จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 06:30, 21 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามปูนบำเหน็จน้องทั้งสองและทหาร
แผ่นที่ ๖๑๘ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
|
| ๔๓๒๐ พระจักรีสดับยิ้ม | | สรวลปรา ไสเอย
|
| ฤทธิ์ท่านน้อยพาลมา | | หมื่นไซร้
|
| เพราะนิเวศน์ลงกา | | เถกิงกึ่ง สวรรคเฮย
|
| ปวงพวกพาลจึ่งได้ | | รบร้าชิงนคร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๒๑ โองการสั่งพระลักษณทั้ง | | สุมัน ตันเอย
|
| ศึกเสร็จจะรางวัน | | ทั่วผู้
|
| เครื่องยศและทรัพย์บัน | | ดาศักดิ์
|
| ตามซึ่งได้ต่อสู้ | | ยักษร้ายวายชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๒๒ พระลักษณกับอมาตย์น้อม | | อัญชลี แล้วเฮย
|
| มาประชุมมนตรี | | ใหญ่น้อย
|
| ปฤกษาซึ่งผู้มี | | ความชอบ
|
| ตามจดหมายเทียบถ้อย | | แบบเบื้องปางบรรพ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๒๓ ปฤกษาว่าเมื่อครั้ง | | หริรักษ
|
| พระราชทานทรัพยศักดิ | | แก่ทแกล้ว
|
| ซึ่งเสร็จศึกทศภักตร์ | | เปนแบบ
|
| เปนหลักเทียบเปรียบแล้ว | | เลิศข้อคำเดิม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๒๔ หนึ่งโปรดพระพรตให้ | | คุมทหาร
|
| พิฆาฎทศพินมาร | | เสร็จแล้ว
|
| รีบปรุกรอนราญ | | จักรวรรดิ วอดเอย
|
| ผดุงราษฏร์สองนครแผ้ว | | ผ่องเสี้ยนศึกสูญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๒๕ พระสัตรุศออกรบร้า | | จนสลบ
|
| ต้องหอกสุริยภพ | | แทบม้วย
|
| บันไลยจักรออรบ | | แผลงสาตร รัดแฮ
|
| พระกลับผลาญมารด้วย | | เดชล้ำฤทธิรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๒๖ สองทรงธรรม์อนุชไท้ | | นฤเบศร์
|
| ควรครอบครองไกยเกษ | | ผ่านเผ้า
|
| ทรงบวรราชเสวตร | | ฉัตรศักดิ์ เฉลิมแฮ
|
| ให้เครื่องขัติยราชเจ้า | | แก่ไท้ทั้งสอง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๑๙ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
|
| ๔๓๒๗ ยังบุตรสุริเยศนั้น | | ชาญไชย
|
| เหาะโลดนภดลไว | | รับน้อง
|
| คร่าอสุรบันไลย | | จักรปล่อย ศรนา
|
| ครเครื่องกระษัตริย์ต้อง | | จัดให้รางวัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๒๘ ทศคิริวงษราพท้าว | | สุจริต
|
| เปนเนตรศึกศักดิ์สิทธิ์ | | ส่องรู้
|
| ควรให้มกุฏวิจิตร | | เนาวรัตน์ จรูญแฮ
|
| เพิ่มเกียรติ์ตามควรผู้ | | พิทักษด้าวลงกา ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๒๙ พระยาอนุชิตล้ำ | | เลอสรรพ์ ทหารแฮ
|
| หักด่านกรดเพลิงกัลป์ | | ป่นพ้น
|
| ควรครองเฃตรมลิวัน | | เวียงราพ
|
| ให้เครื่องทรงเครื่องต้น | | เพิ่มตั้งนางสนม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๓๐ พระยาอินนุภาพล้าง | | บันไลย จักรนา
|
| แข่งฆ่าเพตราไกษย | | ชีพม้วย
|
| ควรให้เครื่องขัติยไพ | | โรจรัตน อร่ามเอย
|
| ทั้งเครื่องอุปโภคด้วย | | มาศล้วนจำหลักลาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๓๑ นิลพัทควรแต่งตั้ง | | เปนพระยา
|
| อไภยพัทหะพงษา | | ชื่ออ้าง
|
| สังวาลยมาศุรัตนา | | ภรณ์ประ ทานแฮ
|
| เพิ่มศักดิ์อุปราชข้าง | | เฃตรท้าวชมภู ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๓๒ ชมภูพานกับทั้ง | | นลนนท์ นั้นนา
|
| ได้ลื่อสองเมืองผจญ | | ราพม้วย
|
| ให้มกุฎรัตนหิรญ | | อลงกฎ
|
| กับเครื่องอื่นอีกด้วย | | ชอบได้อาษา ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๓๓ อสุรผัดนำเหตุด้าว | | ลงกา ทูลเฮย
|
| พิธียักษสองครา | | ล่มได้
|
| ให้เป็นที่พระยา | | มารน ราชแฮ
|
| อุปราชลงกาให้ | | ช่วยท้าวไอยกา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๒๐ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
|
| ๔๓๓๔ โอรสอินทรชิตผู้ | | เชษฐา
|
| ลอบออกทูลกิจา | | แก่ไท้
|
| ควรที่เปนพระยา | | วันยุ ภักตรแฮ
|
| พิทักษกุรุราษฐให้ | | ราษฎร์แผ้วผองเกษม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๓๕ กันยุเวกให้ปกด้าว | | จักรวาฬ
|
| กันนุชินนามขนาน | | ยศไซ้
|
| หนึ่งปาวนะมาร | | โปรดกลับ กรุงแฮ
|
| ช่วยกิจพิเภกให้ | | ผ่องแผ้วประชากร ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๓๖ พระลักษณกับหมู่ท้าว | | พระยา ปวงเอย
|
| เหนชอบคำปฤกษา | | สู่เฝ้า
|
| กราบทูลพระเทพา | | วตารทราบ เสร็จแฮ
|
| ตามรเบียบเรียบเค้า | | เงื่อนถ้วนทุกประการ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๓๗ ทรงสุบรรณผ่องแผ้ว | | วรกาย
|
| ฟังเสร็จข้อบรรยาย | | ถี่ถ้วน
|
| ต้องพระหฤไทยหมาย | | โดยขนบ
|
| จึ่งประทานบำเหน็จล้วน | | ชอบได้ปฤกษา ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๓๘ ภูธรจึ่งตรัสเอื้อน | | โองการ
|
| เออพิเภกขุนมาร | | ฤทธิน้อย
|
| จะเสื่อมศึกเพราะหลาน | | ช่วยรงับ
|
| จงอย่าละเบี่ยงถ้อย | | ผิดเค้าการธรรม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๓๙ สองน้องจักรกฤษณน้อม | | ศิระราบ
|
| มนุษยยักษลิงกราบ | | เกลื่อนเกล้า
|
| ได้พระราชทานลาภ | | เหลือแหล่
|
| ต่างฤดีแดเร้า | | รื่นชื้นรอมชอม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๔๐ พระจอมโมลิศไท้ | | อวตาร
|
| เสร็จซึ่งปูนบำนาญ | | บ่ายคล้อย
|
| จากอาศนสรกาญจน์ | | ยูรยาตร์
|
| สถิตย์แท่นมณเฑียรพร้อย | | พรั่งพร้อมแสนสุรางค์ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๒๑ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
|
| ๔๓๔๑ ปางวันยุวิคทั้ง | | มัจฉา ณุเอย
|
| รองราษฎร์บาดาลมา | | เนิ่นได้
|
| คิดถึงพระจักรา | | กับหณุ มานแฮ
|
| จึ่งสั่งอำมาตยให้ | | ตรวจพร้อมโยธี ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๔๒ อสุรีรับจัดล้วน | | พลยักษ
|
| รู้เหล่ารวบรวมพรัก | | ไพร่พร้อม
|
| สามาถอาจหาญหัก | | โหมศึก
|
| เทียบรถเทียบพลห้อม | | แห่หน้าหลังอนันต์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๔๓ สองกุมารต่างเข้า | | สนานองค์ เสร็จเอย
|
| ประดับเครื่องสัณห์ทรง | | เสด็จเต้า
|
| บังคมพระมาตุรงค์ | | ทูลเหตุ
|
| ลูกจะลาขึ้นเฝ้า | | นเรศร์ทั้งหณุมาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๔๔ พิรากวนกล่าวโอบอ้อม | | อวยพร
|
| สองบุตรจงกาวร | | สวัสดิ์คุ้ม
|
| โอรสประนมกร | | กราบบาท ลาแฮ
|
| ยกพยุหเกลื่อนกลุ้ม | | ผุดขึ้นดินดล ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๔๕ พลเดินลั่นสนั่นใกล้ | | กรุงศรี อยุดธแฮ
|
| หยุดทัพแทบคิรี | | พักร้อน
|
| ต่างตนก็เปรมปรี | | หายเหนื่อย หน่อยนา
|
| เที่ยวสกัดแสกงต้อน | | กต่ายเนื้อโคมหิงษ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๔๖ ปางพระยาพานเรศท้าว | | นามหมา ชมภูเฮย
|
| คิดใคร่เยือนจักรา | | ธิราชเจ้า
|
| สั่งให้จัดโยธา | | พลันเสด็จ พร้อมแฮ
|
| ทรงรถรีบพลเข้า | | ป่าไม้มาพลัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๔๗ ขุนกระบินทร์นำทัพเข้า | | เฃตรอยุทธยาเฮย
|
| เหนแต่รอยนับสมุท | | มากแท้
|
| ผู้เดียวดอดด้อมมุด | | รถซุ่ม ดูฤๅ
|
| เหนชัดบัดวิ่งแต้ | | บอกท้าวชมภู ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๒๒ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
|
| ๔๓๔๘ ตูดูเหนศึกเสี้ยน | | อสุรา ราชเอย
|
| ตั้งอยู่ริมมรรคา | | อคร้าว
|
| นายหนึ่งภักตร์เปนสวา | | หางมัจ ฉาแฮ
|
| นายหนึ่งเปนแทตยท้าว | | แน่เจ้าจอมพล ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๔๙ ท้าวชมภูทราบซ้ำ | | สงไสย นักนา
|
| พระพรตเล่าเสด็จไป | | ปราบเสี้ยน
|
| ชะรอยอริราชไถล | | ยกเกี่ยว ยุทธ์นา
|
| กูจะหักให้เหี้ยน | | สั่งให้พลผจญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๕๐ ขุนพลขับไพร่เข้า | | โจมตี
|
| ฝ่ายยักษเสียท่วงที | | พ่ายแพ้
|
| สองนายบ่อรอรี | | ฃับรถ เรวเฮย
|
| ต้อนหมู่อสูรแก้ | | หัดถสู่หมู่สวา ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๕๑ พานรวนวิ่งแต้ | | แตกกระจุย
|
| ท้าวขับกระบี่ลุย | | ไล่คว้าง
|
| ยักษรับจับลิงขยุย | | ขยุกรวบ มารแฮ
|
| เพียงพิภพถล่มล้าง | | มืดคลุ้มผลคลี ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๕๒ องค์พระตรีภพเจ้า | | อยุทธยา
|
| ออกพระโรงรัตนา | | มาตยพร้อม
|
| เสียงสท้านพสุธา | | พระตรัส สั่งเฮย
|
| อนุชิตจงด่วนด้อม | | สืบร้ายดีไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๕๓ วายุบุตรรับสั่งแล้ว | | เรวคลาน ออกเอย
|
| รีบระเห็จเหาะทยาน | | ลิ่วฟ้า
|
| เหนสองทัพประจัญบาน | | พลันเหาะ ลงแฮ
|
| เข้ากีดกลางขวางหน้า | | จึ่งห้ามปรามถาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๕๔ สองกุมารกราบก้ม | | เศียรลง
|
| บอกว่ามาเฝ้าองค์ | | ธิราชไท้
|
| พวกกระบี่ทระนง | | ฤทธิ์รบ ลูกเฮย
|
| ข้าจึ่งฃับพหลให้ | | รบด้วยพลสวา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๒๓ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
|
| ๔๓๕๕ มหาชมภูว่าน้า | | คุมนิกร
|
| มาประหนดนรินทร | | อยู่เกล้า
|
| สำคัญว่าฝ่ายบร | | มาติด เมืองเอย
|
| น้าจึ่งขับพลเข้า | | รบร้ารอญเข็ญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๕๖ วายุบุตรฟังทราแล้ว | | สำราญ สรวลเฮย
|
| นั่นมัจฉานุกุมาร | | บุตรข้อย
|
| นั่นยุวิกผ่านบาดาล | | ข้าบาท นรายน์เอย
|
| สองอนุชเสร็จศึกคล้อย | | บัดนี้กลับมา ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๕๗ ชมภูไขหว่านล้อม | | ฉลาดเฉลย
|
| เราผิดแล้วพ่อเอ๋ย | | อย่าขึ้ง
|
| สองนายบ่อนิ่งเฉย | | กล่าวตอบ ท้าวแฮ
|
| หลานก็ผิดฦกซึ้ง | | โทษข้าขออะไภย ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๕๘ ฝ่ายอนุชิตให้เคลื่อน | | พลสอง เมืองนา
|
| ถึงนอกวังอยุดกอง | | ทัพไว้
|
| ผู้เดียวด่วนเฝ้าละออง | | บาทบัด ทูลเอย
|
| รอเบิกสามนายให้ | | สู่เบื้องบทศรี ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๕๙ นฤบดีสดับปลื้ม | | กมลปรา โมชเอย
|
| โปรดเบิกสามนายคลา | | สู่เฝ้า
|
| สามทราบต่างรีบมา | | โดยด่วน
|
| ถึงประณตน้อมเกล้า | | หมอบเฝ้าฟังคดี ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๖๐ พระยลกระบี่ทั้ง | | อสุรินทร์
|
| ทรงชื่นชมสมถวิล | | กระบี่ท้าว
|
| นานแล้วพึ่งยลยิน | | ดีที่ สุเอย
|
| วันยุวิกบาดาลด้าว | | ทุกขร้อนฤๅเกษม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๖๑ อสุรินทร์ยินพระพร้อง | | เจริญใจ
|
| จึ่งกราบทูลภูวไนย | | บ่ช้า
|
| พระเกียรติ์ปกเกษไป | | เปนศุข สวัสดิ์เอย
|
| ข้าคิดถึงผ่านฟ้า | | รีบเฝ้าฝ่าธุลี ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๖๒๔ – ขุนสาธุศีลสังวร
|
|
| ๔๓๖๒ พระจักรีตรัสถ้อย | | แดหะ ณุมานนา
|
| บุตรท่านหางเกะกะ | | กีดแท้
|
| อนุชิตจึ่งเดชะ | | โปรดช่วย
|
| พ้นเพศมัจฉาแก้ | | ปลดเปลื้องรำคาญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๖๓ ตรัสว่าอย่าทุกขร้อน | | กบี่ศรี
|
| พระจับพระขรรค์โมฬี | | แกว่งใกล้
|
| นังดุษฐหลุดเองมี | | ความศุข สบายเอย
|
| พ่อลูกไหว้แล้วไหว้ | | เล่าล้นเหลือเกษม ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๖๔ ปรีดาปราโมชถ้วน | | มันตยา มาตย์เอย
|
| ปโรหิตพราหมณา | | เนกน้อม
|
| มิเสียทีที่เกิดมา | | พบบาท ละอองเอย
|
| ต่างชื่นต่างชมพร้อม | | พร่ำพร้องสรเสริญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๖๕ แปลงมัจฉาเสร็จแล้ว | | โองการ ตรัสเอย
|
| ซึ่งจักให้หณุมาน | | ปกด้าว
|
| มลิวันจักไกลสฐาน | | เรานัก
|
| ให้มัจฉาณุฤทธิกร้าว | | ปกแคว้นแทนบิดา ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๖๖ จึ่งโปรดตั้งแต่งให้ | | เปนพระยา
|
| หณุราชโดยบันดา | | ศักดิ์ไซร้
|
| ไปครองกับรัตนมา | | ลมลิ วันแฮ
|
| หนึ่งประทานเครื่องต้นให้ | | ทั่งทั้งสามนาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๖๗ ประทานเสร็จจึ่งเอื้อน | | อรรถอะ นุญาตเฮย
|
| สองอนุชพลแทตย์กระ | | บี่นั้น
|
| ซึ่งมาต่ออรินระ | | ราญศึก เสร็จแฮ
|
| ให้นิวัตคืนเฃตรขั้น | | สู่ด้าวเมืองตน ฯ
|
|
|
|
|
| ๔๓๖๘ สองพระอนุชนารถทั้ง | | ท้าวพระยา
|
| น้อมประณตทูลลา | | คลาดคล้อย
|
| ยกพยุหโยธา | | คืนกลับ
|
| สู่บุเรศใหญน้อย | | ทั่วด้าวแดนสฐาน ฯ
|
| | |
|