จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 17:11, 20 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ไพนาสสุริยวงศ์กับวรณีสูรพี่เลี้ยงลอบไปกรุงมลิวัน ผ่านด่านไฟกรด น้ำกรด ของกรุงมลิวัน เข้าเฝ้าท้าวจักรวรรดิบอกข่าวทศกัณฐ์ตาย
แผ่นที่ ๕๐๙ – พระปลัดสิง
|
|
| ๓๕๕๗ วโรรสทศภักตร์ผู้ | | เรืองศรี
|
| กับพี่เลี้ยงวรณี | | สุรแกล้ว
|
| ถึงเฃตรพระกุฎี | | กาลนัก ธรรมเฮย
|
| แสนสุดยินดีแผ้ว | | ผ่องน้อมนมัสการ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๕๘ ดาบศบงบุตรเจ้า | | ลงกา
|
| กับวรณีสูรมา | | นบเกล้า
|
| จึ่งมีพจนปรา | | ไสทัก กุมารเอย
|
| หลานรักมาใยเจ้า | | เร่งแจ้งกิจจา ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๕๙ บิตุรงค์ทรงตรัสใช้ | | จรจรัล
|
| เฝ้าพระจอมมลิวัน | | สื่อถ้อย
|
| นำกรดด่านเพลิงกัลป์ | | สุดจัก จรนา
|
| ขอพระโปรดหลานน้อย | | บอกแจ้งมนต์ขลัง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๖๐ นักสิทธิฟังถ้อยห่อน | | สงไสย
|
| เธอจึ่งบอกซึ่งไตร | | เวทล้ำ
|
| อุปเทเล่ห์หลักใน | | โสฬศ จบแฮ
|
| กอบกิจแก้เพลิงน้ำ | | กรดทั้งล่องหน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๖๑ หน่อนารถอยู่ด้วยพระ | | สิทธา
|
| เรียบจบวิทยาลา | | คลาศคล้อย
|
| รีบรัดตัดมรรคา | | จวบด่าน ไฟแฮ
|
| ยลอสุรใหญ่น้อย | | ก่อตั้งพิธีกรรม ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๖๒ เปนเพลิงโพลงพลุ่งร้อน | | เปลวตลบ
|
| ปานประหนึ่งไตรภพ | | จักไหม้
|
| อันจิตรอ่านมนต์จบ | | สามคาบ เป่าฮา
|
| เพลิงกรดกลับเอย็นได้ | | เป่าซ้ำกายหาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๖๓ รีบรัดตัดเข้าเฃตร | | รัฐยา
|
| ถึงด่านในยักษา | | เพียบพื้น
|
| บริกรรมเรียกนาคา | | ผุดพ่น พิศม์เฮย
|
| น้ำกรดไหลครั่นครื้น | | ภกกว้างสุดแล ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๑๐ – พระปลัดสิง
|
|
| ๓๕๖๔ สะกดใจร่ายเวทแล้ว | | กำทราย
|
| ปรายปราดลงต้องสาย | | อุทกแห้ง
|
| ชวนพี่เร่งผันผาย | | จวนจวบ ค่ำเฮย
|
| รวิลับจันทรแจ่มแจ้ง | | หยุดยั้งแรมทาง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๖๕ ปางจอมจักรวรรดิเจ้า | | มลิวัน
|
| เสวยรัชมไหสวรรย์ | | ผ่องแผ้ว
|
| มวญมาตยเชี่ยวชาญฉกรรจ์ | | เชิงยุทธ นาฮา
|
| สามโลกย์ฤๅฤทธิแกล้ว | | ทั่วท้าวสยองหยอน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๖๖ พระผธมเหนืออาศนแก้ว | | ฉายฉัน
|
| นิมิตว่าสุริยัน | | แจ่มจ้า
|
| ตกลงพระสุธาพลัน | | ดับรัศ มีเฮย
|
| ดวงหนึ่งศรีเหลืองฟ้า | | แข่งขึ้นลอยโพยม ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๖๗ มีพรานผู้หนึ่งน้อม | | บุศบงก์ ถวายเอย
|
| ท้าวรับทรงทัดทรง | | ชื่นช้อย
|
| จนผการ่วงโรยลง | | ผวาตื่น ผธมเฮย
|
| สรงเสรจทรงเครื่องคล้อย | | สู่ท้องพระโรงคัล ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๖๘ ประทับเหนือแท่นแล้ว | | บรรหาร
|
| ดูก่อนโหราจาริย | | สี่เจ้า
|
| คืนนี้เทพยบันดาล | | ฝันปหลาด เจียวนา
|
| ดำหรัสตามฃ้อเค้า | | จบสิ้นฝันแถลง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๖๙ ขุนโหรลงเลขแจ้ง | | พลันทูล
|
| ซึ่งสุริยแสงจรูญ | | จรัสฟ้า
|
| ตกลงดับแสงสูญ | | คือพระ สหายเฮย
|
| อันเปรื่องเรืองฤทธิกล้า | | สุดสิ้นชีวัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๗๐ ดวงเหลืองได้แก่เจ้า | | ธานี ใหม่นา
|
| ห่อนจักมีฤทธี | | กอบเกื้อ
|
| พรานนำบุษบ์มาลี | | นอบนบ ถวายเอย
|
| พระจักได้หน่อเนื้อ | | ชาติเชื้อครไลหงษ ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๑๑ – พระปลัดสิง
|
|
| ๓๕๗๑ ทรงสดับวับจิตรว้า | | หฤไทย
|
| เอะพระสหายองค์ใด | | ชีพม้วย
|
| ยิ่งนึกยิ่งหนักใน | | ทรวงรุ่ม ร้อนแฮ
|
| สี่ภักตร์สลดด้วย | | ไม่รู้เหตุการณ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๗๒ ฝ่ายไพนาสูรทั้ง | | วรณี สูรเอย
|
| ครั้นพระสุริยศรี | | ส่องหล้า
|
| ชวนกันรีบจรลี | | เข้าสู่ นครแฮ
|
| สองยักษห่อนรอช้า | | รีบขึ้นศาลเวร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๗๓ ลดองค์ลงแจ้งแก่ | | เสนา มารเอย
|
| ว่าพระจอมลงกา | | ตรัสใช้
|
| นำทูลราชกิจจา | | จอมมลิ วันแฮ
|
| โดยขนบพันธุมิตรไท้ | | ท่านได้นำทูล ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๗๔ เสนาพาสู่เฝ้า | | ทูลสาร
|
| ว่าพระพงษพรหมมาน | | ธิเบศรเจ้า
|
| ใช้สองอสุรไชยชาญ | | แหนบาท พระนา
|
| ขอพระผู้ร่มเกล้า | | ทราบเบื้องบาทบงษุ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๗๕ จอมพงษทรงสดับเอื้อน | | โองการ ถามเฮย
|
| สหายรักยังสำราญ | | ผ่องแผ้ว
|
| ฤๅมีหมูอรินหาญ | | เหิมย่ำ ยีนา
|
| ใช้ท่านสองคลาศแคล้ว | | เพื่อด้วยกิจไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๗๖ หน่อนารถถวายจอกแก้ว | | พจนา ทูลเอย
|
| ว่าพระจอมนัครา | | ร่มเกล้า
|
| สูญสิ้นพระชนมา | | ยุเพราะ อรินเอย
|
| สหายญาติหลายทบเท้า | | มอดด้วยศรราม ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๗๗ ข้าบุตรทศภักตร์ผู้ | | ทรงธรรม์
|
| เมื่อพระสิ้นอาสัญ | | สู่ฟ้า
|
| ข้าบาทอยู่ในครรภ์ | | มาตุเรศร
|
| ต่อค่อยเจริญใหญ่กล้า | | จึ่งแจ้งเหตุผล ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๑๒ – พระปลัดสิง
|
|
| ๓๕๗๘ บัดนี้พิเภกได้ | | สวรรยา
|
| ปวงมาตยราฎร์โยธา | | สุดร้อน
|
| ข้าบาทจึ่งหนีมา | | หวังพึ่ง พระเฮย
|
| ทูลพร่ำร่ำชอ้อน | | อ่อนเกล้ากรรแสง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๗๙ ทรงฟังดั่งแค้นดุจ | | เพลิงผลาญ
|
| เหม่ๆ พิเภกหาญ | | โหดไร้
|
| กูจะบั่นหั่นประจาน | | เปนท่อน ท่อนฮา
|
| สาจิตรมันส่อไส้ | | ศึกให้ผลาญวงษ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๘๐ พลางปลอบโอรสแล้ว | | บัญชา
|
| เหวยอสุรจงกรีธา | | ทัพแกล้ว
|
| กูจะไปเหยีบลงกา | | จับพิเภก ผลาญแฮ
|
| สั่งเสรจชวนลูกแคล้ว | | เสดจขึ้นปรางศรี ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๘๑ ครั้นอรุณรุ่งแล้ว | | สรงสนาน
|
| ทรงเครื่องอลังการ | | สุกย้อย
|
| แปดหัดถจับสารทหาญ | | ดุจเวศ สุวรรณแฮ
|
| ชวนหน่อยนารถคลาศคล้อย | | เสดจขึ้นรถทรง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๘๒ ได้ฤกษเลิกทัพแกล้ว | | จรลี
|
| ข้ามโฃดคิรีศรี | | หมู่ไม้
|
| เสียงรถคชโยธี | | เหิมฮึก สนั่นเฮย
|
| ดลด่านลงกาให้ | | อยุดยั้งพลขันธ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๘๓ ฝ่ายไพนาสุรน้อม | | เกษา ทูลเอย
|
| ลูกจักคืนลงกา | | สู่เฝ้า
|
| อย่าให้พระมารดา | | ทราบเหตุ นี้นอ
|
| ว่าลูกนำเสดจเต้า | | พรั่งพร้อมจตุรงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๘๔ เชิญเถิดนะพ่อผู้ | | ปรีชา
|
| จักยกพลตามคลา | | เคลื่อนแคล้ว
|
| หน่อนารถนบบาทลา | | เสดจจาก รถเอย
|
| ชวนพี่ผู้ใจแกล้ว | | รีบเข้าลงกา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๑๓ – พระปลัดสิง
|
|
| ๓๕๘๕ ฝ่ายไพนาสุรผู้ | | ฤทธี
|
| ถึงพิเภกชวนพี่ลี | | ลาศเฝ้า
|
| ท่ามกลางหมู่เสนี | | ดาดาษ พระโรงเอย
|
| ชื่นจิตรอ่อนศิรเกล้า | | นบนิ้วบังคม ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๘๖ พิเภกยลโอรสท้าว | | เกษมสันต์
|
| เยื้อนขบับเข้ารับขวัญ | | พร่ำถ้อย
|
| เจ้าไปอยู่ไพรวัน | | เรียนเวท จบฤๅ
|
| พ่อสุดแสนจะลห้อย | | ห่อนเว้นวันถึง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๘๗ ข้าบาทเรียนจบแจ้ง | | วิทยา แล้วเฮย
|
| องค์พระกาลสิทธา | | บอกให้
|
| คิดถึงพระบิดา | | ลูกกลับ เฝ้าแฮ
|
| ทูลเสร็จแล้วลาไท้ | | สู่ห้องชนนี ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๘๘ เบื้ององค์จักรวรรดิเจ้า | | มลิวัน
|
| รีบเร่งพลกุมภัณฑ์ | | รุดเร้า
|
| ล่วงด่านลุเฃตรขันธ์ | | หยุดทัพ พลันแฮ
|
| เร่งปลูกพลับพลาเข้า | | พักรั้งแรมพล ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๘๙ เสร็จสั่งวิศณุราชทั้ง | | นนทการ เรวแฮ
|
| บอกพิเภกว่าจอมมาร | | ธิเบศรไท้
|
| ทรงนามจักรวรรดิหาญ | | เหิมเดช
|
| พระเสดจมาหวังได้ | | เยี่ยมท้าวผูสหาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๙๐ มาถึงจึ่งรู้ว่า | | ปลดปลง
|
| พิเภกได้ดำรง | | สืบซร้อง
|
| ให้มานบบาทบงษุ์ | | กูพี่ สหายฮา
|
| แม้มาดขืดขัดข้อง | | จักล้างชีวัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๙๑ สองมารคลานคล้อยรีบ | | รเห็จคลา
|
| ถึงนิเวศน์บอกเสนา | | ใหญ่น้อย
|
| มโหทรทราบกิจจา | | นำสู่ เฝ้าเฮย
|
| สองทูตกราบทูลถ้อย | | เสรจสิ้นบรรหาร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๕๑๔ – พระปลัดสิง
|
|
| ๓๕๙๒ พิเภกสดับหวั่นว้า | | คนึงคิด
|
| ลูกหลนอ่อนหย่อนฤทธิ | | จักพึ่ง ใครนา
|
| สุดจิตรสุดจักให้ | | ต่อต้านสงคราม ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๙๓ จำจิตรจำออกสู้ | | ไพรี
|
| ตริเสรจสั่งเสนี | | ทูตแกล้ว
|
| อันองค์พระจักกรี | | ทรงโปรด ยศเฮย
|
| ถือมั่นมิพานแผ้ว | | เผ่าร้ายไป่สมาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๙๔ สองทูตประณตน้อม | | เคียมคัล
|
| ออกจากพระโรงผัน | | คลาศคล้อย
|
| ระเห็จลุพลับพลาพลัน | | ถึงที่ เฝ้าเฮย
|
| หมอบราบกราบทูลถ้อย | | ท่านท้าวเสรจสาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๙๕ ทรงฟังดังฟ้าฟาด | | ทรวงลง
|
| เหม่เหม่พิเภกอง | | อาจกล้า
|
| แปดหัดถ์กวัดสารทตรง | | เร่งรถ มณีเฮย
|
| สี่โอษฐสั่งกองหน้า | | รีบให้เดินขบวน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๙๖ ฝ่ายพิเภกทูตกลับแล้ว | | โองการ สั่งเอย
|
| ให้จัดโยธาชาญ | | เดชห้าว
|
| มโหทรรับบรรหาร | | รีบจัด พลแฮ
|
| ม้ารถคชเดินท้าว | | เสรจแล้วทูลเสนอ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๙๗ พิเภกสดับเสด็จเฝ้า | | สนานองค์
|
| ทรงเครื่องยุทธนายง | | ผ่องแผ้ว
|
| พระหัดถ์จับศรทรง | | เสด็จสู่ รถเฮย
|
| ได้ฤกษเลิกทัพแกล้ว | | โห่ก้องสนั่นไหว ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๕๙๘ เสียงรถเสียงคชดั้ง | | แซงกัน
|
| เสียงแสะเสียงกุมภัณฑ์ | | กึกก้อง
|
| พอพบทัพมลิวัน | | กลางรัฐ ยาฮา
|
| ต่างทัพต่างจวบจ้อง | | จักเข้ารณรงค์ ฯ
|
| | |
|
