จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 03:55, 21 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระพรตตั้งทัพที่เขามยุราหลักเมืองมลิวัน นลนนท์สื่อสารจนถึงท้าวจักรวรรดิให้หาสุริยาภพออกรบ
แผ่นที่ ๕๕๑ – นายเริกหมื่นพากยโวหาร
|
|
| ๓๘๕๑ ข้ามแถวแนวทุ่งทั้ง | | ทิวพนัศ
|
| ข้ามด่านดงพงชัฎ | | ชะอื้อ
|
| ลิงมารทหารผลัด | | กันโห่
|
| พระก็ชมดงชื้อ | | ช่อไม้ไพรรหง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๕๒ แสนสนุกนิ์รุกขชาติล้วน | | แลเดียร ดาษนา
|
| ไม้กับเฃาราวกับเขียน | | ฉากโค้ง
|
| เฃาสูงก็สูงเจียน | | จอมเมฆ
|
| เปนชะแง่ชะโงกโง้ง | | ชง่อนเงื้อมงำหาว ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๕๓ ริมทางชมพฤกษสล้าง | | แลรหง
|
| เยนร่มลมพัดผง | | แพ่วพื้น
|
| สาขาลัดาพง | | พันพุ่ม
|
| เหมอุทกตกชื้น | | ชุ่มน้ำใจพหล ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๕๔ ไม้หอมๆ รื่นเร้า | | แรงรมย์
|
| เหมือนจะชักชวนดม | | ดับร้อน
|
| พฤกษผลผลิผลรงม | | งอมห่าม
|
| ลิงยักษหักปิลดปล้อน | | เปลือกปลิ้นกินพลาง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๕๕ สีหสางกวางแรดเนื้อ | | เสือสิงฆ์
|
| เหนพวกพหลยักษลิง | | หลีกเร้น
|
| โคกถึงกระทิงมหิงษ์ | | หายลับ
|
| รอกกะต่ายกะแตเต้น | | ดื่นลี้ลับแฝง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๕๖ เงียบสงัดจตุบาทพื้น | | พนมไพร
|
| ฟังแต่เสียงเรไร | | หริ่งร้อง
|
| ตามแถวที่แนวไกล | | กลางเถื่อน
|
| เสียงค่างบ่างชะนีก้อง | | กู่ให้โหยหวน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๕๗ เสียงสัตวทวิบาทพร้อง | | เพรียกเพราะ
|
| ดังกระเวนไพรเราะ | | เรื่อยริ้ว
|
| ค้อนทองจับทองเคาะ | | ดังเช่น ค้อนแฮ
|
| พอพวกพหลโห่ริ้ว | | ว่อนว้าหวาดหนี ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๕๒ – นายเริกหมื่นพากยโวหาร
|
|
| ๓๘๕๘ เสียงสุโนคเสนาะนั้น | | นานา
|
| ดุเหว่าสาลิกา | | ไก่แก้ว
|
| พระคะนึงนึกถึงมหา | | วังนิเวศน์
|
| เคยศับท์ประโคมแจ้ว | | แจ่มเจื้อยจับทรวง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๕๙ ชมพลางพระพรตท้าว | | หัศไนย
|
| ยลยอดศิลาไศล | | ลิ่วฟ้า
|
| ดังแสงนพรัตน์ใส | | ดำหรัส ถามเอย
|
| เออพิเภกเขาหน้า | | โน่นนั้นนามใด ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๖๐ พิเภกพิศถ่องแท้ | | ทูลความ
|
| เขาเรียกมยุรานาม | | ถิ่นนั้น
|
| ศิลาเลื่อมแลวาม | | แววมยุ เรศเอย
|
| รุกขชาติเปนชั้นชั้น | | ช่อค้อมหอมหวาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๖๑ ชลพุไหลทลุท้น | | ธารา
|
| ลงสุคนธคงคา | | เฃตรโพ้น
|
| หลักเมืองมลิวันมา | | นานเนิ่น
|
| เชิญประทับที่โน้น | | ข่มทั้งนามเมือง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๖๒ ทรงฟังจึ่งเสดจยั้ง | | จัตุรงค์
|
| ตรัสสั่งสุครีพจง | | จัดตั้ง
|
| ที่ประทับพลับพลาลง | | เขามยุ ราเอย
|
| เกณฑ์พวกพลลิงทั้ง | | แทตยด้วยโดยเรว ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๖๓ สุครีพรับสั่งเจ้า | | วงษ์จักร
|
| รีบรดมลิงยักษ์ | | แยกย้าย
|
| ทุกหมวดทุกกองนัก | | การกาวด ขันแฮ
|
| ตั้งจัดสารวัดร้าย | | เร่งร้อนเรวทำ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๖๔ เกณฑ์กันปันด้านทุก | | พนักงาน
|
| ทำพลับพลาปราการ | | ค่ายป้อม
|
| เปนจักรพยุหโขลนทวาร | | คูเขื่อน ขันธ์แฮ
|
| เสือป่าแมวเซาด้ม | | ดอดสุ้เสรจสรรพ์ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๕๓ – นายเริกหมื่นพากยโวหาร
|
|
| ๓๘๖๕ พระพรตชวนพระน้อง | | จรลี ลงเอย
|
| สรงสระธารวารี | | รื่นเร้า
|
| ชมทรายกรวดพรายสี | | แสงเพชร พลอยแฮ
|
| ชมประทุมเทิดเต้า | | เต่งตั้งตูมงาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๖๖ สรงเสรจเสดจเข้าพลับ | | พลาทรง สถิตย์นา
|
| พลพวกยักษ์ลิงลง | | เล่นป้วน
|
| ท้าวทศคิริวงษ์ | | องคต
|
| สุครีพหณุมานล้วน | | เล่นน้ำสำราญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๖๗ ฝ่ายมารชาวด่านลี้ | | เหลือตาย มาแฮ
|
| ถึงนครหานาย | | สี่นั้น
|
| ต่างแถลงว่าลิงกาย | | เผือกผ่อง มานา
|
| หักด่านผลาญยักษ์นั้น | | นอกม้วยในมรณ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๖๘ สองมนุษยนายทัพทั้ง | | โยธา มากแฮ
|
| ตั้งค่ายเขามยุรา | | ฤทธิห้าว
|
| เสนีสี่สดับอา | | ดูรด่วน
|
| รีบสู่วังทูลท้าว | | แทตย์ถ้วนทุกประการ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๖๙ ปางจอมจักรวรรดิเจ้า | | มลิวัน
|
| สดับเหตุเหนขับขัน | | ทุกข้อ
|
| โหรทายเมื่อกูฝัน | | เหนสบ สมเอย
|
| แต่ชาตชายจะท้อ | | เทพย์เจ้าจะหยัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๗๐ ตรัสเหวยขุนราพร้าย | | เรวพลัน
|
| เกณฑ์รักษาทวารขันธ์ | | เขื่อนป้อม
|
| เสนีรับรีบผัน | | ผายเร่ง กันนา
|
| เกณฑ์พวกพลมารล้อม | | รอบชั้นเชิงเทิน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๗๑ ราษฎรฦๅข่าวด้วย | | อาดูร
|
| เพราะเพื่อไพนาสูร | | แส่เสี้ยน
|
| จึ่งหลานอัชบาลยูร | | เหยียบย่ำ ยักษนา
|
| เมืองมลิวันจะเพี้ยน | | แผกปิ้มเปนพง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๕๔ – นายเริกหมื่นพากยโวหาร
|
|
| ๓๘๗๒ ยามงายพระพรตไท้ | | เสดจคลา
|
| ออกพระโรงเสนา | | แน่นเฝ้า
|
| จึ่งดำหรัสปฤกษา | | ทหารเอก ทั่วเอย
|
| เราจะรบฤๅจะเร้า | | จะรั้งฟังไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๗๓ ไวยวงษทูลว่าให้ | | ทูลถึง ก่อนรา
|
| แม้มิยอมจริงจึง | | จะปล้น
|
| ตรัสถามว่าใครพึง | | เปนทูต ดีนา
|
| ทูลว่านิลนนท์ล้น | | ฤกล้ำฉลาดแหลม ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๗๔ ตรัสสั่งอาลักษณ์ให้ | | เขียนสาสน์
|
| เสรจสั่งนิลนนท์หาญ | | ระเห็จฟ้า
|
| ถึงเมืองมลิวันทยาน | | อยุดเลื่อน ลอยเฮย
|
| ตรงช่องบัญชรหน้า | | นารถเจ้าจตุเศียร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๗๕ ร้องเหวยจักรวรรดิน้อม | | เศียรฟัง
|
| สาสน์กนิษฐพระทรงสังข | | สั่งใช้
|
| กูเปนทูตมาหวัง | | ชูชีพ เองแฮ
|
| จักรวรรดิเหนลิงไว้ | | สง่ากริ้วตวาดเสียง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๗๖ เหวยลิงมาหยิ่งข้อน | | เคืองหู
|
| ไยมิลงนบกู | | ก่อนนี้
|
| อวดเปนทูตไฉนสู | | บทราบ กิจนา
|
| แต่ชื่อบบอกชี้ | | ชาติเชื้อเดียรฉาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๗๗ เหวยมารกูนี้ชื่อ | | นิลนนท์
|
| เองบ่อสำนึกตน | | แต่กริ้ว
|
| กูทหารนรายน์รณ | | เรืองเดช
|
| ยังบเคยนบนิ้ว | | นบอน้อมยอมใคร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๗๘ ว่าพลางๆ น้อมอ่าน | | สาสนทรง
|
| นามพระพรตฤทธิรงค์ | | เลิศแล้ว
|
| อนุชาพระหริวงษ | | สวัสดิ์แบ่ง ภาคนา
|
| มาปราบอสุรราบแผ้ว | | ผ่องให้ภพเกษม ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๕๕ – นายเริกหมื่นพากยโวหาร
|
|
| ๓๘๗๙ ท่านผิดคิดด้วยเด็ก | | เดียงสา
|
| จับพิเภกตรึงตรา | | ตรุไว้
|
| ยังกลับยกไพนา | | สูรผ่าน เมืองเอย
|
| ทำบเกรงเดชไท้ | | ท่านท้าวอวตาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๘๐ จึ่งพระหริรักษ์ให้ | | เรามา
|
| เราก็ยังกรุณา | | อยู่บ้าง
|
| ท่าคิดผิดมาสา | | รภาพผิด เสียเฮย
|
| ตั้งสัตยต่อมล้าง | | โทษพ้นชนม์มลาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๘๑ จักรวรรดิสดับเดือดเยื้อง | | ทยานยัก ท่าแฮ
|
| กูเพื่อนทศภักตร์หลัก | | โลกย์สท้าน
|
| พิเภกดุจกนิฐรัก | | กูเรียก หานา
|
| ยังกลับยกออกต้าน | | ต่อต้องจองจำ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๘๒ มันบคิดเจ้าพี่ | | มีคุณ มันนา
|
| กลับบอกอุบายหนุน | | มนุษย์ด้วย
|
| มันหวังจะชิงบุญ | | สมบัติ พี่นา
|
| จนทศภักตร์ญาติม้วย | | หมดนี้ดีไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๘๓ นิลนนท์ตอบโตเสรจ | | สารพัน
|
| ขุนยักษยังดึงดัน | | เดือดคลุ้ม
|
| พานรก็ชักขรรค์ | | แสดงฤทธิ เรืองแฮ
|
| กวัดแกว่งเปนควันกลุ้ม | | กลบทั้งเมืองมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๘๔ ชาวเมืองแตกตื่นทั้ง | | หญิงชาย
|
| ว่าเกิดไฟเวยวาย | | วิงก้ม
|
| บางจูงลูกหลานยาย | | ตาเก็บ ของนา
|
| วิ่งปทะปะกันล้ม | | ทับขว้ำถลำหงาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๘๕ ลางจูงเมียรักรั้ง | | รูบสวย
|
| หนุ่มๆ รุมกันฉวย | | ฉุดคว้า
|
| ผัวมุว่ามึงมวย | | ตีต่อย กันฤๅ
|
| พลางจดหมัดครูท้า | | ท่าทิ้งทอดแห ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๕๖ – นายเริกหมื่นพากยโวหาร
|
|
| ๓๘๘๖ สุรางค์นางนาฎท้าว | | อสุรี
|
| วางกระจกจับหวี | | วิ่งเร้น
|
| พนักงานเครื่องดีดสี | | เซงแซ่ อยู่นา
|
| โขลนจาพากันเต้น | | ตื่นสิ้นสมฤดี ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๘๗ ลิงโถมโจมเข้าหัก | | ยอดปรา สาทแฮ
|
| คีบกลับพลับพลาถวาย | | บาทไท้
|
| ทูลเสรจพระอนุชา | | ชมชอบ ลิงเอย
|
| เรืองเดชหาไหนได้ | | ดุจนี้ดีขยัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๘๘ ขุนยักษยลขั้นยอด | | ปรางหัก
|
| อัปรยศนิกรยักษ | | ยิ่งเศร้า
|
| ใช้มารชื่อฤทธิจักร | | จรรีบ ไปเอย
|
| ทูลราชโอรสเจ้า | | ว่าท้าวแทตย์เชิญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๘๙ สุริยาภพรู้ | | รีบคลา มาเอย
|
| นบบาทพระบิดา | | บอกแจ้ง
|
| ลิงทหารมนุษย์มา | | ดูหมิ่น
|
| จงพอไปยุทธแย้ง | | มนุษย์ให้ประไลยลาญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๙๐ โอรสรับพจน์น้อม | | คำนับ ทูลนา
|
| มิยากใจไปจับ | | มนุษย์นั้น
|
| พระชนกชื่นชมรับ | | ขวัญประสิทธิ พรเฮย
|
| ลูกรับกลับวังชั้น | | สั่งให้เตรียมพล ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๙๑ เสนีรับสั่งแจ้ง | | จัดพล
|
| ยักษพยุหพหล | | ฮึกกล้า
|
| ไหยรถคชเคยชน | | ชนะศึก มากแฮ
|
| รถเทียบเกยทองถ้า | | ลูกท้าวธจะจร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๙๒ สุริยาภพเข้า | | โสรดสรง เสรจแฮ
|
| ทรงเครื่องยุทธ์งามยง | | ย่างย้าย
|
| จับหอกเมฆพัททรง | | สถิตย์รถ รัตนเอย
|
| ให้เคลื่อนพลพยุหผ้าย | | อยุดพื้นสมรภูมิ์ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๕๗ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ
|
|
| ๓๘๙๓ พระพรตสรงแล้วออก | | ยังสฐาน พลับพลา
|
| ยินยักษพลโห่ขาน | | แซ่ซ้อง
|
| ถามพิเภกทูลสาร | | ว่าสุริ ยาภพแฮ
|
| บุตรจักรวรรดิยกพ้อง | | พยุห์ร้าราญเรา ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๙๔ กุมเทพสารทศิวะเอื้อน | | อวยสรร ประสิทธิแฮ | |
|
| ควรพระสัตรุศโรมรัน | | รบเร้า
|
| พระพรตสดับเหตุพลัน | | สั่งพระ สัตรุศเฮย
|
| พ่อรีบยกพหลเต้า | | ต่อร้าราญมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๙๕ พระสัตรุศคำนับน้อม | | เศียรอา ษาเฮย
|
| พระพรตเรียกสุครีพหา | | สั่งให้
|
| ตรีทัพทศโยธา | | นับสมุท
|
| พระสัตรุศจักได้ | | เสดจต้านต่อณรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๙๖ สุครีพรับสั่งแล้ว | | รีบรัด
|
| จัดกระบี่สรรค์สมรรถ์ | | ล่ำล้วน
|
| กองน่าทัพขันธ์จัด | | กายเกียก หนุนแฮ
|
| ยุกรบัตรกองหลวงถ้วน | | พยุห์ล้วนพานร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๙๗ ทัพรั้งพลรบพื้น | | กุมภัณฑ์ ลงกานอ
|
| ล้วนแต่ร้ายเริงรัน | | ฤทธิแกล้ว
|
| พระสัตรุศเสดจครร | | ไลยโสรด เสร็จแฮ
|
| ทรงยุทธาภรณ์แพร้ว | | สอกพร้อมศรขรรค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๙๘ เสดจเถลิงรถแก้ว | | แกมกาญจน์
|
| เทียมสี่สินธพทยาน | | ร่าร้อง
|
| ครบเสรจเครื่องสูงขาน | | โห่ฆาฏ ฆ้องแฮ
|
| พลันเคลื่อนรถพหลพ้อง | | เพียบพื้นดินเดิน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๘๙๙ ถับถึงที่รบรั้ง | | รอพหล
|
| ราพสุริยาภพยล | | ทักท้า
|
| เหม่มนุษย์ควบคุมพล | | ลิงยักษ
|
| หักด่านบ่หาญฮึกกล้า | | เหยียบด้าวนามใด ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๕๘ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ
|
|
| ๓๙๐๐ พระสัตรุศขานชื่อพร้อง | | เรานาม สัตรุศนา
|
| กับพี่ชื่อพรตราม | | นเรศใช้
|
| มาปราบจักรวรรติตาม | | โทษผิด
|
| เจ้าชื่อใดจึงได้ | | กล่าวข้อคำหยาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๐๑ ราพขุนขานชื่อพร้อง | | ฤๅนาน
|
| เราสุริยาภพชาญ | | ชื่ออ้าง
|
| เอารสจักรวรรดิมาร | | จอมมลิ วันแฮ
|
| เจ้ากับพลเราจะล้าง | | ห่อนให้หลอเหลือ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๐๒ ว่าพลางราพขบเขี้ยว | | คุกคาม
|
| ขับพวกพลมารหลาม | | ไล่ล้าง
|
| ฟันลิงหลบบอขาม | | ยุดแย่ง สารทแฮ
|
| กวัดแกว่งสารทฟาดคว้าง | | ยักษลี้หนีซอน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๐๓ ตลิกันแทตยทัพหน้า | | เหนทหาร
|
| ลิงไล่หนีลนลาญ | | หลบแพ้
|
| กวัดแกว่งคทาทยาน | | ยุทธ์ฟาด ลิงเฮย
|
| นัลพัทจับตรีแต้ | | ต่อสู้ตลิกัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๐๔ ต่างรบรับขับเขี้ยว | | ฤๅหนี ล่านา
|
| ยักษฟาดกระบี่ตรี | | แกว่งร้า
|
| ตลิกันรบเสียที | | แพลงพลาด
|
| กระบี่รวบสองเท้าคว้า | | ฟาดม้วยมลายชนม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๐๕ สุริยาภพเขม้นมุ่ง | | ตลิกัน
|
| กระบี่ฟาดิ้นตายยัน | | เหยียดเท้า
|
| ขบเขี้ยวเคียดเคืองคัน | | หัตถ์แกว่ง หวดแฮ
|
| ขับพวกพลมาเข้า | | ไล่ล้างลิงพล ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๙๐๖ พระสัตรุศเลงยักษมล้าง | | ลิงประไลย
|
| พลันขับราชรถไชย์ | | ยุทธ์ป้อง
|
| จนรถต่อรถไป | | งอนปะทะ กันแฮ
|
| พระจับสารทศรจ้อง | | จิตรน้าวคเนยิง ฯ
|
| | |
|
