สังข์ศิลป์ชัยกลอนสวด

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย '<tpoem> <sup>ยานี</sup> ๏ข้าไหว้พระสรรเพชญ ทั้งสมเด็จพระศา…')
แถว 29: แถว 29:
</tpoem>
</tpoem>
หมายเหตุ -
หมายเหตุ -
-
(๑) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า วีต่กส่ถาน
+
  (๑) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า วีต่กส่ถาน
-
(๒) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า โพชญทีญาร
+
  (๒) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า โพชญทีญาร
-
(๓) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า ครามคร้า
+
  (๓) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า ครามคร้า
-
(๔) ความตอนนี้เข้าใจว่าผู้เขียนต่อกลอนผิด เมื่อเขียนลงในสมุดแล้วจะลบออกก็ไม่ได้ ขีดทิ้งก็จะดูไม่งาม เลยปล่อยให้ลอยๆ อยู่อย่างนี้แล้วขึ้นต้นบทใหม่
+
  (๔) ความตอนนี้เข้าใจว่าผู้เขียนต่อกลอนผิด เมื่อเขียนลงในสมุดแล้วจะลบออกก็ไม่ได้ ขีดทิ้งก็จะดูไม่งาม เลยปล่อยให้ลอยๆ อยู่อย่างนี้แล้วขึ้นต้นบทใหม่
<tpoem>
<tpoem>

การปรับปรุง เมื่อ 11:03, 18 กุมภาพันธ์ 2553

ยานี
      ๏ข้าไหว้พระสรรเพชญทั้งสมเด็จพระศาสดา
เที่ยวโปรดสัตว์ในสังคาให้รอดจากซึ่งบ่วงมาร
      ๏ข้าไหว้พระธรรมเจ้าทุกค่ำเช้าบ่วางวาย
สวดสัตว์ทั่วทั้งหลายให้ข้าพ้นจากทุกขา
      ๏ ข้าไหว้ทั้งพระสงฆ์ทั้งพระองค์ทรงศีลา
ดังชาตีสังขาร์อันล่วงเข้านีฤๅพาน
      ๏ ยกมือประนมนิ้วเหนือหว่างคิ้วตั้งพิษฐาน
ขอให้ได้นีฤๅพานให้รอดจากซึ่งทุกขา
      ๏ ข้าไหว้คุณอาจารย์อีกคุณท่านอุปัชฌาย์
บิดาทั้งมารดาเลี้ยงรักษามาช้านาน
      ๏ ขอให้ปัญญาข้าไปเมื่อหน้าเรืองชัชาล
ทรงไตรปิฎกสถาน(๑)ให้ใหญ่ยิ่งพ้นประมาณ
      ๏ ขอให้บรีบูรณ์กว่าจะดับสูญได้นีฤๅพาน
มั่นคงแก่โพธีญาณ(๒)ให้ตลอดรอดต้นปลาย
      ๏ สารพันให้ประกอบทั่วรอบคอบกว่าทั้งหลาย
นึกใดดังใจหมายให้ทิพย์พูนเกิดมา
      ๏ ข้าขอแต่งบทกลอนนียายมอญแต่ก่อนมา
เรื่องราวนานคร่ำคร่า(๓)นานนักหนามาก่อนไกล
      ๏ สมุดก็สูญหายเพราะวุ่นวายเสียเมืองใหญ่
บทกลอนข้าจำได้ผูกเอาไว้เป็นนียาย
      ๏ ข้าดัดแปลงแต่งประสม(๔)........
................
๏ แต่พอเป็นราวเรื่องอ่านเนืองเนืองท่านไม่ชม
ท่านผู้รู้ช่วยประสมอย่านินทาข้าเจ้าเล้ย
      ๏ บทกลอนไม่สู้ดีไม่ถ้วนถี่เพราะไม่เคย
อย่าว่าข้าเจ้าเล้ยผู้ฟังเอ้ยขออาภัย
             

หมายเหตุ -

 (๑) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า วีต่กส่ถาน
  (๒) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า โพชญทีญาร
  (๓) ฉบับสมุดข่อยเขียนว่า ครามคร้า
  (๔) ความตอนนี้เข้าใจว่าผู้เขียนต่อกลอนผิด เมื่อเขียนลงในสมุดแล้วจะลบออกก็ไม่ได้ ขีดทิ้งก็จะดูไม่งาม เลยปล่อยให้ลอยๆ อยู่อย่างนี้แล้วขึ้นต้นบทใหม่
             
เครื่องมือส่วนตัว