โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•à¸´à¹Œ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑๑à¹
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→แผ่นที่ ๔๓๙ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี) |
||
| แถว 131: | แถว 131: | ||
--ส่ำอสุรพลน้อม นอบเกล้ากราบไสว ฯ | --ส่ำอสุรพลน้อม นอบเกล้ากราบไสว ฯ | ||
</tpoem> | </tpoem> | ||
| - | ===แผ่นที่ | + | ===แผ่นที่ ๔๔๐ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี=== |
<tpoem> | <tpoem> | ||
๓๐๗๔ เสดจทรงบุษบกแก้ว เกสร | ๓๐๗๔ เสดจทรงบุษบกแก้ว เกสร | ||
| แถว 174: | แถว 174: | ||
ก้มภักตรนิ่งบได้ พูดด้วยนางใด ฯ | ก้มภักตรนิ่งบได้ พูดด้วยนางใด ฯ | ||
</tpoem> | </tpoem> | ||
| + | |||
===แผ่นที่ ๔๔๑ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี=== | ===แผ่นที่ ๔๔๑ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
การปรับปรุง เมื่อ 13:47, 20 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พิเภกให้เชิญศพทศกัณฐ์เข้าเมือง
แผ่นที่ ๔๓๗ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี
| ๓๐๕๓ มณโฑอรรคเรศทั้ง | อัคคี | ||
| พิเภกเอกองค์ศรี | อนุชน้อง | ||
| สนมนาฎราชพิรีย์ | พลไพร่ เมืองนา | ||
| ต่างโศกกำศรดร้อง | ร่ำไห้แสนศัลย ฯ | ||
| ๓๐๕๔ พิเภกรับสั่งให้ | พนักงาน | ||
| เชิญพระศพปรดิษฐาน | โกษแก้ว | ||
| วางเหนือราชรถยาน | รายเครื่อง สูงแฮ | ||
| พลแห่พรั่งพร้อมแล้ว | เคลื่อนคล้อยคลาขบวน ฯ | ||
| ๓๐๕๕ แตรสังขเซงแซ่ซ้อง | เสียงครหึม | ||
| กลองชนะประโคมครึม | ครั่นครื้น | ||
| เสนาเนตรนองซึม | ชลคร่ำ ครวญเฮย | ||
| สบส่ำสาวสนมสอื้น | กลับเข้าเวียงไชย ฯ | ||
| ๓๐๓๖ ถึงราชนิเวศนยั้ง | อยุดประทับ เกยแฮ | ||
| ยานมาศรายเรียงรับ | ศพท้าว | ||
| สู่ปราสาทรัตนรดับ | รดาฉัตร ไสวเฮย | ||
| โดยรีตขัตติจอมจ้าว | พิภพเบื้องโบราณ ฯ | ||
| ๓๐๓๗ องค์อสุรพิเภกเชื้อ | พรหมมาน | ||
| ออกพระโรงชัชวาล | มาตย์เฝ้า | ||
| จึ่งมีราชบรรหาร | ให้จัด พลเฮย | ||
| เราจักพาประยูรเต้า | นอบน้อมจักรี ฯ | ||
| ๓๐๕๘ ขุนมาตยรับสั่งแล้ว | จัดสรร เสรจแฮ | ||
| พิเภกพาพงษพันธุ์ | พรั่งพร้อม | ||
| ยูรยาตรสู่สวนขวัญ | ถึงประทับ พลเฮย | ||
| เหล่าพระวงษนบน้อม | หมอบเฝ้าพระลักษมี ฯ | ||
| ๓๐๕๙ องค์ท้าวพิเภกน้อม | อัญชลี | ||
| ทูลพระอรรคเทพี | ผ่านฟ้า | ||
| ข้าคือนุชอสุรี | ทศภักตร์ | ||
| ชื่อพิเภกเปนข้า | บาทเจ้าจักรพงษ ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๓๘ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี
| ๓๐๖๐ บัดนี้บรมนารถเผ้า | ภูวนา ยกเฮย | ||
| กับพระศรีอนุชา | ธิราชเจ้า | ||
| มล้างทศภักตร์พิรา | ลัยมอด ชนม์แฮ | ||
| เชิญพระบาทเสดจเฝ้า | นเรศรเรื้องรังสรรค์ น | ||
| ๓๐๖๑ พระอรรคนาเรดได้ | สดับสาร | ||
| ว่าทศกรรฐมลายลาญ | ชีพแล้ว | ||
| สร่างศัลยกระเษมปาน | อมฤตย โสรดแฮ | ||
| ดาลดับกำเดาแผ้ว | พิศม์พ้นกมลหมอง ฯ | ||
| ๓๐๖๒ ปราไสยพิเภกด้วย | เสาวนี | ||
| ชะรอยว่ากรรมเรามี | ก่อนสร้าง | ||
| จำจากพระจักรี | ตรอมเทวศ | ||
| แสนทุกข์สุดที่อ้าง | ยิ่งร้อนเพลิงเผา ฯ | ||
| ๓๐๖๓ เหลือคิดคับอกอั้น | ตันใจ จริงนอ | ||
| แม้นมาดสัตรีใด | ดุจข้า | ||
| ยากผู้จะเหนใน | จริงจิตร เรานา | ||
| ไฉนพระจอมโลกยหล้า | จักสิ้นอางขนาง ฯ | ||
| ๓๐๖๔ พิเภกสนองถ้อยกราบ | ทูลอนงค์ | ||
| พระแม่อย่าแรวงพวง | หวาดเศร้า | ||
| ธรรมดานพคุณคง | เสียงหล่อ แล้วแฮ | ||
| ถึงจะจ่อมจมเถ้า | ต่ำเนื้อฤๅมี ฯ | ||
| ๓๐๖๕ ทรงฟังพิเภกพร้อง | สบประสงค์ | ||
| เราจะเฝ้าจักรพงษ | ผ่านเกล้า | ||
| จำจักโสรดสรงทรง | สนานเกษ สกนธ์เฮย | ||
| ให้หมดมุฑิลเศร้า | หม่นไหม้หมองศรี ฯ | ||
| ๓๐๖๖ อมรินทรดำริหรู้ | ในวาร จิตรแฮ | ||
| ว่าพระมิ่งเยาวมาลย์ | สร่างเศร้า | ||
| นางคิดใคร่ทรงสนาน | สรงโสรด | ||
| จัดเสดจบทจรเฝ้า | ธิเบศร์ไท้ทรงธรรม ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๓๙ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี
| ๓๐๖๗ ตริเสรจดำรัสใช้ | กัลยา สองเอย | ||
| ชื่ออรุณรำภา | ภักตร์แผ้ว | ||
| จูงเชิญทิพยรัตนา | ภรณ์เครื่อง สนานแฮ | ||
| ถวายพระลักษมีแล้ว | อยู่เต้าตามจรัล ฯ | ||
| ๓๐๖๘ นางฟ้าเชิญเครื่องผ้าย | ผยองผัน เหาะเฮย | ||
| สู่สร้อยสวนขวัญ | นบน้อม | ||
| ทูลถวายเครื่องทรงอัน | อมเรศ ถวายแฮ | ||
| ๓๐๖๙ สระสนานอุทกท้าว | มัฆวาน ถวายนา | ||
| ทรงสุคนธาธาร | ทิพยแท้ | ||
| บัวสวรรค์ประคองพาน | เชิญเชิด | ||
| ถวายพระภูษาแล้ | เครื่องต้นแต่งองค์ ฯ | ||
| ๓๐๗๐ ทรงทิพยภูษิตแต้ม | ทองรบาย | ||
| สังวาลสอดสามสาย | แสงรยับ | ||
| พัตรรัตนมาศสร้อย | อร่ามแพร้วพรายสี ฯ | ||
| ๓๐๗๑ สระอิ้งมรกฎแก้ว | เขียวขจี | ||
| พาหุรัดรายมณี | นพเก้า | ||
| พรายเพชรพรรณรุ่งเร้า | สอดนิ้วธำมรงค์ ฯ | ||
| ๓๐๗๒ กรรฐาภรณเลิศล้วน | ดวงประพาฬ | ||
| กุณฑลทิพยอลังการ | กรรเจียก | ||
| ๓๐๗๓ เสรจสรงทรงเครื่องล้วน | ทิพยา ภรณเฮย | ||
| เสดจจากตำหนักมา | เรศห้ม | ||
| เถลิงเกยรัตนมหา | บุษบก รับแฮ | ||
แผ่นที่ ๔๔๐ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี
| ๓๐๗๔ เสดจทรงบุษบกแก้ว | เกสร | ||
| แสงแข่งสุริยเขจร | ส่องหล้า | ||
| ห้ายอดเยี่ยมอำพร | พ่างจรด เมฆฤๅ | ||
| พรายนพมณีจ้า | จรัสรุ้งจรุญศรี ฯ | ||
| ๓๐๗๕ ภิเภกนำพยุหย้าย | ยาตรา | ||
| เนืองนิกรโยธา | พรั่งพร้อม | ||
| ออกจากเฃตรลงกา | นคเรศ | ||
| อเนกพหลยักษ์ห้อม | แต่เต้าตามผลู ฯ | ||
| ๓๐๗๖ สำมนักขาขนิฐท้าว | ทศภักตร์ | ||
| ทราบว่าสุริวงษยักษ | ท่วนหน้า | ||
| ไปเฝ้าพระจอมจัก | กฤษณราช | ||
| ยังแต่ตูเดียวอ้า | อกโอ้ทำไฉน ฯ | ||
| ๓๐๗๗ จักไปกลัวผิดพ้อง | พะตน | ||
| กูสิทำเล่ห์กล | ชั่วช้า | ||
| ก่อเหตุเกิดการรณ | รงค์ยุทธ ใหญ่แฮ | ||
| แม้จักมิไปถ้า | ผิดไซ้คงถึง ฯ | ||
| ๓๐๗๘ คำนึงนึกแล้วเล่า | พวักพวง ใจเฮย | ||
| จำจะไปตามอนงค์ | เหล่านั้น | ||
| ผลัดภูษิตสภักทรง | เสยเกษ | ||
| ลงจากปราสาทซั้น | รีบร้นเรวตาม ฯ | ||
| ๓๐๗๙ ถึงขบวนด่วนตัดท้าย | พลขันธ์ ไปนา | ||
| ค่อยย่องตามกำนัล | ลดเลี้ยว | ||
| เดินพลางอยุดยืนหัน | เดินต่อ ไปแฮ | ||
| เวียนวกจรคดเคี้ยว | เหลือบซ้ายเหลียวขวา ฯ | ||
| ๓๐๘๐ กลัวองควรนาฎเจ้า | จอมสุรางค์ | ||
| เดินหลีกกำนัลนาง | ห่อนใกล้ | ||
| ตามติดตรลอดทาง | ทิวพนัศ | ||
| ก้มภักตรนิ่งบได้ | พูดด้วยนางใด ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๔๑ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี
| ๓๐๘๑ ปางบรมนฤเบศรไท้ | รามา วตารแฮ | ||
| เถลิงสุวรรณพลับพลา | มาตยเฝ้า | ||
| ฝ่ายพิเภกอสุรคลา | นำปรเทียบ ถึงแฮ | ||
| ให้อยุดบุษบกเข้า | นอบน้อมทูลเสนอ ฯ | ||
| ๓๐๘๒ สรวมชีพข้าบาทผู้ | ภักดี | ||
| เชิญพระราชเทพี | สู่ไท้ | ||
| นเรนทร์สุริยสดับปรีดิ์ | ปราโมทย์ | ||
| ปานมณีรัตนได้ | หัดถท้าวถือถนอม ฯ | ||
| ๓๐๘๓ ทรงทัศน์บุษบกทั้ง | สาวสวรรค์ | ||
| สนมนาฎนิกรกำนัล | มากม้วน | ||
| ทวยมาตยพยุหพลขันธ์ | ขนัดแห่ แหนเฮย | ||
| ถามพิเภกทูลถ้วน | ถี่ถ้อยทุกประการ ฯ | ||
| ๓๐๘๔ พระนางทรงดำริห์ด้วย | ปรีชา | ||
| ครั้นจะเฝ้าพระจักรา | แกล่ใกล้ | ||
| เกลือกท้าวธสงกา | แหนงหน่าย | ||
| ไม่โปรดปราไสยไซร้ | จักซ้ำอดสู ฯ | ||
| ๓๐๘๕ จักเฝ้าเพียงพื้นน่า | พลานไชย | ||
| เสดจจากบุษบกไคล | คลาศเต้า | ||
| อับศรนาฎนำไป | ตรงพลับ พลาเอย | ||
| นางประณตนอบเฝ้า | ท่ามท้องพลานหลวง ฯ | ||
| ๓๐๘๖ พระยลพระพนิตไท้ | ทรงพิจารณ์ | ||
| นางสิจากไปนาน | เนิ่นแล้ว | ||
| ใครจักประมาณการ | ดีชั่ว ไฉนนา | ||
| จำประภาษถ้อแผ้ว | เผด็จถ้อยพาลฉิน ฯ | ||
| ๓๐๘๗ ดูก่อนเยาวเรศผู้ | นฤมล | ||
| แต่พี่ข้ามขนพล | ติดเต้า | ||
| ทำศึกแทบเสียชนม์ | สู้ยาก | ||
| หวังจักประสบเจ้า | นาฎน้องนางเดียว ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๔๒ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี
| ๓๐๘๘ ปางสมัยเมื่อเจ้าอยู่ | เมืองมาร | ||
| เหนจะศุขเกษมสานต์ | ยิ่งไซ้ | ||
| พระยายักษโปรดปราน | ยุพเรศ | ||
| ท้วประทานใดให้ | แด่เจ้าดวงสมร ฯ | ||
| ๓๐๘๙ พระอรอรรคเรศไท้ | ลักษมี | ||
| ทรงสดับดั่งอสนี | ฟาดต้อง | ||
| ก้มกราบพระจักรี | สนองพจน พระนา | ||
| ข้าบาทจำขัดข้อง | ยากด้วยเปนหญิง ฯ | ||
| ๓๐๙๐ ไป่มีใดอาจอ้าง | เปนพยาน | ||
| ขอพระโปรดเถกิงกรานต์ | กรุ่นกล้า | ||
| ชุมเทพยกระบิลมาร | เฉภาะน่า พลานเฮย | ||
| ถวายสัตยเสรจแล้วข้า | จักเข้าลุยเพลิง ฯ | ||
| ๓๐๙๑ สมเดจบรมนารถเจ้า | จักรกฤษณ | ||
| ทรงลั่นศรครรชิต | เกรอกหล้า | ||
| อมเรศใคร่ครวญคิด | ทราบเหตุ สิ้นเฮย | ||
| พาเทพยนิกรนางฟ้า | เหาะดั้นโพยมมา ฯ | ||
| ๓๐๙๒ ถึงสฐานมรกฎแก้ว | คีรี | ||
| ลอยเลื่อนลงปัถพี | พ่างพื้น | ||
| ทรงสถิตยแทบเชิงศี | ขเรศเรียบ เรียงเฮย | ||
| ยัดเยียดชรเดียดดื้น | ดาษทั้งเนินไศล ฯ | ||
| ๓๐๙๓ พระยลเทวราชพร้อม | บันเทิง พระไทยแฮ | ||
| ให้สุครีพจัดเชื้อเพลิง | เสร็จแล้ว | ||
| ทรงศรอัคนิเถกิง | ปรลองลั่น สท้านเฮย | ||
| เปนประกายพรายแพร้ว | ติดเชื้อเพลิงโพลง ฯ | ||
| ๓๐๙๔ องค์เอกอรรคเรศแก้ว | กระสัตรี | ||
| ก้มกราบพระสวามี | จิตรตั้ง | ||
| เอื้อนโอษฐออกวาจี | ประกาศสัตย ถวายแฮ | ||
| ขอเทพอัปศรทั้ง | หมดนี้เปนพยาน ฯ | ||
