โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๘๗

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

การปรับปรุง เมื่อ 09:24, 20 กรกฎาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระรามยกออกรบกับทศกัณฐ์ไม่แพ้ชนะกัน

แผ่นที่ ๓๔๗ – นายแช่มนักเรียน

๒๔๒๓ แลหลากหลายเหล่าล้วนพลพา นรนา
หนุนเนื่องกันจรคลาไป่ยั้ง
ดังอุทกธาราไหลหลั่ง มาฤๅ
ลิที่ยุทธหยุดตั้งพยุหใกล้ทัพมาร ฯ
๒๔๒๔ ปางท้าวทศภักตรผู้พงษพรหม
ประทับรถเนินพนมที่นั้น
พลทัพลักษณรามสมจิตรจัก มล้างเฮย
ให้ยกพลกระชั้นชิดเข้าโจมตี ฯ
๒๔๒๕ อสุรพลกองน่าเข้าโจมสัป ยุทธนา
ทัพน่านารายน์รับรบด้วย
พลรบๆ กลอกกลับกลางถิ่น สมรเฮย
สองฝ่ายฤๅขยาดม้วยดุจช้างเมามัน ฯ
๒๔๒๖ ยักษลิงต่างต่อสู้สับสน
หาญต่อหาญเริงรณร่ายเลี้ยว
ศับทสนั่นพ่างภูมิดลคอยถล่ม ทลายฤๅ
พลกาจต่ากาจเกรี้ยวกราดกล้าชิงไชย ฯ
๒๔๒๗ พลกุมภัณฑ์เพลี่ยงพลั้งเพลงรบ
ลิงละเลิงลุยตลบไล่มล้าง
ยักษแตกปะทะกทบรถราช อสูรแฮ
ทศภักตร์แกว่งคทาคว้างไล่เลี้ยวตีลิง ฯ
๒๔๒๘ วารนรบอาจสู้ศักดา ท่านนา
ถอยรับจอมอสุรารุกเร้า
จนกทั่งน่ารัถาองค์หริ รักษาแฮ
จึ่งพระจักรกฤษณเจ้าเหนี่ยวน้าวศรแผลง ฯ
๒๔๒๙ มลายรถหมดทั้งราชสีหโล ทันต์แฮ
ตลอดเหล่ามารพลโยธิศม้วย
ทศภักตรตกรถโผปีนรถ รามเฮย
ไป่ย่อต่อตีด้วยธิราชไท้ทั้งสอง ฯ
             

แผ่นที่ ๓๔๗ – นายแช่มนักเรียน

๒๔๓๐ พระรามรอญราพด้วยแสงคัน ศิลป์เอย
พระลักษณทรงขรรค์ฟนฟาดซ้ำ
ทศภักตรแต่เดียวขยันยุทธไป่ ถอยนา
รับรบเรวรวดล้ำเล่ห์แม้นจักรหมุน ฯ
๒๔๓๑ ทศเศียรเสียท่าเอี้ยวเอนหงาย
พระกฤษณตีถูกกายแทตยท้าว
ตกลงที่เชิงชายบรรพต
ผุดลุกยกศรน้าวมุ่งมล้างวางศร ฯ
๒๔๓๒ ศรเปนอาวุธเก้าประการ
รอญพรรคพลอวตารแตกคว้าง
พระกฤษณฤทธิรำบานบงกบี่ พ่ายนา
ทรงพระแสงศรง้างพาดโค้งคันแผลง ฯ
๒๔๓๓ ศรสิทธิวิศณุมล้างแหลกอา วุธเอย
พิฆาฏมารมรณานับร้อย
ลิงซึ่งสลบต้องวาตาตื่น ฟื้นแฮ
จอมยักษ์ยลยิ่งน้อยจิตรแค้นแน่นทรวง ฯ
๒๔๓๔ ทรงจักรรัตนคว่างขึ้นเวหาศ
แสงดั่งสุริโยภาศผ่องฟ้า
พระรามลั่นพรหมมาศศรสิทธิ์ ไปเฮย
ต้องอกอสุรสิบหน้าจักรนั้นเปนจุณ ฯ
๒๔๓๕ ราพร้ายร่ายเวทแล้วลูบกาย
ศรหลุดรอยแผลหายสนิทเนื้อ
พอพระสุริยผายลับเหลี่ยม เมรุแฮ
เสียพวกเสื่อมพยศเมื้อมุ่งเข้าลงกา ฯ
๒๔๓๖ ครั้นมารล่าทัพแล้วลักษรราม
เถลิงรถเหล่าลิงหลามรอบล้อม
เสดจจากยุทธฟภูมิ์สนามรบรีบ มานา
คืนสู่พลับพลาพร้อมพรั่งด้วยบริพาร ฯ
             

แผ่นที่ ๓๔๙ – หลวงอินทรโกษา

๒๔๓๗ ทศภักตรคืนเฃตรขึ้นประทับปรา สาทเอย
ตรัสบอกยอดกัลยาร่วมไร้
กับมนุษยสองราปราบยาก นักแม่
แม่จักเหนใครได้เดจเสี้ยนสงคราม ฯ
๒๔๓๘ มณโฑทูลตอบเจ้าจอมมาร
สัตลุงเจ้าจักรวาลเพื่อนท้าว
กับตรีเมฆองค์หลานสองเลื่อง เดชนา
ควรสั่งสองสู่ด้าวจักได้เผด็จบร ฯ
๒๔๓๙ ทรงฟังชื่นชอบซ้องสารขาน
เออพี่ลืมสองมารลับลี้
เหนสองอาจจักหาญหักศึก ได้นา
ขวัญเนตรแม่ช่วยชี้ช่องนั้นขย้นเหลือ ฯ
๒๔๔๐ รับขวัญพลันเข้าที่ไสยา
ถนอมแอบเอกกานดาคู่เคล้า
สำราญร่วมนิทราจวบรุ่ง รางเฮย
ดัดผธมเสดจเข้าสู่ห้องสนานชล ฯ
๒๔๔๑ เสรจสรงรงเครื่องแล้วทศเศียร
ออกหมู่อำมาตยเดียรดาษเฝ้า
ต่างตนประนมเนียนนบบาท ท่านนา
คอยรับสั่งนอบเกล้าพรั่งพร้อมสดุดี ฯ
๒๔๔๒ มีโองการสั่งให้เปาวนา สูรเฮย
ลิกขิตราชสาราเสรจแล้ว
กาลสูรรีบไคลคลายังสัด ลุงแฮ
แล้วสั่งนนทสูรแกล้วรีบผ้ายมัชวารย ฯ
๒๔๔๓ สองมารับสั่งแล้วครไล
ต่างเผ่นขึ้นม้าไวปล่อยห้อ
กาลสูรลุเวียงไชยท้าวสัต ลุงเฮย
ไปสู่มาตยแถลงข้อกิจไท้ทุภาย ฯ
             

แผ่นที่ ๓๕๐ – หลวงอินทรโกษา

๒๔๔๔ เสนาพาทูตเฝ้าจอมาร
ทูลเบิกข้อราชการทราบไท้
สัตลุงจึ่งบรรหารถามเหตุ สหายเฮย
ราชทูตทูลกิจให้ทราบแล้วอ่านสาสน์ ฯ
๒๔๔๕ ในลักษณสาสนพระผู้จอมยักษ
ไป่ศุขเศิกหาญหักยั่วท้าว
มีมนุษย์ชื่อรามลักษณกับพวก สวาแฮ
จองถนนลุด้าวต่อตั้งดัษกร ฯ
๒๔๔๖ พระวงษาใหญ่น้อยอเนกนับ
ออกสัประยุทธทัพยิ่งแพ้
ทั้งพวกพหลยับเยินพินาศน์
เชิญสหายไปแก้ขุนแค้นในเรา ฯ
๒๔๔๗ สัตลุงทราบสาสน์แล้วตฤกคิด ฉงนเฮย
ทศภักตรท้าวมีฤทธิเลื่องหล้า
ไฉนสองมนุษยจิตรหาญต่อ ยุทธแฮ
จำจักจะยกพยุหร้าช่วยร้อนรอนเข็ญ ฯ
๒๔๔๘ จึ่งสั่งอำมาตยให้เกณฑ์ทหาร
จักสู่ลงกากาลพรุ่งเช้า
จับสองมนุษยผลาญกับพวก สวาแฮ
จัดรถคชรีบเร้าเลือกล้วนเหล่าฉกรรจ์ ฯ
๒๔๔๙ กาลสูรรับสั่งแล้วคัลไล
มาจัดพลแต่ใจเก่งกร้าว
เปนพยุหทัพไชยตามหมวด
เสรจกลับกราบทูลท้าวเสดจขึ้นสรงชล ฯ
๒๔๕๐ ทรงเครื่องขัติยราชแล้วทรงศรา วุธแฮ
เสรจสู่เกยเสนานอบเกล้า
ขึ้นรถเร่งยาตราตามฤกษ
หมู่พหลโห่เร้าผาดผ้ายโดยลบอง ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว