โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๖๔
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 06:55, 20 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
กุมภกรรณออกรบกับพระราม ถูกพระรามฆ่าตาย
แผ่นที่ ๒๕๖ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ
| ๑๗๘๖ พระนรายน์แผลงด้วยอัค | นีวาด | ||
| ล้างซึ่งศรอุปราช | รถสิ้น | ||
| บันดาทหารดาษ | ดามอด ม้วยแฮ | ||
| เหลือแต่องค์เดียวดิ้น | โดดสู้กลางสนาม ฯ | ||
| ๑๓๘๗ พระรามพระลักษณ์ร้า | เกลียวกลมกันแฮ | ||
| สบท่าพระทรงพรหม | มาศได้ | ||
| แผลงถูกยักษซานซม | ล้มเหลือบ เหนแฮ | ||
| เปนสี่กรกราบไว้ | น้อมน้อมขอฃมา ฯ | ||
| ๑๗๘๘ พระยายักษคิดท้อ | รทดจิตร | ||
| เชื่อผิดเสียชีพิตร | โอดอ้อน | ||
| วอนทูลว่าโทษผิด | โปรดส่งสวรรค์นา | ||
| พระว่าอย่าทุกขร้อน | จิตรเจ้าเราตาม ฯ | ||
| ๑๗๘๙ ยามขุนมาได้รับ | พรนรายน์ | ||
| เรียกพิเภกมาหมาย | สั่งน้อง | ||
| ข้าเจ้าอย่าดูดาย | แต่ศุข ตนนอ | ||
| จงจิตรคิดซื่อต้อง | ต่อน้ำพระไทย ฯ | ||
| ๑๗๙๐ สิ่งใดที่ผิดแล้ว | ละเมิน เสียฮา | ||
| ที่ชอบเปนธรรมเชิญ | คิดเข้า | ||
| อย่าคิดอิจฉาเขิน | ขับเพื่อน ข้าเฮย | ||
| หลายจิตรกอบแรงเจ้า | ยิ่งผู้เดียวสนอง ฯ | ||
| ๑๗๙๑ ครองจิตรคิดแต่เอื้อ | เอาภาร ดีเอย | ||
| ไป่ประกอบราชการ | เกียจคร้าน | ||
| พระเจ้าอีกวงษวาร | ภูมเกิด ตนแฮ | ||
| คิดรักแต่ต่อต้าน | แต่งให้ถาวร ฯ | ||
| ๑๗๙๒ เสรจคำสอนสิ้นชีพ | ไปสวรรค์ | ||
| พิเภกแสนโศกศัลย | สุดให้ | ||
| พวยเทพเหิ่มหฤหรรษ์ | โปรยทิพย มาลย์เอย | ||
| เสรจปราบยักษสองไท้ | กลับเข้าพลับพลา ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๕๗ – หลวงอินทรอาวุธ
| ๑๗๙๓ ปางแทตยสองสุ้มสืบ | สงคราม | ||
| ปรากฏสารันต์นาม | ออกอ้าง | ||
| ยลอุปราชมลายราม | รอญชีพ แล้วนา | ||
| ไหยรถคชแหลกล้าง | หมดม้วยพลณรงค์ ฯ | ||
| ๑๗๙๔ ตัวสั่นขวัญโดดดิ้น | อาดูร | ||
| คืนสู่ลงกาทูล | แทตยไท้ | ||
| องค์อิศรอสูร | ทราบเหตุ พินาศนา | ||
| ทรงโศกกำสรวญไห้ | สอึกสอื้นรำพัน ฯ | ||
| ๑๗๙๕ สิบโอษฐออกโอษฐโอ้ | อนิจจา | ||
| หลัดหลัดบัดอนุชา | ชีพม้วย | ||
| เลิศฤทธิวิทยาปรา | กฎก่น ศึกเฮย | ||
| เสียเกียรติ์เสียชีพด้วย | เพลี่ยงพลั้งไพริน ฯ | ||
| ๑๗๙๖ เวียงวุ่นขุ่นเฃตรแค้น | รำคาน | ||
| เฉินฉุกทุกทวยมาร | มากร้อน | ||
| ใครจักกอบกู้การ | กลหัก ศึกเฮย | ||
| เสียพ่อพี่จำข้อน | อกอั้นตันใจ ฯ | ||
| ๑๗๙๗ แขงขืนกลืนเทวศกลั้น | กลับคิด แค้นนา | ||
| เหม่เหม่ประจามิตร | หมิ่นได้ | ||
| ทระนงไป่เกรงฤทธิ์ | กำมะลาศน์ พงษแฮ | ||
| จำจักคิดประหารให้ | เหือดสิ้นสุดณรงค์ ฯ | ||
| ๑๗๙๘ ดำริห์ดำรัสเอื้อน | โองการ | ||
| เหวยเหล่านางพนักงาน | อย่าช้า | ||
| เรียกอินทรชิตชาญ | เชิงยุทะ มาแฮ | ||
| บอกว่ากูคอยถ้า | ธุระร้อนการเรว ฯ | ||
| ๑๗๙๙ สาวสุรางค์รับสั่งแล้ว | รีบบท จรนา | ||
| ถึงถั่นทูลโอรส | เร่งเฝ้า | ||
| ปางปิ่นดะไนยทศ | เศียรทราบ กระแสฮ | ||
| ทรงเครื่องเสรจเสดจเข้า | สู่ท้องโรงคัล ฯ | ||
