จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 06:30, 21 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามปูนบำเหน็จน้องทั้งสองและทหาร
แผ่นที่ ๖๑๘ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
๔๓๒๐ พระจักรีสดับยิ้ม | | สรวลปรา ไสเอย
|
ฤทธิ์ท่านน้อยพาลมา | | หมื่นไซร้
|
เพราะนิเวศน์ลงกา | | เถกิงกึ่ง สวรรคเฮย
|
ปวงพวกพาลจึ่งได้ | | รบร้าชิงนคร ฯ
|
|
|
๔๓๒๑ โองการสั่งพระลักษณทั้ง | | สุมัน ตันเอย
|
ศึกเสร็จจะรางวัน | | ทั่วผู้
|
เครื่องยศและทรัพย์บัน | | ดาศักดิ์
|
ตามซึ่งได้ต่อสู้ | | ยักษร้ายวายชนม์ ฯ
|
|
|
๔๓๒๒ พระลักษณกับอมาตย์น้อม | | อัญชลี แล้วเฮย
|
มาประชุมมนตรี | | ใหญ่น้อย
|
ปฤกษาซึ่งผู้มี | | ความชอบ
|
ตามจดหมายเทียบถ้อย | | แบบเบื้องปางบรรพ์ ฯ
|
|
|
๔๓๒๓ ปฤกษาว่าเมื่อครั้ง | | หริรักษ
|
พระราชทานทรัพยศักดิ | | แก่ทแกล้ว
|
ซึ่งเสร็จศึกทศภักตร์ | | เปนแบบ
|
เปนหลักเทียบเปรียบแล้ว | | เลิศข้อคำเดิม ฯ
|
|
|
๔๓๒๔ หนึ่งโปรดพระพรตให้ | | คุมทหาร
|
พิฆาฎทศพินมาร | | เสร็จแล้ว
|
รีบปรุกรอนราญ | | จักรวรรดิ วอดเอย
|
ผดุงราษฏร์สองนครแผ้ว | | ผ่องเสี้ยนศึกสูญ ฯ
|
|
|
๔๓๒๕ พระสัตรุศออกรบร้า | | จนสลบ
|
ต้องหอกสุริยภพ | | แทบม้วย
|
บันไลยจักรออรบ | | แผลงสาตร รัดแฮ
|
พระกลับผลาญมารด้วย | | เดชล้ำฤทธิรงค์ ฯ
|
|
|
๔๓๒๖ สองทรงธรรม์อนุชไท้ | | นฤเบศร์
|
ควรครอบครองไกยเกษ | | ผ่านเผ้า
|
ทรงบวรราชเสวตร | | ฉัตรศักดิ์ เฉลิมแฮ
|
ให้เครื่องขัติยราชเจ้า | | แก่ไท้ทั้งสอง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๑๙ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
๔๓๒๗ ยังบุตรสุริเยศนั้น | | ชาญไชย
|
เหาะโลดนภดลไว | | รับน้อง
|
คร่าอสุรบันไลย | | จักรปล่อย ศรนา
|
ครเครื่องกระษัตริย์ต้อง | | จัดให้รางวัน ฯ
|
|
|
๔๓๒๘ ทศคิริวงษราพท้าว | | สุจริต
|
เปนเนตรศึกศักดิ์สิทธิ์ | | ส่องรู้
|
ควรให้มกุฏวิจิตร | | เนาวรัตน์ จรูญแฮ
|
เพิ่มเกียรติ์ตามควรผู้ | | พิทักษด้าวลงกา ฯ
|
|
|
๔๓๒๙ พระยาอนุชิตล้ำ | | เลอสรรพ์ ทหารแฮ
|
หักด่านกรดเพลิงกัลป์ | | ป่นพ้น
|
ควรครองเฃตรมลิวัน | | เวียงราพ
|
ให้เครื่องทรงเครื่องต้น | | เพิ่มตั้งนางสนม ฯ
|
|
|
๔๓๓๐ พระยาอินนุภาพล้าง | | บันไลย จักรนา
|
แข่งฆ่าเพตราไกษย | | ชีพม้วย
|
ควรให้เครื่องขัติยไพ | | โรจรัตน อร่ามเอย
|
ทั้งเครื่องอุปโภคด้วย | | มาศล้วนจำหลักลาย ฯ
|
|
|
๔๓๓๑ นิลพัทควรแต่งตั้ง | | เปนพระยา
|
อไภยพัทหะพงษา | | ชื่ออ้าง
|
สังวาลยมาศุรัตนา | | ภรณ์ประ ทานแฮ
|
เพิ่มศักดิ์อุปราชข้าง | | เฃตรท้าวชมภู ฯ
|
|
|
๔๓๓๒ ชมภูพานกับทั้ง | | นลนนท์ นั้นนา
|
ได้ลื่อสองเมืองผจญ | | ราพม้วย
|
ให้มกุฎรัตนหิรญ | | อลงกฎ
|
กับเครื่องอื่นอีกด้วย | | ชอบได้อาษา ฯ
|
|
|
๔๓๓๓ อสุรผัดนำเหตุด้าว | | ลงกา ทูลเฮย
|
พิธียักษสองครา | | ล่มได้
|
ให้เป็นที่พระยา | | มารน ราชแฮ
|
อุปราชลงกาให้ | | ช่วยท้าวไอยกา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๒๐ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
๔๓๓๔ โอรสอินทรชิตผู้ | | เชษฐา
|
ลอบออกทูลกิจา | | แก่ไท้
|
ควรที่เปนพระยา | | วันยุ ภักตรแฮ
|
พิทักษกุรุราษฐให้ | | ราษฎร์แผ้วผองเกษม ฯ
|
|
|
๔๓๓๕ กันยุเวกให้ปกด้าว | | จักรวาฬ
|
กันนุชินนามขนาน | | ยศไซ้
|
หนึ่งปาวนะมาร | | โปรดกลับ กรุงแฮ
|
ช่วยกิจพิเภกให้ | | ผ่องแผ้วประชากร ฯ
|
|
|
๔๓๓๖ พระลักษณกับหมู่ท้าว | | พระยา ปวงเอย
|
เหนชอบคำปฤกษา | | สู่เฝ้า
|
กราบทูลพระเทพา | | วตารทราบ เสร็จแฮ
|
ตามรเบียบเรียบเค้า | | เงื่อนถ้วนทุกประการ ฯ
|
|
|
๔๓๓๗ ทรงสุบรรณผ่องแผ้ว | | วรกาย
|
ฟังเสร็จข้อบรรยาย | | ถี่ถ้วน
|
ต้องพระหฤไทยหมาย | | โดยขนบ
|
จึ่งประทานบำเหน็จล้วน | | ชอบได้ปฤกษา ฯ
|
|
|
๔๓๓๘ ภูธรจึ่งตรัสเอื้อน | | โองการ
|
เออพิเภกขุนมาร | | ฤทธิน้อย
|
จะเสื่อมศึกเพราะหลาน | | ช่วยรงับ
|
จงอย่าละเบี่ยงถ้อย | | ผิดเค้าการธรรม ฯ
|
|
|
๔๓๓๙ สองน้องจักรกฤษณน้อม | | ศิระราบ
|
มนุษยยักษลิงกราบ | | เกลื่อนเกล้า
|
ได้พระราชทานลาภ | | เหลือแหล่
|
ต่างฤดีแดเร้า | | รื่นชื้นรอมชอม ฯ
|
|
|
๔๓๔๐ พระจอมโมลิศไท้ | | อวตาร
|
เสร็จซึ่งปูนบำนาญ | | บ่ายคล้อย
|
จากอาศนสรกาญจน์ | | ยูรยาตร์
|
สถิตย์แท่นมณเฑียรพร้อย | | พรั่งพร้อมแสนสุรางค์ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๒๑ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
๔๓๔๑ ปางวันยุวิคทั้ง | | มัจฉา ณุเอย
|
รองราษฎร์บาดาลมา | | เนิ่นได้
|
คิดถึงพระจักรา | | กับหณุ มานแฮ
|
จึ่งสั่งอำมาตยให้ | | ตรวจพร้อมโยธี ฯ
|
|
|
๔๓๔๒ อสุรีรับจัดล้วน | | พลยักษ
|
รู้เหล่ารวบรวมพรัก | | ไพร่พร้อม
|
สามาถอาจหาญหัก | | โหมศึก
|
เทียบรถเทียบพลห้อม | | แห่หน้าหลังอนันต์ ฯ
|
|
|
๔๓๔๓ สองกุมารต่างเข้า | | สนานองค์ เสร็จเอย
|
ประดับเครื่องสัณห์ทรง | | เสด็จเต้า
|
บังคมพระมาตุรงค์ | | ทูลเหตุ
|
ลูกจะลาขึ้นเฝ้า | | นเรศร์ทั้งหณุมาน ฯ
|
|
|
๔๓๔๔ พิรากวนกล่าวโอบอ้อม | | อวยพร
|
สองบุตรจงกาวร | | สวัสดิ์คุ้ม
|
โอรสประนมกร | | กราบบาท ลาแฮ
|
ยกพยุหเกลื่อนกลุ้ม | | ผุดขึ้นดินดล ฯ
|
|
|
๔๓๔๕ พลเดินลั่นสนั่นใกล้ | | กรุงศรี อยุดธแฮ
|
หยุดทัพแทบคิรี | | พักร้อน
|
ต่างตนก็เปรมปรี | | หายเหนื่อย หน่อยนา
|
เที่ยวสกัดแสกงต้อน | | กต่ายเนื้อโคมหิงษ์ ฯ
|
|
|
๔๓๔๖ ปางพระยาพานเรศท้าว | | นามหมา ชมภูเฮย
|
คิดใคร่เยือนจักรา | | ธิราชเจ้า
|
สั่งให้จัดโยธา | | พลันเสด็จ พร้อมแฮ
|
ทรงรถรีบพลเข้า | | ป่าไม้มาพลัน ฯ
|
|
|
๔๓๔๗ ขุนกระบินทร์นำทัพเข้า | | เฃตรอยุทธยาเฮย
|
เหนแต่รอยนับสมุท | | มากแท้
|
ผู้เดียวดอดด้อมมุด | | รถซุ่ม ดูฤๅ
|
เหนชัดบัดวิ่งแต้ | | บอกท้าวชมภู ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๒๒ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
๔๓๔๘ ตูดูเหนศึกเสี้ยน | | อสุรา ราชเอย
|
ตั้งอยู่ริมมรรคา | | อคร้าว
|
นายหนึ่งภักตร์เปนสวา | | หางมัจ ฉาแฮ
|
นายหนึ่งเปนแทตยท้าว | | แน่เจ้าจอมพล ฯ
|
|
|
๔๓๔๙ ท้าวชมภูทราบซ้ำ | | สงไสย นักนา
|
พระพรตเล่าเสด็จไป | | ปราบเสี้ยน
|
ชะรอยอริราชไถล | | ยกเกี่ยว ยุทธ์นา
|
กูจะหักให้เหี้ยน | | สั่งให้พลผจญ ฯ
|
|
|
๔๓๕๐ ขุนพลขับไพร่เข้า | | โจมตี
|
ฝ่ายยักษเสียท่วงที | | พ่ายแพ้
|
สองนายบ่อรอรี | | ฃับรถ เรวเฮย
|
ต้อนหมู่อสูรแก้ | | หัดถสู่หมู่สวา ฯ
|
|
|
๔๓๕๑ พานรวนวิ่งแต้ | | แตกกระจุย
|
ท้าวขับกระบี่ลุย | | ไล่คว้าง
|
ยักษรับจับลิงขยุย | | ขยุกรวบ มารแฮ
|
เพียงพิภพถล่มล้าง | | มืดคลุ้มผลคลี ฯ
|
|
|
๔๓๕๒ องค์พระตรีภพเจ้า | | อยุทธยา
|
ออกพระโรงรัตนา | | มาตยพร้อม
|
เสียงสท้านพสุธา | | พระตรัส สั่งเฮย
|
อนุชิตจงด่วนด้อม | | สืบร้ายดีไฉน ฯ
|
|
|
๔๓๕๓ วายุบุตรรับสั่งแล้ว | | เรวคลาน ออกเอย
|
รีบระเห็จเหาะทยาน | | ลิ่วฟ้า
|
เหนสองทัพประจัญบาน | | พลันเหาะ ลงแฮ
|
เข้ากีดกลางขวางหน้า | | จึ่งห้ามปรามถาม ฯ
|
|
|
๔๓๕๔ สองกุมารกราบก้ม | | เศียรลง
|
บอกว่ามาเฝ้าองค์ | | ธิราชไท้
|
พวกกระบี่ทระนง | | ฤทธิ์รบ ลูกเฮย
|
ข้าจึ่งฃับพหลให้ | | รบด้วยพลสวา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๒๓ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
๔๓๕๕ มหาชมภูว่าน้า | | คุมนิกร
|
มาประหนดนรินทร | | อยู่เกล้า
|
สำคัญว่าฝ่ายบร | | มาติด เมืองเอย
|
น้าจึ่งขับพลเข้า | | รบร้ารอญเข็ญ ฯ
|
|
|
๔๓๕๖ วายุบุตรฟังทราแล้ว | | สำราญ สรวลเฮย
|
นั่นมัจฉานุกุมาร | | บุตรข้อย
|
นั่นยุวิกผ่านบาดาล | | ข้าบาท นรายน์เอย
|
สองอนุชเสร็จศึกคล้อย | | บัดนี้กลับมา ฯ
|
|
|
๔๓๕๗ ชมภูไขหว่านล้อม | | ฉลาดเฉลย
|
เราผิดแล้วพ่อเอ๋ย | | อย่าขึ้ง
|
สองนายบ่อนิ่งเฉย | | กล่าวตอบ ท้าวแฮ
|
หลานก็ผิดฦกซึ้ง | | โทษข้าขออะไภย ฯ
|
|
|
๔๓๕๘ ฝ่ายอนุชิตให้เคลื่อน | | พลสอง เมืองนา
|
ถึงนอกวังอยุดกอง | | ทัพไว้
|
ผู้เดียวด่วนเฝ้าละออง | | บาทบัด ทูลเอย
|
รอเบิกสามนายให้ | | สู่เบื้องบทศรี ฯ
|
|
|
๔๓๕๙ นฤบดีสดับปลื้ม | | กมลปรา โมชเอย
|
โปรดเบิกสามนายคลา | | สู่เฝ้า
|
สามทราบต่างรีบมา | | โดยด่วน
|
ถึงประณตน้อมเกล้า | | หมอบเฝ้าฟังคดี ฯ
|
|
|
๔๓๖๐ พระยลกระบี่ทั้ง | | อสุรินทร์
|
ทรงชื่นชมสมถวิล | | กระบี่ท้าว
|
นานแล้วพึ่งยลยิน | | ดีที่ สุเอย
|
วันยุวิกบาดาลด้าว | | ทุกขร้อนฤๅเกษม ฯ
|
|
|
๔๓๖๑ อสุรินทร์ยินพระพร้อง | | เจริญใจ
|
จึ่งกราบทูลภูวไนย | | บ่ช้า
|
พระเกียรติ์ปกเกษไป | | เปนศุข สวัสดิ์เอย
|
ข้าคิดถึงผ่านฟ้า | | รีบเฝ้าฝ่าธุลี ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๒๔ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
๔๓๖๒ พระจักรีตรัสถ้อย | | แดหะ ณุมานนา
|
บุตรท่านหางเกะกะ | | กีดแท้
|
อนุชิตจึ่งเดชะ | | โปรดช่วย
|
พ้นเพศมัจฉาแก้ | | ปลดเปลื้องรำคาญ ฯ
|
|
|
๔๓๖๓ ตรัสว่าอย่าทุกขร้อน | | กบี่ศรี
|
พระจับพระขรรค์โมฬี | | แกว่งใกล้
|
นังดุษฐหลุดเองมี | | ความศุข สบายเอย
|
พ่อลูกไหว้แล้วไหว้ | | เล่าล้นเหลือเกษม ฯ
|
|
|
๔๓๖๔ ปรีดาปราโมชถ้วน | | มันตยา มาตย์เอย
|
ปโรหิตพราหมณา | | เนกน้อม
|
มิเสียทีที่เกิดมา | | พบบาท ละอองเอย
|
ต่างชื่นต่างชมพร้อม | | พร่ำพร้องสรเสริญ ฯ
|
|
|
๔๓๖๕ แปลงมัจฉาเสร็จแล้ว | | โองการ ตรัสเอย
|
ซึ่งจักให้หณุมาน | | ปกด้าว
|
มลิวันจักไกลสฐาน | | เรานัก
|
ให้มัจฉาณุฤทธิกร้าว | | ปกแคว้นแทนบิดา ฯ
|
|
|
๔๓๖๖ จึ่งโปรดตั้งแต่งให้ | | เปนพระยา
|
หณุราชโดยบันดา | | ศักดิ์ไซร้
|
ไปครองกับรัตนมา | | ลมลิ วันแฮ
|
หนึ่งประทานเครื่องต้นให้ | | ทั่งทั้งสามนาย ฯ
|
|
|
๔๓๖๗ ประทานเสร็จจึ่งเอื้อน | | อรรถอะ นุญาตเฮย
|
สองอนุชพลแทตย์กระ | | บี่นั้น
|
ซึ่งมาต่ออรินระ | | ราญศึก เสร็จแฮ
|
ให้นิวัตคืนเฃตรขั้น | | สู่ด้าวเมืองตน ฯ
|
|
|
๔๓๖๘ สองพระอนุชนารถทั้ง | | ท้าวพระยา
|
น้อมประณตทูลลา | | คลาดคล้อย
|
ยกพยุหโยธา | | คืนกลับ
|
สู่บุเรศใหญน้อย | | ทั่วด้าวแดนสฐาน ฯ
|
| | |
|