โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๕๔

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

การปรับปรุง เมื่อ 04:54, 20 กรกฎาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

หนุมานหักด่านต่างๆ ของมัยราพณ์

แผ่นที่ ๒๑๔ - พระยาราชสัมภารากร

๑๔๙๒ พบคชทุรโหดเหี้ยมเหิมมัน
กรบี่จู่โจมปรจัญจับช้าง
อีกอุกรุกแทงถลันลิงรวบ งาเฮย
พลันเหยียบฃอคชง้างพลุกล้มลาญสาร ฯ
๑๔๙๓ เสรจล้มคชดท่านแล้วบพัก ผ่อนเฮย
รีบมุ่งหมายเมืองยักษเหย่าก้าว
ถึงสามแพรกทางชะงักฉงนคิด คะนึงเฮย
ผันพบขุนเขากร้าวปรบก้องปกายพราย ฯ
๑๔๙๔ ลูกลมโลดแล่นขึ้นหลังเฃา
พังโขดดับกำเดาด่วนด้อย
ผากลาดเกลื่อนเพลิงเพลาพลันมอด หมดฮือ
เสรจรีบลงวิ่งต้อยว่องเต้าตามแผน ฯ
๑๔๙๕ จรจวบยุงเท่าคั้งคาวอโข
บินกลุ่มชุมฉู่โฉเฉกผึ้ง
ปากจี้กระบี่โลหิตดูด ดึ่มแฮ
ลิงตบปัดบัดบึ้งบีบล้างฤๅหลอ ฯ
๑๔๙๖ ประหารสิ้นยุงใหญ่เยื้องจรดล
ลุโบษขรณียลเปี่ยมน้ำ
เศลาเลื่อมลายปนประดับ ขอบแฮ
สี่เหลี่ยมแลหลากล้ำเลิศพื้นเพียงมณี ฯ
๑๔๙๗ มัจฉาณุกรบี่น้อยเนาสระ บัวนอ
ยามดึกนึกอยากจะเที่ยวเต้า
ผันผุดจากบ่อนปะขุนกบี่ พ่อเฮย
เพดว่าไยลอบเล้าเล่ห์นี้ลิงไฉน ฯ
๑๔๙๘ ลูกลมเคียดคู่ฟ้าไฟฮือ
จมจับประจันมือมุ่งล้าง
หลานลมว่องไวคือจักรผัด ผันแฮ
ต่างเรี่ยวต่อแรงง้างหัดถ์ยื้อชุลมุน ฯ
             

แผ่นที่ ๒๑๕ - พระยาราชสัมภารากร

๑๔๙๙ หณุมานโถมถีบต้องอกบุตร
ปักป่วนซรวนเซรซรุดเสือกขว้ำ
จับบาทฟาดซ้ำหลุดมือโลด ทะลวงแฮ
ใยบ่อเจ็บจักปล้ำปลาศแล้วเลงฉงน ฯ
๑๕๐๐ ถามว่าสูเผ่าพ้องพงษใด
หางจึ่งเปนปลาใจเก่งกล้า
มัจฉาณุพลันไขราวเรื่อง เดิมแฮ
นางมัจฉาแม่ข้าพ่อนั้นหณุมาน ฯ
๑๕๐๑ วายุบุตรรู้เรื่องแล้วเหาะหาว
เป็นรวิเดือนดาวดาดฟ้า
มัจฉาณุเมิลวาววามสว่าง
กราบบาทฟูมแฝดหน้าเนตรน้ำนองสาย ฯ
๑๕๐๒ บิดรถามบุตรเอื้อนอำทาง
ไมยราพมีคุณปางก่อนไว้
ท่านมาอย่างไรวางแบบต่อ ฉะนั้นนา
แม้บอกไปบอกให้ผิดเค้ากรตัญญู ฯ
๑๕๐๓ วายุบุตรฟังบุตรแจ้งจิตรปจักษ
บงประทุมเกบหักขาดก้าน
ลงปล่องลุสระพักเวทร่าย บังแฮ
แฝงพุ่มพฤคษโลกด้านด่านชั้นดุลยน ฯ
๑๕๐๔ พิรากวนแก่ต้องตักพึก
หลายเทียวจนยามดึกเมื่อยล้า
หยุดนั่งขอบสระสึกทวีเทวศ
บ่นร่ำรำพรรณเคร้าบ่อจ้างตักชล ฯ
๑๕๐๕ หณุมานแมกซุ่มซุ้มโสตรฟัง
ยินเรื่องนางยักบดังร่ำเศร้า
ออกนามพระทรงสังข์กับบุตร แก่นา
ว่าจะต้อมเช้าเข้าร่วมม้วยคราวเดียว ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว