จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 09:52, 20 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
ทศกัณฐ์ให้นนยวิกวายุเวกไปเชิญท้าวมาลีวราช
แผ่นที่ ๓๗๘ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร
|
|
| ๒๖๔๐ ปกลงปางอสุริเจ้า | | ลงกา
|
| ศรีตริไตรหา | | เชิงช่อง
|
| เห็นแต่อัยกาด้วย | | สิทธิซั้นสาบสาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๔๑ คิดการไป่ช้าสั่ง | | หลานรักษ์
|
| วายุเวกนนยวิกยักษ์ | | รีบเต้า
|
| จำทูลทูตแถลงลักษณ์ | | สารสื่อ
|
| แด่พระอัยกาเจ้า | | ยอดฟ้าผาสูง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๔๒ กล่าวไทยธรรมเทพท้าว | | ธาดา
|
| ทรงสมิทธิสิทธิวา | | สายพร้อง
|
| มาลีวราชปรา | | กฎเกริก นามแฮ
|
| มารอมรหมดห้อง | | หกฟ้าฟังคำ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๔๓ กถาธรรมิกถ้อยท่าน | | สนทนา อยู่แฮ
|
| แลผาดพบอสุรา | | กราบเกล้า
|
| ท้าวถามทูดกุมา | | ราเล่า ถวายแฮ
|
| สารทุกขทุกข้อเค้า | | แคะไค้พิไรทูล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๔๔ เหล่าลิงหลายสมุททั้ง | | มนุษย์นาย มันเฮย
|
| ข้ามสมุทมาหมาย | | ป่ายปล้น
|
| เกษตราสุระทำลาย | | แหลกล่ม ลงแฮ
|
| โกษมอดโกษมารด้น | | โดดฟ้าดินหนี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๔๕ อสุริอิศรราชเจ้า | | จอมจักร
|
| สุดฤทธิสิ้นสิทธิศักดิ์ | | จักสู้
|
| ใช้ข้าทูดทูลลักษณ์ | | สารแด่ พระนา
|
| เชิญเสดจพระเสด็จกู้ | | ชีพไว้รองธุลี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๔๖ ยิน—ดำริห์ให้ | | เห็นผิด ใจนา
|
| ใครจึ่งเรืองรณชิต | | เชี่ยวห้าว
|
| ตราบสุดบุตรมาริศร์ | | แถลงเล่า ถวายเฮย
|
| จึ่งทราบว่าหลานท้าว | | เพื่อไท้อัชบาล ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๗๙ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร
|
|
| ๒๖๔๗ หลานรักษชักไซ้สอบ | | สวนหา เติมนา
|
| บอกว่าสาวชาวพนา | | แถบนั้น
|
| พ่อแม่มอดหมดอา | | สนโสด จริงเฮย
|
| ผัวญาติปราศหมดหมั้น | | จึ่งข้าพาจร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๔๘ ราบร้ายนายซ่องรู้ | | พาลหา เหตุเฮย
|
| แส้งว่าเปนผัวมา | | จู่หลู้
|
| หยาบหยามย่ามใจพา | | ลิงหัก หาญแฮ
|
| เหลืออดจึ่งออกสู้ | | ศึกกั้นกันพงษ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๔๙ สุริวงษ์มาช่วยม้วย | | เพราะมือ มันแฮ
|
| อัฐิเทียมเมรุฤๅ | | กว่านั้น
|
| พงษพรหมล่มลงคือ | | คาทอด ไฟเฮย
|
| ขอพระเดชพระกั้น | | เกษเกล้ามวนมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๕๐ มาลีดุลราชได้ | | สดับสำ เนาเฮย
|
| แจ้งจริตราวคำ | | ราพร้อง
|
| หลีกหลักเลื่อนมูลอำ | | ยวนแยบ เยื้องฤๅ
|
| แต่ฉกรรจปลายต้อง | | ที่ไท้ไต่สวน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๕๑ ใคร่ครวญเสร็จสั่งให้ | | พิศุกรรม์
|
| บอกเรื่องดึกดำบัน | | แด่ไท้
|
| บันทึกทุกกทงสำ | | นวนราพ หาเฮย
|
| เผดียงเสด็จรามให้ | | รีบเมื้อมาพลัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๕๒ นักการเทววิ่งฟ้า | | มาถับ ถึงแฮ
|
| รบุรบิลบังคับ | | ค่อยแล้ว
|
| พระทรงศรแลงกลับ | | ถามสอบ
|
| ใครทราบสูถึงแผ้ว | | ผ่องให้หายฉงน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๕๓ ชามภูผู้เฒ่าผู้ | | ไวยกัลป กว่านา
|
| สกับแสดงคำรับ | | ร่วมอ้าง
|
| ความขำดำดึกลับ | | ฦกเล่า ถวายเฮย
|
| ครั้งพระปรเมศสร้าง | | สาตรแก้วอวยมาร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๘๐ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร
|
|
| ๒๖๕๔ ประทานพรให้ยักษ | | ปราบสาม โลกย์เฮย
|
| จึ่งมลีนี้ปราม | | ปิ่มข้า
|
| ว่ายักษ์จักทำลาม | | ลุกใหญ่ หลวงนา
|
| โลกย์จะแหลกลงถ้า | | จักห้ามเหนแคลน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๕๕ อัชบาลบพิตรผู้ | | ไชยชาญ ก้ดี
|
| ฤๅพระกฤษณ์ฤทธิรำบาญ | | เดชห้าว
|
| คงไป่อาจองค์หาญ | | หักสาบ ได้นา
|
| ชนี้แผ่นดินทุกด้าว | | จะได้ใครผดุง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๕๖ สุลาลัยบดิเทพท้าว | | พลันคิด เห็นแฮ
|
| จึ่งประสาทปกาสิทธิ์ | | สาบซ้ำ
|
| สิทธิขรรค์มหันต์ฤทธิ์ | | ฦาเดช
|
| ไว้สรับรำงับห้ำ | | หั่นล้างตบองมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๕๗ ศิโองการสั่งท้าว | | มาลี พรหมนา
|
| นำพระขรรค์อันมี | | ฤทธิแกล้ว
|
| มามอบพระจอมศรี | | อยุทธเยศ
|
| ไว้รงับดับแผ้ว | | เผ่าพ้องมารพาล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๕๘ แต่นั้นสองราชเจ้า | | สมานมิตร มานา
|
| รักเทียบเทียมชีพิตร | | เพื่อนไท้
|
| ความนี่บมีผิด | | ผันจาก จริงนา
|
| ควรมิควรขอได้ | | โปรดเกล้าพานร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๕๙ สังขกรทรงทราบสิ้น | | สงกา
|
| ชวนพระลักษณ์อนุชา | | ยาตรเยื้อง
|
| เถลิงรถบทจรพา | | นรแห่ แหนเฮย
|
| ถึงหยุดขานอยู่เบื้อง | | เบี่ยงข้างขวาแทง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๖๖๐ มาลีกมเลศได้ | | ยลองค์ พรรนา
|
| พิศบ่อผิดจักรพงษ์ | | ผาหเงี้ยว
|
| ปราโมทย์กระมลทรง | | ตามเหตุ
|
| หลานและมารมาเขี้ยว | | ฆ่าด้วยการใด ฯ
|
| | |
|
