเข้า | ไล่ล้างอสุรา ฯ | ||
| ๔๗๑๘ อุณาราชยลกระบี่เข้า | โจมปจัญ | ||
| ยักษพ่ายตายอนันต์ | แน่นหล้า | ||
| กริ้วโกรธแกว่งศรผัน | ผาดไล่ กระบินแฮ | ||
| หริรักษยลยักษ์กล้า | เสดจเข้ารณรงค์ ฯ | ||
แผ่นที่ ๖๗๕ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าเกษมสันต์โสภาคย์
| ๔๗๑๙ บาทขวาเหยียบเข่าซ้าย | กำธร | ||
| หัดถ์แกว่งพระแสงศร | หวดซ้ำ | ||
| อุณาราชประจัญกร | โจนเหยียบ ชงฆ์แฮ | ||
| สองแย่งยุทธหมายพล้ำ | เพลี่ยงถ้าที่ผจญ ฯ | ||
| ๔๗๒๐ ภุชพลบาทซ้ายเหยียบ | เข่าขวา ราพเฮย | ||
| ศรหวดถูกอุณา | ราชกลิ้ง | ||
| ขุนยักษยิ่งโกรธา | ผุดลุก ทยานแฮ | ||
| กรจับศรลั่นทิ้ง | เปรียบเปรี้ยงปกายพราว น | ||
| ๔๗๒๑ เปนก้อนเหล็กโชติด้วย | เพลิงดาษ ดงแฮ | ||
| หริรักษทรงพรหมมาศ | ลั่นล้าง | ||
| ครื้นครั่นพรุณสาด | เพลิงดับ เสรจเฮย | ||
| ศรละลี่วลอยคคว้าง | ปักต้องอกอสูร ฯ | ||
| ๔๗๒๒ จอมสิงขรปวดปิ้ม | ชีวา วอดแฮ | ||
| ร่ายเวทถ้วนเจดครา | ลูบไล้ | ||
| ลูกศรที่ตรึงกา | ยาหลุด สบายนอ | ||
| เหนื่อยจิตรคิดพักไท้ | รีบเมื้อสระสนาน ฯ | ||
| ๔๗๒๓ ปางพระโคศภผู้ | ทรงญาณ | ||
| ทราบว่าพระอวตาร | ปราบเสี้ยน | ||
| คิดจะสู่ทูลสาร | โดยสั่ง ศุลีเอย | ||
| หมายเฉภาะเหาะมุ่งเมี้ยน | แมกฟ้ามาพลัน ฯ | ||
| ๔๗๒๔ ถึงสถิตยทูลเบื้องดึก | ดำบรรพ์ | ||
| อุณาราชเปนเทวัญ | ก่อนโพ้น | ||
| ขาดเฝ้าพระสาบสรร | ศฤดิ์รูป อสูรแฮ | ||
| ผ่านมหาสิงขรโน้น | เฃตรท้าวอสุรา ฯ | ||
| ๔๗๒๕ ปกาสิตสั่งซ้ำ | ทำประจาน | ||
| เฉภาะกกแก้วสังหาร | จึ่งม้วย | ||
| ตรึงยักษปักทรมาน | แสนโกฎิ ปีนอ | ||
| ชี้ที่กกถวายด้วย | เสรจเมื้อกุฎีดง ฯ | ||
