จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 03:31, 20 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
องคตลูบหลังยักษ์ปักหลั่นให้พ้นสาป หนุมานส่งนางบุษมาลีขึ้นสวรรค์
แผ่นที่ ๑๑๘ - นายทัดกุเรเตอร์
|
|
| ๘๒๐ กระบินทรรับกลับถีบด้วย | | บาทา
|
| ถูกแทตย์ซบซวนถลา | | เกือบล้ม
|
| ปักลั่นสุดเดชา | | สุดต่อ ฤทธิเอย
|
| อ่อนเกษยอกรก้ม | | กล่าวถ้อยไต่ถาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๘๒๑ ท่านี้สมเยศอ้าง | | ใดทน หน่อยฮา
|
| พาพวกพลลุสฐาน | | เฃตรฃ้า
|
| เราคือทหารหาญ | | องค์จักร กฤษณเฮย
|
| เองขื่อใดจึ่งกล้า | | ลอบเข้าราวี ฯ
|
|
|
|
|
| ๘๒๒ ยักษตอบปักลั่นนี้ | | คือนาม ข้าเอย
|
| เดิมรักสนมงาม | | เงื่อนชู้
|
| ป้องปิดบ่มิดความ | | พรายแพร่ ออกนา
|
| องค์อัมรินทร์รู้ | | สาบข้าเปนมาร ฯ
|
|
|
|
|
| ๘๒๓ ซ้ำสาบให้อยู่เฝ้า | | สระศรี
|
| ต่อพบทหารจักรี | | เดชกล้า
|
| ลูบกายครบสามที | | สูญโทษ สาบแฮ
|
| ขอท่านจงโปรดข้า | | ช่วยให้คืนสวรรค์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๘๒๔ ขุนกระบินทร์ยินยักษพร้อง | | คำวอน
|
| มีกระมลเมอร | | ผ่องแผ้ว
|
| ลูบหลังแห่งกำมธร | | คลายโทษ สาปเอย
|
| กลายกลับเป็นเทพแคล้ว | | เคลื่อนคล้อยสู่สรวง ฯ
|
|
|
|
|
| ๘๒๕ ชมพูวายุบุตรทั้ง | | โยธิน
|
| หวาดสดับดุจแผ่นดิน | | ลั่นก้อง
|
| ต่างตื่นตกใจผิน | | ผันแซ่ เซงแฮ
|
| วายุบุตรตวาดร้อง | | เรียกให้สงบเสียง ฯ
|
|
|
|
|
| ๘๒๖ พอจวบองคตแกล้ว | | กลับดล ถิ่นเอย
|
| แถลงเรื่องปักลั่นจน | | จบถ้อย
|
| สองทหารทราบนุสนธิ์ | | โสรมนัศ นักนา
|
| จวนรุ่งยกพลคล้อย | | ค่ำยั้งมายัน ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๑๙ - นายทัดกุเรเตอร์
|
|
| ๘๒๗ อยุดพลยลเงียบผู้ | | คนจรัญ
|
| สามกระบี่ปฤกษากัน | | เสรจแล้ว
|
| วายุบุตรกระบัดผัน | | ผายสู่ วังเอย
|
| เยื่องย่างขึ้นปรางแก้ว | | พิศแม้นเมืองอินทร์ ฯ
|
|
|
|
|
| ๘๒๘ ยลองค์อรแน่งน้อย | | นวลฉวี
|
| เข้าชิดพลางพาที | | เกี่ยงเกี้ยว
|
| อ้าโฉมแม่นามมี | | ไฉนอยู่ เดียวแม่
|
| เชิญยุบลอย่าเบี้ยว | | เบี่ยงอื้อนอายเรียม ฯ
|
|
|
|
|
| ๘๒๙ บุษมาลีตอบถ้อย | | พจนา
|
| ใดจึ่งหาญสู่ปรา | | สาทแก้ว
|
| ไปเกรงปิ่นสุลา | | ไลยล่วง ถามแฮ
|
| เชิญท่านเร่งคลาศแคล้ว | | อย่าเซ้าซี้ถาม ฯ
|
|
|
|
|
| ๘๒๐ ถามหนิดขับพี่ได้ | | ดวงมาลย พี่เอย
|
| เรียมใช่ลิงเลวลาญ | | ลอบน้อง
|
| ข้าบาทพระอะวตาร | | นามหณุ มานแฮ
|
| แม่ทุกขสิ่งใดพร้อง | | จักเกื้อกูลสมร ฯ
|
|
|
|
|
| ๘๒๑ ไม่อายมาแอบอ้าง | | อวดฤทธิ
|
| ว่าทหารจักกฤษณ์ | | เกริกก้อง
|
| แต่เธออยากทราบกิจ | | จักบอก ให้แฮ
|
| พลางเล่าเรื่องแต่ต้อง | | สาปให้ลิงฟัง ฯ
|
|
|
|
|
| ๘๒๒ ยินจบจับหัดถ์เย้า | | ยวนโฉม
|
| นางสะบัดลิงกระโบม | | ไขว่คว้า
|
| นางว่าอย่าลามโลม | | ลอบเล่น ฉะนี้นอ
|
| แม้นทหารจงอ้า | | โอษฐแจ้งจันทร์ตวัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๘๒๓ ฟังนางแผลงเดชขึ้น | | เหินหาว
|
| สี่โอษฐออกเดือนดาว | | เด่นจ้า
|
| แสงจับวับเนตรสาว | | สวรรค์ปิด เนตรเฮย
|
| ร้องวะหวิดหวาดว้า | | ตื่นเต้นทรวงเสียว ฯ
|
| | |
|
แผ่นที่ ๑๒๐ - นายทัดกุเรเตอร์
|
|
| ๘๒๔ หณุมานคืนปลอบน้อง | | นวลอนงค์
|
| กรโอบสเอวองค์ | | แอบแคล้า
|
| สองสมสนิทจง | | ใจเสน่ห กันนา
|
| นางหยิกลิงหยอกเย้า | | ยั่วปลื้มลืมหลัง ฯ
|
|
|
|
|
| ๘๒๕ ลูกลมแถลงกิจเล้า | | ลาสมร
|
| เสาวะณิศแนะทางจร | | จิตรเร้า
|
| โศกกระซิกสุดอาวรณ์ | | วานส่ง สรวงเฮย
|
| วายุบุตรดับโศกเศร้า | | ส่งคล้อยลอยโพยม ฯ
|
|
|
|
|
| ๘๒๖ บัดส่งนางเสรจแล้ว | | จากสฐาน
|
| ถึงที่พักสองทหาร | | เดชแกล้ว
|
| แถลงไขคะคีสาร | | เสรจเรื่อง เจียวฮา
|
| พอจวบจวนรุ่งแคล้ว | | คลาศพ้นมายัน ฯ
|
|
|
|
|
| ๘๒๗ แรมรอนนอนเถื่อนท้อง | | หิมวา
|
| เก้าโยชน์โดยคณนา | | ล่วงได้
|
| ยลนาฎสุวรรณมา | | ลีที่ สมุทรเฮย
|
| งามภักตรเพียงทองไล้ | | สถิตยเบื้องหลังสินธุ
|
|
|
|
|
| ๘๒๘ บุตรพระพายเผยโอษฐ์เอื้อน | | พจนา
|
| อ้าเทพกัญญายา | | จิตรข้อย
|
| ทางจรถิ่นลงกา | | ไหนแนะ หน่อยแม่
|
| พี่จักรีบคลาศคล้อย | | สู่เฝ้าลักษมี
|
|
|
|
|
| ๘๒๙ ตรับสารขานตอบชี้ | | มรรคา
|
| โพ้นฟากมีสิทธา | | หนึ่งเจ้า
|
| ไปถึงจึงแวะหา | | ถามเหตุ ท่านเฮย
|
| แถลงกิจตามข้อเค้า | | จบแล้วลับหาย ฯ
|
|
|
|
|
| ๘๓๐ หณุมานตระหนักถ้อย | | ปรีดา
|
| ร่ายเวทกลับกายา | | ใหญ่ง้ำ
|
| หางขึงทอดข้ามสา | | คเรศรับ กระบี่เฮย
|
| สรรพเสร็จส่งข้ามน้ำ | | นับถ้วนกระบวนคลา ฯ
|
| | |
|
