จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 04:40, 20 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
พระรามยกพลข้ามสมุทร ให้ประคนธรรพ และหนุมานล่วงหน้าไปตรวจชัยภูมิ ทราบว่าทศกัณฐ์ให้ภาณุราชหนุนพื้นดินไว้พบแล้วฆ่าภาณุราชตาย
แผ่นที่ ๑๙๓ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นประจักษ์ศิลปาคม
|
|
| ๑๓๔๕ ราเมศวิศณนารถเจ้า | | อวตาร
|
| ดำหรัสสั่งหณุมาน | | รีบเต้า
|
| เชิญพระสิทธาจาริย์ | | อมรเมศ นามนา
|
| จักสืบสวนสบเค้า | | ที่อ้างนักธรรม์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๔๖ รับบรรหารแล้วรีบ | | จรลี
|
| บรรลุยังกุฎี | | นบเกล้า
|
| แถลงว่าพระรามมี | | รับสั่ง นิมนต์นา
|
| นักสิทธิทราบรีบเฃ้า | | กุฎิ์คว้าคากรอง ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๔๗ มาครองเสรจแล้วจับ | | พัชธาร กรแฮ
|
| รีบเหาะโดยคัคณานต์ | | สู่ไท้
|
| สำรวมจิตรประสาน | | หัดถ์ตรับ ฟังเฮย
|
| พระจึ่งตรัสซักไซ้ | | ที่ข้อกังขา ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๔๘ สิทธาทูลถูกด้วย | | วานร ทูลแฮ
|
| เปรมจิตรพระภูธร | | อคร้าว
|
| นักสิทธิพร่ำถวายพร | | ลากลับ
|
| รีบเหาะเหินสู่ด้าว | | ที่ตั้งเดิมสฐาน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๔๙ ขุนมารอนุชนารถน้อง | | ราพนา สูรเฮย
|
| ชำระฤกบเวลา | | เสรจแล้ว
|
| จึ่งทูลพระกรุณา | | เชิญยาตร พยุหแฮ
|
| ศรีสวัสดิ์ฤกษแผ้ว | | ผ่องพ้นไภยพาล ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๕๐ ศุภวารถูกโชคเจ้า | | ธรณี
|
| ตำหรับว่าจักมี | | ลาภล้น
|
| โดยทางนภางค์ลี | | ลาสู่ พระเฮย
|
| ในพรุ่งนี้ฤๅพ้น | | แน่แท้อย่าฉงน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๕๑ เตรียมพลพานเรศรข้าม | | โยธิน
|
| สุครีพตรวจเหล่ากระบิน | | เพรียกพร้อม
|
| คอยเสดจพระทรงศิลป์ | | สุรราช สองนา
|
| สพรั่งสพฤบพลห้อม | | แห่ล้วนพานร ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๙๔ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นประจักษ์ศิลปาคม
|
|
| ๑๓๕๒ จึ่งปิ่นทเวศรท้าว | | มัฆวาน
|
| มีเทพยโองการ | | ตรัสใช้
|
| พระมาตุลีชาญ | | ไชยเยศ
|
| นำรถมาถวายไท้ | | ท่านสู้ศึกอสูร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๕๓ พระภูลเพิ่มจิตรเอื้อน | | วาที
|
| เราขอบใจโกลีย์ | | ยิ่งล้ำ
|
| จึ่งชวนพระลักษณ์ลี | | ลาสู่ รถแฮ
|
| เลิกพหลข้ามน้ำ | | สู่ด้าวลงกา ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๕๔ ยักษาคอยเหตุครั้น | | เหนประจักษ
|
| ว่าทัพพวกรามลักษณ์ | | สู่แล้ว
|
| ต่างจับสาตราชัก | | ชวนเพื่อน คลาแฮ
|
| รีบกลับยังวังแก้ว | | กราบเกล้าทูลความ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๕๕ บัดนี้รามลักษณ์ผู้ | | ปัจจามิตร
|
| ยกทัพมาประชิด | | เกาะแล้ว
|
| ตั้งพักอยู่ยังคิด | | หาที่ สถิตยนา
|
| ข้าจึ่งรีบคลาศแคล้ว | | สู่เบื้องบทมาลย ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๕๖ ฟังสารเสียวทราบสิ้น | | อินทรย
|
| จอมมกุฎอสุรรี | | หวาดสดุ้ง
|
| จึ่งตรัสสั่งเสนี | | พานุราช
|
| เรวเร่งสู่เฃตรคุ้ง | | ป่าท้ายลงกา ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๕๗ คิดหาภูมิที่ให้ | | ชอบกล
|
| เองเร่งนิมิตตน | | อย่าช้า
|
| ชำแรกแผ่นดินดล | | แอบอยู่
|
| คอยพวกพานรถ้า | | ปลูกตั้งทัพไชย ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๕๘ จงยกไปทุ่มทิ้ง | | เสียใน ทเลเฮย
|
| อย่าละให้ลิงไพร | | รอดได้
|
| เทลารีบคลาไคล | | ทำดุจ สั่งนา
|
| คอยหมู่พลลิงให้ | | ล่วงเข้าป่ากล ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๙๕ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นประจักษ์ศิลปาคม
|
|
| ๑๓๕๙ จอมพลพานเรศรไท้ | | อวตาร
|
| สั่งปะโคนธรรพชาญ | | ฤทธิห้าว
|
| หาภูมที่ตระการ | | ธรรพฤกษ พร้อมแฮ
|
| รับสั่งแล้วลาท้าว | | รีบเข้าป่าหา ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๖๐ มาเหนที่ยักษแกล้ง | | นิมิตร ไว้แฮ
|
| แลปรลาศหลากจิตร | | ตื่นเต้น
|
| รีบกลับกราบทูลกิจ | | ตามที่ พบนา
|
| ห่อนทราบกลยักษเร้น | | หลอกไว้ให้ฉงน ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๖๑ ยินยุบลจึ่งตรัสซั้น | | สอบถาม
|
| พิเภกทูลกลความ | | เศิกไสร้
|
| จึ่งสั่งหณุมานตาม | | ปโคนธรรพ ไปแฮ
|
| ตรวจอีกชั้นหนึ่งให้ | | หมดข้อกังขา ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๖๒ พานเรศรเหนจบแจ้ง | | ในกล ยักษเฮย
|
| จึ่งแทรกพระสุธาดล | | ดัดดั้น
|
| เหนยักษนิมิตตน | | แอบอยู่
|
| จึ่งแกว่งตรีกระชั้น | | จู่จ้วงโจมประจัญ ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๖๓ ยักษผันเซซวดซ้ำ | | เสียที
|
| ลิงจับไล่ถามคดี | | เสรจแล้ว
|
| จิกเกษตัดเกล้าลี | | ลากลับ มานา
|
| เสนอเหตุพระจักรแก้ว | | กับทั้งถวายเศียร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๖๔ ธรเมียนเศียรยักษกริ้ว | | ปโคนธรรพ
|
| ลงโทษโปรดไล่ขับ | | สู่ด้าว
|
| ตรัสถามพิเภกรับ | | หาที่ ถวายนา
|
| เชิญบพิตรท่านท้าว | | หยุดตั้งทัพไชย ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๕๖ ในเชิงบรรพตแก้ว | | มรกฎ
|
| ฃอพระองค์ทรงยศ… | | ตรัสใช้
|
| หณุมานสู่บรรพต | | ปราบหมู่ อสูรแฮ
|
| ซึ่งที่ทักษอยู่ให้ | | แผนกแพ้พ่ายหนี ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๙๖ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นประจักษ์ศิลปาคม
|
|
| ๑๓๖๖ พระมีพจนาทให้ | | หณุมาน
|
| กับพหลทวยหาญ | | พรั่งพร้อม
|
| วายุบุตรรับโองการ | | สู่ที่ นั้นนา
|
| เหนยักษยืนอยู่ล้อม | | เฃตรแคว้นคีรี ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๖๗ กระบี่รุมรีบล้อม | | ประชิชิต
|
| กุมภอสูรแผลงฤทธิ์ | | รีบเร้า
|
| วายุบุตรขยิกติด | | ตีตอบ กันแฮ
|
| ลิงถีบยักษล้มเข้า | | ตัดเกล้ากลับถวาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๖๘ พระขยายพยุหบาทตั้ง | | เชิงพนม
|
| เปนที่ผาศุกบรม | | ราชเจ้า
|
| พานเรศรต่างชื่นชม | | ทุกหมวด หมู่เฮย
|
| ต่างคิดจักคอยเข้า | | ล่มล้างลงกา ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๖๙ ฝ่ายสารันต์ทูตเจ้า | | ลงกา
|
| ภาณุราชกุมภาสูร | | ขาดเกล้า
|
| ตกใจจับคะทา | | ธรกลับ กรุงเฮย
|
| ถึงราชนิเวศน์เข้า | | กราบก้มทูลสาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๗๐ ขุนมารยิ่งคั่งแค้น | | คับใจ
|
| สั่งแด่เสนาใน | | ทัวหน้า
|
| เร่งเกณฑ์หมู่พลไกร | | รายรอบ นครเฮย
|
| คอยรวังพวกข้า | | ศึกปล้นพระนคร ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๗๑ ภูธรธิราชเจ้า | | อยุธยา
|
| ตรัสปฤกษาเสนา | | ใหญ่น้อย
|
| ควรรุกรบภารา | | ผลาญราพ แลฤๅ
|
| วานช่วยริแถลงถ้อย | | หนึ่งให้เหนกล ฯ
|
|
|
|
|
| ๑๓๗๒ ขุนพลสุครีพเยื้อง | | พาที
|
| ว่าบควรราวี | | ก่อนไล้
|
| ควรส่งราชสาสน์ศรี | | ไปสื่อ เขานา
|
| ให้ส่งอรรคเรศรไท้ | | ก่อนแล้วจึ่งควร ฯ
|
| | |
|
