จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 09:32, 20 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามรบกับท้าวสัตลุง และตรีเมฆ
แผ่นที่ ๓๕๔ – หลวงอินทรโกษา
|
|
| ๒๔๗๒ พลลิงพลยักษกลุ้ม | | กลางสมร ภูมิ์เฮย
|
| ต่างหวดต่างฟันฟอน | | ฟาดทิ้ง
|
| ต่างแกล้วต่อหาญรอญ | | ราญชีพ กันนา
|
| ยักษหวดลิงฟันกลิ้ง | | ยักษม้วยสมุทเลย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๗๓ ตรีเมฆโกรธเกรี้ยวขับ | | คชา แทงแฮ
|
| พลกระบี่มรณา | | อเนกผู้
|
| สัตลุงพุ่งสาตรา | | สวาวอด วายแฮ
|
| สุครีพโกรธโดดสู้ | | เผ่นขึ้นงาคเชนทร์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๗๔ ลูกลมขึ้นรถเจ้า | | จักพาฬ
|
| แทงถูกโลทันมลาญ | | ชีพแล้ว
|
| บุตรรวิหักฅอสาร | | ตรีเมฆ ม้วยแฮ
|
| วายุบุตรถีบรถแก้ว | | หักสิ้นโทรมลง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๗๕ สัตลุงตรีเมฆไท้ | | ตกดิน กเดนเฮย
|
| เกรี้ยวโกรธพลางทรงศิลป์ | | เหนี่ยวน้าว
|
| แผลงศรถูกพลกบินทร์ | | ตายนัน อเนกนา
|
| ซ้ำขับพหล้าว | | สกัดล้างลิงกเจิง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๗๖ พระรามพระลักษณไท้ | | แผลงศร กจายเฮย
|
| พลแทตยสองนคร | | หมดม้วย
|
| ศิลป์พระกฤษณตัดกร | | ราพสัต ลุงแฮ
|
| ตรีเมฆต้องสาตรด้วย | | เดชน้องนารายน์ราญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๗๗ สองล้มพลางอ้างอ่าน | | มนต์มหันต์
|
| ศิลป์หลุดหลายแผลผัน | | โกรธเกรี้ยว
|
| เหนี่ยวสายลั่นศรทัน | | ใดมุ่ง มาทแฮ
|
| แสงสารทเปนเพลิงเลี้ยว | | ไล่ล้างวานร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๗๘ ราเมศพรหมมาศเขม้น | | พาดสาย แผลงเฮย
|
| พระลักษณอัคนิหมาย | | มุ่งล้าง
|
| เพลิงสารทแทตยสูญหาย | | รถคช แหลกนา
|
| พลกระบี่ที่ร้าง | | ชีพนั้นคืนเปน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๕๕ – หลวงอินทรโกษา
|
|
| ๒๔๗๙ พรหมมาศปักอกเจ้า | | จักรวาฬ ม้วยแฮ
|
| ตรีเมฆกลัวชีพลาญ | | คิดลี้
|
| ร่ายเวทแทรกพสุธาน | | ลุนาค วอนนา
|
|
|
|
|
| ๒๔๘๐ กาลนาคทราบกิจแล้ว | | บอกพลัน
|
| ในกรวดหาดแก้วบรร | | พตจักร
|
| ยักษ์รับพจนเหาะเขม้น | | มุ่งเมื้อโดยคำ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๘๑ ปางพิศณุล้างสัต | | ลุงตาย แล้วแฮ
|
| ตรีเมฆบัดกายหาย | | หลากอั้น
|
| ตฤกกริงตรัสถามอุบาย | | พิเภก ทูลนา
|
| มันคิดหนีเดชดั้น | | สู่ด้าวนาดินทร์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๘๒ ทรงสดับรับสั่งให้ | | หณุมาน
|
| แทรกแผ่นไผทตามผลาญ | | แทตย์ท้าว
|
| ลูกลมรับโองการ | | ถอยรับ ท่านนา
|
| ชำแรกปัถพีด้าว | | อุรุคไท้เร็วถึง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๘๓ หณุมานย่างขึ้นพระ | | โรงสุวรรณ์
|
| นาคราชออกนาคอนันต์ | | เนื่องน้อม
|
| ลิงถามนาคแสร้งสรร | | เสบอก พรางแฮ
|
| ลิโกรธหางมัดอ้อม | | นาคร้องบอกความ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๘๔ ขุนกระบี่ยินพจน์ไท้ | | โสมนัศ
|
| จึ่งคลี่คลายหางมัด | | นาคแล้ว
|
| จรจากพระโรงรัตน | | คืนกลับ ขึ้นแฮ
|
| รีบเรห็จลุหาดแก้ว | | แทบใกล้ จักรวาล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๘๕ พลางพินิจทั่วท้อง สมุทไทย
|
| โดยวุฒิปรีชาไวย | | ยิ่งผู้
|
| ยลอุทกผุดเปนไพร | | พรายปุด ปุดนอ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๕๖ – หลวงอินทรโกษา
|
|
| ๒๔๘๖ อ่านเวทร่างเท่าไท้ | | ธาดา
|
| หัดถกอบวาลุกา | | เฟื่องน้ำ
|
| กรวดไหวหวั่นกายา | | ยักษเอะ ใจเฮย
|
| เผ่นผุดยลลิงชง้ำ | | ยักษจ้วงโจมผจญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๘๗ ตนต่อตนฤทธิล้ำ | | ราวี
|
| ยักษตระบองลิงตรี | | ก่นเกรี้ยว
|
| รุกรบตบแทงตี | | ต่างจับ กันนา
|
| ยักษหวดลูกลิงเลี้ยว | | ไล่ล้างยักษทลวง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๘๘ ลูกลมโถมถีบต้อง | | กายมาร
|
| ฉวยฉุดคทาทยาน | | ไล่ล้าง
|
| ยักษเสียตะบองดาล | | กริ้วโกรธ แล่นนอ
|
| ถอนพฤกษาง่าง้าง | | เผ่นเข้าตีลิง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๘๙ สวาหลบรับรับจ้วง | | โจมปจัญ
|
| ฉวยแย่งได้พฤกษพลัน | | ถีบซ้ำ
|
| ยักษล้มลูกลมยัน | | เหยียบอก
|
| จิกเกษตรีแกว่งห้ำ | | หั่นเกล้ามารมรณ์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๙๐ เสร็จผลาญตรีเมฆแล้ว | | ขุนสวา
|
| พลันเรห็จหิ้วเศียรมาร | | ที่เฝ้า
|
| ประณตพระจักรา | | ถวายศีระ มารเฮย
|
| พระพิศณุยลเกล้า | | แทตยแล้วพูลเกษม ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๙๑ พลางตรัสชมฤทธิล้ำ | | หาไหน เสมอนอ
|
| ใช้กิจได้สมใจ | | ดั่งชี้
|
| หาทิพยพิมานไตร | | ตรึงโลกย ง่ายแฮ
|
| หาอย่างหณุมานนี้ | | ยากแท้สุดหา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๙๒ จักกฤษณตรัสเสร็จขึ้น | | รถอินทร
|
| พร้อมหมู่พลพฤนทร์ | | กลั่นแกล้ว
|
| เสียงโห่ลั่นไพรลิน | | ลาศกลับ ทัพแฮ
|
| บรรลุพลับพลาแล้ว | | เสด็จเข้าเนาสฐาน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๕๗ – พระราชนิพนธ์
|
|
| ๒๔๙๓ ทศภักตรทราบศึกแพ้ | | แต่สา รันเฮย
|
| เสียสหายนัดดา | | เด็ดร้าง
|
| ตรลึงรฤกอา | | ไลยร่ำ รักแฮ
|
| หาเลศมลายล้าง | | เหล่าเสี้ยนศึกไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๙๔ ไพรีมีฤทธิด้วย | | สาตรา
|
| เอาเวทต่อเดชา | | จึ่งได้
|
| คิดพลางสั่งเปาวนา | | สูรสฤษดิ การแฮ
|
| ขุนราพทราบสั่งไท้ | | รับถ้อยเกณฑ์พล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๙๕ พาไปบรรพตแก้ว | | นิลกาฬ
|
| ขุดอุมงค์โอฬาร | | ฤกกว้าง
|
| ครบสิ่งสักการพาน | | ผกาธูป เทียนแฮ
|
| ราชวัดฉัตรธงสล้าง | | เสรจทั้งกุมภ์สลิล ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๗๖ ทศเศียรเสดจสู่ห้อง | | สนานองค์ สอาดเอย
|
| โขมพัตรภูษาทรง | | สภักแผ้ว
|
| สอดประคำทรำวง | | เวียดห่อ ชฎาแฮ
|
| สถิตยรถเร่งพลแคล้ว | | รีบร้นดลคอย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๙๗ ลงรถดำหรัสให้ | | หาผา แผ่นเฮย
|
| คอยปิดปากมรรคา | | มิดเม้น
|
| จดเวรจึ่งค่อยมา | | เผยแผ่น ผานอ
|
| สั่งสรรพสู่ที่เร้น | | ราพป้องปิดทาง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๙๘ ท้าวราวนร่ายเวทกรึ้ง | | กรึงไศล
|
| แล้วเสดจสถิตยใน | | แท่นแก้ว
|
| รฦกคุณพระครรไล | | หงษมนัส การแฮ
|
| ขัดสมาธิ์ร่ายมนต์แกล้ว | | ห่อนได้ไหวติง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๔๙๙ ปางนเรนทร์ราเมศเกล้า | | โลกา
|
| ออกหมู่มุขมาตยา | | ยอบเฝ้า
|
| พระฟังฝ่ายปัจจา | | มิตรไป่ มาเฮย
|
| หลากจิตรเหนผิดเค้า | | เบิกถ้อยถามโหร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๕๘ – พระราชนิพนธ์
|
|
| ๒๕๐๐ เวศสุญาณหยั่งจิตรแจ้ง | | จึ่งทูล ฉลองแฮ
|
| เหตุว่าราพนาสูร | | สุดรู้
|
| เสียมิตรหมู่ประยูร | | ญาติมาก มายนา
|
| ตนจะออกต่อสู้ | | สทกท้อศรทรง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๐๑ จึ่งลงไปต่อตั้ง | | อาหุดี
|
| ชื่ออุมงค์พิธี | | ฤทธิล้ำ
|
| อยู่ยังเฃตรคิรี | | กลางเกาะ กรุงแฮ
|
| อดโกรธโภชน์แลน้ำ | | นับถ้วนสับดวาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๐๒ กายจัดเปนเพชรต้าน | | ต่อวรา วุธเฮย
|
| ไป่รคายมังษา | | ไป่ม้วย
|
| ชี้ใครไป่ทานอา | | นุภาพวอด วายแฮ
|
| ชุบไพร่ให้ทนด้วย | | เดชได้ดังประสงค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๐๓ ทรงทราบจึ่งสังให้ | | สามทหาร
|
| คือสุครีพหณุมาน | | มหิทธิ์ห้าว
|
| นิลนนณรงค์ชาญ | | ไปช่วย กันแฮ
|
| ล้างกิจพิธีท้าว | | แทตยให้คลายขลัง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๐๔ สามกระบี่นบบาทไท้ | | ถอยมา พ้นแฮ
|
| เหาะลุนิลกาฬา | | เหลือบพ้อง
|
| พลมารมั่วพสุธา | | ร่ายเวท บังแฮ
|
| เมิลมุ่งหาปากห้อง | | ห่อนรู้รอยทาง ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๐๕ ช้านานพานพบต้น | | มรรคา
|
| ง้างงัดคัดแผ่นผา | | ปลุกปล้ำ
|
| ไปเขยื้อนสุดปัญญา | | วายุบุตร
|
| เหาะกลับพลับพลาซ้ำ | | สอบถ้อยถามโหร ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๐๖ ขุนยักษแนะแยบให้ | | หาวา รีเฮย
|
| สระบาทสัตรีมา | | รดล้าง
|
| ฤทธิเวทผูกแผ่นผา | | เผยจัก ออกพ่อ
|
| ทราบเล่ห์ลอยลมคว้าง | | กลับเข้าลงกา ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๓๕๙ – พระราชนิพนธ์
|
|
| ๒๕๐๗ บังตนดลห้องอยู่ | | เบญกาย
|
| ปลอบประโลมโฉมฉาย | | แนบข้าง
|
| ความลับเล่าสู่สาย | | สมรทราบ เสร็จเฮย
|
| ขันคั่งสลิลล้าง | | บาทให้ภรรดา ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๐๘ อาไลยลานิ่มน้อง | | นวลอนงค์
|
| เหาะกลับถึงอุมงค์ | | มุ่งล้าง
|
| จึ่งเทอุทกลง | | ตรงแผ่น ผาเฮย
|
| มนต์เสื่อมสุครีพง้าง | | เปิดได้โดยใจ ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๐๙ ลงไปประสบเจ้า | | ลงกา
|
| หลับเนตรนั่งสมา | | ธิหมั้น
|
| สามนายต่างแผลงอา | | นุภาพเผ่น โผนแฮ
|
| หักฉัตรราชวัดกั้น | | เกลื่อนรื้อโทรมทลาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๑๐ แล้วไปทุบถีบหม้อ | | ชลธาร ทิพยเฮย
|
| เดาะเตะเครื่องสักการ | | กลาดล้ม
|
| สุครีพถีบขุนมาร | | เซซวด
|
| วายุบุตรฉุดเกษก้ม | | โขกเกล้าอสุรี ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๑๑ นิลนนทยอบาทขึ้น | | ตีตบ
|
| ทศภักตร์เผยอเนตรพบ | | เพ่งยั้ง
|
| หยุดโกรธหลับตานบ | | นอบบ่น มนต์แฮ
|
| เดชะพระเวทกั้ง | | บ่ได้เจ็บกาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๒๕๑๒ สามนายย้ายเล่ห์แกล้ง | | หลายกล
|
| ท้าวยักษไป่หยุดมนต์ | | สมาธิหมั้น
|
| ต่างเหนื่อยต่างจินต์จน | | จักคิดไฉนนา
|
| โอรสมารุดซั้นนเข้าข้าง | | กล่าวถ้อยปฤกษา
|
|
|
|
|
| ๒๕๑๓ ธรรมดาไตรโลกยแล้ว | | โลกีย์
|
| รักกับโกรธย่อมมี | | แกล่ใกล้
|
| มณโฑเทพเทพี | | ทศภักตร์ สวาศนา
|
| พาสู่สัพยอกให้ | | โกรธฟุ้งคงเฟือน ฯ
|
| | |
|
