จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 03:58, 21 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
นิลพัทอาสาไปเอาสรรพยาและสิ่งของต่างๆ แก้พิษหอก
แผ่นที่ ๕๖๑ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ
|
|
| ๓๙๒๑ พระพรตรีบร้อนจาก | | พลับพลา พลันแฮ
|
| นิลราชนำมรรคา | | สู่น้อง
|
| สุครีพกับโยธา | | โดยเสดจ ถึงแฮ
|
| พระเหลือบเหนสัตรุศต้อง | | สาตรล้มสลบนอน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๒๒ นิ่งแน่กลางภาคพื้น | | ดินดอน
|
| พิเภกวายุบุตรกร | | กอดไว้
|
| พระเพ่งอนุชนอน | | นึกอนาถ
|
| ลดพระองค์แอบใกล้ | | สัตรุศแล้วกันแสง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๒๓ ยกหัดถ์ยุดหอกต้อง | | เหนตึง แน่นนา
|
| ชักฉุดบหลุดตรึง | | กราดหมั้น
|
| ยิ่งพิศยิ่งลาญตลึง | | ทรวงสลด
|
| วางสารทซบภักตร์อั้น | | อุระร้อนพิไรครวญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๒๔ อ้าพออนุชผู้ร่วม | | ชีวา พี่เอย
|
| จักรกฤษณ์เชษฐบัญชา | | กิจพร้อง
|
| พ่อกับพี่สองรา | | รอญราพ
|
| พ่ออาจองค์จึ่งต้อง | | สาตรซ้ำเสียชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๒๕ ผิวเหตุสารทต้องพ่อ | | ฤๅชา
|
| ข่าวทราบแซ่อโยธยา | | เพรียกพร้อง
|
| สามพระแม่จักทา | | รุณพิ โรธแฮ
|
| ราเมศรและลักษณน้อง | | จักเศร้าทรวงศัลย์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๒๖ จักติว่าพี่นี้ | | ชีพตน สงวนเฮย
|
| ใช้พระน้องเดียวรณ | | ราพร้า
|
| ยักษจึ่งพิฆาฏชนม์ | | อนุชวอด วายแฮ
|
| เปนเหตุฉะนี้จักหน้า | | พี่ไว้ไฉนวาง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๒๗ ตายเถิดเกิดใหม่พ้น | | คนหยัน
|
| อยู่จักสรวลแซ่สรร | | เสกพร้อง
|
| ยิ่งคิดยิ่งทรงกัน | | แสงสลด
|
| เอนพระองค์แอบน้อง | | พิลาบซ้ำสลบลง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๖๒ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ
|
|
| ๓๙๒๘ พายุพงษพิเภกทั้ง | | สองนาย
|
| กับสิบแปดมกุฎวาย | | วุ่นพร้อง
|
| เรียกพนักงานถวาย | | วีโบก
|
| โปรยประสุคนธต้อง | | พรตฟื้นคืนชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๒๙ ช้อนเกษอนุชแก้ว | | เกยเพลา
|
| พิศภักตร์สัตรุศเยา | | วราชน้อง
|
| สารทเสียบสลบเนา | | อนาถแน่ นอนเฮย
|
| พลันเรียกพิเภกพร้อง | | แก่ท้าวถามพลัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๓๐ ดูก่อนพิเภกเจ้า | | ลงกา นครเอย
|
| เราสิมอบท่านมา | | กับน้อง
|
| การศึกทุกสิ่งสา | | ระพัดทราบ เสรจพ่อ
|
| ไยจึงละน้องต้อง | | สาตรนี้ควรไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๓๑ จึ่งพิเภกนบท้าว | | แถลงสาร
|
| เมื่อพระน้องรอญราญ | | ราพร้า
|
| เสียทีเพราะเบาว์การ | | กลศึก
|
| จึงยักษพุ่งหอกกล้า | | ถูกได้โดยเผลอ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๓๒ หอกนั้นองค์ศิวะเจ้า | | จอมไกร ลาศเอย
|
| เธอเสกสรรประสิทธิไช | | เยศแก้ว
|
| อวยสุริยาภพดะไน | | จักรวรรติ
|
| โอสถสำหรับแผ้ว | | พิศมนั้นยัง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๓๓ จันทน์แดงเลิศล้ำอยู่ | | อโยทธะ ยาเอย
|
| มูลอุศุภอาศนศิวะ | | เทพท้าว
|
| อยู่อินทกาละ | | ไกรลาศ ถ้ำแฮ
|
| หินบดอยู่พรหมด้าว | | ที่เทธาดา ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๓๔ ลูกหินอยู่ถิ่นท้อง | | บาดาล
|
| นาคราชเนานานกาล | | เก็บไว้
|
| แม้โปรดสั่งกระบี่ชาญ | | ฤทธิรุต
|
| นาสิ่งพัสดุได้ | | หอกนั้นพลันถอน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๖๓ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ
|
|
| ๓๙๓๕ พระพรตฟังพิเภกพร้อง | | ความทูล
|
| พลันเรียกนิลพัทยูร | | สู่เฝ้า
|
| สั่งความเยี่ยงเค้ามูล | | พิเภกนบ ถวายแฮ
|
| อย่างนิ่งนอนใจเจ้า | | รีบร้อนเรวไป ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๓๖ นิลพัทรับสั่งแล้ว | | เหิรทยาน
|
| ถึงจักรกฤษณนบขาน | | ข่าวไข้
|
| ว่าองค์สัตรุศราญ | | ราพหอก ต้องแฮ
|
| ขอประทานจันทน์แดงได้ | | ประกอบแก้แผลหาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๓๗ ทูลเริ่มพรตสัตรุศเจ้า | | พลากร ยกเอย
|
| ไปปราบลงกานคร | | ขุ่นข้น
|
| ฆ่าราพทศพิณรอญ | | ชีพพี่ เลี้ยงแฮ
|
| นามวรณีสูรต้น | | เหตุเสี้ยมเสริมการ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๓๘ แล้วยกยาตรพยุหพ้อง | | พลชาญ ศึกเฮย
|
| ไปปราบจักรวารรดิมาร | | ร่วมรู้
|
| สุริยาภพฮึกหาญ | | บุตรจักร วรรดิแฮ
|
| ยกทัพราพราญสู้………… | | สัตรุศท้าวเธอผจญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๓๙ ยุทธยักษพรากเพลี่ยงถ้า | | มันโถม
|
| ทุ่มสารทถูกทรวงโซม | | เลือดไล้
|
| จักรกฤษณ์ทราบเหตุโทม | | นัศนึก อนาถนา
|
| ทรงหยิบจันทน์แดงให้ | | ขับให้ไปพลัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๔๐ ลิงรเห็จแผนภพเบื้อง | | ขอหิน บดเฮย
|
| เขญข่าวท้าวพรหมมินทร์ | | ทราบให้
|
| เรวกลับภพนาคินทร์ | | ฃอลูก ศิลาแฮ
|
| นาคส่งลิงรับได้ | | รีบดั้นดินจร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๔๑ ถึงอินทกาลถ้ำเก็บ | | โคมูล
|
| ได้เสรจระเหจยูร | | สู่ไท้
|
| นบบาทพระพรตทูล | | ถวายสรรพ ยาแฮ
|
| พระพรตรับส่งให้ | | พิเภกนั้นบดถวาย ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๖๔ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ
|
|
| ๓๙๔๒ พิเภกตั้งจิตรน้อม | | ดำรง
|
| คิดพระคุณศุลีองค์ | | เอกล้ำ
|
| สามคาบเศกจบลง | | มือบด
|
| บดเสรจสามคาบซ้ำ | | เสกแล้วทาถวาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๔๓ พาดทายาทราบต้อง | | รอยอา วุธเอย
|
| ด้วยเวทศิวะคุณยา | | ยิ่งล้น
|
| ขับพิศม์เทพสารทซา | | เสื่อมหมด
|
| หอกเมฆพัตหลุดพ้น | | สัตรุศฟื้นคืนชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๔๔ รอยบาดบ่พาดพ้อง | | อินทรีย์
|
| พระวงองค์ฉวีศรี | | สดช้อย
|
| เหลือบพบพระพีปรี | | ดารื่น รมย์แฮ
|
| ลดเคลื่อนพระเศียรคล้อย | | คลาศพร้นเพลาพลัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๔๕ ทูลว่าข้ารบร้า | | ราญมาร
|
| ขุนราพมันทุ่มประหาร | | หอกต้อง
|
| หากพระเสดจทันการ | | แก้รอด
|
| คุณพระพี่นั้นน้อง | | ยกไว้หว่างเศียร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๔๖ พระสดับอนุชพร้อง | | รำพรรณ์
|
| ชื่นชอบหฤไทยพลัน | | เรียกน้อง
|
| ขึ้นสู่รถสุวรรณ์คัล | | ไลกลับ
|
| พหลโห่ฆาฏฆ้องซ้อง | | แซ่เต้าตามผลู ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๔๗ เสียงพฤคคฤกครื้น | | พลหาญ
|
| เริงร่ายาตรยูรทยาน | | ย่างย้าย
|
| เกรียวกรูเอิกเกริกสฐาน | | ทิวพนัศ
|
| ไปเนิ่นถึงแทบท้าย | | ถิ่นตั้งพลับพลา ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๔๘ ถึงเทียบรถแก้วกับ | | เกยทอง
|
| พระหน่อนารถระษัตริย์สอง | | เสดจเข้า
|
| ประทับพลับพลาตรอง | | การยุทธ์
|
| พระพรตสัสรุศเจ้า | | สถิตย์รั้งรวงการ ฯ
|
| | |
|
