โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑à¹à¹–
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 13:35, 20 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
หนุมานหลอกให้ทศกัณฐ์ออกรบ
แผ่นที่ ๔๒๔ – พระราชนิพนธ์
| ๒๙๖๒ จัดเปนสองทัพแม้น | มารบิด เบือนแฮ | ||
| จงประหารชีวิตร | อย่าเว้น | ||
| สั่งให้ฟั่นเชือกติด | ตนทุก กองเฮย | ||
| พบสวาน่าเหล้น | มัดเข้ามาเมือง ฯ | ||
| ๒๙๖๓ มโหทรรับสั่งแล้ว | รีบมา | ||
| เร่งตรวจเตรียมโยธา | ครบถ้วน | ||
| สองทัพสรรพสาตรา | วุธธุช ทิวแฮ | ||
| สารแสะรันแทะล้วน | แต่งตั้งตามกระบวน ฯ | ||
| ๒๙๖๔ ทศเศียรทรงเครื่องพร้อม | พิไชยยุทธ์ | ||
| หัดถ์จับสาตราวุธ | ใหญ่น้อย | ||
| แล้วตรัสเรียกวายุบุตร | ตามเสด็จ มานา | ||
| เถลิงรถเร่งพลคล้อย | คลาศเข้าพนมวัน ฯ | ||
| ๒๙๖๕ ครั้นถึงบรรพตใกล้ | สนามรณ รงค์เอย | ||
| กระบี่ให้หยุดพล | พักไว้ | ||
| ลงรถรีบจรดล | สู่ทศ เศียรแฮ | ||
| ทูลว่าข้อขอให้ | เสด็จยั้งอยู่พลาง ฯ | ||
| ๒๙๖๖ ลูกจักร่ายเวทป้อง | กายา | ||
| ลอบสู่ทัพปัจจา | มิตรแล้ว | ||
| จับลักษณ์กับรามา | มัดเหาะ มาแฮ | ||
| พระจึ่งขับพลแกล้ว | กลาดเข้าตลุมบอน ฯ | ||
| ๒๙๖๗ ทศกรรฐ์สรวลก้องเกือบ | ถึงพรหม โลกย์เฮย | ||
| ตบหัดถ์ฉาดฉานชม | ชอบแท้ | ||
| ครั้งนี้ที่ปรารมภ์ | ราวกับ ปลิดแฮ | ||
| เหนชัดสัตรูแพ้ | พ่ายด้วยเดชดนัย ฯ | ||
| ๒๙๖๘ จับมนุษย์นายทัพทั้ง | สองคน ได้แฮ | ||
| ลิงล่อยคงพลอยซน | ซอกเร้น | ||
| เสนาอย่าเผลอตน | ตามจับ พิเภกนา | ||
| ตั้งจิตรคิดว่าเหล้น | สนุกนิ์ครั้งคราวเดียว ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๒๕ – พระราชนิพนธ์
| ๒๙๖๙ หณุมานจรจากเจ้า | ลงกา | ||
| ร่ายเวทบังไนยนา | กอบกั้ง | ||
| กันหมู่อสุรพลา | กรห่อน เหนแฮ | ||
| เหาะลิ่วกลางลมยั้ง | อยู่ถ้าหลานอินทร์ ฯ | ||
| ๒๙๗๐ กระบินทร์บงพ้องบุตร | พระพาย | ||
| หยิบกล่องล่องลมผาย | ผาดฟ้า | ||
| พาส่งแก่พี่ชาย | ชมชื่น กันแฮ | ||
| สองร่อนลงสู่หล้า | รีบเฝ้าพระนรายน์ ฯ | ||
| ๒๙๗๑ ทูลถวายชิพิตรท้าว | ทศภักตร | ||
| แถลงเลศซึ่งลวงนัก | พรตพลั้ง | ||
| ล้วนราพสุดฤทธิจัก | โรมรบ พระนา | ||
| สิ่งเชื่อจำชอบตั้ง | แต่งข้าต่อณรงค์ ฯ | ||
| ๒๙๗๒ ทรงสดับปราโมชได้ | ดังนึก | ||
| ชมฉลาดสองล้ำฦก | เลิศผู้ | ||
| อาสาดังตัดศึก | อสูรเสร็จ สลายแฮ | ||
| ความชอบใครไป่สู้ | พี่น้องสองนาย ฯ | ||
| ๒๙๗๓ แล้วผินประภาศพ้อ | พระอนุช ท่านนา | ||
| เจ้าพิโรธวายุบุตร | บอกฟ้อง | ||
| เขาไปไม่เปนดุจ | คำกล่าว โทษแฮ | ||
| เมื่อฉะนี้พระน้อง | จะอื้นโอษฐไฉน ฯ | ||
| ๒๙๗๔ พระลักษณรับผิดเอื้อน | อาจใจ ทูลแฮ | ||
| ขุนกระบี่ปรีชาใคร | เปรียบได้ | ||
| ซื่อสัตยสถิตยใน | ความภัก ดีนา | ||
| ควรแก่ยศศักดิ์ไท้ | ธิราชเจ้าบำนาน ฯ | ||
| ๒๙๗๕ จึ่งกระบี่วายุบุตรไหว้ | บาทา ทูลแฮ | ||
| ข้าใคร่ลวงมารมา | จุ่งใกล้ | ||
| จักชูกล่องชีวา | เย้ายั่ว มันนอ | ||
| เย้ยเยาะทศกรรฐให้ | เลือดย้อยไนยนา ฯ | ||
