โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๖๒

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
แถว 1: แถว 1:
[[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์|สารบาญ]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๖๑|หน้าก่อนนี้]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๖๓|หน้าถัดไป]]
[[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์|สารบาญ]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๖๑|หน้าก่อนนี้]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๖๓|หน้าถัดไป]]
-
==ห้องที่ ๑๖๒  พระรามให้พระพรตสัตรุดยกทพลออกไปจับพระมงกุฎ==
+
==ห้องที่ ๑๖๒  พระรามให้พระพรตสัตรุดยกพลออกไปจับพระมงกุฎ==
===แผ่นที่ ๖๔๗ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม===
===แผ่นที่ ๖๔๗ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม===
<tpoem>
<tpoem>
แถว 44: แถว 44:
พระตรัสสั่งหณุยูร  ยาตรเร่ง อนุชแฮ
พระตรัสสั่งหณุยูร  ยาตรเร่ง อนุชแฮ
ให้จับอ้ายเดกจ้อย  จิตรเอื้อมโอหัง ฯ
ให้จับอ้ายเดกจ้อย  จิตรเอื้อมโอหัง ฯ
-
 
+
</tpoem>
-
แผ่นที่ ๖๔๘ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม
+
===แผ่นที่ ๖๔๘ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม===
-
 
+
<tpoem>
-
 
+
๔๕๓๐ ลูกลมรับพจนขึ้น  เมฆา
๔๕๓๐ ลูกลมรับพจนขึ้น  เมฆา
ถึงทัพทูลอนุชา  ท่านแจ้ง
ถึงทัพทูลอนุชา  ท่านแจ้ง

การปรับปรุง เมื่อ 08:33, 21 กรกฎาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

ห้องที่ ๑๖๒ พระรามให้พระพรตสัตรุดยกพลออกไปจับพระมงกุฎ

แผ่นที่ ๖๔๗ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม

๔๕๒๓ ฟังกนิฐคิดชอบแล้วถอนลัด ตาแฮ
ผูกกระบี่ไพล่หลังมัดแอ่นแต้
ยางไม้จรดลายหัดถ์เปนเรื่อง สาปฮา
ใครใช่เจ้าของแก้อย่าได้ดังประสงค์ ฯ
๔๕๒๔ วายุบุตรคืนชีพดิ้นฤๅหลุด
บัดกลับลุอนุชจักรแกล้ว
พระถามลูกมารุตแถลงเรื่อง จบเฮย
ทรงสดับเสดจแคล้วสู่แก้ขุนกระบินทร์ ฯ
๔๕๒๕ ลัดาไป่ปลดเปลื้องทรงตัด
บขาดบงแช่งชัดที่หน้า
พระจึงออกโอษฐตรัสบอกหณุ มานแฮ
จงท่านเฝ้าผ่านฟ้ากฤษณท้าวยังสฐาน ฯ
๔๕๒๖ จนกระบินทรยินตรัสเศร้าใจเสีย
อกเผ่าเพียงไฟเสียลวกไหม้
โอ้กูจะคิดเยียใดปลด อายนา
มาทมิเฝ้าท่านไท้เทวศร้อนฤๅหาย ฯ
๔๕๒๗ คิดแล้วลาบาทเบื้องบทบงษุ์
เดินดัดลัดพุ่มพงป่ากว้าง
ลุอยุทธยาตรงกรากสู่ เฝ้าแฮ
ก้มเกษลงแทบข้างบาทแล้วรำพรรณทูล ฯ
๔๕๒๘ หริยินผินภักตรพ้องหณุมาน
ต้องสาปถูกมัดประจานจิตรข้อง
โกรธตรัสเหม่ใครหาญจัดวอด วายเฮย
บัดยื่นหัดถ์ลูลต้องวลิเปลื้องจากสวา ฯ
๔๕๒๙ หณุมานกรานกราบแล้วสนองทูล
เบื้องบาบดินทร์สูรย์สุดถ้อย
พระตรัสสั่งหณุยูรยาตรเร่ง อนุชแฮ
ให้จับอ้ายเดกจ้อยจิตรเอื้อมโอหัง ฯ
             

แผ่นที่ ๖๔๘ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม

๔๕๓๐ ลูกลมรับพจนขึ้นเมฆา
ถึงทัพทูลอนุชาท่านแจ้ง
พระให้เร่งโยธาเดินด่วน ไปเอย
พลเพียบเพียงเบียดแป้งป่าล้มเนนนอน ฯ
๔๕๓๑ ปางสองน้องพี่ได้ยลพล มาแฮ
ยืนสกัดกล่าวยุบลไต่ถ้อย
สองท่านจักไปหนใดบอก หน่อยฮา
พาพวกมาไม่น้อยกิจเกื้อการไฉน ฯ
๔๕๓๒ น้องนรินทรยินพจน์อื้นตอบพลัน
เฮ้ยเด็กอย่าใมหันสู่รู้
เองร่วมอาศนทรงธรรม์โทษยิ่ง ใหญ่แฮ
เราจักจับสองผู้ขบถไท้ไปถวาย ฯ
๔๕๓๓ ตรัสพลางแผลงสารทโต้ตอบผลาญ สาตรเอย
ต่างอาจต่างอุกราญรุกเกรี้ยว
ศรพระบุตรสังหารทรวงกษัตริย์ สองแฮ
แล้วกลับเปนบ่วงเลี้ยวไล่ล้างพลขันธ์ ฯ
๔๕๓๔ วายุบุตรบัดโดดเขาราวี
พระหวดต้องศรศรีซบดิ้น
สองกระษัตริย์สมประดีร่ายเวท เปนแฮ
แผลติดยลพลสิ้นบาดต้งบ่วงกระศัลย ฯ
๔๕๓๕ พระพรตจับสารทขึ้นเสี่ยงพลัน
นึกเดชทรงสุบรรณกอบเกื้อ
แผลงปราดเกิดลมผันพัดบ่วง หมดแฮ
บันกระทบหน่อเนื้อนารถกลิ้งกลางอรัญ ฯ
๔๕๓๖ ลูลมโถมจู่จ้วงโจมจับ
รวบพี่น้องหนีลับหลีกได้
บัดพาพระบุตรกลับยังน่า รถแฮ
ถวายแก่อนุชไท้ธเรศรเจ้าจอมราม ฯ
             
รับข้อมูลจาก "https://www.reurnthai.com/wiki/%C3%A0%C2%B9%E2%80%9A%C3%A0%C2%B8%E2%80%9E%C3%A0%C2%B8%C2%A5%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A0%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%BE%C3%A0%C2%B8%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B8%C2%9D%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%93%C3%A0%C2%B8%E2%84%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B1%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B7%C3%A0%C2%B9%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B8%C2%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B9%C5%92_%C3%A0%C2%B8%C2%AB%C3%A0%C2%B9%E2%80%B0%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%E2%80%94%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B9%CB%86_%C3%A0%C2%B9%E2%80%98%C3%A0%C2%B9%E2%80%93%C3%A0%C2%B9%E2%80%99"
เครื่องมือส่วนตัว