จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 08:47, 21 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามออกเดินป่าครั้งที่ ๒ พระลักษณ์รบกับตรีปักกัน ฆ่าตรีปักกันตาย ท้าวกุเวรนุราชผู้เป็นพ่อทราบข่าวยกออกมา ถูกพระรามฆ่าตาย จนถึงพระรามถอนคำสาปของพระอิศวรให้กุมภัณฑ์นุราช
แผ่นที่ ๖๖๒ – พระธรรมกิติ
|
๔๖๒๘ มารหมุนผลุนโลดโต้ | | ตีลิง
|
ลิงกลับจับยักษชิง | | เปลี่ยนปล้ำ
|
ต่างเจนต่างจัดจริง | | ใจฉกาจ เก่งแฮ
|
ลิงจับสองเท้าซ้ำ | | ฟาดพื้นผาโผง ฯ
|
|
|
๔๖๒๙ มารกลับตบหัดถ์เย้ย | | หยามหยัน
|
ตูปราบทั่วทิศสวรรค์ | | ต่ำใต้
|
ว่าพลางก่งศรพลัน | | แผลงจับ ฉิวแฮ
|
ศรกลาดเกลื่อนมาใกล้ | | กลุ่มกลุ้มตลุมบร ฯ
|
|
|
๔๖๓๐ พระลักษณแผลงสารทแก้ | | กันกัก
|
ศรถูกอกอสุรอัก | | ชีพม้วย
|
พลที่รอดวิ่งพัก | | เดียวหอบ มาแฮ
|
ถึงนัคเรศทูลด้วย | | เหตุต้นจนปลาย ฯ
|
|
|
๔๖๓๑ กุเวรณุราชท้าว | | เธอสดับ แสดงเอย
|
แจ้งว่าโอรสกับ | | ไพร่ม้วย
|
พิโรธเร่งเกณฑ์ทัพ | | ตามรบ เรวแฮ
|
จักจับมนุษยลิงด้วย | | ฆ่าให้ประไลยชนม์ ฯ
|
|
|
๔๖๓๒ เสนามาจัดถ้วน | | กระบวนทัพ
|
พลรถคชม้าสรรถ | | สาตรพร้อม
|
เสรจทูลกุเวรณุ์สดับ | | เสดจสู่ ปรางแฮ
|
ตรัสสั่งนางในน้อม | | นบเบื้องบทมาลย์ ฯ
|
|
|
๔๖๓๓ เสรจสรงทรงเครื่องต้น | | ตามฉบับ
|
แบบพิไชยยุทธสรรพ | | สอดแล้ว
|
กุมศรพระกรจับ | | ตบองแกว่ง
|
ได้ฤกษเพชร์ฤกษแล้ว | | เสดจขึ้นรถทรง ฯ
|
|
|
๔๖๓๔ สถิตยเหนือราชรถแก้ว | | แกมสุวรรณ
|
เทียมราชสีหสี่พัน | | แผดร้อง
|
ขุนรถขับรถผัน | | พลหโห่ ฮึกเอย
|
เสี่ยงลั่นสนั่นก้อง | | กึกหล้าแหลกไศล ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๖๓ – พระธรรมกิติ
|
๔๖๓๕ สังขแตรแซ่ศับท์ฆ้อง | | กลองดัง
|
พลมุดุดันทุลัง | | โลดเต้น
|
พื้นพิภพเพียงพัง | | พลเผ่น มาฮา
|
ล้วนแต่หมายมุ่งเขม้น | | มาดล้างลุยณรงค์ ฯ
|
|
|
๔๖๓๖ พระกฤษณตรัสสั่งให้ | | หณุมาน
|
ออกรับทัพน่าทหาร | | หักห้าว
|
ลูกลมไล่มารทยาน | | ยับยุ่ง ไปแฮ
|
นายทัพกาลสูรกร้าว | | ตรวจให้พลผจญ ฯ
|
|
|
๔๖๓๗ ยักษโถมลิงถีบล้ม | | กลางแปลง
|
ฉวยหอกของยักษแทง | | ยักษกลิ้ง
|
กาลสูรสารทสิ้นแรง | | สุดฤทธิ
|
ลิงโลดโดดแทงทิ้ง | | ราพร้ายวายชนม์ ฯ
|
|
|
๔๖๓๘ ท้าวกุเวรณุราชยั้ง | | ยืนรถ
|
เหนทัพน่าม้วยหมด | | มุ่นกริ้ว
|
กระทืบบาทเร่งแทตย์ทศ | | พลทัพ โถมแฮ
|
ลดไล่คลุกรุกติ้ว | | ต่อต้อนตีตลุย ฯ
|
|
|
๔๖๓๙ นารายน์กับวรนุชซ้ำ | | แผลงศร
|
ล้างพวกอสุรมรณ | | หมดสิ้น
|
ลิงโลดโดดต่อกร | | กระทืบรถ แหลกแฮ
|
สาระถีสีห์ดิ้น | | ดาดม้วยลิงหยัน ฯ
|
|
|
๔๖๔๐ จอมารเสียรถทั้ง | | อสุรพล
|
เสนโกรธแผลงศรรณ | | ฤทธิร้าย
|
เปนเพลิงลุกลามลน | | แหลกพฤกษไพรแฮ
|
ร้อนยิ่งเพลิงกัลปย้าย | | แยกล้อมลามโพลง ฯ
|
|
|
๔๖๔๑ พระกฤษณพินิจท้าว | | ศรแผลง
|
พิรุณร่วงรดเพลิงแดง | | ดับสิ้น
|
กุเวรณุราชฤทธิแรง | | รนเร่ง รบนา
|
สองพระหวดยักษดิ้น | | กลับขึ้นรณรงค์ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๖๔ – พระธรรมกิติ
|
๔๖๔๒ ยักษกลับจับเหนี่ยวน้าว | | แผลงศร
|
เปนนาคอักนิฐสลอน | | ไล่เลี้ยว
|
พระกฤษณปล่อยศรจร | | จากแล่ง
|
เปนครุธฉุดฉาบเคี้ยว | | ขบคั้นนาคี ฯ
|
|
|
๔๖๔๓ ศรซ้ำเสียบอกท้าว | | กุเวรณุยักษ ม้วยเอย
|
โดยฤทธิพระหริรักษ | | รุ่งฟ้า
|
เทพทั่วทศทิศทักษ์ | | ถวายพระ พรเฮย
|
โปรยสุมาลย์กลิ่นกล้า | | กล่าวซ้องสรเสริญ ฯ
|
|
|
๔๖๔๔ เสร็จศึกอสุรแล้ว | | จักรี
|
ชวนพระนุชกระบี่ลี | | ลาศพ้น
|
สิบห้าโยชนวิถี | | ทางทุ เรศนอ
|
ถึงโศกใหญ่ใต้ต้น | | ร่มระย้าอยุดเยน ฯ
|
|
|
๔๖๔๕ กุมภัณฑ์ณุราชเจ้า | | ดงดร
|
ทรงเครื่องอุรคจร | | จิตรแกล้ว
|
เหนมนุษยวานร | | นึกอยาก กินแฮ
|
กวัดแกว่งคทาแพร้ว | | ผละเข้าตีลิง ฯ
|
|
|
๔๖๔๖ ลิงชักตรีเพชรจ้อง | | โจมแทง
|
ยักษปัดสะบัดแรง | | รวบได้
|
ลิงหลุดผลุดสำแดง | | เดชโดด ณรงค์เฮย
|
จับยักษ์ขว้างไปไว้ | | หว่างโพ้นหิมพานต์ ฯ
|
|
|
๔๖๔๗ มาแผลงฤทธิ์ลุร้อง | | ถามวงษ
|
ลิงบอกนามตามตรง | | ว่าท้าว
|
สมเดจนารายน์องค์ | | เอกระ ษัตริยเอย
|
เราชื่ออณุมานห้าว | | หากรู้ตูแถลง ฯ
|
|
|
๔๖๔๘ กุมภัณฑ์นุราชรู้ | | สาระภาพ
|
ขอโทษโปรดพ้นสาบ | | เสรจแล้ว
|
เปนเทเวศวอนกราบ | | ลาบาท พระเอย
|
ไปหิรัญคิรีแผ้ว | | ผ่องพื้นพิมานสฐาน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๖๕ – พระธรรมกิติ
|
๔๖๔๙ เบื้องบุตรสุริยเจ้า | | ขีดขิน
|
สิบแปดมกุฎกระบินทร์ | | ราชแกล้ว
|
ได้บำเหนจธานิน | | กรุงราพ พิทักษแฮ
|
ต่างรักษากิจแผ้ว | | ผ่องด้วยสัตยา ฯ
|
|
|
๔๖๕๐ วันหนึ่งทราบเหตุแจ้ง | | จิตรประจักษ์
|
สมเดจพระหริรักษ | | กราดกริ้ว
|
สั่งให้ประหารอัค | | เรศรับ โทษเอย
|
เดชะสัตยขจัดพลิ้ว | | เพลี่ยงพ้นชนม์คง ฯ
|
|
|
๔๖๕๑ อรรคเรศประเวศดั้น | | ดงดาน
|
พึ่งพระสิทธาจาริย์ | | ขจัดเศร้า
|
ประสูติราชกุมารชาญ | | ไชยเดช เจริญแฮ
|
นับพระชนะษาเจ้า | | สิบทั้งสี่ฉนำ ฯ
|
|
|
๔๖๕๒ พระรับโอรสไว้ | | ธานี พระอย
|
ถวิลพิโยคมารศรี | | จากห้อง
|
ถามท้าวทศคีรี | | วงษกล่าว เคราะห์แฮ
|
แรมพนัศกับพระน้อง | | อีกทั้งหณุมาน ฯ
|
|
|
๔๖๕๓ ท้าวพระยาพานเรศพร้อม | | ปฤกษา
|
จำจักตามพระอิศรา | | ร่วมร้อน
|
จะศุขอยู่ยังธา | | นีไม่ ควรเฮย
|
เจ้าทุกข์ข้ายังพ้อน | | เล่นได้ดีไฉน ฯ
|
|
|
๔๖๕๔ ตริเหตุเหนชอบเค้า | | ควรจร
|
ต่างแต่งองค์อาภรณ์ | | ผ่องแผ้ว
|
สั่งกิจมอบการนคร | | เสรจเหาะ เหนแฮ
|
บรรจบครบนายแล้ว | | รีบเมื้ออโยทธยา ฯ
|
|
|
๔๖๕๕ ครั้นถึงลงที่ท้อง | | สนามพลัน
|
มาสู้สุมันตัน | | ต่างพร้อง
|
กิจราชทุกสิ่งสรรพ์ | | ทราบรหัศ เหตุเฮย
|
เชิญท่านนำเพื่อนพ้อง | | สู่เฝ้าสี่องค์ ฯ
|
| | |
|