จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 08:25, 21 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามให้ปล่อยม้าอุปการ หนุมานสะกดตามไป พบพระมงกุฎขี่ม้าหมายจับไปถวาย ถูกพระมงกุฎตีด้วยคันศร จับมัดสาป และสักหน้าประจาน
=แผ่นที่ ๖๔๓ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองคเจ้าดิศวรกุมาร
|
|
| ๔๔๙๕ คงจะประจักษแจ้ง | | ใจชน ได้นา
|
| ใครชื่อใครคดคน | | คิดร้าย
|
| ผิวะพบพวกทรพล | | ผู้ประทุษฐ ไทยแฮ
|
| จับอย่าเหลือเหล่าอ้าย | | อาจเอื้อมโอหัง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๙๖ ฟังสารซั้นสั่งให้ | | หณุมาน
|
| รีบสู่ไกยเกษสฐาน | | ถิ่นด้าว
|
| ทูลสองอนุชาชาญ | | ไชยเยศ
|
| เชิญเสดจกนิฐท้าว | | เร่งร้อนเรวถึง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๙๗ วายุบุตรรับสั่งคล้อย | | คลาจร
|
| ลุแหล่งไกยเกษนคร | | ไป่ช้า
|
| ทูลองค์อดิศร | | สองกระษัตริย์
|
| โดยพระจอมเจ้าหล้า | | ตรัสใช้เชิญองค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๙๘ สองทราบดำรัสเ | | เร่งพหล
|
| เพียบพยุหบาตรพล | | พรั่งพร้อม
|
| ยกรัดรีบเดินดล | | อยุทธเยศ แล้วแฮ
|
| สองสู่สุรราชน้อม | | นอบเฝ้าฟังสาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๔๙๙ จักรพงษภูวนารถเอื้อน | | โองการ
|
| เหตุอุบัติบันดาน | | กึกก้อง
|
| สงไสยว่าไภยพาล | | พวกอมิตร มีนา
|
| จึ่งจะให้พระน้อง | | จับเสี้ยนไอยสวรรย์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๐๐ จักรังลิขิตคล้อง | | คออา ชานา
|
| ปล่อยออกนอกนัครา | | รีบเต้า
|
| อิกขุนกรบินทรวา | | ยุบุตรติด ตามแฮ
|
| ให้อนุชยกพลเร้า | | รีบต้อนตอนหลัง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๐๑ ยุคลขัตติยะ | | ทูลสาร
|
| สรวมชีพใต้บทมาลย์ | | ปิ่นหล้า
|
| การเพียงจะรำบาน | | อรินทรราช นี้ฤๅ
|
| ตกพนักงานข้า | | พี่น้องสองศรี ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๔๔ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองคเจ้าดิศวรกุมาร
|
|
| ๔๕๐๒ พระหยิบสองเกราะแก้ว | | กันอา วุธเฮย
|
| เรืองฤทธิสิทธิศักดา | | เดชล้ำ
|
| เคยทรงสู่ศึกมา | | ทุกคาบ ครั้งแฮ
|
| ประสิทธิแด่อนุชซ้ำ | | สั่งให้เตรียมพหล ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๐๓ สองราชรับพจนแล้ว | | ลาคลา
|
| จากพระโรงสู่พลับพลา | | สั่งให้
|
| โหรเฒ่าเหล่าพฤฒา | | จาริย์จัด พิธีนา
|
| มาตยรับโองการไท้ | | ธิเบศน้องอวตาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๐๔ ขุนม้าจูงมิ่งม้า | | มาพลัน
|
| อาลักษณ์เชิญสาสน์สุวรรณ | | ผูกเข้า
|
| เวียนเทียนเจ็ดรอบบัน | | ลือสุรนาท ประโคมแฮ
|
| สรวงประกาษเทพเจ้า | | ข่าวทั้งไตรสฐาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๐๕ สรรพเสรจปล่อยอัศวแคล้ว | | คลาจร
|
| วายุบุตรตามอัศดร | | ดุ่มเด้า
|
| ปางองค์อดิศร | | สองกนิฐ รามแฮ
|
| ทรงรถยกพลเต้า | | สุดท้ายผายหลัง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๐๖ กล่าวกับองค์พี่น้อง | | เนากุฎี ดงเอย
|
| ลาบาทพระชนนี | | นาฎเจ้า
|
| จักใคร่เที่ยวไพรศรี | | หวังศุข จิตรแฮ
|
| นางสดับดานจิตรเร้า | | รุ่มร้อนฤไทยไหว ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๐๗ พลันห้ามปิยบุตรด้วย | | เกรงไภย
|
| สองพ่อฟังร่ำไร | | โศกสอื้น
|
| จนจิตรจึ่งอวยไชย | | ยอมอนุ ญาตนา
|
| สองสดับกลับชื่นชื้น | | ชอบน้ำใจเกษม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๐๘ ลาแม่แลลาเบื้อง | | นักธรรม์ แล้วแฮ
|
| โทราชกุมารผัน | | ผาดคล้อย
|
| เที่ยวชมพฤกษไพรสัณฑ์ | | แสนสนุกนิ์ สนานนอ
|
| ชมส่ำสัตว์ใหญน้อย | | ถิ่นถ้ำลำลหาน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๔๕ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม
|
|
| ๔๕๐๙ สององค์บงมิ่งม้า | | อุปการ
|
| กายเสวตรอาฐเท้าปาน | | ชาดป้าย
|
| ภักตร์ดำผูกเบาะอาน | | ลออเอี่ยม เอกแฮ
|
| ยูรยาตรกิริยาย้าย | | ย่างแม้นเหมือนหงษ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๑๐ ชมพลางสองต่างทึ้ง | | เถาวัล คล้องแฮ
|
| ม้าติดทรงสรวลสรร | | แซ่ซ้อง
|
| พิศพบกล่องผูกพัน | | สอแสะ มานา
|
| พระบุตรเปิดพบพ้อง | | เพ่งอื้นอ่านสาส์น ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๑๑ ศุภสาส์นราเมศร์เจ้า | | จอมนรินทร์
|
| ไวยกูลจากระสินธุ์ | | ปราบเสี้ยน
|
| มีพระกระมลจิน | | ดนานึก ฉงนแฮ
|
| โดยศัปทกำปนาทเพี้ยน | | ผิดกี้กาลปฐม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๑๒ สงไสยอริราชร้าย | | เริงทนง
|
| จึ่งปล่อยอปการทรง | | เสี่ยงม้า
|
| ใครคิดทรยศอง | | อาจร่วม อาศน์แฮ
|
| จะพิฆาฏชาติช้า | | ชั่วสิ้นวงษ์สูญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๑๓ อ่านจบสาส์นเสร็จแล้ว | | ตรัสพลัน
|
| หากว่ามาขอกัน | | จักให้
|
| มาทแม้นจักโรมรัน | | เรารบ มันพ่อ
|
| การขบถทดโท่ไท้ | | บ่แจ้งจิตรฉงน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๑๔ ตรัสพลางพระเผ่นขึ้น | | อัศดร
|
| กวัดแกว่งพระแสงศร | | สาตรคว้าง
|
| องค์อนุชแล่นตามจร | | พระเชษ ฐาแฮ
|
| งามลออเอี่ยมอ้าง | | เอกแม้นอัมรินทร์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๑๕ กำแหงวายุบุตรสุ้ม | | ตามสะกด รอยเฮย
|
| เพ่งพบสองทรงยศ | | หน่อเหน้า
|
| หนึ่งขี่แสะหนึ่งบท | | จรวิ่ง ตามแฮ
|
| โฉมเฉิดเฉกผ่านเกล้า | | พิศณุไท้ผธมสินธ์ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๔๖ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม
|
|
| ๔๕๑๖ ฤๅสองอรนารถนี้ | | ลองฤทธิ์
|
| จึงอาจร่วมอาศนสถิตย | | ที่ท้าว
|
| มันคือปัจจามิตร | | จักจับ ถวายนา
|
| ตริเสรจแผลงเดชห้าว | | จู้จ้วงจับประจัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๑๗ หน่อนรินทร์ผิดภักตรพ้อง | | ขุนสวา
|
| ฉุนโกรธชักสาตรา | | ฟาดต้อง
|
| กระบินทร์ซวดซวนถลา | | สลบนิ่ง นอนแฮ
|
| พลางยุบลบอกน้อง | | กระบี่นี้ทะนงหาญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๑๘ ชะรอยนายใช้ดอดด้อม | | ดูพา ชีเฮย
|
| จึ่งบ่อกลัวชีวา | | ปลดเปลื้อง
|
| มาทใครจักตามมา | | เราต่อ กรพ่อ
|
| ตรัสสรรพขับม้าเยื้อง | | ย่างห้อรเห็จหัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๑๙ ลูกลมคืนกลับได้ | | สมประดี คิดแฮ
|
| ฉิกุมารมีฤทธี | | แต่จ้อย
|
| ตีกูแทบชีวี | | วายวอด เจียวนา
|
| อินทรชิตเดชยังน้อย | | กว่านี้ไหนไหน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๒๐ คิดพลางกลายเพศแกล้ง | | กลับกลาย เปนเฮย
|
| ลิงเล็กสีเทาผาย | | ตุ่มเต้า
|
| หักผลพฤกษาถวาย | | พระพี่ น้องนอ
|
| พระบ่สงไสยเค้า | | ตรัสเอื้อนโอษฐแถลง ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๒๑ หณุมานทำชอบชั้น | | เชิงประจบ
|
| เหนประมาทโดตลบ | | ไล่คว้า
|
| พระบุตรฟาดถูกซบ | | หมอบนิ่ง นอนแฮ
|
| บัดเพศกลับคงหน้า | | อนุชกริ้วกระหน่ำตี ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๕๒๒ เชษฐาว่าอ้ายนี่ | | อหังการ
|
| พิฆาฏให้วายปราณ | | เถิดน้อง
|
| กนิฐตอบคำฃาน | | อย่าฆ่า เลยนอ
|
| มัดปล่อยไปสู่พ้อง | | พบเจ้านายมัน ฯ
|
| | |
|