จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 13:43, 20 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ทศกัณฐ์โศกสั่งเมืองและออกรบ
แผ่นที่ ๔๒๙ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร
|
|
| ๒๙๙๗ มารุตโอรศได้ | | ยลยักษ ถอยเฮย
|
| กลับกราบทูลหริรักษ์ | | ถี่ถ้วน
|
| ตามถ้อยที่ทศภักตร | | ลาสั่ง เมืองเฮย
|
| พระสั่งเลิกพลม้วน | | หมดเมื้อคืนสฐาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๙๙๘ วงษวิรามภวนเศร้า | | ทรวงแสน โศกเอย
|
| ถอยล่าพลคลาแดน | | ด่วนเร้า
|
| ร้อยพันพ่ายเคยแคลน | | เคยท่าน ทนฤๅ
|
| ถึงปัจฉิมทุกข์เข้า | | อาตม์สิ้นอาจสมร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๙๙๙ อาทรทุกข์เท่ห์ท้าว | | เหลือลา ลดนา
|
| ศิรทศทับอังษา | | โศกส้อย
|
| สิบภักตรเผือดพรรณรา | | ศรีซีต แสยะนอ
|
| ทรวงระทึกตึกตึกละห้อย | | ละเหี่ยสิ้นสมปฤดี ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๐๐ แค้นคิดสุดคิดท้าว | | จักคิด ไฉนนอ
|
| ชีพตกใต้มืออมิตร | | หมดสู้
|
| แค้นนักพระนักสิทธิ์ | | รู้สารท สรรพฤๅ
|
| เสียเล่ห์ลิงไป่รู้ | | เท่าอ้ายดิรฉาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๐๑ กูเองกลับโลกย์สู้ | | ธรรมดา
|
| รักชีพไป่รักษา | | ชีพไว้
|
| รู้ศึกสิเวลา | | กลับไป่ มีนอ
|
| ตำริห์ตราบรถไท้ | | เทียบข้างเกยใน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๐๒ เสียงกรีดหวีดหวีดร้อง | | ปวงนา รีนา
|
| เพราะทัศนพระอังษา | | เปล่าเกล้า
|
| กลับเห็นสิเห็นอา | | ดูรผิด ภักตรนอ
|
| ต่างประคับประคองเข้า | | รับไท้ธารกร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๐๓ ทุกกรพระกอดแก้ว | | กัลยา ไว้นา
|
| ทุกเนตรพราวชลคลา | | พร่างย้อย
|
| ทุกภักตรแนบภักตรนา | | รีรทด รทวยเอย
|
| ทุกโอษฐเอื้อนเล่าอ้อย | | อิ่งเอื้ออาดูร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๓๐ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร
|
|
| ๓๐๐๔ สององค์อรรคเรศทั้ง | | กำนัล
|
| ยินข่าวราวยินพัน | | ผ่าฟ้า
|
| สุดทุกข์สุดทบทัน | | พระพร่ำ จบเลย
|
| กรีดกรีดหวีดหวีดว้า | | วุ่นให้โหยครวญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๐๕ มณโทองค์ท่าวเทิ้ม | | ทูลความ
|
| สอึกสอื้นโอษฐปราม | | ท่านยั้ง
|
| พระเฮยโปรดเมียสาม | | วันเคร่า น้อยเทอญ
|
| ทูลยได้อิกตั้ง | | แต่ร้องรงมโหย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๐๖ ท้าวทัดกำผัดน้อง | | โดยมา นะนา
|
| ความมอดใครห่อนสา | | มาถเว้น
|
| รักเจ้าสุดรักอา | | สูรสุด ใจเอย
|
| แต่บอาจออกนอกเส้น | | แผกเบื้องรบิลแผน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๐๗ น้องเอ๋ยน้องแก้วพี่ | | อย่าเนา ศัลยแม่
|
| กรรม์ประกอบสองเรา | | เร่งแคล้ว
|
| เลงภักตร์พี่เสียเยาว์ | | อย่าร่ำ เปล่าเลย
|
| ตรัสแต่เท่านั้นแล้ว | | เพ่งน้องนางตลึง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๐๘ กระหมซมโศกแส้ | | เสียงสนม วอนนา
|
| ร้อยเกษเกลือกบาทบรม | | ฦชไท้
|
| ท้าวปลอบรอบองค์ซม | | โศกทับ ทวีฤๅ
|
| แต่ค่ำคุ้งรุ่งไท้ | | จึ่งตั้งหฤไทยคง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๐๙ แฃงพระไทยเสด็จท้อง | | โรงธาร
|
| สั่งมาตยเกณฑ์พลมาร | | โกฏิ์ร้อย
|
| จัดเปนพยุหยาตรขนาน | | ใหญ่เพียง แผนนอ
|
| สั่งเสร็จกลับทรงสร้อย | | โศกข้นคืนใน
|
|
|
|
|
| ๓๐๑๐ เพรีตีแต่ครั้ง | | เดียวพล พรึบฤๅ
|
| ต้องพิฆาฎหลายหน | | จึ่งพร้อม
|
| ทวยทารละตนตน | | เคยออก หาญเฮย
|
| ออกแต่ขลาดขยาดซ้อม | | แต่ถ้าทีหนี ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๓๑ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร
|
|
| ๓๐๑๑ ทศศรีตริด้วยขัติย์ | | มาณะ
|
| แม้มาทจำม้วยมละ | | ชีพแพ้
|
| อย่าพ่ายอย่างรูปพระ | | พงษ์เผ่า พรหมเลย
|
| ถวิลเสร็จกลายองค์แก้ | | รูปท้าวราวอินทร์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๑๒ สงสินธุทรงเครื่องพร้อม | | เพราอลง การเฮย
|
| ฝืนจะอาจฤๅองค์ | | อาจได้
|
| ซ้ำสดับศรับท์สัลยอนง | | ในยิ่ง ห่วงนา
|
| ชุดประทับกับนางให้ | | สั่งน้องคนานาง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๑๓ ปางใดเจ้าได้ล่วง | | เลยเกิน พี่ฤๅ
|
| จงอโหสิเทอญ | | อย่าข้อง
|
| ฝ่ายพี่พี่ขอเชิญ | | อนุชอด ออมแม่
|
| จงอย่าจองกรรมพ้อง | | แก่ข้าคนตาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๑๔ ทั้งหายฟังถ้อยท่าน | | เพียงขาด ใจนา
|
| อรรคเรศเกษเกลือกยาท | | ท่านอ้อน
|
| พระเอยอย่าเสียอาตม์ | | เสียชีพ พระเลย
|
| อันษิดาพาร้อน | | อย่าไว้จงคืน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๑๕ ฟังนางนิ่งคิด้วย | | อาลัย นางนอ
|
| ตระบัตมะนะหฤไทย์ | | ท่านรั้ง
|
| จะส่งก็อายไกษย | | ชีพประเสริฐ กว่านา
|
| ถวิลศักดิ์หักจิตรยั้ง | | โศกได้ไคลคลา ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๑๖ ปองคณานาเรศสิ้น | | เกรงผิด
|
| พร้อมหฤไทย์กันติด | | ท่านเต้า
|
| ถึงทันที่เกยสถิต | | จอมราน์
|
| ต่างต่างวางวิ่งเข้า | | กอดเบื้องบาทสัลย์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๑๗ มณโทร้องโอ้พระ | | จอมใจ เมียเฮย
|
| ไฉนพระเสียเมียไป | | เปล่าม้วย
|
| สาวสนมว่าพระไทร | | โพธิร่ม เกษพ่อ
|
| ไฉนพระละข้าด้วย | | ปราศน้ำกรุณา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๓๒ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร
|
|
| ๓๐๑๘ อสุราองค์แอบใกล้ | | มเหษี สรวลนอ
|
| อย่าแม่อายเสนี | | อย่าร้อง
|
| ม้วยพี่พิเภกที | | จะสืบ พงษ์แม่
|
| อุส่าห์ฝากองค์น้อง | | จะได้ดำรงตน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๑๙ สั่งเสร็จขึ้นรถไท้ | | ขับพล คลานา
|
| ฝูงราษฎ์แน่นคอยยล | | ท่านเต้า
|
| อาลัยท่านทุกตน | | ชลหลั่ง ภักตร์นา
|
| ท้าวก็แสนสุดเศร้า | | โศกเอื้ออาลัย ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๒๐ ออกนอนัคเรศท้าว | | แลหลัง
|
| ถวิลทเวศถึงวัง | | เปล่าร้าง
|
| วาบว้าหฤไทยประทัง | | สติไป่ ทรงเลย
|
| ตลึงพระองค์แขงค้าง | | เนตรน้ำนองแล ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๒๑ เห็นสวนหวนใคร่ไคล้ | | ษีดา อีกนา
|
| สั่งจุ่งสะใจครา | | สุดท้าย
|
| ไว้ฝ่าฝากรามา | | เมื่อมอด เถิดฤๅ
|
| นึกนักฝักลิงย้าย | | คิดทิ้งถวิลจร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๒๒ พลากรเคยเกริกกร้าว | | เกริ่นเสียง
|
| สงบสงัดสำเนียง | | เงียบซื้อ
|
| ตราบถึงที่ยุทธเพียง | | ทัพภูต พรายนา
|
| สั่งโห่จำโห่อื้อ | | อ่อนไร้เสียงหาญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๒๓ นฤบาลราเมศทั้ง | | อนุชา
|
| เสด็จออกพระพลาพา | | นเรศเฝ้า
|
| สดับศับท์ทราบอสุรา | | มามอด ม้วยฤๅ
|
| สั่งทัพสรรพเสด็จเต้า | | ต่อล้างดัษกร ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๒๔ พานรพานเรศรู้ | | คราวสุด ศึกฤๅ
|
| ไป่พักเร่งพลันรุด | | รีบผ้าย
|
| เสียงหาญโห่อึงอุด | | เอิกยิ่ง ก่อนนา
|
| ถึงสั่งยั้งทัพท้าย | | ทุ่งท้องสนามไชย ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๔๓๓ – พระยาศรีสิงหเทพ
|
|
| ๓๐๒๕ ทศเศียรรยลทัพไท้ | | จักรี
|
| หวาดหวั่นฤไทยทวี | | เทวศเศร้า
|
| แล้วหวนจิตรคิดมี | | มานะ กรษัตริย์นา
|
| ตรัสสั่งทวยหาญเข้า | | ไล่ล้างลิงพหล ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๒๖ พลมารต่างคร้ามฤทธิ | | พานร อยู่นา
|
| จำจิตรเข้าราญรอน | | ต่อต้าน
|
| ลางตนอาจหาญฟอน | | ฟันฟาด ลิงแฮ
|
| ลางยักษสทกสท้าน | | ย่อท้อถอยหลัง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๒๗ ลิงเหนพลางโห่ซ้ำ | | สำทับ
|
| ยักษวิ่งลิงโจมจับ | | จิกเกล้า
|
| โรมรุกบุกบันสับ | | ปยุทธย่ำ ยีนา
|
| อำมาตยมโหทรเข้า | | ป่าลี้หนีซอน ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๒๘ บ้างตายบ้างรีบเร้น | | หลบหนี ไปแฮ
|
| ซากศพยักษโยธี | | เกลื่อนด้าว
|
| ยังเหลือแต่สารถี | | กับทศ เศียรนา
|
| รีบขับรถาท้าว | | ไล่ต้อนรอญลิง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๒๙ พลลิงไป่ต่อต้าน | | เดชะ ยักษเฮย
|
| แตกย่นจนประทะ | | รถไท้
|
| ทศกรรฐมุ่งหมายพระ | | รามลักษณ์ แลแฮ
|
| แสดงเดชแผลงศรให้ | | พิฆาฏล้างราชอรินทร์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๓๐ ศรกลายเปนดอกไม้ | | มาลย์กรอง
|
| ทศภักตร์เหนหลากหมอง | | จิตรเศร้า
|
| พระกฤษณ์หน่วงวงศรปอง | | ผลาญทศ กรรฐ์นา
|
| เหนรูปอมเรศเข้า | | อยุดยั้งยืนตลึง ฯ
|
|
|
|
|
| ๓๐๓๑ วายุบุตรทูลบาทเบื้อง | | อวตาร
|
| ทรงพระดำริห์การ | | ปราบเสี้ยน
|
| ไฉนหลงเล่หกลมาร | | ยายักษ เล่านา
|
| ทศภักตรแปลงเพศเพี้ยน | | รูปให้พิศวง ฯ
|
| | |
|
