สังข์ศิลป์ชัยกลอนสวด

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
แถว 1: แถว 1:
<tpoem>
<tpoem>
<sup>ยานี</sup>
<sup>ยานี</sup>
-
   ๏ข้าไหว้พระสรรเพชญ   ทั้งสมเด็จพระศาสดา
+
   ๏ ข้าไหว้พระสรรเพชญ   ทั้งสมเด็จพระศาสดา
เที่ยวโปรดสัตว์ในสังคา  ให้รอดจากซึ่งบ่วงมาร
เที่ยวโปรดสัตว์ในสังคา  ให้รอดจากซึ่งบ่วงมาร
-
   ๏ข้าไหว้พระธรรมเจ้า   ทุกค่ำเช้าบ่วางวาย
+
   ๏ ข้าไหว้พระธรรมเจ้า   ทุกค่ำเช้าบ่วางวาย
สวดสัตว์ทั่วทั้งหลาย  ให้ข้าพ้นจากทุกขา
สวดสัตว์ทั่วทั้งหลาย  ให้ข้าพ้นจากทุกขา
   ๏ ข้าไหว้ทั้งพระสงฆ์  ทั้งพระองค์ทรงศีลา
   ๏ ข้าไหว้ทั้งพระสงฆ์  ทั้งพระองค์ทรงศีลา
แถว 28: แถว 28:
อย่าว่าข้าเจ้าเล้ย  ผู้ฟังเอ้ยขออาภัย
อย่าว่าข้าเจ้าเล้ย  ผู้ฟังเอ้ยขออาภัย
</tpoem>
</tpoem>
-
   หมายเหตุ -
+
   หมายเหตุ
   (๑) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า วีต่กส่ถาน
   (๑) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า วีต่กส่ถาน
   (๒) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า โพชญทีญาร
   (๒) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า โพชญทีญาร
   (๓) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า ครามคร้า
   (๓) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า ครามคร้า
   (๔) ความตอนนี้เข้าใจว่าผู้เขียนต่อกลอนผิด เมื่อเขียนลงในสมุดแล้วจะลบออกก็ไม่ได้ ขีดทิ้งก็จะดูไม่งาม เลยปล่อยให้ลอยๆ อยู่อย่างนี้แล้วขึ้นต้นบทใหม่
   (๔) ความตอนนี้เข้าใจว่าผู้เขียนต่อกลอนผิด เมื่อเขียนลงในสมุดแล้วจะลบออกก็ไม่ได้ ขีดทิ้งก็จะดูไม่งาม เลยปล่อยให้ลอยๆ อยู่อย่างนี้แล้วขึ้นต้นบทใหม่

การปรับปรุง เมื่อ 11:07, 18 กุมภาพันธ์ 2553

ยานี
      ๏ ข้าไหว้พระสรรเพชญทั้งสมเด็จพระศาสดา
เที่ยวโปรดสัตว์ในสังคาให้รอดจากซึ่งบ่วงมาร
      ๏ ข้าไหว้พระธรรมเจ้าทุกค่ำเช้าบ่วางวาย
สวดสัตว์ทั่วทั้งหลายให้ข้าพ้นจากทุกขา
      ๏ ข้าไหว้ทั้งพระสงฆ์ทั้งพระองค์ทรงศีลา
ดังชาตีสังขาร์อันล่วงเข้านีฤๅพาน
      ๏ ยกมือประนมนิ้วเหนือหว่างคิ้วตั้งพิษฐาน
ขอให้ได้นีฤๅพานให้รอดจากซึ่งทุกขา
      ๏ ข้าไหว้คุณอาจารย์อีกคุณท่านอุปัชฌาย์
บิดาทั้งมารดาเลี้ยงรักษามาช้านาน
      ๏ ขอให้ปัญญาข้าไปเมื่อหน้าเรืองชัชาล
ทรงไตรปิฎกสถาน(๑)ให้ใหญ่ยิ่งพ้นประมาณ
      ๏ ขอให้บรีบูรณ์กว่าจะดับสูญได้นีฤๅพาน
มั่นคงแก่โพธีญาณ(๒)ให้ตลอดรอดต้นปลาย
      ๏ สารพันให้ประกอบทั่วรอบคอบกว่าทั้งหลาย
นึกใดดังใจหมายให้ทิพย์พูนเกิดมา
      ๏ ข้าขอแต่งบทกลอนนียายมอญแต่ก่อนมา
เรื่องราวนานคร่ำคร่า(๓)นานนักหนามาก่อนไกล
      ๏ สมุดก็สูญหายเพราะวุ่นวายเสียเมืองใหญ่
บทกลอนข้าจำได้ผูกเอาไว้เป็นนียาย
      ๏ ข้าดัดแปลงแต่งประสม(๔)........
................
๏ แต่พอเป็นราวเรื่องอ่านเนืองเนืองท่านไม่ชม
ท่านผู้รู้ช่วยประสมอย่านินทาข้าเจ้าเล้ย
      ๏ บทกลอนไม่สู้ดีไม่ถ้วนถี่เพราะไม่เคย
อย่าว่าข้าเจ้าเล้ยผู้ฟังเอ้ยขออาภัย
             

 หมายเหตุ
 (๑) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า วีต่กส่ถาน
 (๒) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า โพชญทีญาร
 (๓) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า ครามคร้า
 (๔) ความตอนนี้เข้าใจว่าผู้เขียนต่อกลอนผิด เมื่อเขียนลงในสมุดแล้วจะลบออกก็ไม่ได้ ขีดทิ้งก็จะดูไม่งาม เลยปล่อยให้ลอยๆ อยู่อย่างนี้แล้วขึ้นต้นบทใหม่
เครื่องมือส่วนตัว