โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๓๑

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

การปรับปรุง เมื่อ 17:16, 20 กรกฎาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระรามให้พระพรต พระสัตรุด พร้อมทั้งท้าวพระยาพานรยกทัพไปช่วยพิเภ และรบกับท้าวจักรวรรดิเมืองมลิวัน

แผ่นที่ ๕๒๓ – พระพหลพลพยุหเสนา

๓๖๕๕ บุตรเลี้ยงพิเภกร้ายฤษยา
สนสื่อจักรวรรดิมาสู่ด้าว
จับพิเภกตรึงตราตรุมั่น แล้วแฮ
ครอบภพผลัดชื่อท้าวท่านไท้ทศพิณ ฯ
๓๖๕๖ พระสดับแดเดือดฟุ้งไพกาล เทียบฤๅ
ดูดู๋มันอาจหาญหักได้
สมกับสุบินดาลดลเหตุ เราเฮย
ไปบอกสุครีพให้ทั่วทั้งพานรินทร์ ฯ
๓๖๕๗ ทูลว่าสุครีพแจ้งอริยุทธ แล้วนอ
ถ้าทัพพร้อมจักรุดรีบเฝ้า
ตรัสสั่งมาตยเชิญอนุชไกยเกษ มาเฮย
อำมาตย์ขับอัศวเต้าสู่ไท้ทูลสาร ฯ
๓๖๕๘ น้องนรายน์สดับถ้อยมาตย์แถลง
ไป่เกี่ยงฤไทยแคลงรีบเฝ้า
ไอยกาธิราชแสดงกิจราช ร้อนเอย
ท้าวประสิทธพรเร้าเร่งให้บทจร ฯ
๓๖๕๙ เสรจสรงทรงเครื่องทั้งศรสารท เสด็จเฮย
ทรงรถเทียมอัศวราชด่อนแผ้ว
ขับพลนิกรกลาดมรรคมุ่ง มาเอย
ลัดพนัศนิคมแคล้วสู่แคว้นอโยทธยา ฯ
๓๖๖๐ พานเรศใหญ่น้อยทุกจังหวัด
ยกพลากรรัดรีบเร้
ชมพูส่งนิลพัทคุมทัพ มาเฮย
ประสบพระอนุขเข้านบน้องภุชพงษ ฯ
๓๖๖๑ สองพระอนุชไท้ทัศนา
ชวนพรรคพานรมาสู่เฝ้า
สมเด็จพระจักราตรัสสั่ง พลันเฮย
ศึกติดลงกาเจ้าจุ่งผ้ายผลาญอรินทร์ ฯ
             

แผ่นที่ ๕๒๔ – พระพหลพลพยุหเสนา

๓๖๖๒ สองอนุชประณตน้อมจอมนารถ
ข้าคิดฃอรองบาทตราบม้วย
บัดบุตรพระกาฬกาจกราบบาท ทูลนา
ฃอรุกรบอริด้วยเพื่อแก้ผิดเพรง ฯ
๓๖๖๓ หริรักษภักตรแผ้วตรัสบัญชา โหรเอย
หาฤกษยกยาตราทัพแกล้ว
โหรรับขับตำราสอบเสร็จ ทูลแ
มัฆวานฤกษแผ้วรุ่งย้ายยาตรพล ฯ
๓๖๖๔ ผันพระภักตรสั่งพ้องบุตรรพิศ
น้องบ่อรู้เล่ห์ฤทธิ์ราพร้าย
เหล่ากระบี่รู้กิจศึกอย่า เผลอเอย
สุครีพจงเร่งผ้ายจัดพ้องพลลิง ฯ
๓๖๖๕ บุตรอาทิตยชลิตน้อมทรงภุช
จัดกระบี่เริงรุตฤทธิแกล้ว
ลิงเจ็ดสิบเจ็ดสมุทจัดจาย สิ้นนา
เทียบรถกับเกยแล้วยาตรเฝ้าทูลสนอง ฯ
๓๖๖๖ สองอนุชรวิแผ้วสรงชล
ทรงเครื่องสำหรับรณยุทธเยื้อง
ลาบาทมาตุสามยลพูลเพิ่ม พรนา
เดชฤทธิประสิทธิเปลื้องปลิดร้ายอรินพาล ฯ
๓๖๖๗ รับพระชนนิศรแล้วยาตรา
เฝ้าบาทพระจักราธิราชไท้
สัตรุศนบเชฐาพระลักษณ์ แล้วแฮ
ศรเกราะต่างองค์ให้โอฐเอื้ออวยพร ฯ
๓๖๖๘ รับพรศรเกราะแล้วบทจร
ทรงรถเทียมอัศดรด่วนเต้า
พระสัตรุนั่งประนมกรมาน่า รถแฮ
ให้ยกพลรีบเข้าเถื่อนท้องทางพนม ฯ
             

แผ่นที่ ๕๒๕ – พระราชครูพิเชต

๓๖๖๙ พระเสด็จเดินทัพเร้ารีบพหล
ข้ามสะโตงกะแสชลลุแล้ว
ล่วงทางหว่างสถลถึงสัต กูฎแฮ
จึ่งประพาศคลาศแคล้วปทับยั้งโคธา ฯ
๓๖๗๐ สุครีพทูลแจ้งว่าตำหนัก นี้ฤๅ
สามกรษัติยสำนักนิ์ถิ่นนี้
ราพทัศกรรฐลักอรรคเรศ ไปนา
คำนับยกกรชี้ถิ่นด้ายอาศรม ฯ
๓๖๗๑ พระพรตประทั้งยั้งแรมรา ตรีนา
แล้วยกพยุหแสนยายาตรย้าย
ออกจากถิ่นโคธารีบรุด เรวเฮย
เอิกเกริกโยธาผ้ายสนั่นพื้นพนมวัน ฯ
๓๖๗๒ ถึงเขาคันธมาทน์ไม้มีคัน ธรศนา
หอมรื่นบอกนามบรรพตอ้าง
ถัดประเทศเฃตรขันธ์คันธมาทน์ ไปแฮ
ลุตลิ่งทเลกว้างฦกซึ้งพึงแสยง ฯ
๓๖๗๓ เฃตรเฉนียรเขหนึ่งนั้นมหิมา
นามคันธกาลาเลื่องอ้าง
ทั่งเกตลงกาตรงฝั่ง ข้ามนอ
พระภักพลแรมค้างอยู่เวิ้งเพิงผา ฯ
๓๖๗๔ บุตราทิตยเทพน้อมเกษสนอง
พระพิศณุพลผองภาคนี้
ใช้ลิงเพิกเฃาประลองฤทธิ์เรียบ ถนนนอ
ข้าบาทเปนผู้ชี้กิจให้การกระทำ ฯ
๓๖๗๕ พระยกพลละคึกข้ามคงคา
ลุฝั่งฟากลงกาเกาะโน้น
ปราบศึกเสร็จกลับมาประทับที่ นี้แล
พระจึ่งแผลงศรโข้นเลิกพื้นพังถนน ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว