à¸à¸²à¸žà¸¢à¹Œà¹€à¸«à¹ˆà¹€à¸£à¸·à¸ พระราชนิพนธ์พระบาทสมเด็จพระจุลจà¸à¸¡à¹€à¸à¸¥à¹‰à¸²à¹€à¸ˆà¹‰à¸²à¸à¸¢à¸¹à¹ˆà¸«à¸±à¸§
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(→เห่ชมนก) |
(→เห่ชมไม้) |
||
แถว 91: | แถว 91: | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
<sup>โคลง</sup> | <sup>โคลง</sup> | ||
- | ๏ | + | ๏ แสนถวิลหวั่นหวั่นด้วย วนิดา |
+ | พลางระเมียรพฤกษา ช่อช้อย | ||
+ | เรียงรุ่นรุกขผกา ดอกดก | ||
+ | ไปบส่างโศกสร้อย สุดว้างอาดูร ฯ | ||
</tpoem> | </tpoem> | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
<sup>กาพย์</sup> | <sup>กาพย์</sup> | ||
- | ๏ | + | ๏ เฌอเปรียงเปรียบปรางเจ้า หอมรสเร้ารื่นรวยริน |
+ | สลัดไดไยยุพิน สลัดได้ให้อาวรณ์ | ||
+ | ๏ สะท้อนสะท้อนทรวง ทุกข์ระลวงแทบม้วยมรณ์ | ||
+ | กระทุ่มดังทุ่มกร ตีอกร่ำคร่ำครวญศัลย์ | ||
+ | ๏ สุกรมไป่กรมสุข กรมแต่ทุกข์ทุกวี่วัน | ||
+ | ต้นโศกเหมือนเรียมศัลย์ โศกสะอื้นกลืนน้ำตา | ||
+ | ๏ รักป่ามาชื่อพ้อง กับรักน้องพงพงา | ||
+ | สลาลิงเล่ห์สลา น้องเจียนไว้ให้พี่ชาย | ||
+ | ๏ ไม้เกดเหมือนเกศเจ้า กลิ่นรุ่งเร้าอวลอบอาย | ||
+ | ขานางอย่างน้องกราย ย่างเยื้องกรีดจริตทำ | ||
+ | ๏ ระกำหนามระกะ เหมือนอุระเรียมระกำ | ||
+ | ไม้จากเหมือนจากจำ เพราะจากเจ้าเฝ้าทุกข์ทน | ||
+ | ๏ ชงโคคิดคู่ชงฆ์ โฉมอนงค์นฤมล | ||
+ | นางแย้มดุจเรียมยล น้องแย้มยิ้มพริ้มพรายงาม | ||
+ | ๏ ลำดวนหวนหอมชื่น เหมือนนุชรื่นนุชนงราม | ||
+ | นมสวรรค์เล่ห์บัวกาม บงกชเจ้าลำเพาพาน | ||
+ | ๏ กระถินกลิ่นหอมกลบ เช่นน้ำอบสุดามาลย์ | ||
+ | อินทนิลกลิ่นตระการ เช่นเกศเกล้าเคล้าสุวคนธ์ | ||
+ | ๏ พิกุลฉุนกลิ่นชื่น รวยระรื่นชื่นกระมล | ||
+ | หล่นกลาดดาษภูวดล กลสั่นไว้ให้เรียมชม ฯ | ||
</tpoem> | </tpoem> | ||
+ | |||
=== เห่ชมโฉม === | === เห่ชมโฉม === | ||
<tpoem> | <tpoem> |
การปรับปรุง เมื่อ 16:52, 11 กรกฎาคม 2552
เนื้อหา |
ข้อมูลเบื้องต้น
แม่แบบ:เรียงลำดับ พระราชนิพนธ์: พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
บทประพันธ์
เห่ชมสวน
โคลง | |||
๏ นาเวศคลาเคลื่อนคล้อย | ชลธาร | ||
ล่วงกระแสวโนทยาน | ถิ่นไม้ | ||
เฌอเหล่าพฤกษ์ตระการ | ดวงดอก | ||
หอมรื่นชื่นจิตให้ | นึกน้องคะนึงหลัง ฯ | ||
กาพย์ | |||
๏ นาเวศเคลื่อนคล้อยคลา | ล่องลอยมาตามชลธาร | ||
ชมไม้ในอุทยาน | บานเกล อนกล่นหล่นเรี่ยราย | ||
๏ ช้องนางนางคลี่ไว้ | คิดทรามวัยเคยสรงสยาย | ||
กลิ่นร่ำน้ำอบอาย | ไม่วายว่างห่างหอมเลย | ||
๏ เห็นปรางติดต้นตื่น | เหมือนพี่ชื่นชิดชมเชย | ||
จากนางส่างสุขเสบย | เลยชมปรางต่างโฉมฉาย | ||
๏ นางแย้มแซมนมสวรรค์ | พี่ถูกถันน้องยิ้มพราย | ||
ชื่นชมสุขสมสบาย | วายสวาทนึกตรึกกรมเกรียม | ||
๏ เล็บนางอย่างเล็บน้อง | เหลืองดุจทองหาไหนเทียม | ||
ปัดป้องข้องข่วนเรียม | เห็นรอยติดคิดไม่หาย | ||
๏ ลำเจียกกลีบนวลอ่อน | เหมือนศรีสมรแม่แต่งกาย | ||
ผิวผ่องต้องตาชาย | หมายรักน้องปองจิตจง | ||
๏ รสสุคนธ์ส่งกลิ่นกลบ | เหมือนน้ำอบชโลมองค์ | ||
เรือชายใกล้กาหลง | คิดโฉมยงเจ้าตามมา | ||
๏ กล้วยไม้พันไม้ติด | เป็นพวงพิศเพลิศพรายตา | ||
อายอบสบนาสา | พากลิ่นน้องล่องมาฤๅ | ||
๏ กลิ่นแก้วแก้วกลิ่นชัด | พระพายพัดรำเพยกระพือ | ||
นามแก้วดอกแก้วคือ | แก้วเนตรพี่นี้ใช่ใคร | ||
๏ ดอกแก้วสีขาวผ่อง | ไม่เหมือนน้องต้องติดใจ | ||
ขาวเหลืองเรืองเรื่อใส | ในแหล่งหล้าหาไหนทัน | ||
๏ พุทธชาดดาษดื่นดก | กอก้านปรกประเกี่ยวพัน | ||
มะลิดอกออกแกมกัน | หวั่นหวังนุชสุดกรมเกรียม | ||
๏ พุทธชาดแกมมะลิ | น้องช่างริหาไหนเทียม | ||
ร้อยกรองต้องจิตเรียม | วางให้พี่ข้างที่นอน | ||
๏ ไม้ดอกออกต่างต่าง | หลากหลายอย่างดูอรชร | ||
คิดความยามบังอร | เจ้าผูกไม้ให้เสียบทรวง | ||
๏ สาวหยุดขึ้นพันรั้ว | คิดพันพัวด้วยดอกดวง | ||
สาวหยุดสาวน้าวพวง | สาวหยุดหน่อยคอยพี่ชาย | ||
๏ ส่าเหล้าเข้าแกมด้วย | เหล้าแถ ถ้วยหนึ่งเมามาย | ||
เมานุชสุดสวาทหมาย | ร้ายกว่าเหล้าเฝ้าทุกข์ทน | ||
๏ รักเร่เร่รักร้าง | เล่ห์เรียมหักรักเร่รน | ||
จากน้องต้องจำจน | ผลกรรมพรากจากน้องนาง | ||
๏ กระถินส่งกลิ่นเกลี้ยง | คิดพ่างเพียงจากจำจาง | ||
จำพรากจากจรทาง | ทิ้งน้องไว้ไกลกระถิน | ||
๏ ซ่อนชู้รู้ซ่อนชัก | ซ่อนชายรักเรียมจากถวิล | ||
ชายใ ในแผ่นดิน | คิดเชยน้องต้องเคืองกัน | ||
๏ ชมไม้มาตามทาง | ให้คะนึงนางทุกวี่วัน | ||
พรั่นพรั่นหวั่นจิตครัน | ผันพักตร์ไปไม่ลืมเลย | ||
๏ แม้นแม่มากับพี่ | จะชวนชี้ชักชมเชย | ||
ยิ้มเยื้อนไม่เชือนเฉย | เลยชมเล่นเช่นเคยชม ฯ | ||
เห่ชมนก
โคลง | |||
๏ เรียมร่ำรำลึกน้อง | นวลสมร แม่เฮย | ||
เคยกระกองบังอร | อุ่นเนื้อ | ||
ยลเหล่าทิชากร | กกคู่ เคียงแฮ | ||
นึกเมื่อยามกอดเกื้อ | เกศแก้วกับกร ฯ | ||
กาพย์ | |||
๏ เรียมร่ำคร่ำครวญคราง | โดยแถวทางท้องเถื่อนพนม | ||
ปักษาน่าเชยชม | แซ่เสียงซ้องร้องอึงอล | ||
๏ โนรีสีปานชาด | งามประหลาดน่าพึงยล | ||
เหมือนนุชนฤมล | ห่มสีสวาดบาดตาชาย | ||
๏ สาลิกาจับกิ่งแก้ว | ส่งเสียงแจ้วจับโสตหมาย | ||
เหมือนเสียงเจ้าโฉมฉาย | พริ้งไพเราะเสนาะกรรณ | ||
๏ พิราบพิลาปร่ำ | เหมือนน้องคร่ำครวญจาบัลย์ | ||
จากพรากเหมือนพรากขวัญ | เนตรพี่ไว้ให้เกรียมกรอม | ||
๏ นามนกชื่อรังนาน | เหมือนรักรานนานถนอม | ||
นางนวลนึกนวลจอม | กรอมจิตตรึกนึกนวลนาง | ||
๏ เบญจวรรณวันจากเจ้า | กำสรดเศร้าแทบวายวาง | ||
เค้าโมงโมงใดนาง | จักคืนแอบแนบนิทรา | ||
๏ ดอกบัวดุจบัวเจ้า | เคล้นคลึงเคล้าเต้าบุษบา | ||
นกแก้วดั่งดวงตา | มาราร้างห่างสมศรี | ||
๏ สัตวาวานไต่เต้า | ไปแจ้งเจ้าเรียมทุกข์ทวี | ||
ห่อนเห็นนกพาที | รอบอกดังพังดวงแด ฯ | ||
เห่ชมไม้
โคลง | |||
๏ แสนถวิลหวั่นหวั่นด้วย | วนิดา | ||
พลางระเมียรพฤกษา | ช่อช้อย | ||
เรียงรุ่นรุกขผกา | ดอกดก | ||
ไปบส่างโศกสร้อย | สุดว้างอาดูร ฯ | ||
กาพย์ | |||
๏ เฌอเปรียงเปรียบปรางเจ้า | หอมรสเร้ารื่นรวยริน | ||
สลัดไดไยยุพิน | สลัดได้ให้อาวรณ์ | ||
๏ สะท้อนสะท้อนทรวง | ทุกข์ระลวงแทบม้วยมรณ์ | ||
กระทุ่มดังทุ่มกร | ตีอกร่ำคร่ำครวญศัลย์ | ||
๏ สุกรมไป่กรมสุข | กรมแต่ทุกข์ทุกวี่วัน | ||
ต้นโศกเหมือนเรียมศัลย์ | โศกสะอื้นกลืนน้ำตา | ||
๏ รักป่ามาชื่อพ้อง | กับรักน้องพงพงา | ||
สลาลิงเล่ห์สลา | น้องเจียนไว้ให้พี่ชาย | ||
๏ ไม้เกดเหมือนเกศเจ้า | กลิ่นรุ่งเร้าอวลอบอาย | ||
ขานางอย่างน้องกราย | ย่างเยื้องกรีดจริตทำ | ||
๏ ระกำหนามระกะ | เหมือนอุระเรียมระกำ | ||
ไม้จากเหมือนจากจำ | เพราะจากเจ้าเฝ้าทุกข์ทน | ||
๏ ชงโคคิดคู่ชงฆ์ | โฉมอนงค์นฤมล | ||
นางแย้มดุจเรียมยล | น้องแย้มยิ้มพริ้มพรายงาม | ||
๏ ลำดวนหวนหอมชื่น | เหมือนนุชรื่นนุชนงราม | ||
นมสวรรค์เล่ห์บัวกาม | บงกชเจ้าลำเพาพาน | ||
๏ กระถินกลิ่นหอมกลบ | เช่นน้ำอบสุดามาลย์ | ||
อินทนิลกลิ่นตระการ | เช่นเกศเกล้าเคล้าสุวคนธ์ | ||
๏ พิกุลฉุนกลิ่นชื่น | รวยระรื่นชื่นกระมล | ||
หล่นกลาดดาษภูวดล | กลสั่นไว้ให้เรียมชม ฯ | ||
เห่ชมโฉม
โคลง | |||
๏ ยลพักตร์ผิวผ่องเพี้ยง | ศศิธร | ||
สบเนตรยิ่งคมศร | บาดซ้ำ | ||
ฟังเสียงสุดอาวรณ์ | หลังสวาท | ||
งามท่วนล้วนลักษณ์ล้ำ | แหล่งหล้าหาไหน ฯ | ||
กาพย์ | |||
๏ ยลพักตร์ผิวผ่องผุด | งามบริสุทธิ์เล่ห์จันทร | ||
สบเนตรเนตรยิ่งศร | รอจิตซ้ำล้ำเหลือคม | ||
๏ พิศขนงวงดังวาด | นาสิกผาดพองามสม | ||
พิศปรางปรางน่าชม | ปรางทองเปรียบไม่เทียมทัน | ||
๏ พิศโอษฐ์โอษฐ์แฉล้ม | ยามยิ้มแย้มเห็นรายฟัน | ||
ดำขลับยับเป็นมัน | ผันพักตร์เยื้อนเอื้อนอายองค์ | ||
๏ พิศกรรณกรรณบางเรียบ | งามทัดเทียบกลีบบุษบง | ||
พิศศอศอระหง | ทรงงามสรรพรับอังสา | ||
๏ พิศถันถันเต่งตั้ง | งามดุจดังปทุมา | ||
คล้ายคล้ายนัยนา | น่าใคร่ต้องลองเลียมลวน | ||
๏ พิศกรอ่อนโอนหยัด | งามนิ้วทัศนขานวล | ||
กรีดกรายชายกระบวน | ชวนจิตพี่นี้คาดหมาย | ||
๏ เอวอ่อนท่อนเพลากลม | สูงต่ำสมพอควรกาย | ||
ผิวผ่องดังทองพราย | สายสุดสวาทบาดตาเรียม | ||
๏ พิศพักตร์ตลอดบาท | งามผุดผาดหาไหนเทียม | ||
ขอต้องน้องอายเหนียม | เรียมรักเจ้าเท่าชีวี | ||
๏ กล่าวคำซ้ำอ่อนหวาน | เพราะเปรียบปานเพลงดนตรี | ||
เสนาะเสียงเจ้าพาที | จับจิตจงปลงฤทัย | ||
๏ พี่มั่นพี่หมายมาด | คิดหวังสวาทจำนงใน | ||
แม้นได้เจ้าทรามวัย | ไม่เหินห่างจางรักเลย ฯ | ||