จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 06:35, 20 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
กุมภกรรณออกรบ พิเภกอาสาห้ามทัพ และองคตลวงถามปริศนาจากกุมภกรรณ จนถึงสุครีพถอนต้นรังหลักทวีปอุดรมารับกับกุมภกรรณ
แผ่นที่ ๒๒๔ - หม่อมเจ้าอลังการ
|
|
| ๑๕๖๒ พี่ไล่ไป่เลี้ยงแน่ | | วงษมี มากนา
|
| ไยไม่อยู่จู่หนี | | สู่เสี้ยน
|
| กลับผันพึ่งไพรี | | ริส่าย ไส้นา
|
| คิดฆ่าญาติให้เหี้ยน | | เห่อหน้ามาไย ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๕๖๓ ซึ่งวงษข้ารักแม้น | | ชีวัน ข้าเฮย
|
| ทูลว่าพี่ยุติธรรม์ | | กอบเกื้อ
|
| ทศภักตรหยาบโมหันธ์ | | หักส่วน หนึ่งนา
|
| พี่ไป่คิดโอบเอื้อ | | โปรดให้อัยสวรรย์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๕๖๔ อย่าลวงลวงแต่อ้าย | | ผลาญวงษ
|
| พิศณุสี่หัตถ์ทรง | | จักรล้ำ
|
| ตรีสงขคทาองค์ | | สถิตยอาศน์นาคเอย
|
| นี่มนุษยถือศรซ้ำ | | พวกล้วนลิงไพร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๕๖๕ ถ้านรายน์จงแก้อรรถ | | บัณหา กูเอย
|
| ชายทุรชนช้างงา | | เกกร้าย
|
| หญิงโหดชาติมารษา | | ชีโฉด
|
| แม้ทราบกูจักผ้าย | | พยุหเข้าคืนเมือง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๕๖๖ พิเภกทราบเสร็จแค้น | | เคืองกรรณ
|
| รับกลับอภิวันท์ทูล | | ถ่องถ้อย
|
| ทรงตฦกกฦกเล่ห์ผัน | | ประภาศ ถามฮา
|
| พานเรศรเหล่าใหญ่น้อย | | ทั่วหน้าเหนไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๕๖๗ ต่างคิดติดขัดอั้น | | อัญชุลี ทูลเอย
|
| คงคตควรพาที | | ฬ่อเค้า
|
| ทรงฟังชอบรบอบดี | | ดำหรัส สั่งเฮย
|
| องคตท่านจงเต้า | | แต่งล้วนลวงมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๕๖๘ หลานอินทรยินสั่งแล้ว | | นบนาน
|
| กราบบาทพระอวตาร | | ห่อนช้า
|
| รีบมาน่าพระลาน | | แสดงเดช
|
| หาญเหาะลิ่วลอยฟ้า | | ลุท้องสนามไชย ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๒๕ - หม่อมเจ้าอลังการ
|
|
| ๑๕๖๗ ลอยลงตรงหน้ายักษ์ | | ยืนรถ อยู่นา
|
| หางวงเวียนทบขนด | | นั่งใกล้
|
| บอกว่าปฤษณาพจน์ | | แทตยผูก นั้นแฮ
|
| พระสดับทราบสิ้นให้ | | ท่านแก้เปรียบลอง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๕๗๐ รำพรรณเล่หลดเลี้ยว | | ลิงไพร
|
| หลอกเล่นเหนว่าใคร | | ไป่รู้
|
| เจ้ามึงบ่แจ้งใน | | ความคิด กูนา
|
| กูจะบอกแล้วออกสู้ | | เศิกให้เหนมือ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๕๗๑ ช้างงารีและท้าว | | ทศภักตร์ พาลนา
|
| ชีโฉดรามเมียรัก | | ละไว้
|
| หญิงโหดอีสำมนัก | | ขาชั่ว ช้าแฮ
|
| ชายทุระชนนั้นได้ | | พิเภกล้างวงษวาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๕๗๒ องคตสดับข้อ | | เคืองหู ตอบเอย
|
| พระคิตเอนดูจัก | | ชุบย้อม
|
| อ้างอรรถอวดพันตู | | เศียรจัก ขาดนอ
|
| กล่าวเสร็จเหาะกลับน้อม | | นอบเกล้าทูลคดี ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๕๗๓ องค์นารายน์สดับข้อ | | ทูลไข
|
| ก่อนพิเภกว่าใจ | | เพื่อนหมั้น
|
| สัตยเที่ยงสิเขาไป | | เปนเหล่า พาลพ่อ
|
| จักยกพยุหแห่งหั้น | | หักให้หายหาญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๕๗๔ พิเภกทูลจักสู้ | | ศึกอสูร นี้ฤๅ
|
| ผิดเยี่ยงอย่าเสร็จยูร | | ยาตรเต้า
|
| บ่อควรบ่อคู่ทูล | | ลอองบาท พระเอย
|
| โปรดบุตรสุริยเยศเข้า | | หักเสี้ยนเหนสม ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๕๗๕ ฟังชอบระบอบเบื้อง | | บรรหาร สั่งเฮย
|
| สุครีพจุ่งปจัญบาน | | ราพร้าย
|
| หากศึกฤทธิ์แรงราญ | | รอก่อน นาฮา
|
| เราจักยกพยุหย้าย | | ย้ำให้เลอียดเอง ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๒๒๖ - หม่อมเจ้าอลังการ
|
|
| ๑๕๗๖ ชมพูพาลเทียบตั้ง | | โยธา
|
| ทัพน่านิลนนปรา | | กฎแกล้ว
|
| เกษรทมาลา | | รับปีก ซ้ายเฮย
|
| มาหุโรมฤทธิ์แผ้ว | | ปีกป้องขวาจรัล ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๕๗๗ นิลเกษีที่ต้อง | | กองขัน
|
| อีเกียกกายปาสัน | | กลั่นกล้า
|
| บุกระบัตรสัตพลีอัน | | เรืองเดช
|
| กระบี่โคมุทร้า | | ออกรั้งหลังขบวน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๕๗๘ สุครีพเหนพยุหพร้อม | | พลบพฤนท์
|
| เครื่องยุทสรวมกายิน | | เสร็จแคล้ว
|
| ได้ฤกษเลิกโยธิน | | โห่ลั่น
|
| ถึงทัพอสูรแล้ว | | สั่งหมั้นหมายที ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๕๗๙ อสุรียลสุครีพห้าว | | เหิมหาญ
|
| คร้ามเดชจะต้านทาน | | ยากได้
|
| คิดกลอุบายการ | | ทอนเรี่ยว แรงนา
|
| เหนเล่ห์ขับรถใกล้ | | กล่าวถ้อยทักถาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๕๘๐ อ้าหน่ออาทิตย์ผู้ | | จอมพล
|
| บุตรมัฆวานกับตน | | ร่วมไส้
|
| เหตุใดชักรามรณ | | รอญชีพ เสียนา
|
| รีบรวบสมบัติได้ | | ดั่งนี้ดีไฉน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๕๘๑ ฉันใดมากล่าวถ้อย | | ทรลักษณ์
|
| จักกฤษณ์เสด็จปราบยักษ์ | | หยาบช้า
|
| นามราเมศมหิทธิศัก | | ดาเดช อุดมเฮย
|
| บุตรสหัสไนยนั้นข้า | | จักแจ้งใจจริง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๕๘๒ เรายกไกรลาศล้ำ | | ดำรง
|
| พี่รับรางวันอนงค์ | | ส่วนน้อง
|
| ถวายสัตย์สัตย์บ่อคง | | คืนสู่ สรวงนา
|
| เรารับอาษาต้อง | | ตัดเกล้าเองถวาย ฯ
|
| | |
|
