โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•à¸´à¹Œ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑๙
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
| แถว 88: | แถว 88: | ||
กำชับบ่าวอสุรถ้า สัตวล้ำแดนกุม ฯ | กำชับบ่าวอสุรถ้า สัตวล้ำแดนกุม ฯ | ||
</tpoem> | </tpoem> | ||
| - | ===แผ่นที่ | + | ===แผ่นที่ ๗๖ – พระเทพกระวี=== |
<tpoem> | <tpoem> | ||
| - | + | ๕๒๖ สั่งเสร็จเหจเหาะขึ้น คัคณานต์ | |
| - | + | แผลงฤทธิบังสุริยฉาน มืดฟ้า | |
| - | + | ดลไตรทศเทวสฐาน หยอกสุ รางค์เฮย | |
| - | + | เหนเครื่องประดับคว้า แย่งได้กลับแดน ฯ | |
| - | + | ๕๒๗ ปางพระรามกับด้วย อนุชา ธิราชแฮ | |
| - | + | อรรคเรศองค์สีดา พรตสร้าง | |
| - | + | หฤไทยขุ่นทรงอา ไลยพระ ชนกเอย | |
| - | + | จึ่งเสดจมายังข้าง นัคไหว้ลาชฎิล ฯ | |
| - | + | ๕๒๘ ฝ่ายดาบศใหญ่น้อย ฟังคำ ลาแฮ | |
| - | + | ในจิตรอาไลยกำ สรดไห้ | |
| - | + | อวยพรเสรจพระดำ เนินจาก ไศลเฮย | |
| - | + | ถึงกุฎอิสิทธิ์หนึ่งไท้ เสด็จเข้าวันทา ฯ | |
| - | + | ๕๒๙ เหนดาบศอยู่ด้วย นางชฎิล | |
| - | + | แคลจิตรถามนามมุนินท์ เผ่าพ้อง | |
| - | + | นักพรตตอบตามระบิล สุทัศชื่อ กษัตริย์พ่อ | |
| - | + | กลับซักพระพี่น้อง อีกทั้งอนงค์ไฉน ฯ | |
| - | + | ๕๓๐ พระฟังถามจึ่งแจ้ง เสรจความ หลังนา | |
| - | + | นักสิทธิชวนอยู่ตาม รักท้าว | |
| - | + | เธอตอบว่าใกล้คาม เฃตรอยุธ ยาพ่อ | |
| - | + | ขอกราบลาไปด้าว ถิ่นให้ไกลนคร ฯ | |
| - | + | ๕๓๑ ดาบศสุดขัดได้ อวยพร | |
| - | + | จงปัจจามิตรหยอน พ่ายแพ้ | |
| - | + | นางชฎิลกับบังอร อรรคเรศ เสน่ห์แฮ | |
| - | + | สรวมสวัสดิทุกขเว้นแท้น เสรดจแล้วเธอลา ฯ | |
| - | + | ๕๓๒ สามกระษัตริย์จากพ้น อาศรม สุทัศแฮ | |
| - | + | ลุฝั่งชลพักชม ร่มไม้ | |
| - | + | จักข้ามนึกปรารมภ์ เรือขัด สนนา | |
| - | + | รุกขเทพยนิมิตรเรือให้ เสดจข้ามคงคา ฯ | |
</tpoem> | </tpoem> | ||
| - | ===แผ่นที่ | + | ===แผ่นที่ ๗๗ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี=== |
<tpoem> | <tpoem> | ||
| - | + | ๕๓๓ องค์พระหริรักษเรื้อง ฤทธา นุภาพเอย | |
| - | + | เสด็จลุฝั่งชลา ลาศเต้า | |
| - | + | ชายชมพนัศคณา มฤคปัก ษีนอ | |
| - | + | จรจวบประเวศเข้า สู่แคว้นสวนขวัญ ฯ | |
| - | + | ๕๓๔ ไป่ทันประจักษแจ้ง สำคัญ | |
| - | + | ว่าอสุรเศกสรรค์ ปลูกสร้าง | |
| - | + | ยูรยาตรประพาศพรรณ ผลดอก เฌอนา | |
| - | + | พลยักษวางวีงคว้าง ไฃว่ล้อมเกรียวกรู | |
| - | + | ๕๓๕ ภูมินทร์วรนารถน้อง นรินทร | |
| - | + | ทรงจับคันศรรอญ ราพร้าย | |
| - | + | บ้างเจบป่วยบ้างมรณ์ เหลือปลาศ หลบแฮ | |
| - | + | พระเสดจยูรยาตรผ้าย ผาดเต้าตามทาง ฯ | |
| - | + | ๕๓๖ บัดนั้นพิราพร้าย เรืองฤทธิ | |
| - | + | จวบเจ็ดทิวาคิด ใคร่ผ้าย | |
| - | + | สรวมสอดรัตนพิจิตร อ่ามาตม์ | |
| - | + | จับหอกทยานย้าย ยาตรเข้าไพรสัณฑ์ ฯ | |
| - | + | ๕๓๗ จับสัตวกินอิ่มแล้ว ดึงลัดา มานอ | |
| - | + | ผูบาทคชคอนคลา คลาศคล้อย | |
| - | + | ถึงสวนพิศพฤกษา เหนหัก รทมเอย | |
| - | + | บ่าวเจ็บตายกว่าร้อย โกรธฟุ้งตวาดถาม ฯ | |
| - | + | ๕๓๘ รากษษบอกเหตุแจ้ง จบความ | |
| - | + | พิราพโกรธโลดตาม ติดต้อน | |
| - | + | เหนมนุษย์รูปงามสาม คนไต่ ทางนา | |
| - | + | นึกรักนางรุ่มร้อน จิตรเอื้อนอ่านมนต์ ฯ | |
| - | + | ๕๓๙ อากาศมัวมืดแม้น สนทยา | |
| - | + | โจมจับพระรัตนนา เรศร้อง | |
| - | + | สองแว่วศับทสีดา เสด็จเที่ยว ด้นแฮ | |
| - | + | หาพนิตห่อนพ้อง ราพร้ายพาหนี ฯ | |
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
</tpoem> | </tpoem> | ||
การปรับปรุง เมื่อ 08:49, 19 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
พระรามพระลักษณ์นางสีดา พบกับฤษีสระภังค์
แผ่นที่ ๗๔ – พระเทพกระวี
| ๕๑๒ สรภังค์ดาบศทั้ง | สามมุนี | ||
| นำเสดจดลกุฎี | กฤษณไท้ | ||
| พักพลร่มเฌอคิรี | นอกเฃตร | ||
| กษัตริย์สี่เสดจใกล้ | วิศณุแล้วโศกศัลย์ ฯ | ||
| ๕๑๓ พระรามยลอนุชเศร้า | กำสรด | ||
| เกรงกนิฐชีพจักปลด | กอดไว้ | ||
| ห้ากษัตริย์ต่างรันทด | ครวญค่ำ | ||
| คลายโศกถามถึงไท้ | ชนกเศร้าฤๅเกษม ฯ | ||
| ๕๑๔ พระพรตทูลแต่ต้น | จนจบ ความแฮ | ||
| บิตเรศโศกปรารภ | เชษฐเจ้า | ||
| จากเวียงพระโศกสยบ | จนชีพ ดับแฮ | ||
| สามกษัตริย์ทราบโศกเศร้า | ขัติยห้าวิสัญญี ฯ | ||
| ๕๑๕ สุมันตันเหนรีบเฝ้า | พระชนนี ทูเฮย | ||
| ทราบเหตุจึ่งเสดจลี | ลาศเร้า | ||
| ถึงกลับโศกทเวศทวี | สยบอีก กำนันแฮ | ||
| นักพรตมาตยหมอเข้า | ช่วยแก้พลันหาย ฯ | ||
| ๕๑๖ ฟื้นองค์พงษขัติยพร้อม | เหนกัน | ||
| รามลักษณอรรคเรศอัญ | ชลิตน้อม | ||
| มาตุรงค์ท่านรำพรรณ์ | เชิญเดจ กลับนา | ||
| กฤษณรักษรับสัตยซ้อม | มั่นแล้วฤๅคืน ฯ | ||
| ๕๑๗ ไกยเกษีกล่าวอ้อน | วอนขมา โทษแฮ | ||
| เชิญพิศณุกลับภารา | อย่างกี้ | ||
| พระตรัสมั่นสัตยา | ห่อนรับ คำเฮย | ||
| จักรักษาสัตย์ชี้ | เช่นไท้ไอยกา ฯ | ||
| ๕๑๘ พระวิสฐสวามิตรได้ | สดับตรัส | ||
| เหนพระรามอางสัตย์ | มั่นถ้อย | ||
| ชักเรื่องขัติยวัตร | ครองอยุทธ เพรงแฮ | ||
| พระพรตทูลขอคล้อย | อยู่ด้วยองค์นรายน์ ฯ | ||
แผ่นที่ ๗๕ – พระเทพกระวี
| ๕๑๙ พระจักรีทฤษดิน้อง | โศกศัลย | ||
| กอดกนิฐจาบัลย | พร่ำพร้อง | ||
| อย่าเทวศกลับเฃตรขันธ์ | ผดุงราษฎ์ เทิญพ่อ | ||
| พระพรตฟังยิ่งร้อง | ร่ำไห้โหยครวญ ฯ | ||
| ๕๒๐ ฝ่ายรุกขเทพยสดับถ้อย | เชิญนารายน์ | ||
| อมรหมู่แสดงกาย | เยี่ยมหน้า | ||
| บังคับพระพรตคลาย | เคลื่อนทัพ กลับแฮ | ||
| คนปกครองไพร่ฟ้า | กฤษณเอื้อนตามอมร ฯ | ||
| ๕๒๑ น้องนรายน์สดับซ้ำ | โศกศัลย์ | ||
| ดังถูกอาวุธฟัน | หม่นไหม้ | ||
| จึ่งทูลสนองพระบัญ | ชาพระ พี่นา | ||
| ขอคู่ฉลองบาทไท้ | เพื่อไว้แทนองค์ | ||
| ๕๒๒ ปางพระราเมศร์เอื้อน | อรรถแถลง | ||
| จำจักเดินพนัศแขวง | ปราบเสี้ยน | ||
| ฉลองบาทคู่ปทานแสดง | ความรักษ อนุชนา | ||
| ห้ากษัตริย์ต่างโศกเพี้ยน | ผัดยั้งอาศรม ฯ | ||
| ๕๒๓ ฝ่ายสี่นักสิทธิแจ้ง | เหลือทาน ทัดนา | ||
| อวยสัสดิแล้วคืนสฐาน | อยู่ยั้ง | ||
| สองกษัตริยละพรตกาญ | จนเครื่อง ทรงแฮ | ||
| เลิกทัพกลับพร้อมทั้ง | มาตุไท้สามองค์ ฯ | ||
| ๕๒๔ ครั้นถึงปลายเฃตรด้าว | อยุทธยา นครเอย | ||
| ให้อยุดสร้างภารา | ที่นั้น | ||
| พระพรตสั่งอนุชา | เชิญชเนติก์ สามเฮย | ||
| กลับบุเรศเธอสถิตยหั้น | พักถ้าอวะตาร ฯ | ||
| ๕๒๕ กล่าวถึงพิราพกล้า | ฤทธิมหันต์ | ||
| เนาถิ่นเขาอัศกรรณ | อยาบช้า | ||
| มีสวนปลูกพวาสุวรรณ | พฤกษหนึ่ง ปลาตพ่อ | ||
| กำชับบ่าวอสุรถ้า | สัตวล้ำแดนกุม ฯ | ||
แผ่นที่ ๗๖ – พระเทพกระวี
| ๕๒๖ สั่งเสร็จเหจเหาะขึ้น | คัคณานต์ | ||
| แผลงฤทธิบังสุริยฉาน | มืดฟ้า | ||
| ดลไตรทศเทวสฐาน | หยอกสุ รางค์เฮย | ||
| เหนเครื่องประดับคว้า | แย่งได้กลับแดน ฯ | ||
| ๕๒๗ ปางพระรามกับด้วย | อนุชา ธิราชแฮ | ||
| อรรคเรศองค์สีดา | พรตสร้าง | ||
| หฤไทยขุ่นทรงอา | ไลยพระ ชนกเอย | ||
| จึ่งเสดจมายังข้าง | นัคไหว้ลาชฎิล ฯ | ||
| ๕๒๘ ฝ่ายดาบศใหญ่น้อย | ฟังคำ ลาแฮ | ||
| ในจิตรอาไลยกำ | สรดไห้ | ||
| อวยพรเสรจพระดำ | เนินจาก ไศลเฮย | ||
| ถึงกุฎอิสิทธิ์หนึ่งไท้ | เสด็จเข้าวันทา ฯ | ||
| ๕๒๙ เหนดาบศอยู่ด้วย | นางชฎิล | ||
| แคลจิตรถามนามมุนินท์ | เผ่าพ้อง | ||
| นักพรตตอบตามระบิล | สุทัศชื่อ กษัตริย์พ่อ | ||
| กลับซักพระพี่น้อง | อีกทั้งอนงค์ไฉน ฯ | ||
| ๕๓๐ พระฟังถามจึ่งแจ้ง | เสรจความ หลังนา | ||
| นักสิทธิชวนอยู่ตาม | รักท้าว | ||
| เธอตอบว่าใกล้คาม | เฃตรอยุธ ยาพ่อ | ||
| ขอกราบลาไปด้าว | ถิ่นให้ไกลนคร ฯ | ||
| ๕๓๑ ดาบศสุดขัดได้ | อวยพร | ||
| จงปัจจามิตรหยอน | พ่ายแพ้ | ||
| นางชฎิลกับบังอร | อรรคเรศ เสน่ห์แฮ | ||
| สรวมสวัสดิทุกขเว้นแท้น | เสรดจแล้วเธอลา ฯ | ||
| ๕๓๒ สามกระษัตริย์จากพ้น | อาศรม สุทัศแฮ | ||
| ลุฝั่งชลพักชม | ร่มไม้ | ||
| จักข้ามนึกปรารมภ์ | เรือขัด สนนา | ||
| รุกขเทพยนิมิตรเรือให้ | เสดจข้ามคงคา ฯ | ||
แผ่นที่ ๗๗ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี
| ๕๓๓ องค์พระหริรักษเรื้อง | ฤทธา นุภาพเอย | ||
| เสด็จลุฝั่งชลา | ลาศเต้า | ||
| ชายชมพนัศคณา | มฤคปัก ษีนอ | ||
| จรจวบประเวศเข้า | สู่แคว้นสวนขวัญ ฯ | ||
| ๕๓๔ ไป่ทันประจักษแจ้ง | สำคัญ | ||
| ว่าอสุรเศกสรรค์ | ปลูกสร้าง | ||
| ยูรยาตรประพาศพรรณ | ผลดอก เฌอนา | ||
| พลยักษวางวีงคว้าง | ไฃว่ล้อมเกรียวกรู | ||
| ๕๓๕ ภูมินทร์วรนารถน้อง | นรินทร | ||
| ทรงจับคันศรรอญ | ราพร้าย | ||
| บ้างเจบป่วยบ้างมรณ์ | เหลือปลาศ หลบแฮ | ||
| พระเสดจยูรยาตรผ้าย | ผาดเต้าตามทาง ฯ | ||
| ๕๓๖ บัดนั้นพิราพร้าย | เรืองฤทธิ | ||
| จวบเจ็ดทิวาคิด | ใคร่ผ้าย | ||
| สรวมสอดรัตนพิจิตร | อ่ามาตม์ | ||
| จับหอกทยานย้าย | ยาตรเข้าไพรสัณฑ์ ฯ | ||
| ๕๓๗ จับสัตวกินอิ่มแล้ว | ดึงลัดา มานอ | ||
| ผูบาทคชคอนคลา | คลาศคล้อย | ||
| ถึงสวนพิศพฤกษา | เหนหัก รทมเอย | ||
| บ่าวเจ็บตายกว่าร้อย | โกรธฟุ้งตวาดถาม ฯ | ||
| ๕๓๘ รากษษบอกเหตุแจ้ง | จบความ | ||
| พิราพโกรธโลดตาม | ติดต้อน | ||
| เหนมนุษย์รูปงามสาม | คนไต่ ทางนา | ||
| นึกรักนางรุ่มร้อน | จิตรเอื้อนอ่านมนต์ ฯ | ||
| ๕๓๙ อากาศมัวมืดแม้น | สนทยา | ||
| โจมจับพระรัตนนา | เรศร้อง | ||
| สองแว่วศับทสีดา | เสด็จเที่ยว ด้นแฮ | ||
| หาพนิตห่อนพ้อง | ราพร้ายพาหนี ฯ | ||
