โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑๖๒
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 08:32, 21 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ห้องที่ ๑๖๒ พระรามให้พระพรตสัตรุดยกทพลออกไปจับพระมงกุฎ
แผ่นที่ ๖๔๗ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม
| ๔๕๒๓ ฟังกนิฐคิดชอบแล้ว | ถอนลัด ตาแฮ | ||
| ผูกกระบี่ไพล่หลังมัด | แอ่นแต้ | ||
| ยางไม้จรดลายหัดถ์ | เปนเรื่อง สาปฮา | ||
| ใครใช่เจ้าของแก้ | อย่าได้ดังประสงค์ ฯ | ||
| ๔๕๒๔ วายุบุตรคืนชีพดิ้น | ฤๅหลุด | ||
| บัดกลับลุอนุช | จักรแกล้ว | ||
| พระถามลูกมารุต | แถลงเรื่อง จบเฮย | ||
| ทรงสดับเสดจแคล้ว | สู่แก้ขุนกระบินทร์ ฯ | ||
| ๔๕๒๕ ลัดาไป่ปลดเปลื้อง | ทรงตัด | ||
| บขาดบงแช่งชัด | ที่หน้า | ||
| พระจึงออกโอษฐตรัส | บอกหณุ มานแฮ | ||
| จงท่านเฝ้าผ่านฟ้า | กฤษณท้าวยังสฐาน ฯ | ||
| ๔๕๒๖ จนกระบินทรยินตรัสเศร้า | ใจเสีย | ||
| อกเผ่าเพียงไฟเสีย | ลวกไหม้ | ||
| โอ้กูจะคิดเยีย | ใดปลด อายนา | ||
| มาทมิเฝ้าท่านไท้ | เทวศร้อนฤๅหาย ฯ | ||
| ๔๕๒๗ คิดแล้วลาบาทเบื้อง | บทบงษุ์ | ||
| เดินดัดลัดพุ่มพง | ป่ากว้าง | ||
| ลุอยุทธยาตรง | กรากสู่ เฝ้าแฮ | ||
| ก้มเกษลงแทบข้าง | บาทแล้วรำพรรณทูล ฯ | ||
| ๔๕๒๘ หริยินผินภักตรพ้อง | หณุมาน | ||
| ต้องสาปถูกมัดประจาน | จิตรข้อง | ||
| โกรธตรัสเหม่ใครหาญ | จัดวอด วายเฮย | ||
| บัดยื่นหัดถ์ลูลต้อง | วลิเปลื้องจากสวา ฯ | ||
| ๔๕๒๙ หณุมานกรานกราบแล้ว | สนองทูล | ||
| เบื้องบาบดินทร์สูรย์ | สุดถ้อย | ||
| พระตรัสสั่งหณุยูร | ยาตรเร่ง อนุชแฮ | ||
| ให้จับอ้ายเดกจ้อย | จิตรเอื้อมโอหัง ฯ | ||
| แผ่นที่ ๖๔๘ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม | |||
| ๔๕๓๐ ลูกลมรับพจนขึ้น | เมฆา | ||
| ถึงทัพทูลอนุชา | ท่านแจ้ง | ||
| พระให้เร่งโยธา | เดินด่วน ไปเอย | ||
| พลเพียบเพียงเบียดแป้ง | ป่าล้มเนนนอน ฯ | ||
| ๔๕๓๑ ปางสองน้องพี่ได้ | ยลพล มาแฮ | ||
| ยืนสกัดกล่าวยุบล | ไต่ถ้อย | ||
| สองท่านจักไปหน | ใดบอก หน่อยฮา | ||
| พาพวกมาไม่น้อย | กิจเกื้อการไฉน ฯ | ||
| ๔๕๓๒ น้องนรินทรยินพจน์อื้น | ตอบพลัน | ||
| เฮ้ยเด็กอย่าใมหัน | สู่รู้ | ||
| เองร่วมอาศนทรงธรรม์ | โทษยิ่ง ใหญ่แฮ | ||
| เราจักจับสองผู้ | ขบถไท้ไปถวาย ฯ | ||
| ๔๕๓๓ ตรัสพลางแผลงสารทโต้ | ตอบผลาญ สาตรเอย | ||
| ต่างอาจต่างอุกราญ | รุกเกรี้ยว | ||
| ศรพระบุตรสังหาร | ทรวงกษัตริย์ สองแฮ | ||
| แล้วกลับเปนบ่วงเลี้ยว | ไล่ล้างพลขันธ์ ฯ | ||
| ๔๕๓๔ วายุบุตรบัดโดดเขา | ราวี | ||
| พระหวดต้องศรศรี | ซบดิ้น | ||
| สองกระษัตริย์สมประดี | ร่ายเวท เปนแฮ | ||
| แผลติดยลพลสิ้น | บาดต้งบ่วงกระศัลย ฯ | ||
| ๔๕๓๕ พระพรตจับสารทขึ้น | เสี่ยงพลัน | ||
| นึกเดชทรงสุบรรณ | กอบเกื้อ | ||
| แผลงปราดเกิดลมผัน | พัดบ่วง หมดแฮ | ||
| บันกระทบหน่อเนื้อ | นารถกลิ้งกลางอรัญ ฯ | ||
| ๔๕๓๖ ลูลมโถมจู่จ้วง | โจมจับ | ||
| รวบพี่น้องหนีลับ | หลีกได้ | ||
| บัดพาพระบุตรกลับ | ยังน่า รถแฮ | ||
| ถวายแก่อนุชไท้ | ธเรศรเจ้าจอมราม ฯ | ||
