โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑à¹à¹‘
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 11:19, 20 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ทศกัณฐ์ได้น้ำทิพย์มาพรมซากศพญาติวงษ์และพลมารที่ตายไปให้ฟื้นขึ้นมาช่วยรบ พระรามแผลงศรเป็นข่ายเพชรล้อมไว้
แผ่นที่ ๔๐๑ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ
| ๒๘๐๑ เององค์ทรงครุฑแกล้ว | เกียรติขจร | ||
| เสด็จออกปวงพานร | นอบไหว้ | ||
| เสียงอสุรดัษกร | โห่สนั่น | ||
| ถามพิเภกว่าใครไซ้ | ยกรี้พลมา ฯ | ||
| ๒๘๐๒ โหรยักษยามเลิศรู้ | เรวทูล | ||
| นายทัพราพนาสูร | แน่แท้ | ||
| กับสองบุตรตระกูล | เกิดกับ คเชนทร์แฮ | ||
| เชิญเสด็จไปปราบแม้ | จักได้ไชยอรินทร์ ฯ | ||
| ๒๘๐๓ ธทราบทูลเสร็จแล้ว | โองการ | ||
| สั่งบุตรสุริยะชาญ | อย่าช้า | ||
| สุครีพรับบรรหาร | มาจัด พลแฮ | ||
| เสร็จสรรพทัพหลังหน้า | ปีกป้องกองหลวง ฯ | ||
| ๒๘๐๔ สององค์ทรงเครื่องแล้ว | จับศิลป์ | ||
| ทรงรถอมรินทร์ | อร่ามพร้อย | ||
| พระลักษณแยกหมู่กระบิน | เป็นทัพ น่าเฮย | ||
| ได้ฤกษเคลื่อนพลคล้อย | สู่พื้นสมรภูมิ์ ฯ | ||
| ๒๘๐๕ ทศเศียรทรงคชแกล้ว | กลางณรงค์ | ||
| สั่งบุตรเข้ายุทธยง | อย่าช้า | ||
| พลปักษกระบี่ตรง | ตรูรบ กันแฮ | ||
| พระลักษณแผลงถูกม้า | ชีพสิ้นทั้งสอง ฯ | ||
| ๒๘๐๖ ทวิราชโอรสเจ้า | ลงกา | ||
| แผลงสารทเก้าสิ่งมา | ร่อนคว้าง | ||
| องค์พระอนุชา | หัดถ์หน่วง ศิลป์เฮย | ||
| พลันลั่นถูกศรล้าง | บุตรท้าวทั้งสอง ฯ | ||
| ๒๘๐๗ ทศภักตร์คว่างจักรล้าง | ชีพกระบิน | ||
| จักรกฤษณแผลงพรหมมาดศิลป์ | กระบี่พื้น | ||
| กุมภัณฑ์เพ่งภักตร์ผิน | เหนบุตร ม้วยแฮ | ||
| โศกซบสอึกสอื้น | ขับช้างแอบไพร ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๐๒ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ
| ๒๘๐๘ มณโฑนั่งนบนิ้ว | บริกำม์ | ||
| กอบกิจพิธีสำ | เหร็จแล้ว | ||
| มอบอุทกให้อำ | มาตย์ชื่อ มโหธร | ||
| เหาะลงจากลงกาแคล้ว | ม่อน้ำน้อมถวาย ฯ | ||
| ๒๘๐๙ ราพร้ายรับม่อน้ำ | ทิพย์ประ พรมเฮย | ||
| ปิศาจซึ่งมรณะ | กลับฟื้น | ||
| ตบหัดถตรัสฉิฉะ | ชาญเชี่ยว จริงนอ | ||
| สั่งอสุรเพียบพื้น | อย่าช้าประดาตี ฯ | ||
| ๒๘๑๐ บันดาปิศาจร้าย | ฤทธิแรง ณรงค์ฤๅ | ||
| โรมรุกบุกฟันแทง | ทั่วหน้า | ||
| กระบิลต่อยุธแยง | ยลย่อ จิตรเฮย | ||
| ต่างแยกแตกยับว้า | วุ่นทั้งทัพไชย ฯ | ||
| ๒๘๑๑ สุครีพองคตทั้ง | หณุมาร | ||
| พิฆาฏอสุรสาธาร | ป่นปี้ | ||
| ลิงเลวเหล่าบริวาร | แปลกประหลาดใจนา | ||
| ปวงปิศาจตายกี้ | กลับกลุ้มตลุมลิง ฯ | ||
| ๒๘๑๒ องค์นารายน์ธิราชเรื้อง | โรมยักษ | ||
| พระหัดถจับศรศักดิ์ | เสี่ยงซ้ำ | ||
| แผลงพลันลูกนั้นปัก | อกปิศาจ | ||
| อสุรกายแกล่กล้ำ | รูปนั้นพลันสูญ ฯ | ||
| ๒๘๑๓ ทศภักตร์วัน้ำทิพย์ | ประพรม | ||
| ปิศาจฟื้นกลุ่มกลม | รบร้า | ||
| จักรกฤษณคิดปรารมภ์ | ถามเหตุ พิเภกเฮย | ||
| อสุรเปนพรั่งหน้า | จักแก้กลไฉน ฯ | ||
| ๒๘๑๔ ยักษโหรยอหัดถแล้ว | ทูลพลัน | ||
| อุทกทิพย์มณโฑสรร | เสกไซ้ | ||
| รีบแก้พิธีอัน | สังวาศ รศนา | ||
| อีกพระแผลงศรให้ | โอบอ้อมล้ออสูร ฯ | ||
