จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
รุ่นปัจจุบันของ 14:24, 27 สิงหาคม 2552
ข้อมูลเบื้องต้น
แม่แบบ:เรียงลำดับ
ผู้แต่ง: พระยาตรัง
บทประพันธ์
พระราชนิพนธ์
|
๏ พระเรียมมาแขกน้อง | | ถึงกง
|
มีมโนรถจง | | จอดเจ้า
|
เรียมคลาครไลหงส์ | | บารนี มาแม่
|
คุณบารนี่น้องเหน้า | | หน่อไท้เทวี ฯ
|
| | |
|
พระเทวี
|
๏ พระผัวพระผ่านเผ้า | | นฤพาน
|
ไฟไป่ดับแดดาล | | หมดม้วย
|
สดักลูกเหลนหลาน | | เรียงรอบ ตัวแฮ
|
เถ้าวอกเว้ากัดกล้วย | | รีรื้อทําสาว ฯ
|
| | |
|
พระราชนิพนธ์
|
๏ ทังหลายว่าแม่เถ้า | | มานยาว
|
พระว่านางยังสาว | | ไป่เถ้า
|
ทัดดอกพลับพลึงขาว | | แซมเกศ
|
สระกว่าสาวสิบเข้า | | แข่งหน้าบูรณจันทร์ ฯ
|
|
|
๏ ศศิวรเดชฤ้ๅ | | งามนัก
|
อ้าใช่เดือนเพ็ญพักตร์ | | หนุ่มเหน้า
|
อักษรบวรลักษณ์ | | เรืองแต่ง ผจงฤๅ
|
อ้าใช่นางฟ้าเจ้า | | พี่ใช้อย่าไฉน ฯ
|
| | |
|
พระเทวี
|
๏ ทินกรวรเดชฤ้ๅ | | งามยง ยิ่งแฮ
|
อ้าใช่อาทิตย์จง | | อยู่เกล้า
|
นารายณ์เสด็จลง | | มาแปลก ปลอมฤๅ
|
อ้าใช่นารายณ์เจ้า | | พระผู้เสด็จมา ฯ
|
| | |
|
ศรีปราชญ์
|
๏ โคลงสองธกล่าวอ้าง | | หญิงชาย
|
คือสมรรถไชยพาย | | เฟื่องฟื้น
|
สรมุขวิ่งวางสาย | | ชลเชี่ยว
|
สองอาจแขงขมังขึ้น | | แข่งให้กันเสมอ ฯ
|
| | |
|
พระเทวี
|
๏ เชิญไทธิราชไท้ | | เสด็จยูร ยาตรแฮ
|
กั้นก่อภพไอศูรย์ | | สืบหล้า
|
ขอถวายธิดาทูล | | ทรงบาท
|
แต่บพิตรเจ้าฟ้า | | ผ่านหล้าครองเมือง ฯ
|
| | |
|
ศรีปราชญ์ต่อพระนิพนธ์
|
๏ หวังตามาลั่นได้ | | เป็นเขย
|
สรวลแต่ชาวเราเหย | | หะห้าย
|
เชิญพระตระกองเกย | | กรหนุ่ม ดีพ่อ
|
นางแก่กลกามหม้าย | | หม่นเศร้าโรยโฉม ฯ
|
| | |
|
บโทนต่อพระนิพนธ์
|
๏ เรียมพิศแต่บาทเท้า | | ถึงผม
|
บตํ่าบสูงสม | | แน่งน้อย
|
อ้อนแอ้นอ่อนเอวกลม | | กํารอบ
|
ติแต่นมเล็กหน้อย | | หนึ่งนั้นเสียโฉม ฯ
|
| | |
|
พระนิพนธ์
|
๏ ชาลีเชื้อชาติชิ้ง | | ชาลี
|
นามแม่อามอัปรี | | ตํ่าต้อ
|
พ่อมึงชื่อตาศรี | | ขายถ่าน
|
ส่วนตัวมึงคือกร้อ | | แต่งไว้วิดเรือ ฯ
|
| | |
|
นายชาลี
|
๏ ชาลีใช่ชาติเชื้อ | | ชาลี
|
นามแม่นาฏมัทรี | | เผ่าท้าว
|
บิตุเรศชื่อพระศรี | | เพสยัน ดรนา
|
ปู่ข้าผู้หาญห้าว | | ชื่อท้าวสญชัย ฯ
|
| | |
|
นางข้างใน
|
๏ หะหายกระต่ายเต้น | | ชมจันทร์
|
มันบ่เจียมตัวมัน | | ตํ่าต้อย
|
นกยูงหากกระสัน | | ถึงเมฆ
|
มันบ่เจียมตัวน้อย | | ตํ่าเตี้ยเดียรฉาน ฯ
|
| | |
|
ศรีปราชญ์
|
๏ หะหายกระต่ายเต้น | | ชมแข
|
สูงส่งสุดตาแล | | สู่ฟ้า
|
ระดูฤดีแด | | สัตว์สู่ กันนา
|
อย่าว่าเราเจ้าข้า | | อยู่พื้นดินเดียว ฯ
|
| | |
|
ศรีปราชญ์ทูลเป็นโคลง
|
๏ ครืนครืนสนั่นพื้น | | ปัถพี
|
เสียงตะขาบขับตี | | เร่งร้น
|
ภูธรธเรศตรี | | สุรสั่ง เองแฮ
|
ร้องสําทับช้างต้น | | เพิดแก้วมาเมือง ฯ
|
| | |
|
นายประตูถามเป็นโคลงศรีปราชญ์ตอบเป็นโคลง
|
๏ แหวนนี้ท่านได้แต่ | | ใดมา
|
เจ้าพิภพโลกา | | ท่านให้
|
๏ ทําซึ่งสิ่งใดนา | | วานบอก
|
เราถวายกาพย์โคลงไท้ | | ท่านให้รางวัล ฯ
|
| | |
|
เจ้าเชียงใหม่ถามเป็นโคลงศรีปราชญ์ตอบเป็นโคลง
|
๏ ศรีเอ๋ยพระเจ้าฮื่อ | | ปางใด
|
ฮื่อเมื่อพระเสด็จไป | | ป่าแก้ว
|
๏ รังษีบ่สดใส | | สักหยาด
|
ดําแต่นอกในแผ้ว | | ผ่องเนื้อนพคุณ ฯ
|
| | |
|
ศรีปราชญ์ ๕ บทลงไว้
|
๏ ไยแม่หิ้วนั้นใช่ | | จะตก
|
เอาพระกรมาปก | | ดอกไม้
|
สองมือทาบตีอก | | ครวญใคร่ เห็นนา
|
หัวยะยิ้มรอยให้ | | พี่เต้าไปหา ฯ
|
|
|
๏ ออกปากไว้แก่เจ้า | | เป็นสัตย์
|
ดั่งหนึ่งเหลี่ยมเพชรรัตน์ | | ยอดตั้ง
|
ขอร่วมภิรมย์สวัสดิ์ | | เสมอชีพ
|
จงแม่เชื่อเรียมครั้ง | | หนึ่งนี้ลองดู ฯ
|
|
|
๏ ปลอกคําดํ้ามีดเขียว | | พยุนหาย
|
ตัวบ่คิดเสียดาย | | แต่ดํ้า
|
แม้มีที่ซื้อขาย | | ของเก่า
|
ทองแท่งเนื้อเจ็ดนํ้า | | ชั่งให้ฤๅเสมอ ฯ
|
|
|
๏ ธรณีภพนี้เพ่ง | | ทิพยาน หนึ่งรา
|
เราก็ลูกอาจารย์ | | หนึ่งบ้าง
|
เราผิดท่านประหาร | | เราชอบ
|
เราบ่ผิดท่านมล้าง | | ดาบนี้คืนสนอง ฯ
|
|
|
๏ เจ้าอย่าย้ายคิ้วให้ | | เรียมเหงา
|
ดูดุจนายพรานเขา | | ล่อเนื้อ
|
จะยิงก็ยิงเอา | | อกพี่ราแม่
|
เจ็บไป่ปานเจ้าเงื้อ | | เงือดแล้วราถอย ฯ
|
| | |
|
พระเยาวราช
|
๏ เจ้าอย่าย้ายคิ้วชํ่า | | มเลืองมา
|
อย่าหมายเมียงหางตา | | ร่อเหล้น
|
จะมาก็มารา | | อย่าเหนียว นานเลย
|
ครั้นพี่มาอย่าเร้น | | เรียกเจ้าจงมา ฯ
|
| | |
|
พระศรีภูริปรีชา
|
๏ ยามดึกวิเวกด้วย | | เสียงนก
|
เค้าแสรกแถกถาผก | | กู่ร้อง
|
ยอกรกอดกับอก | | ออมสวาท
|
มือตระโบมโลมน้อง | | ปากพร้องรับขวัญ ฯ
|
| | |
|
ศรีธนญชัย ๓ บท
|
๏ มลักเห็นม้าซ้อนเมื่อ | | มันสุข
|
ล้วนเล่ห์กลยลสนุก | | ใช่น้อย
|
มาเห็นเมื่อมันคลุก | | กันอยู่
|
แหนงจึ่งกลับไปจ้อย | | แม่เหย้าเรือนตน ฯ
|
|
|
๏ เรียมไห้ชลเนตรถ้วม | | ถึงพรหม
|
พาหมู่สัตว์จ่อมจม | | ชีพม้วย
|
พระสุเมรุเปื่อยเป็นตม | | ทบท่าว ลงแฮ
|
อักนิฐมหาพรหมฉ้วย | | พี่ไว้จึงคง ฯ
|
|
|
๏ ผิดผีผียั้งละ | | ลาเพ
|
ผิดพระราชโปเล | | จะข้า
|
เหนื่อยหนักพักพอเท | | ปะแม่ กระมังนา
|
พระกฤษฏีกาอ้า | | ท่านไว้ยังไฉน ฯ
|
| | |
|
พระมหาราช
|
๏ มลักเห็นใบจากเจ้า | | นิรมิตร
|
เป็นสําเภาไพจิตร | | แป๊ะโล้
|
จะลงระวางวิด | | จวนแก่ อกเอย
|
แม้นหนุ่มวันนั้นโอ้ | | พี่เพี้ยงเดินสาน ฯ
|
| | |
|
โบราณแต่งไว้ ๑๐ บท
|
๏ ครืนครืนกลใช่ฟ้า | | เรียมครวญ
|
ฝนใช่กลฝนชวน | | พี่ไว้
|
ลมก็ใช่ลมหวน | | ใจพี่ หวนนา
|
ไฟใช่กลไฟไหม้ | | สวาทไหม้ใจเรียม ฯ
|
|
|
๏ วิษณุกฤษณเกล้า | | กษิรสินธุ์ สมุทแฮ
|
นิทรปฤษฏางค์นาคิน | | ตื่นช้า
|
ธาดาท่านทฤษฎิน | | ดูโลก
|
เชิญช่วยเล็งทุกข์ข้า | | ราศร้างแรมสมร ฯ
|
|
|
๏ ศุลีตรีเนตรเรื้อง | | เรืองฤทธิ์
|
พรหเมศแมนสรวงสิทธิ | | สี่เกล้า
|
เชิญพระบรรทมนิทร | | เหนือนาค
|
เสร็จสําราญทุกข์เร้า | | รุ่งฟ้าดินขจร ฯ
|
|
|
๏ ทรงเพชรประจญแทตย์ท้าว | | ดาวดึงส์
|
นํานิกรอมรพึง | | พรั่งพร้อง
|
ยามาดุสิตอึง | | อาราธน์
|
ปรายกุสุมทิพย์ร้อง | | เรียกท้าวชมไชย ฯ
|
|
|
๏ จาตุรมหาราชไท้ | | จตุรทิศ
|
ยเมศมาราฤทธิ์ | | ข่ายข้อง
|
พันแสงศศิสถิต | | โพยมมาศ
|
วายุพรุณรุทร้อง | | อ่านอ้างชวนเชิญ ฯ
|
|
|
๏ แล่นรถสุริเยศม้า | | แมนผยอง
|
คือศิขรเขาทอง | | เฟื่องฟ้อน
|
ตรีมูลเมฆเรืองรอง | | อรุโณทย์
|
ควรคือองค์กลิ่นป้อน | | เปลื่ยนชู้ชิวหา ฯ
|
|
|
๏ พิทยุพยัพเมฆครื้น | | ครวญหาว
|
พรุณร่วงรินโรยฉาว | | ชุ่มฟ้า
|
โพยมมาศมืดมัวดาว | | เดือนดับ ไปแม่
|
โหยละห้อยขวัญอรอ้า | | สวาทน้องใครโลม ฯ
|
|
|
๏ บิตุฉาภาสิตเชื้อ | | เขมรมา ก็ดี
|
เป็นแต่บุตรนัดดา | | สืบแส้
|
นานนานจึ่งเจรจา | | เต็มคิด พระเอย
|
เสียมิทําจําแล้ | | พี่เพี้ยงมีคุณ ฯ
|
|
|
๏ สี่หน้าบบ่ายหน้า | | ดูดิน
|
ตรีเนตรลืมแลถวิล | | แหล่งหล้า
|
นารายณ์บรรทมสินธุ์์ | | นานตื่น
|
สองโศกสามเจ้าฟ้า | | บ่เอื้ออาดูร ฯ
|
|
|
๏ นพบุรีบุเรศเจ้า | | สุดเจียว
|
ยังแต่พิภพเดียว | | ดอกฟ้า
|
แสนโกฏิจักมาเยียว | | หยากเยื่อ
|
ทรงพระไตรรัตนรุ่งหล้า | | เลิศลํ้าเลอสวรรค์ ฯ
|
| | |
|
เจ้าฟ้าอภัย ๒๕ บท
พระนาคท่าทรายแต่นี้ไป ๒๒ บท
ทวาทศมาศฉบับใหญ่ ๘ บท
|
๏ ศรีสวัสดิวิเศษไท้ | | จักรี
|
พระบาทพระศรีทูล | | ท่ามเกล้า
|
บงกชกึ่งนาภี | | พูลช่อ
|
กมลาสจอมฟ้าเจ้า | | เกิดขึ้นแจกบัว ฯ
|
|
|
๏ พรหมาแสงหล่อเหลื้อม | | พรหมาน
|
พรหมวิทธิชั่วพรหม | | อื่นอ้อย
|
กามาพจรการ | | กาเมศ
|
กามหากเป็นช่อช้อย | | ช่องกาม ฯ
|
|
|
๏ อมราอมเรศไท้ | | อมรินทร์
|
สองยํ่ายามยวนรส | | แห่งห้า
|
วิลาสนีนิล | | นองโลก
|
สมสนุกนิเหล้นหล้า | | ชื่นสอง ฯ
|
|
|
๏ จักรพรรดิยศโยคเจ้า | | จักรวาฬ
|
บุญพ่อผยองจักรรัตน์ | | ผ่านแผ้ว
|
แสนกระษัตริย์ประนมมาลย์ | | มูลธาตุ
|
โอนมกุฏเก้าแก้ว | | จอดจร ฯ
|
|
|
๏ ดวงเดียวหอมยิ่งสร้อย | | โสฬศ
|
สงวนจุมเพรางายกลืน | | กลิ่นไว้
|
ดวงเดียวดุจบงกช | | ตรูโลก
|
สงวนชูชมบให้ | | หม่นหมอง ฯ
|
|
|
๏ ฤดูหล้าเล่นเหว้า | | ใจหาย
|
อกพี่ปลิวกลวาง | | ว่าวขึ้น
|
สายทรุงสืบสายทรวง | | เสียวสวาท
|
ครรภ์เคร่งชักฟื้นยั้ง | | ย่องโดย ฯ
|
|
|
๏ สายโคมสาวลากขึ้น | | แขวนใจ
|
ถนัดดั่งกังหันหัน | | พี่ด้วย
|
กลใจเมื่อใจหาย | | หาแม่ คืนแม่
|
อกหนึ่งใจท้วยได้ | | พี่ด้วยใจหา ฯ
|
|
|
๏ พี่วงวนน้องน้อยแต่ | | เตียมพงา แม่เอย
|
บห่อนเอองค์ครอง | | กอดเกื้อ
|
ประมาณกึ่งเกศา | | ฤๅห่าง เรียมเลย
|
เนื้อพี่เนื้อน้องเนื้อ | | แนบเนื้อคือเดียว ฯ
|
| | |
|
พระนาค
|
๏ มาถึงบ้านพิศพื้น | | พรรณผัก
|
เถาถั่วแตงแฟงฟัก | | ฟ่ายเฟื้อย
|
งางอกดอกคําปัก | | เปนช่อ
|
เข้าฟ่างซ่างรวงเรื้อย | | ป่านเปื้อนปนกระเจา ฯ
|
|
|
๏ สามเล่มราเมศไท้ | | สังหร
|
แม่ก็ทรงสามศร | | เปรียบท้าว
|
ท่านผลาญอสุรมรณ์ | | ลาญชีพ
|
เจ้าก็ผลาญชายอกร้าว | | มอดม้วยดูเสมอ ฯ
|
|
|
๏ ศรเนตรเสียบเนตรค้น | | คมขัน
|
ศรสําเนียงตรึงกรรณ | | ส่งซํ้า
|
ศรโฉมแม่ยิงยัน | | ยายาก
|
ต้องผู้ใดอกชํ้า | | เฉกท้าวสาดศร ฯ
|
|
|
๏ สองไทธทรงสุขวสันต์ | | ศิวสิทธเสด็จดล
|
ในโนทยานนิกรกล | | ก็พิพิธพิศเพียร
|
|
๏ เมิลมังคลาธิกธิคุณ | | สดรุณดราเชียร
|
ชมพฤกษพลาลรุขรเมียล | | มลเมฆบดบัง
|
|
๏ อังกขสราทิกรกง | | กรกรรทยวดบัง
|
เยาโยทิกาพิกุลกัง | | สรพินทอบองค์
|
|
๏ คนธาสุมาสมลมาล | | ยวิวิธอัศวง
|
สาโขปรมาบวรบง | | กชรัตนพรายโพยม
|
|
๏ เศวโตตมางควรเว | | ควิเลขซรูโซรม
|
บทบังทิฆัมพรวิโลม | | นุกุสุมพัตรา
|
|
๏ รัชฎางคณานคลไน | | สวิไลยเลขา
|
เศวตรังสุมังสุรสลา | | ธรทิพมาลี
|
|
๏ รุกขรักตรการกลตรกู | | นุตรโกวิลันที
|
ปรางทรางลชกรุกขกนี | | ถิรทรรทโสดโสดม
|
|
๏ เฟืองฟองทลองนุลทลอก | | แลตรบอกตรแบกโทรม
|
ทรุดบุษปมาพิกิณโจม | | จิตรเทพหฤหรรษ์
|
|
๏ สาใสวิสุทธสุวิสาร | | สวิสุทธิจวงจันทน์
|
เจียรใจคณานิกรสรร | | คสฤทธิกฤษณา ฯ
|
| | |
|
กรนารายณ์โบราณแต่ง
|
๏ ศรี ศรรอญราพล้ม | | ฤๅ ไชย
|
พ่อ ประสิทธิฤทธิไกร | | แก่ แก้ว
|
มา กรุงรุ่งเรืองไตร | | ภพ เล่า
|
แล ประเสริฐเลิศแล้ว | | โลกย์ลํ้านา นา
|
| | |
|
กรนารายณ์พญาตรังแต่ง
|
๏ ศรี ทรงศรีสมรรถเรื้อง | | เรือง ไชย
|
พ่อ แข่งสรมุขไว | | กิ่ง แก้ว
|
มา ครุฑถัดเหมไกร | | สร เล่า
|
แล แห่แลเจ้าแคล้ว | | เคล่านํ้าไนย นา
|
| | |
|
นารายณ์กางกรโบราณแต่ง
|
๏ วัด วรนิเวศเรื้อ | | รัง เสือ
|
ไป ตัดมัดหวายเหลือ | | ค่า คู้
|
บาง บึงรกแฝกเฝือ | | เป็น ป่า
|
หา แห่งตําแหน่งรู้ | | เรียกท้องนา ยาง
|
| | |
|
พญาตรังแต่งนารายณ์กางกรไว้ ๖ บทลงไป
|
๏ วัด ทางสองไร่ถ้วน | | ถึง เสือ
|
ไป ฟุบพุ่มแฝงเฝือ | | แฝก คู้
|
บาง ใต้จะหลบเหนือ | | ติด ป่า
|
หา นุชพบเสือสู้ | | หว่างไม้รัง ยาง
|
|
|
๏ วัด ข่ายกะที่ล้อม | | จับ เสือ
|
ไป ครุบกัดนายเหลือ | | แหล่ง คู้
|
บาง แคบคับลําเรือ | | ริม ป่า
|
หา ซากพบพึงรู้ | | ว่าม้วยโคน ยาง
|
|
|
๏ จาก สมรเสมอเรืองร้าง | | มัน หยา
|
เพียง พี่นุชเดียงสา | | สู่ ชู้
|
หมาง สมานสุรสุดา | | ดาล เหตุ
|
เพศ ประพฤติราศรู้ | | รสแจ้งกล นาง
|
|
|
๏ เรือ โดนเรือขวํ้าที่ | | ตวง เกลือ
|
ฟาก พี่จอดคิดเจือ | | เจ็บ หล้ม
|
ขวาง ลอยติดครึมเครือ | | ทิว ท่า
|
นา เวศเวียนคือต้ม | | แม่หว้ายวน นาง
|
|
|
๏ เรือ น้องหลีกแม่ค้า | | ฝืน เกลือ
|
ฟาก ฝั่งสวนทิศเหนือ | | หนัก หล้ม
|
ขวาง ต้นกิ่งตาเสือ | | ริม ท่า
|
นา แม่มาอย่าก้ม | | พักตร์ให้เลย นาง
|
|
|
๏ เรือ ฟางตะพุ่มหญ้า | | ปลา เกลือ
|
ฟาก ชเลอัดเฝือ | | ฝั่ง หล้ม
|
ขวาง ทับแม่ลงเหลือ | | หลาย ท่า
|
นา เนกเปรี้ยวหวานส้ม | | รอดบ้างฤๅ นาง
|
| | |
|
กระทู้ยี่สิบโบราณแต่งไว้
|
๏ พี่ พบ รัก ชู้ ช่าง | | วิงวอน
|
เย้า สวาท ครวญ คนึง นอน | | แนบน้อง
|
เจ้า คลาศ ป่วน ถึง สมร | | เสมอชีพ เรียมนา
|
หลบ พักตร์ อยู่ นาง ข้อง | | คึ่งแค้นฤๅไฉน ฯ
|
| | |
|
โคลงกระทู้พระราชนิพนธ์
|
๏ เสีย พ่อจักสู่โพ้น | | จงภักดิ์
|
ได้ อื่นเกลือกบ่รัก | | ลูกแก้ว
|
ไว้ ต่างฤไทยจัก | | ษุพ่อ สงวนนา
|
ดี และร้ายตีแล้ว | | ด่าเล้าโลมสอน ฯ
|
| | |
|
พระเจ้าล้านช้างตอบพระราชนิพนธ์
|
๏ เสีย พระบิตุเรศเจ้า | | มาครอง
|
ได้ แต่เดียวฤๅปอง | | อื่นอ้าง
|
ไว้ เป็นปิ่นเมืองสอง | | เสมอชีพ
|
ดี เรกกรุงล้านช้าง | | แต่นี้สมบูรณ์ ฯ
|
| | |
|
โคลงกระทู้ศรีปราชญ์
|
๏ จก จักโกรธเคียดขึ้ง | | หวงแหน
|
จี้ จํ้ารําคาญแสน | | บ่นบ้า
|
รี้ พลทั่วดินแดน | | นอนแม่ ยังเลย
|
ไร รํ่าทุกเส้นหญ้า | | บ่นให้ใครฟัง ฯ
|
|
|
๏ ทะ เลแม่ว่าห้วย | | เรียมฟัง
|
ลุ่ม ว่าดอนเรียมหวัง | | ว่าด้วย
|
ปุ่ม เปือกว่าปการัง | | เรียมร่วม ความแม่
|
ปู ว่าหอยแม้กล้วย | | ว่ากล้ายเรียมตาม ฯ
|
| | |
|
พญาตรังแต่งโคลงกระทู้ ๑๗ บทลงไว้
|
๏ หน้า ชมสมรเอกอ้าง | | อุดร ทวีปเอย
|
อ่อน ระทวยทอดกร | | กรีดเยื้อง
|
ท่อน ทองทิพยอัปสร | | เศกแม่ มาฤๅ
|
จันทร หมดเมฆเปลื้อง | | เปลี่ยนไว้พักตร์โฉม ฯ
|
|
|
๏ หน้า น้องวางแว่นแม้น | | เมียงฉาย
|
ใย ธุลีลอบกลาย | | เกลื่อนกลํ้า
|
ไข่ มุขมาศเรือนสลาย | | สอดเนตร เรียมเอย
|
ปอก กลีบบัวเคียงกํ้า | | กึ่งแก้มนางหมอง ฯ
|
|
|
๏ หน้า พิศผิวพักตร์เจ้า | | เจิมอยุธ เยศแฮ
|
ใย ละอองโกมุท | | เมื่อแย้ม
|
ไข่ หงส์กรเวกครุฑ | | เพลิงลวก แล้วเอย
|
ปอก ไป่ปานนวลแก้ม | | ก่องเนื้องามสลวย ฯ
|
|
|
๏ คุก คําฮือฮื้อพี่ | | หึงหวง ใดฤๅ
|
คัก ค่อยพจนาพวง | | ภู่ฟ้า
|
กุก เคาะนุชใดปวง | | มาแม่
|
กัก แต่กันใจคว้า | | พี่ไว้ชมเดียว ฯ
|
|
|
๏ ทุ รนอุระร้อน | | ลําเค็ญ แม่เอย
|
สุ ริยาพลบเรียมเห็น | | แต่ห้อง
|
มุ เมิลมุ่งแลเย็น | | ใจวาก แล้วแฮ
|
ดุ ริยางค์เยือกเสียงฆ้อง | | คํ่าแล้วเรียมครวญ ฯ
|
|
|
๏ ทุ เรศถิ่นแล่นก้าว | | ขัดลม
|
กัง กระแทกเกาะจม | | จ่อมม้วย
|
มัง กรหมู่ปลาระดม | | ฟัดกัด กินแฮ
|
กง ก็หลุดลอยด้วย | | รอดด้วยสัดจอง ฯ
|
|
|
๏ ดู รศรีสวัสดิเจ้า | | จําเริญ ใจเอย
|
งาม เงื่อนจันทรเดิน | | เด่นฟ้า
|
ขาม ไยนุชเร็วเชิญ | | มาแม่ ราแม่
|
คม คู่นิลเนตรถ้า | | เนตรน้องคมงาม ฯ
|
|
|
๏ ดู รดวงสมรเพ่งเพี้ยง | | เพ็ญจันทร์ แจ่มแฮ
|
งาม ศศิธรสรรค์ | | ส่งส้อง
|
ขาม โฉมแข่งทิพยวรร | | โณภาส ราแม่
|
คม คู่นิลเนตรน้อง | | หนึ่งฟ้าคนองสาย ฯ
|
|
|
๏ ดู นางบรเมศไท้ | | ทัดจันทร์ ก็ดี
|
งาม สุเรนทรสรวงสรรค์ | | สี่หน้า
|
ขาม องค์อรเอววัล | | เวียนวาด รูปเฮย
|
คม สิบหกห้องฟ้า | | ฝากไว้ในสมร ฯ
|
|
|
๏ ดู ในนัคเรศสิ้น | | สนมนาง แล้วเจ้า
|
งาม ระหงทรงบาง | | แบบนั้น
|
ขาม ขามแต่ในปราง | | ประเทียบ ทิพย์เอย
|
คม ประเหลหกชั้น | | เช่นน้องสุดหา ฯ
|
|
|
๏ ดู เกษียรวาเรศเวิ้ง | | วาริน
|
งาม นาถนิทราสินธุ์ | | แท่นนํ้า
|
ขาม จอมจักรปาณินทร์ | | นอนแนบ อรเอย
|
คม พระกรกอดกํ้า | | กึ่งแก้วเรียมถนอม ฯ
|
|
|
๏ ดู รโฉมสมรแม่เนื้อ | | สองสี
|
งาม ตระแน่วนาภี | | พี่ดิ้น
|
ขาม รักรสมาลี | | ลาพโลก ควรฤๅ
|
คม จะปานปากริ้น | | ร่อยชํ้าชายขนง ฯ
|
|
|
๏ ดู รุดูระเหง้า | | สุดา เจียวแม่
|
งาม ระหว่างเวลา | | ชุ่มชื้น
|
ขาม พางทิพยรัสา | | สังวาส นางเอย
|
คม รักรสเรียมอื้น | | โอษฐ์น้อมความถนอม ฯ
|
|
|
๏ ถ นัดแล้วพี่จึ่งแจ้ง | | ความสมร แม่นา
|
ไหล เลื่อนกลใบบอน | | หยาดนํ้า
|
ไถ หักเหตุโคคอน | | แอกวิ่ง นางเอย
|
เลน จะพาเจ้าคลํ้า | | เพื่อพื้นดินสวน ฯ
|
|
|
๏ ถ วิลวันเรียมเริ่มซ้อม | | คํานง แน่งเอย
|
ไหล เลื่อนวิจิตรงวยงง | | ง่วงน้อง
|
ไถ เถียงว่างอนธง | | รถราช นาแม่
|
เลน ว่าทรายไป่ต้อง | | ต่อต้านคําโฉม ฯ
|
|
|
๏ ถ ลําลงในท้องท่า | | วังวน
|
ไหล ฟัดคุ้งแถกตน | | เสือกหว้าย
|
ไถ โคลนอยู่จวบจน | | เย็นมิ่ง กูเอย
|
เลน จะฝังพี่ย้าย | | ย่างเท้าฤๅไหว ฯ
|
|
|
๏ ถ เมิลโคแรกทุ่งนํ้า | | นองพะ
|
ไหล พัดคันนาหวะ | | แหวกหวิ้น
|
ไถ ตกจากมือพระ | | พลเทพ ท่านแฮ
|
เลน ลื่นล้มด่าวดิ้น | | ที่ท้องนาขวัญ ฯ
|
| | |
|
กาพย์เห่เรือ
|
๏ เสนาะสนั่นพิณพาทย์ก้อง | | กาหล
|
เพียงสมุทคลั่งวน | | คลื่นคลุ้ม
|
สอดส่ายพักตรายล | | เยาวรูป
|
เห็นแต่เรือรายกลุ้ม | | เกลื่อนหน้าพลพาย ฯ
|
|
|
๏ กาหลดนตรีก้อง | | กลองโยนร้องซ้องแตรงอน
|
ปานเสียงสําเนียงสมร | | ขับกล่อมพี่ที่ไสยา
|
|
๏ โดยเสด็จเด็ดดวงสวาท | | แรมนิราสคลาศพักตรา
|
ปานนี้แก้วพี่อา | | นอนฤๅนั่งตั้งตาคอย
|
|
๏ อยู่เดียวเปลี่ยวใจเศร้า | | คิดถึงเจ้าเปล่าใจถอย
|
เสียดายวายรักร้อย | | ชั่งเรียมเอยไม่เคยไกล ฯ
|
|
|
๏ งามงอนกิ่งกาบแก้ว | | แกมศรี
|
เลื่อนชลาลอยลี | | ลาศคล้อย
|
เฉกโฉมมิ่งสัตรี | | ตรูเนตร เรียมเอย
|
งอนชําเลืองคมช้อย | | เนตรให้เรียมสงวน ฯ
|
|
|
๏ งามพริ้งกิ่งแก้วสบัด | | พลพายซัดกวัดกรกราย
|
ดั่งกรช้อนกอดสาย | | สุดรักแนบแอบอิงองค์
|
|
๏ เจ็บจากพรากเจ็บจิตร | | เพียงปืนพิษติดทรวงลง
|
ยาใดใครจักจง | | ไม่ยาเท่าเจ้ายาใจ
|
|
๏ โฉมแกล้งแปลงรูปมา | | แต่ตาพี่นี้ฤๅไฉน
|
วันหนึ่งพึ่งจากไป | | ไกลนุชน้อยร้อยปีตรอม
|
|
๏ ร้อนแรงแสงสุริยา | | ไฟไหม้ป่าหญ้าฟางลอม
|
ไม่ร้อนถอนใจผอม | | เพียงจากเจ้าเฝ้าอาดูร ฯ
|
|
|
๏ เห็นหงศ์นาเวศฟ้อน | | ฟองสินธุ์
|
งามดั่งหงส์มุจลินท์ | | แหวกหว้าย
|
ลําทองท่องวาริน | | รวนเห่
|
ดูดําเนินหงส์คล้าย | | แม่คล้ายหงส์จร ฯ
|
|
|
๏ เห็นหงส์ส่งภู่แก้ว | | แกมมาศแววแพร้วไพรทอง
|
เหมือนดวงพวงกลิ่นกรอง | | น้องร้อยเรียงเคียงแนบเขนย
|
|
๏ ยามนอนจักวอนใคร | | เอามาไลยให้ชูเชย
|
นวลเจ้าคู่เคล้าเอย | | เคยเย้ยเล่นเป็นที่สรวล
|
|
๏ ร้อยหน้าพันหน้าสนุก | | หน้าที่ทุกข์ฉุกใจครวญ
|
ท่านสุขปลุกสํารวล | | เรียมชวนใจให้โศกศัลย์
|
|
๏ แม้ว่ามาด้วยพี่ | | จะริกรี่ชี้รําพรรณ
|
น้อยจิตรคิดไม่ทัน | | ละขวัญไว้ไม่ชวนมา ฯ
|
|
|
๏ เรือครุฑคือครุฑอุ้ม | | โอบองค์
|
โฉมนาฏกากีหลง | | เล่ห์ชู้
|
ยิ่งคิดยิ่งพิศวง | | ถึงเสน่ห์
|
เกรงจะลอบให้ผู้ | | อื่นนั้นเชยโฉม ฯ
|
|
|
๏ เห็นครุฑยุดนาคคั้น | | นาคีฝั้นพันปลายกร
|
เรียมแอบแนบนวลนอน | | กรกระหวัดรัดรึงนาง
|
|
๏ แลเล็บเจ็บครุฑยุด | | เล่ห์เล็บนุชสุดคมบาง
|
เจ็บเล็บเจ็บฤๅคราง | | เจ็บพี่ร้างนางเหลือทน
|
|
๏ ทุกครั้งคั่งทรวงแค้น | | ไม่หนักแน่นแสนเจ็บจน
|
เชยชื่นอื่นร้อยคน | | ไม่เทียมเท่าเจ้าดวงใจ
|
|
๏ ร้อยชั่งชั่งความรัก | | ที่สุดหนักหนักสิ่งใด
|
แผ่นภพจบแดนไตร | | เห็นไม่หนักเท่ารักนวล ฯ
|
|
|
๏ สมรรถไชยสรมุขลํ้า | | ลําทรง
|
ศรีพิมานมาศผจง | | แจ่มนํ้า
|
เหมือนนวลพักตร์นุชสง | | ผิวผ่อง
|
วันเมื่อจากชายชํ้า | | ชอกด้วยกรรแสง ฯ
|
|
|
๏ ธงชายปลายแกว่งกวัด | | โบกสบัดนัดโยธี
|
เหมือนกรอรนารี | | เจ้าพัดพี่ที่ไสยา
|
|
๏ คันธงตรงแน่แน่ว | | ก็เห็นแล้วแก้วพี่อา
|
คํามั่นอันสัญญา | | ถ้าคงคําจะขําคม
|
|
๏ เสียดายหมายโกเมศ | | ประเวศไว้ให้แรมสม
|
ภมรจะว่อนชม | | ฤๅจมนํ้าอยู่รํ่าไร
|
|
๏ รับขวัญพลันสั่งซํ้า | | ทุกถํ้าท่าชลาไหล
|
แม้นขวัญนั้นตกใจ | | ให้รับขวัญเจ้าพลันคืน ฯ
|
|
|
๏ อนงค์ลําประพาสเพี้ยง | | สาวสวรรค์
|
แลนาฏลืมคิดขวัญ | | เนตรน้อง
|
คิดเจ้าพี่ลืมผัน | | พิศนาฏ
|
งามบ่แปลกเปลี่ยนต้อง | | แห่งห้ารสเกษม ฯ
|
|
|
๏ อนงค์ทรงประพาส | | ห่มเจียรบาดตาดปักทอง
|
นุ่งเกี้ยวเขียวแสดตอง | | แต่งต้องสีที่ม่ายเมียง
|
|
๏ นุ่งยกทองท้องแย่ง | | สอดสีแดงแกล้งบนเฉียง
|
ริ้วหัศวรีเรียง | | เคียงเขมราฐตาดเงินยวง
|
|
๏ เพชรยอดสอดประดับ | | แสงระยับรับรุ้งรวง
|
นพรัตน์จัดเจิมดวง | | รังแตนพร้อยย้อยพรายพราย
|
|
๏ แหวนงูชูมรกฏ | | งามที่พตชดเกล็ดจาย
|
เขียววับจับสีกาย | | สายเขียวพลอยก้อยนางทรง ฯ
|
|
|
๏ ถึงที่ประทับไท้ | | ธารฉนวน
|
เสด็จจากนาวาขบวน | | พยู่ห์นํ้า
|
พระปิ่นมกุฏควร | | เฉลิมบาท
|
ทรงพระยศยิ่งลํ้า | | เลิศด้วยคุณธรรม ฯ
|
| | |
|
ชื่อว่ากระทู้เสือซ่อนเล็บ
|
๏ คํา โคลงเหมาะบทที่สี่ | | ให้
|
หม่อม อ่านสารศรีเสาะแต่ง | | ดู เอกโท
|
พร้อม ไพถ้วนถี่กล่าวราว | | รู้
|
เพราะ พรั่งทังพินธุได้ | | เรื่อง ฯ
|
| | |
|
กระทู้ต่อ ๒ บท
|
๏ โก สินทรบรเมศไท้ | | ทัดจันทร์
|
วา ยุพรุณรังสรรค์ | | แจ่มเจ้า
|
ปา นี้อมรคัล | | ยเมศ กูเอย
|
เปิด บัญชรให้เต้า | | ยาตรฟ้ามาดิน ฯ
|
|
|
๏ ขัด ลงในท้องท่า | | วังวน
|
ช้อน เร่งกางขาคน | | เร่งเน้น
|
ซ้อน สบสลิดปน | | ปลาช่อน กูเอย
|
ปลา ตื่นวังขังเต้น | | ตอบต้องปลาเอง ฯ
|
| | |
|
ที่มา
[www.geocities.com/bot_kawee ร้อยรสบทกวี]