โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๗๘

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

การปรับปรุง เมื่อ 08:59, 20 กรกฎาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

อินทรชิตตัดหัวสุขาจาร เพื่อลวงพระราม

แผ่นที่ ๓๑๑ – ขุนวิสูตรเสนี

๒๑๗๑ พระลักษณบรู้เท่าถึงกล
หวาดว่าจริงสุดจนอกอั้น
จับศรพาดสายฉงนชงักเงือด อยู่แฮ
ชลเนตรนึกจักกลั้นกลับย้อยอย่างเผลียง ฯ
๒๑๗๒ วายุบุตรองคตทห้าวเหิมฮึก โกรธแฮ
สุครีพพลลิงคึกเข่นเขี้ยว
ดูดุจจักโจมสอึกยุดแย่ง นางนา
ฮึดฮัดกัดกรามเกรี้ยวข่วนแก้มเกาคาง ฯ
๒๑๗๓ นางสอื้นโอฐสั่งซ้ำฤๅหยุด
อินทรชิตจิกเกษฉุดลากซั้น
ขรรคฟาดขาดฅอปุดชูเหวี่ยง ไปแฮ
แล้วก็ตบหัดถ์ครั้นเสร็จแกล้งกล่าวกล ฯ
๒๑๗๔ เหวยมนุษยจักนั่งรั้งรอไฉน
จงเร่งรับศีระไปอย่าช้า
จำไป่ท้อถากท้าหยาบเย้าทีหยาม ฯ
๒๑๗๕ เหวยเองมัวมั่วพ้องพลสวา
มาก่อนกวนลงกาดั่งนี้
มาจักแย่งอยุทธยาจับญาติ นายนอ
พลางเลิกพยุหลี้ลาศขึ้นเวหน ฯ
๒๑๗๖ พระลักษณหลงเล่หท้อหฤไทย
ทุกขว่าจริงเจบในอุระร้อน
รางอาบอสุชลไหลเลยเลิก พหลแฮ
คืนสู่พลับพลาสท้อนเทวศเศร้าสงสาร ฯ
๒๑๗๗ ถึงถวายคำนับก้มกำศรด
กรกอดบาทบงกชท่านไท้
สอื้นอักอุระรันทศทูลเหตุ สิ้นแฮ
             

แผ่นที่ ๓๑๒ – ขุนวิสูตรเสนี

๒๑๗๘ สอื้นร่ำกำศรดเศร้าแสนศัลย โศกเอย
ชลเนตรอเนกนันต์เนื่องย้อย
อ้าองค์เพื่อนยากจรัลแรมเถื่อน
ฤๅมละเรียมลห้อยแม่เมื้อเมืองสวรรค์ ฯ
๒๑๗๙ หักโศกสีหนาทอื้นโองการ
พิเภกปรีชาชาญยิ่งผู้
อินทรชิตมันประหารพระอนุช ฤๅนา
จงจับยามให้รู้เหตุร้ายดีไฉน ฯ
๒๑๘๐ ไนยหนึ่งลาศเลิกลี้พลมูล มากเฮย
โดยพิฆัมพรยูรยาตรฟ้า
ปองยุทธแย่งมไหสูริยศรีอยุทธ ยาฤๅ
ฤๅว่าเลิกพลกล้ากลับแกล้งเปนกล ฯ
๒๑๘๑ พิเภกผู้เชี่ยวแท้ทางพยา กรเฮย
ทูลแด่องค์จักราร่มเกล้า
ว่าผู้ซึ่งมรณานั้นชาติ ชายพ่อ
ใช่พระอนุชอย่าศร้าสิ่งนี้เปนกล ฯ
๒๑๘๒ อนึ่งอินทรชิตแกล้งหลีกหนี ไปเอย
จักกอปการพิธีใหญ่แท้
นามกุมภนิยามีฤทธิเชี่ยว
แล้วจักมุ่งมาแก้ก่อร้ายรณรงค์ ฯ
๒๑๘๓ พระฟังสั่งบุตรไท้สุริยง
กับหณุมานองคตแกล้ว
สามสู่เร่งเรวตรงไปสอบ ดูแฮ
แม้นศพสำคัญแล้วอย่าช้ามาแถลง ฯ
๒๑๘๔ สามนายคำนับแล้วไปไว
ยังที่สมรภูมไชยห่อนช้า
พลศพอสุรประไลยแลเติบ โตแฮ
แล้วกลับทูลเจ้าหล้าดั่งได้ไปเหน ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว