จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 08:47, 21 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามออกเดินป่าครั้งที่ ๒ พระลักษณ์รบกับตรีปักกัน ฆ่าตรีปักกันตาย ท้าวกุเวรนุราชผู้เป็นพ่อทราบข่าวยกออกมา ถูกพระรามฆ่าตาย จนถึงพระรามถอนคำสาปของพระอิศวรให้กุมภัณฑ์นุราช
แผ่นที่ ๖๖๒ – พระธรรมกิติ
|
|
| ๔๖๒๘ มารหมุนผลุนโลดโต้ | | ตีลิง
|
| ลิงกลับจับยักษชิง | | เปลี่ยนปล้ำ
|
| ต่างเจนต่างจัดจริง | | ใจฉกาจ เก่งแฮ
|
| ลิงจับสองเท้าซ้ำ | | ฟาดพื้นผาโผง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๒๙ มารกลับตบหัดถ์เย้ย | | หยามหยัน
|
| ตูปราบทั่วทิศสวรรค์ | | ต่ำใต้
|
| ว่าพลางก่งศรพลัน | | แผลงจับ ฉิวแฮ
|
| ศรกลาดเกลื่อนมาใกล้ | | กลุ่มกลุ้มตลุมบร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๓๐ พระลักษณแผลงสารทแก้ | | กันกัก
|
| ศรถูกอกอสุรอัก | | ชีพม้วย
|
| พลที่รอดวิ่งพัก | | เดียวหอบ มาแฮ
|
| ถึงนัคเรศทูลด้วย | | เหตุต้นจนปลาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๓๑ กุเวรณุราชท้าว | | เธอสดับ แสดงเอย
|
| แจ้งว่าโอรสกับ | | ไพร่ม้วย
|
| พิโรธเร่งเกณฑ์ทัพ | | ตามรบ เรวแฮ
|
| จักจับมนุษยลิงด้วย | | ฆ่าให้ประไลยชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๓๒ เสนามาจัดถ้วน | | กระบวนทัพ
|
| พลรถคชม้าสรรถ | | สาตรพร้อม
|
| เสรจทูลกุเวรณุ์สดับ | | เสดจสู่ ปรางแฮ
|
| ตรัสสั่งนางในน้อม | | นบเบื้องบทมาลย์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๓๓ เสรจสรงทรงเครื่องต้น | | ตามฉบับ
|
| แบบพิไชยยุทธสรรพ | | สอดแล้ว
|
| กุมศรพระกรจับ | | ตบองแกว่ง
|
| ได้ฤกษเพชร์ฤกษแล้ว | | เสดจขึ้นรถทรง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๓๔ สถิตยเหนือราชรถแก้ว | | แกมสุวรรณ
|
| เทียมราชสีหสี่พัน | | แผดร้อง
|
| ขุนรถขับรถผัน | | พลหโห่ ฮึกเอย
|
| เสี่ยงลั่นสนั่นก้อง | | กึกหล้าแหลกไศล ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๖๓ – พระธรรมกิติ
|
|
| ๔๖๓๕ สังขแตรแซ่ศับท์ฆ้อง | | กลองดัง
|
| พลมุดุดันทุลัง | | โลดเต้น
|
| พื้นพิภพเพียงพัง | | พลเผ่น มาฮา
|
| ล้วนแต่หมายมุ่งเขม้น | | มาดล้างลุยณรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๓๖ พระกฤษณตรัสสั่งให้ | | หณุมาน
|
| ออกรับทัพน่าทหาร | | หักห้าว
|
| ลูกลมไล่มารทยาน | | ยับยุ่ง ไปแฮ
|
| นายทัพกาลสูรกร้าว | | ตรวจให้พลผจญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๓๗ ยักษโถมลิงถีบล้ม | | กลางแปลง
|
| ฉวยหอกของยักษแทง | | ยักษกลิ้ง
|
| กาลสูรสารทสิ้นแรง | | สุดฤทธิ
|
| ลิงโลดโดดแทงทิ้ง | | ราพร้ายวายชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๓๘ ท้าวกุเวรณุราชยั้ง | | ยืนรถ
|
| เหนทัพน่าม้วยหมด | | มุ่นกริ้ว
|
| กระทืบบาทเร่งแทตย์ทศ | | พลทัพ โถมแฮ
|
| ลดไล่คลุกรุกติ้ว | | ต่อต้อนตีตลุย ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๓๙ นารายน์กับวรนุชซ้ำ | | แผลงศร
|
| ล้างพวกอสุรมรณ | | หมดสิ้น
|
| ลิงโลดโดดต่อกร | | กระทืบรถ แหลกแฮ
|
| สาระถีสีห์ดิ้น | | ดาดม้วยลิงหยัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๔๐ จอมารเสียรถทั้ง | | อสุรพล
|
| เสนโกรธแผลงศรรณ | | ฤทธิร้าย
|
| เปนเพลิงลุกลามลน | | แหลกพฤกษไพรแฮ
|
| ร้อนยิ่งเพลิงกัลปย้าย | | แยกล้อมลามโพลง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๔๑ พระกฤษณพินิจท้าว | | ศรแผลง
|
| พิรุณร่วงรดเพลิงแดง | | ดับสิ้น
|
| กุเวรณุราชฤทธิแรง | | รนเร่ง รบนา
|
| สองพระหวดยักษดิ้น | | กลับขึ้นรณรงค์ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๖๔ – พระธรรมกิติ
|
|
| ๔๖๔๒ ยักษกลับจับเหนี่ยวน้าว | | แผลงศร
|
| เปนนาคอักนิฐสลอน | | ไล่เลี้ยว
|
| พระกฤษณปล่อยศรจร | | จากแล่ง
|
| เปนครุธฉุดฉาบเคี้ยว | | ขบคั้นนาคี ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๔๓ ศรซ้ำเสียบอกท้าว | | กุเวรณุยักษ ม้วยเอย
|
| โดยฤทธิพระหริรักษ | | รุ่งฟ้า
|
| เทพทั่วทศทิศทักษ์ | | ถวายพระ พรเฮย
|
| โปรยสุมาลย์กลิ่นกล้า | | กล่าวซ้องสรเสริญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๔๔ เสร็จศึกอสุรแล้ว | | จักรี
|
| ชวนพระนุชกระบี่ลี | | ลาศพ้น
|
| สิบห้าโยชนวิถี | | ทางทุ เรศนอ
|
| ถึงโศกใหญ่ใต้ต้น | | ร่มระย้าอยุดเยน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๔๕ กุมภัณฑ์ณุราชเจ้า | | ดงดร
|
| ทรงเครื่องอุรคจร | | จิตรแกล้ว
|
| เหนมนุษยวานร | | นึกอยาก กินแฮ
|
| กวัดแกว่งคทาแพร้ว | | ผละเข้าตีลิง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๔๖ ลิงชักตรีเพชรจ้อง | | โจมแทง
|
| ยักษปัดสะบัดแรง | | รวบได้
|
| ลิงหลุดผลุดสำแดง | | เดชโดด ณรงค์เฮย
|
| จับยักษ์ขว้างไปไว้ | | หว่างโพ้นหิมพานต์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๔๗ มาแผลงฤทธิ์ลุร้อง | | ถามวงษ
|
| ลิงบอกนามตามตรง | | ว่าท้าว
|
| สมเดจนารายน์องค์ | | เอกระ ษัตริยเอย
|
| เราชื่ออณุมานห้าว | | หากรู้ตูแถลง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๔๘ กุมภัณฑ์นุราชรู้ | | สาระภาพ
|
| ขอโทษโปรดพ้นสาบ | | เสรจแล้ว
|
| เปนเทเวศวอนกราบ | | ลาบาท พระเอย
|
| ไปหิรัญคิรีแผ้ว | | ผ่องพื้นพิมานสฐาน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๖๕ – พระธรรมกิติ
|
|
| ๔๖๔๙ เบื้องบุตรสุริยเจ้า | | ขีดขิน
|
| สิบแปดมกุฎกระบินทร์ | | ราชแกล้ว
|
| ได้บำเหนจธานิน | | กรุงราพ พิทักษแฮ
|
| ต่างรักษากิจแผ้ว | | ผ่องด้วยสัตยา ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๕๐ วันหนึ่งทราบเหตุแจ้ง | | จิตรประจักษ์
|
| สมเดจพระหริรักษ | | กราดกริ้ว
|
| สั่งให้ประหารอัค | | เรศรับ โทษเอย
|
| เดชะสัตยขจัดพลิ้ว | | เพลี่ยงพ้นชนม์คง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๕๑ อรรคเรศประเวศดั้น | | ดงดาน
|
| พึ่งพระสิทธาจาริย์ | | ขจัดเศร้า
|
| ประสูติราชกุมารชาญ | | ไชยเดช เจริญแฮ
|
| นับพระชนะษาเจ้า | | สิบทั้งสี่ฉนำ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๕๒ พระรับโอรสไว้ | | ธานี พระอย
|
| ถวิลพิโยคมารศรี | | จากห้อง
|
| ถามท้าวทศคีรี | | วงษกล่าว เคราะห์แฮ
|
| แรมพนัศกับพระน้อง | | อีกทั้งหณุมาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๕๓ ท้าวพระยาพานเรศพร้อม | | ปฤกษา
|
| จำจักตามพระอิศรา | | ร่วมร้อน
|
| จะศุขอยู่ยังธา | | นีไม่ ควรเฮย
|
| เจ้าทุกข์ข้ายังพ้อน | | เล่นได้ดีไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๕๔ ตริเหตุเหนชอบเค้า | | ควรจร
|
| ต่างแต่งองค์อาภรณ์ | | ผ่องแผ้ว
|
| สั่งกิจมอบการนคร | | เสรจเหาะ เหนแฮ
|
| บรรจบครบนายแล้ว | | รีบเมื้ออโยทธยา ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๖๕๕ ครั้นถึงลงที่ท้อง | | สนามพลัน
|
| มาสู้สุมันตัน | | ต่างพร้อง
|
| กิจราชทุกสิ่งสรรพ์ | | ทราบรหัศ เหตุเฮย
|
| เชิญท่านนำเพื่อนพ้อง | | สู่เฝ้าสี่องค์ ฯ
|
| | |
|