โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๖à¹
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 06:44, 20 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
กุมภกรรณออกรบกับพระลักษณ์ พระลักษณ์ต้องหอกโมกขศักดิ์ของกุมภกรรณ
แผ่นที่ ๒๔๐ - พระยาราชวรานุกูล
| ๑๖๗๔ กุมภรรฐยยลอมาตยม้วย | มารทะหารเฮย | ||
| เร่งรถตีมกภะ | แตกท้น | ||
| พระลักษณจับศิลป์ละ | แผลงผาด ไปแฮ | ||
| ถูกรถแหลกศรค้น | พิฆาฏสิ้นสารภี ฯ | ||
| ๑๖๗๕ อุปราชเผ่นผงาดง้าง | งอนรถ ลักษณเฮย | ||
| หมายพุ่งโมฆศักดิ์จต | จ่อจ้อง | ||
| อนุรามรับรอนปชด | ปชิดเหยียบ บ่าแฮ | ||
| ทรงฟาดสารทศรต้อง | ราพซั้นซรวนถลา ฯ | ||
| ๑๖๗๖ กุมภัณฑ์เจ็บร่างร้าว | ราววอด วายนอ | ||
| ร่ายเวทเป่าหายตลอด | ตลบย้อน | ||
| กลับพุ่งโมฆศักดิสอด | เสียบอุระ ลักษณเฮย | ||
| ล้มสลบสุครีพช้อน | ช่วยอุ้มกระกององค์ ฯ | ||
| ๑๖๗๗ สิบแปดมงกุฎแค้น | คือเพลิง เผาฮือ | ||
| ใส่พิฆาฎฆ่ายักษปิง | ป่นปี้ | ||
| ตายกลาดสาดหนีกเจิง | กจายแตก ยับฮา | ||
| องคตหณุมาขยี้ | ขยิกร้ากุมภกรรฐ ฯ | ||
| ๑๖๗๘ พระยามาต้านต่อ | ตนเดียว | ||
| เตมรับลิงฃาวเฃียว | เฃ็ดท้อ | ||
| ภอพลบเลิกพลเกรียว | กลับลุ นครเอย | ||
| สู่เชษฐทูเหตุอ้อ | อวดมล้างลักษณมลาย ฯ | ||
| ๑๖๗๙ ทราบพจน์ทศภักตรซร้อง | สิบโอฐ สรวญเอย | ||
| ยี่สิบหัดถปรบอุโฆษ | ครั่นคร้าน | ||
| ชมชนิฐฤทธสาสตรโสด | สมสืบ ประยูรแฮ | ||
| อนุชสดับหฤทัยชื้น | ชื่นหน้าลาจรัญ ฯ | ||
| ๑๖๘๐ ปวงกบี่แสนโศกเข้า | ชักหอก | ||
| บอหลุดสุครีพบอก | รบุใช้ | ||
| นิลนนทรีบเรวออก | ลุพลับ พลาเอย | ||
| ทูลว่าพระอนุชไท้ | ถูกเสื้องสาตรปลัย ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๔๑ - พระยาราชวรานุกูล
| ๑๖๘๑ พระนารายณ์บรมนารถได้ | สดับทูล | ||
| เสียวโสตรแสนโศกภูล | เทวศเศร้า | ||
| ฝืนจิตรจับศรยูร | ยาตรสพรั่ง พหลแฮ | ||
| นำมรรคนิลนนท์เต้า | มืดคลุ้มครไลหลง ฯ | ||
| ๑๖๘๒ พระพิโรธพานเรศผู้ | นำผิด ทางแฮ | ||
| ทรงลั่นจันทราทิตย | ปล่อยก้อง | ||
| เปนสามศศิธรพิศ | ไพโรจน เรืองเฮย | ||
| ถับทัพทัศน์พระน้อง | อนาถท้าวเสด็จถึง ฯ | ||
| ๑๖๘๓ พระหัดถ์ฉุดหอกติ้ว | ตึงมิ หลุดนา | ||
| กรกระกองดำริห์ | อนุชม้วย | ||
| ช้อนเศียรพาดเพลาผิ | ไรร่ำ รักเอย | ||
| อ้อพ่อเพื่อนยากด้วย | พี่พ้นพันทวี ฯ | ||
| ๑๖๘๔ หวังปราบราพพระน้อง | กลับปลัย ไปนอ | ||
| ควรจะทำศึกไฉน | ฉะนี้ | ||
| จากเมียมิหนำใจ | จำจาก ขนิฐนา | ||
| พี่จะตายตามลี้ | ลับให้ลลายสูญ ฯ | ||
| ๑๖๘๕ พิเภกโหรเอกรู้ | เลอโลกย์ | ||
| ทูลว่าพระอย่าโศก | สลดซ้ำ | ||
| พรหมประสิทธิ์ฤทธิโมฆ | ศักดิเชี่ยว ชาญแฮ | ||
| แต่ประสาศยาค้ำ | คู่แก้กันหาย ฯ | ||
| ๑๖๘๖ พระลักษณยังไป่ม้วย | ชีวี | ||
| เกรงแต่แสงสุรียศรี | ส่องฃ้าม | ||
| โปรดให้หณุมานลี | ลาศรีบ เรห็จแฮ | ||
| ทูลพระรำไพห้าม | รถรั้งรอเหิน ฯ | ||
| ๑๖๘๗ แล้วจรัญบรรพตพร้อง | สัพยา เก็บเฮย | ||
| สังกรณีตรีชวา | ที่แท้ | ||
| อีกเบญจะนทีมา | เปนกระ สายแฮ | ||
| ผสมบดโอสถแก้ | หอกมลื้นหลุดหาย ฯ | ||
