โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๓๒

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
แถว 1: แถว 1:
[[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์|สารบาญ]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๓๑|หน้าก่อนนี้]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๓๓|หน้าถัดไป]]
[[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์|สารบาญ]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๓๑|หน้าก่อนนี้]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๓๓|หน้าถัดไป]]
 +
==หนุมานฆ่าอสุรีผีเสื้อสมุทรนายด่านทางน้ำเมืองลงกา==
===แผ่นที่ ๑๒๖ - หม่อมราชวงษวิณ===
===แผ่นที่ ๑๒๖ - หม่อมราชวงษวิณ===
<tpoem>
<tpoem>

การปรับปรุง เมื่อ 03:51, 20 กรกฎาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

หนุมานฆ่าอสุรีผีเสื้อสมุทรนายด่านทางน้ำเมืองลงกา

แผ่นที่ ๑๒๖ - หม่อมราชวงษวิณ

๘๗๖ ยลสวาเผือกผู้เหาะโดยหน หาวแฮ
สองเนตรนางกลเพลิงพลุ่งเร้า
นึกกระบี่ไฉนดลแดนด่าน มาเฮย
ฤๅริปูปองเข้าเฃตรเอื้อมอาจหาญ ฯ
๘๗๗ พระพงษกมเลศให้กูกัน แดนแฮ
ด่านสมุทมีสำคัญเฃตรนี้
ใครๆ แปลกปลอมจรัญจักปล่อย ไฉนนา
อ้ายนี่องอาจลี้ลอบเข้าเฃตรแดน ฯ
๘๗๘ แกว่งคทาวุธคว้างโจมประจัน
แผลงฤทธิรีบโรมรันแผดร้อง
ทลึงโลดตคอกขันคามคุก
เสียงลั่นสนั่นท้องสมุทอื้ออลเวง ฯ
๘๗๙ พลางรีบเหินเหาะจ้องจวบประจบ ลิงนา
โจนถลันอรรณพเผ่นเค้น
แยกเขี้ยวดุจจักขบพิฆาฏ ลิงเฮย
หมุนใคร่จับกบี่เค้นเข่นให้เปนจุณ ฯ
๘๘๐ หณุมานถึงด่านได้ยลยักษ์
โดดเด่นขวางทางกักกีดหน้า
ทำทีจักหาญหักเหิมยุทร กูนา
กูก็ชาติชายกล้าย่อท้อมันไฉน ฯ
๘๘๑ บุตรมารดฤทธิ์ล้ำลำหัดถ์ เข้มแฮ
ถลึงเนตรชักตรีบัดเลิกคิ้ว
พยักภักตรท่าชวนดัษกรยุทธ นาเฮย
คะนองร่าเกาคางนิ้วหนึ่งชี้ภักตรนาง ฯ
๘๘๒ ลูกลมลนหลอกล้ออสุรี
องอาจดังราชสีหรวดร้า
ฤๅห่อนจักเกรงฝีมือยักษ
โลดฬ่อทะลวงกล้ากลั่นแกล้วการณรงค์ ฯ
             

แผ่นที่ ๑๒๗ - หม่อมราชวงษวิณ

๘๘๓ มารเหนเผ่นสู่ใกล้ใจบึก บึนเฮย
ขบเข่นทนค์ตนสอึกอาจเร้า
โจมสู่จู่เจนศึกสามารถ
ถึงทยานตรงเข้าจ่อจ้องตบองรัน ฯ
๘๘๔ บุตรพระพายปัดป้องตรีรับ คทาเฮย
ตนต่อตนขันขับเก่งจ้าน
โรมรุดรวดตระบึงสัปยุทธแย่ง แย้งนา
ลวงต่อฬ่อรุกต้านเดชก้ำเกินนาง ฯ
๘๘๕ อสุรีดีเปรื่องเปรี้ยงคทาโรม
หมายพิฆาฏถาโถมทุ่มซ้าย
กลับขวาร่าหักโหมหวนหวด ลิงแฮ
ผันภักตร์ยักษกลับย้ายสอึกย้อนรันพลัน ฯ
๘๘๖ ยักษลิงไล่หลบป้องปองผลาญ
ลิงยักษเฉกมันสารทรับหน้า
ยักษลิงวิ่งปจัญบานบุกรุก
ลิงยักษตลุมบอนกล้าต่อแย้งแทงตี ฯ
๘๘๗ ยักษรันลิงรับด้วยตรีฉับ
ยักษเสี่ยงลิงสวนสัปร่ายซ้ำ
ยักษฟาดกบี่หลบกลับตรีสอด แทงแฮ
ยักษเพลี่ยงลิงพลาดพล้ำผลุดขึ้นรณรงค์ ฯ
๘๘๘ รณยุทธอุโฆษก้องไหวหวาด
สี่สมุทกรฉ่อนฉาดฉ่าสู้
ไตรยภพจบกำปนาทเสทื้อนทั่ว
ยักษตริกลลิงรู้รับต้านราญกร ฯ
๘๘๙ ผีเสื้อสิ้นคิดอ้าโอบฐออก
ดุจอ่าวคอยขยอกกบี่เคี้ยว
เนตรแม้สุริยกลอกกลับมุ่ง
โดดเด่นสาครเลี้ยวแล่นคว้าวานร ฯ
             

แผ่นที่ ๑๒๘ - หม่อมราชวงษวิณ

๘๙๐ หณุมานหาญเรหจเมื้อหมายเฉภาะ
ตรงโอษฐมารเข้าเหมาะมุ่งล้าง
ออกกรรณ์ยักษขวาเหาะหันกลับ
รีบรุดประเวศข้างช่องซ้ายโสตรมาร ฯ
๘๙๑ ลิงเลี้ยวลงล่วงล้ำลำสอ ยักษแฮ
ถึงปเทศอุทรยอสาตรเน้น
ตรีแหวะเชือดไม่รอเรวรีบ
เปนช่องทลุไป่เว้นทั่วท้องนางมาร ฯ
๘๙๒ อุทรยักษเลือดล้นลิงตลบ
คว้าตับควักปอดทบลากไส้
หทัยกเพาะดีครบออกจาก มารเฮย
สรรพสัตวยักษกลืนไว้รอดบ้างรีบจร ฯ
๘๙๓ วานรรอนยักษซ้ำซากราย
บั่นท่อนกรบาทกายขาดชิ้น
เนื้อเกลื่อนเลือกระจายยักษสุด ชีพแฮ
โยนศพลงสมุทสิ้นสู่ท้องมัศยา ฯ
๘๙๔ มังกรวานกะโห้เหรา
ฉนากฉลามโลมาเงือกน้ำ
หยุนตรพรุนปลาวานออก ว่ายเฮย
สีเลียดยิสนซ้ำจุบท้องมันมาร ฯ
๘๙๕ เพียนทองหมอดุกแป้นทูปุด
จันเมล็ดนนทรีผุดว่ายเคล้า
หางไก่ดาบลาวรุดกากด
จวดกระเบนปักเป้าแย่งเนื้อยักษินี ฯ
๘๙๖ เสร็จฆ่าปิศาจสิ้นศพมาร
วายุบุตรสำแดงหาญฮึกห้าว
แกว่งตรีดจเพลิงกาลแสงก่ำ
เหาะมุ่งลงกาด้าวลิบข้ามนัที ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว