โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๘๒

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
CrazyHOrse (พูดคุย | เรื่องที่เขียน)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
แตกต่างถัดไป →

การปรับปรุง เมื่อ 09:11, 20 กรกฎาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระรามได้รถเวไชยันต์จากพระอินทร์ออกรบทศกัณฐ์และสิบขุนสิบรถเป็นครั้งแรก

แผ่นที่ ๓๒๖ – พระเจ้าน้องยาเธอเจ้าฟ้าภาณุรังษีสว่างวงษกรมหลวงภาณุพันธุวงษวรเดช

๒๒๗๖ ปางพระหริรักษทั้งกนิฐา
สรงสหัศธาราลูบไล้
สุคนธ์เสร็จสอดขัติยาภรณเพริศ พรายแฮ
ทรงรถเลิกทัพใกล้ทัพเจ้าลงกา ฯ
๒๒๗๗ ทศภักตรเพ่งทัพทั้งต่อตี
แค้นดั่งดังคัคคีจ่อจิ้ม
บริภาศพระจักรีโดยโกรธ
พระตอบพลางทางยิ้มยั่วเย้าพระยามาร ฯ
๒๒๗๘ พระยายักษยิ่งกริ้วโกรธตรัส เกริกเฮย
คงจะเหนเดชถนัดคาบนี้
สั่งพวกพหลรัดรีบรบ เรวแฮ
นายทัพแกว่งคทาชี้หัดถให้พลทลวง ฯ
๒๒๗๙ ยักษตีลิงหลบแล้วเลยแทง
แทตยบทานทนแรงร่นพ่าย
สินขุนขุ่นเคืองแผลงเดชโดด ทยานแฮ
ตีกระบี่กระบินย้ายแยกต้อนตื่นหนี ฯ
๒๒๘๐ นิลขันนิลเอกทั้งเกยูร
ทวิพัตมายูรภูลพิศม์บ้ำ
สุรเสนสุรกายหนูนวาหุ โรมเฮย
อีกมหัถวิกรรซ้ำเกสรสร้อยมาลา ฯ
๒๒๘๑ เหนยักษยุทธแย้งกระบินยับ ย่นเฮย
ต่างโกรธต่างโดดรับรบไว้
ยักษตีกระบี่ฉับลิงฉุด กระชากแฮ
หวดอสูรสิบให้ชีพม้วยกับมือ ฯ
๒๒๘๒ สิบรถเหนรบสิ้นสิบขุน เคืองแฮ
โลดไล่สิบลิงหมุนมุ่งมล้าง
สุครีพหณุมานผลุนผลักรถ
องคตนิลนนคว้างไขว่กั้นกันมาร ฯ
             

แผ่นที่ ๓๒๗ – พระเจ้าน้องยาเธอเจ้าฟ้าภาณุรังษีสว่างวงษกรมหลวงภาณุพันธุวงษวรเดช

๒๒๘๓ สิบรถสิบราพร้องท้าทาย
กูสิปราบศึกหลายสิบครั้ง
อมรินทรสุรเยศพายเพลิงเพลียง กูแฮ
เองชาติเดรฉานทั้งสี่สู้กูไฉน ฯ
๒๒๘๔ ทหารพระหริรักษทั้งสีวา นรเฮย
ยินยักษยกกายาหยิ่งอ้าง
ต่างโกรธต่างแผลงอาณุภาพรบ รอญแฮ
นายและนายไล่มล้างชีพสิ้นสี่อสูร ฯ
๔๔๘๕ หกรถพิโรธเร้ารถผจญ
นิลราชญาณรศสุคนธ์โดดคว้าง
ชามภูวราชพิมลพานเรศ ชมพูแฮ
อีกวิสันต์สกัดง้างหกเงื้อรถโทรม ฯ
๒๒๘๖ หกทหารผลาญชีพสิ้นหกยักษ
ตีกทั่งรถทศภักตร์กลับแกล้ง
ฉีกขาฉีกแขนหักฅอราพ หกแฮ
เยนสู่ทศเศียรแสร้งเยาะเย้ยหยาบหยาม ฯ
๒๒๘๗ ทศเศียรเหนมอดสิ้นสิบรถ พิโรธเฮย
คว้างพระแสงจักกรดกราดเปรี้ยง
พระกฤษณก่งศรชดหัดถ์ผาด แผลงแฮ
ศรขจัดจักรเกลี้ยงกลาดล้างเหล่าอสูร ฯ
๒๒๘๘ สิบเศียรเสียจักรซ้ำเสียพหล หนุนเฮย
แผลงสาตรแสนกว่ารณรถล้อม
พระตรีภพจอมพลแผลงผาด ศรแฮ
ศรรถหมดยับพร้อมกระบี่ฟื้นคืนเปน ฯ
๒๒๘๙ รถหักยักษตกกริ้วโกรธา
พระหัดถ์จับสาตราสิบเก้า
หัดถหนึ่งหักรถราเมศมุ่ง มล้างแอ
รามลักษณชักศรเข้ารับป้องปัดมาร ฯ
             

แผ่นที่ ๓๒๘ – พระเจ้าน้องยาเธอเจ้าฟ้าภาณุรังษีสว่างวงษกรมหลวงภาณุพันธุวงษวรเดช

๒๒๙๐ ต่างฟันต่างฟาดน้าวหน่วงประชิด กันแฮ
สนั่นลั่นถึงดุสิตสุดก้อง
พระรามแสดงฤทธิ์รันราพ ถลาฮย
ซ้ำสอดแสงศรต้องอกเจ้าจอมอสูร ฯ
๒๒๙๑ ทศเศียรเจบแสบส้านพิศม์ศร
ร่ายพระเวทบวรกลั่นแกล้ว
ศรกลับขยับถอนถอยหลก
จวนค่ำซ้ำเลิกแคล้วคลาศเมื้อเมืองมาร ฯ
๒๒๙๒ ฝ่ายพระทรงครุธครั้นทศภักตร์
พานเลิกพหลยักษยับผ้าย
พระเสดจกลับพระลักษณเถลิงอาศน์ อินทรเอย
พร้อมกระบี่นีกรย้ายยกเข้าค่ายคืน ฯ
๒๒๙๓ โอ้สงสารท้าวยักษยี่สิบ กรเฮย
เนาอาศน์ชลเนตรพริบพร่างพร้อย
ครางร่นบ่นอุบอิบออกชื่อ บุตรนา
ลูกหมดหลานน้องน้อยจิตรโอ้อกกู ฯ
๒๒๙๔ นั่งตรินอนตริแล้วเลงเหน
สหายรักปางตาลเปนช่วยได้
เรียบสาสนสื่อข้อเข็ญแต่งทูต คุมแฮ
ทูตสู่สหายไท้ถิ่นด้าวปางตาล ฯ
๒๒๙๕ มูลพลำกำเริบร้ายแรงฤทธิ
ทราบลักษณลิขิตขุ่นแค้น
เหม่เหม่ปัจจามิตรประมาท กูฤๅ
กูจะจับขยี้แม้นหมู่ริ้นเหลือบยุง ฯ
๒๒๙๖ ตรัสแล้วลิลาศขึ้นสู่พระ พี่เอย
ทูลเหตุสหัสสะเดชะท่านไท้
ตามสารเสรจสนองจะลาจาก เชฐแฮ
ช่วยเพื่อนชีพิตรได้โปรดข้าบาทบงษ์ ฯ
             

แผ่นที่ ๓๒๙ – พระเจ้าศรีโสภณ

๒๒๙๗ เชฐสดับจักเสดจด้วยอนุชา
สั่งมาตยเตรียมโยธาเทียบไว้
เสดจขึ้นสั่งสนมคลาไคลกับ ท่านเฮย
ตรัสเสรจปีนราพไท้สถิตยห้องผธมพลัน ฯ
๒๒๙๘ ครั้นอรุณไพรจเจ้าจอมมาร สองเอย
ดัดผธมสรงสนานผ่องแผ้ว
ทรงสรรพอลังการกอบยุทธ
นาเนกวิจิตรแพร้วเพริศพริ้มเพราแสง ฯ
๒๒๙๙ แต่งองค์เสรจเชษฐไท้กุมคทา เพชร์เอย
อุปราชกุมหอกมหามหิทธิ์ห้าว
สองราชต่างลีลาทรงรถ รยับแฮ
รถปิ่นปางตาลแก้วเพียบพร้อมพนิดา ฯ
๒๓๐๐ ห้าร้อยเยาวเรศล้วนงอนจริต
งามสอาจลออพิศภักตรพริ้ม
บำเรอราชกมลคิดพิฆาฎศึก สะดวกนา
พันภักตร์เอิบโอษฐยิ้มยิ่งเย้ายวนที ฯ
๒๓๐๑ สี่พันสีหราชล้ำเทียมรถ ใหญ่เอย
มาขับโตมาจรดจับจ้อง
รถมูลพลำคชสีหสี่ คู่แฮ
เกรียงเกริกแสะสารร้องร่านเร้าเริงพล ฯ
๒๓๐๒ ภอดลศุภฤกษให้เดินทัพ พยุหเอย
เสียงโห่แตรกลองสดับลั่นอื้อ
ธวัชปลิวลิ่วลมอับอากาศ กลบแฮ
พลเพียบพื้นดุดื้อด่วนแท้ลงกา ฯ
๒๓๐๓ จอมมหาอุปราชให้พลยับ ยั้งเอย
เฝ้าเชษฐเชิญประทับอยู่ถ้า
จกนำทศกรรฐรับเสด็จสู่ กรุงแฮ
ทูลเสร็จลาจอมหล้ารีบขึ้นรถมณี ฯ
             

แผ่นที่ ๓๓๐ – พระเจ้าศรีโสภณ

๒๓๐๔ อสุรีรีบรถเข้าลงกา
ทศภักตรทราบเสด็จมารับไท้
เชิญสถิตยพระโรงปราไสศุข ทุกแฮ
อุปราชว่าอมิตรไซร้ชาติเชื้อนามไฉน ฯ
๒๓๐๕ ทศเศียรไขพจนแจ้งรามลักษณ สองฤๅ
ศรสิทธิฤทธิผลาญยักษ์ญาติม้วย
เปนบุตรทธรฐรักษาอยุทธ ยาแฮ
กุมหมู่ลิงกอบด้วยเดชกล้ากำยำ ฯ
๒๓๐๖ มูลพลำทราบแผดกริ้วโกรธา สนั่นเอย
จ้องมนุษย์ดับปวงสวาหมิ่นได้
บัดนี้เชษฐเสด็จมาสถิตยนอก กรุงแฮ
เชิญท่านออกรับไท้ช่วยร้อนการณรงค์ ฯ
๒๓๐๗ จอมลงกาขยิ่มแย้มสิบโอษฐ สรวลเอย
ตบหัดถ์เหิมดุจโลดลั่นฟ้า
ชวนสหายมุ่งปราโมทย์เสด็จรถ รีบแฮ
รถถั่นถึงมิช้าสั่งให้หยุดพล ฯ
๒๓๐๘ ภูวดลสองแทตย์ท้าวเสดจลง รถแฮ
รีบนบเชษฐาทรงซักไซ้
ทศภักตร์กล่าวศึกทะนงจบข่าว อรินทรเอย
พลางนบนารถเชิญไท้เสด็จเข้าในนคร ฯ
๒๓๐๙ อดิสรสหัสเดชแค้นคึกขาน
ฉิฉะมนษยหาญสู่ร้อน
เฉกสัตว์ตักแตนคลานคลอกอัค นีนอ
ตัวพี่จักรบต้อนแต่ด้วยพริบตา ฯ
๒๓๑๐ สนทนาพลางสั่งให้เดินนิกร พลเอย
รีบสู่ลงกานครดังซร้อง
ทศภักตรรีบรถจรนำเชษ ฐาแฮ
เหนรถเชษฐจักต้องติดซุ้มทรวรวัง ฯ
             
รับข้อมูลจาก "https://www.reurnthai.com/wiki/%C3%A0%C2%B9%E2%80%9A%C3%A0%C2%B8%E2%80%9E%C3%A0%C2%B8%C2%A5%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A0%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%BE%C3%A0%C2%B8%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B8%C2%9D%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%93%C3%A0%C2%B8%E2%84%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B1%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B7%C3%A0%C2%B9%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B8%C2%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B9%C5%92_%C3%A0%C2%B8%C2%AB%C3%A0%C2%B9%E2%80%B0%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%E2%80%94%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B9%CB%86_%C3%A0%C2%B9%CB%9C%C3%A0%C2%B9%E2%80%99"
เครื่องมือส่วนตัว