โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๔

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น

การปรับปรุง เมื่อ 06:34, 19 กรกฎาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

นางกุจจีค่อมทูลยุยงนางไกยเกษี

แผ่นที่ ๕๕ – ขุนมหาสิทธิโวหาร

๓๗๙ สองนักสิทธิสดับถ้อยเสนี นิมนต์เอย
จึ่งป่าวคณะโยคีทั่วหน้า
ต่างทรงเครื่องฤๅษีเสร็จรีบ จรเฮย
ลุนครห่อนช้ารีบเข้าโรงพิธี ฯ
๓๘๐ ฝ่ายกุจจีแต่ต้องกสุนแผลง
อาฆาฏพระรามแหนงนึกร้าย
ภอการอภิเษกแจงจัดพรัก พร้อมเฮย
ค่อมคิดแล้วรีบผ้ายสู่เฝ้ามหิษี ฯ
๓๘๑ พิไรว่าพระแม่เจ้าจอมไกย เกษเอย
รามจะครองเวียงไชยเฉิดหล้า
พระพรตยศหย่อนไฉนนึกอัประ หยดเอย
พระแม่ทูลอย่าช้าเรื่องท้าวสัตยปทาน ฯ
๓๘๒ นางกษัตริย์เหนชอบด้วยกุจจี
จึ่งใส่กลทำทีเคลือบไคล้
กรสยายแย่งเกษีเสริมแช่ง โศกนา
เสดจสู่ไสยาศน์ให้หับห้องผธมครวญ ฯ
๓๘๓ ทธรฐธิราชไท้ภูบดี เสดจเอย
ออกสุรางค์นารีเรียบเฝ้า
นางไกยะเกษีสูญภักตร ไฉนนา
พลางตริพลางยาตรเข้าสู่ห้องเหนครวญ ฯ
๓๘๔ ตรัสถามว่านิ่มเนื้อนวลผจง
ใยจึ่งกันแสงทรงโศกสอื้น
พลางระโบมว่าโฉมยงอย่าเทวศ เลยแม่
จักประสงค์ใดพื้นภพนี้จงแถลง ฯ
๓๘๕ ได้ทีนางนบน้อมเสนอวอน พระเอย
ฃอพระพรตครองนครสืบไท้
เชิญพระจักรกฤษณ์จรยังพนัศ
สิบสี่ปีจึ่งให้กลับเข้าถวัลเวียง ฯ
             

แผ่นที่ ๕๖ – ขุนมหาสิทธิโวหาร

๓๘๖ พระสดับประหนึ่งต้องอสนี บาตเฮย
นิชาติหญิงกระลีโลภล้ำ
จะใคร่ผ่าทรวงฃีวิตรแหวะ ดูนนา
เกรงจักเสียงสัตยกล้ำกลับเอื้อนอารี ฯ
๓๘๗ นางแส้งพิลาปรื้อรำพรรณ์ ทูลเอย
ปางปทูตพระทรงธรรม์ไล่ล้าง
ขยมสู้ละชีวันกรประกอบ รถนา
พระราชทานสัตยอ้างแก่ข้างจึ่งขอ ฯ
๓๘๘ เรียมเสน่ห์อนุชดุจด้วยดวงชี วาตน์เอย
ความชอบขอบคุณมีมากล้น
พรตน้องจะครองบุรีรัชก่อน พี่นา
ราษภร์ชักขุดแคะค้นขอดข้อครหา ฯ
๓๘๙ ฤๅงามตามแต่เจ้าจงใจ จัดเอย
ขออย่างส่งรามไปป่ากว้าง
ผิวะลูกจากวันใดเด็จชีพ พี่นา
จงเมตตาอย่ามล้างพี่ให้วายปราณ ฯ
๓๙๐ ข้าบาทสละชีพด้วยภักดี
หวังยกสัตยสวามีเชิดไว้
เพียงพระลูกจักลีลาศสู่ พนัศนา
พระจักลาญชีพได้ดั่งนี้ฤๅควร ฯ
๓๙๑ พระฟังดังกฤชซ้ำเสียบทรวง
กุมพระขรรค์พลันทะลวงไล่เงื้อ
หวนคิดตขิตดขวงถึงสัตย เดิมนา
ทิ้งพระแสงโศกเมื้อสู่ห้องสลบพลัน ฯ
๓๙๒ นางยลอธิราชเจ้าวิสัญญี
แสนสุดจะปรีดีละไท้
พระนางรีบจรลีมาปทับ ทวารเฮย
ตรัสสั่งนางสาวใช้ช่วยเฝ้ารวังการ ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว