โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑๔
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
การปรับปรุง เมื่อ 06:34, 19 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
นางกุจจีค่อมทูลยุยงนางไกยเกษี
แผ่นที่ ๕๕ – ขุนมหาสิทธิโวหาร
๓๗๙ สองนักสิทธิสดับถ้อย | เสนี นิมนต์เอย | ||
จึ่งป่าวคณะโยคี | ทั่วหน้า | ||
ต่างทรงเครื่องฤๅษี | เสร็จรีบ จรเฮย | ||
ลุนครห่อนช้า | รีบเข้าโรงพิธี ฯ | ||
๓๘๐ ฝ่ายกุจจีแต่ต้อง | กสุนแผลง | ||
อาฆาฏพระรามแหนง | นึกร้าย | ||
ภอการอภิเษกแจง | จัดพรัก พร้อมเฮย | ||
ค่อมคิดแล้วรีบผ้าย | สู่เฝ้ามหิษี ฯ | ||
๓๘๑ พิไรว่าพระแม่เจ้า | จอมไกย เกษเอย | ||
รามจะครองเวียงไชย | เฉิดหล้า | ||
พระพรตยศหย่อนไฉน | นึกอัประ หยดเอย | ||
พระแม่ทูลอย่าช้า | เรื่องท้าวสัตยปทาน ฯ | ||
๓๘๒ นางกษัตริย์เหนชอบด้วย | กุจจี | ||
จึ่งใส่กลทำที | เคลือบไคล้ | ||
กรสยายแย่งเกษี | เสริมแช่ง โศกนา | ||
เสดจสู่ไสยาศน์ให้ | หับห้องผธมครวญ ฯ | ||
๓๘๓ ทธรฐธิราชไท้ | ภูบดี เสดจเอย | ||
ออกสุรางค์นารี | เรียบเฝ้า | ||
นางไกยะเกษี | สูญภักตร ไฉนนา | ||
พลางตริพลางยาตรเข้า | สู่ห้องเหนครวญ ฯ | ||
๓๘๔ ตรัสถามว่านิ่มเนื้อ | นวลผจง | ||
ใยจึ่งกันแสงทรง | โศกสอื้น | ||
พลางระโบมว่าโฉมยง | อย่าเทวศ เลยแม่ | ||
จักประสงค์ใดพื้น | ภพนี้จงแถลง ฯ | ||
๓๘๕ ได้ทีนางนบน้อม | เสนอวอน พระเอย | ||
ฃอพระพรตครองนคร | สืบไท้ | ||
เชิญพระจักรกฤษณ์จร | ยังพนัศ | ||
สิบสี่ปีจึ่งให้ | กลับเข้าถวัลเวียง ฯ | ||
แผ่นที่ ๕๖ – ขุนมหาสิทธิโวหาร
๓๘๖ พระสดับประหนึ่งต้อง | อสนี บาตเฮย | ||
นิชาติหญิงกระลี | โลภล้ำ | ||
จะใคร่ผ่าทรวงฃี | วิตรแหวะ ดูนนา | ||
เกรงจักเสียงสัตยกล้ำ | กลับเอื้อนอารี ฯ | ||
๓๘๗ นางแส้งพิลาปรื้อ | รำพรรณ์ ทูลเอย | ||
ปางปทูตพระทรงธรรม์ | ไล่ล้าง | ||
ขยมสู้ละชีวัน | กรประกอบ รถนา | ||
พระราชทานสัตยอ้าง | แก่ข้างจึ่งขอ ฯ | ||
๓๘๘ เรียมเสน่ห์อนุชดุจด้วย | ดวงชี วาตน์เอย | ||
ความชอบขอบคุณมี | มากล้น | ||
พรตน้องจะครองบุรี | รัชก่อน พี่นา | ||
ราษภร์ชักขุดแคะค้น | ขอดข้อครหา ฯ | ||
๓๘๙ ฤๅงามตามแต่เจ้า | จงใจ จัดเอย | ||
ขออย่างส่งรามไป | ป่ากว้าง | ||
ผิวะลูกจากวันใด | เด็จชีพ พี่นา | ||
จงเมตตาอย่ามล้าง | พี่ให้วายปราณ ฯ | ||
๓๙๐ ข้าบาทสละชีพด้วย | ภักดี | ||
หวังยกสัตยสวามี | เชิดไว้ | ||
เพียงพระลูกจักลี | ลาศสู่ พนัศนา | ||
พระจักลาญชีพได้ | ดั่งนี้ฤๅควร ฯ | ||
๓๙๑ พระฟังดังกฤชซ้ำ | เสียบทรวง | ||
กุมพระขรรค์พลันทะลวง | ไล่เงื้อ | ||
หวนคิดตขิตดขวง | ถึงสัตย เดิมนา | ||
ทิ้งพระแสงโศกเมื้อ | สู่ห้องสลบพลัน ฯ | ||
๓๙๒ นางยลอธิราชเจ้า | วิสัญญี | ||
แสนสุดจะปรีดี | ละไท้ | ||
พระนางรีบจรลี | มาปทับ ทวารเฮย | ||
ตรัสสั่งนางสาวใช้ | ช่วยเฝ้ารวังการ ฯ | ||