โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๕๙

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(→แผ่นที่ ๖๓๔ – ขุนวิสุทธากร)
(→พระอินทร์แปลงเป็นกระบือนำเสด็จนางสีดาไปสู่สำนักวัชมฤคฤษี และกำเหนิดพระมงกุฎ)
 
แถว 2: แถว 2:
==พระอินทร์แปลงเป็นกระบือนำเสด็จนางสีดาไปสู่สำนักวัชมฤคฤษี และกำเหนิดพระมงกุฎ==
==พระอินทร์แปลงเป็นกระบือนำเสด็จนางสีดาไปสู่สำนักวัชมฤคฤษี และกำเหนิดพระมงกุฎ==
 +
 +
===แผ่นที่ ๖๓๓ – ขุนวิสุทธากร===
 +
<tpoem>
 +
๔๔๒๕ ปางพระยาวยอดสร้อย  สีดา
 +
ครั้นพระลักษณอนุชคลา  คลาศผ้าย
 +
เอองค์หฤไทยอา  วรณหวั่น หวาดแฮ
 +
แปรภักตรเหลียวขวาซ้าย  เปลี่ยวเศร้าทรวงสยอง ฯ
 +
 +
 +
๔๔๒๖ นางฟังพาลมฤคแสร้  สนั่นไพร
 +
จักรจั่นอีกเรไร  หริ่งร้อง
 +
เสียงสุโนคกระแสงใส  สยองเยือก เย็นนา
 +
ลิงค่างบ่างชนีพร้อง  เพรียกไห้หวนโหย ฯ
 +
 +
 +
๔๔๒๗ เสียวทรวงสมรมิ่งเศร้า  แสนศัลย์
 +
ชลเนตรนองภักตรพรรณ  เผือดคล้ำ
 +
สั่นสทกหฤไทยรับ  ทุคเวศ
 +
จักอยู่จักจรถ้ำ  กึ่งให้หันหวน ฯ
 +
 +
 +
๔๔๒๘ ข่มโศกทรงตริได้  โดยปรัญ ญาแฮ
 +
หญิงอยู่เดียวจักพลัน  สบร้าย
 +
ไป่พ้นอุบัติวัน  ตรายโทษ ทวีแฮ
 +
จำจิตรจำจักผ้าย  เพื่อพ้นภัยพาล ฯ
 +
 +
 +
๔๔๒๙ ตริเสร็จนางนบน้อม  วิงวอน เทพยเฮย
 +
สรอมหมู่อมรศิงขร  ป่าไม้
 +
เมตตาช่วยรอนถอน  ทรเหตุ ปวงนา
 +
จงพิทักษเผือให้  คลาแคล้วไภยกระลี ฯ
 +
 +
 +
๔๔๓๐ เสี่ยงเสร็จอัคเรศเต้า  โดยอรัญ
 +
โอภาษสว่างแสงจันทร  แจ่มแผ้ว
 +
ครวญพลางพร่ำจาบัลย  เดินโศรก รทดแฮ
 +
สอื้นอึกอาดูรแล้ว  กลับรื้อรำพรรณ ฯ
 +
 +
 +
๔๔๓๑ ปางจากบูเรศน์น้อม  ผนวชทรง พรตแฮ
 +
ไร้ราชสมบัติลง  ตกไร้
 +
มิหนำราพลักองค์  พรากสวาศ ไกลแฮ
 +
เสวยทุกข์ระทมไหม้  แทบม้วยอาสัญ ฯ
 +
</tpoem>
===แผ่นที่ ๖๓๔ – ขุนวิสุทธากร===
===แผ่นที่ ๖๓๔ – ขุนวิสุทธากร===
<tpoem>
<tpoem>
แถว 131: แถว 175:
เกสียส่ำเทพเคา  รพย์ประ สิทธิ์พรนา
เกสียส่ำเทพเคา  รพย์ประ สิทธิ์พรนา
เสร็จสู่พิมานคล้อย  คลาศทั้งบริวาร ฯ
เสร็จสู่พิมานคล้อย  คลาศทั้งบริวาร ฯ
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๖๓๗ – ขุนวิสุทธากร===
 
-
<tpoem>
 
-
๔๔๕๓ ภควตีศรีสวัสดิ์ว้า  เหว่ขวัญ หายเฮย
 
-
อยู่เปลี่ยวเดียวทรงศัลย์  หมื่นไหม้
 
-
อุ้มโอรสรำพัน  เพื่อนยาก แม่เอย
 
-
ไร้สิ่งสมบัติไร้  ญาติไร้บิตุรง ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๔๕๔ คราจครานี้แม่  สุดขัด สนแฮ
 
-
สบสิ่งสรรพสมบัติ  สุดไร้
 
-
แต่ธำมรงค์จรัศ  เดียวติด มานา
 
-
แม่จะทำขวัญให้  พ่อผู้กลอยเข็ญ ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๔๕๕ ถอดแหวนผูกหัตถ์ให้  บุตรา
 
-
สรวมสวัสดิเดชา  ผ่องแผ้ว
 
-
โอรสนิทร์นางมา  นบนัก ธรรม์แฮ
 
-
ฝากลูกลาคลาศแคล้ว  สู่น้ำเชิงไศล ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๔๕๖ ยลสวาลูกเกาะหน้า  กกหลัง โลดแฮ
 
-
หวั่นจิตรสุดคิดสัง  เวชพร้อง
 
-
เหวยสวาจะระวัง  ลูกอย่าง ไรนอ
 
-
เล็กเล็กพาเที่ยงจ้อง  จักล้างฤๅไฉน ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๔๕๗ พานรเฉลยว่านี้  ธรรมดา เราแล
 
-
บุตรรักต้องจำพา  สถิตย์ใกล้
 
-
ทุกข์ไภยสิ่งใดมา  มีไป่ กลัวแฮ
 
-
นางละบุตรนางไว้  ห่างนั้นดีไฉน ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๔๕๘ เทพีสดับสดุ้งคิด  โดยไว เชาวน์นา
 
-
รีบกลับศาลาไลย  ลุแล้ว
 
-
อุ้มราชคะไนย  รีบสู่ เฉนียนแฮ
 
-
สรงโสรดเยาวราชแผ้ว  ผ่องพ้นมลฑิล ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๔๕๙ สิทธาสมาธิแล้ว  ลืมหลาน น้อยแฮ
 
-
กลับนึกได้ลนลาน  รีบเต้า
 
-
บงบ่พบกุมาร  เที่ยวแสะ แสวงเฮย
 
-
ไป่ปะเหนื่อยนั่งเศร้า  เร่าร้อนฤดีดวง ฯ
 
</tpoem>
</tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 14:45, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระอินทร์แปลงเป็นกระบือนำเสด็จนางสีดาไปสู่สำนักวัชมฤคฤษี และกำเหนิดพระมงกุฎ

แผ่นที่ ๖๓๓ – ขุนวิสุทธากร

๔๔๒๕ ปางพระยาวยอดสร้อยสีดา
ครั้นพระลักษณอนุชคลาคลาศผ้าย
เอองค์หฤไทยอาวรณหวั่น หวาดแฮ
แปรภักตรเหลียวขวาซ้ายเปลี่ยวเศร้าทรวงสยอง ฯ
๔๔๒๖ นางฟังพาลมฤคแสร้สนั่นไพร
จักรจั่นอีกเรไรหริ่งร้อง
เสียงสุโนคกระแสงใสสยองเยือก เย็นนา
ลิงค่างบ่างชนีพร้องเพรียกไห้หวนโหย ฯ
๔๔๒๗ เสียวทรวงสมรมิ่งเศร้าแสนศัลย์
ชลเนตรนองภักตรพรรณเผือดคล้ำ
สั่นสทกหฤไทยรับทุคเวศ
จักอยู่จักจรถ้ำกึ่งให้หันหวน ฯ
๔๔๒๘ ข่มโศกทรงตริได้โดยปรัญ ญาแฮ
หญิงอยู่เดียวจักพลันสบร้าย
ไป่พ้นอุบัติวันตรายโทษ ทวีแฮ
จำจิตรจำจักผ้ายเพื่อพ้นภัยพาล ฯ
๔๔๒๙ ตริเสร็จนางนบน้อมวิงวอน เทพยเฮย
สรอมหมู่อมรศิงขรป่าไม้
เมตตาช่วยรอนถอนทรเหตุ ปวงนา
จงพิทักษเผือให้คลาแคล้วไภยกระลี ฯ
๔๔๓๐ เสี่ยงเสร็จอัคเรศเต้าโดยอรัญ
โอภาษสว่างแสงจันทรแจ่มแผ้ว
ครวญพลางพร่ำจาบัลยเดินโศรก รทดแฮ
สอื้นอึกอาดูรแล้วกลับรื้อรำพรรณ ฯ
๔๔๓๑ ปางจากบูเรศน์น้อมผนวชทรง พรตแฮ
ไร้ราชสมบัติลงตกไร้
มิหนำราพลักองค์พรากสวาศ ไกลแฮ
เสวยทุกข์ระทมไหม้แทบม้วยอาสัญ ฯ
             

แผ่นที่ ๖๓๔ – ขุนวิสุทธากร

๔๔๓๒ เสร็จศึกประสบพร้อมเพรียงกัน
วัลยรัชศุขเกษมสันต์หนึ่งน้อย
ดลยุคขุกเวรุทันถึงแทรก ผจญแฮ
จากไอสวรรยคล้อยคลาศร้างกลางคัน ฯ
๔๔๓๓ ชะรอยกรรมเราก่อนให้เขาพรัด กันฤๅ
กรรมวิบากดลชัดชาตินี้
ด้วยเทวศระทมขจัดศุขเสื่อม สวัสดิแฮ
กับทุกขแสนยากกี้เมื่อไซ้จักเกษม ฯ
๔๔๓๔ โอ้ลักษณพ่อบ่ได้ดวงกระมล พี่นา
กลับสู่พระภุชพลมอบเฝ้า
ทรงบงบทรงยลสมราช หฤไทยแฮ
พระจะลงโทษเจ้าหนักน้อยเปนไฉน ฯ
๔๔๓๕ คิดๆ น่าใคร่กลั้นจิตรทอน ชีพเฮย
หวนห่วงบุตรอาวรณ์เทวศเศร้า
โอ้ดวงจิตรมารดรดาลสู่ ครรภ์ฤๅ
ยังไป่เหนภักตรเจ้าจักต้องพลอยสลาย ฯ
๔๔๓๖ เดชะบุญบุตรข้าแต่หลัง
ได้ก่อสะสมรังเริ่มสร้าง
***เดชเทพจงสังหารโทษ ทุกข์แฮ
สรรพไภยจงร้างนิราศได้ดลเกษม ฯ
๔๔๓๗ เสร็จสัตย์เสวะนิดแล้วอาดูร
ชลเนตรนองเนตรพูลพร่ำไห้
วังเวงวิเวกยูรยาตรแต่ เดียวนา
***ถีนเถินทางไร้เพื่อนต้องจำจรัญ ฯ
๔๔๓๘ จึ่งองค์เทเวศร์เจ้าไตรตรึงษ์
นฤมิตรเพศเปนมหึงษไต่เต้า
ลุอรนาฏทำตลึงแลไถ่ ถามแฮ
ไฉนแม่ไยมาเศร้าโศรกสอื้นเอองค์ ฯ
             

แผ่นที่ ๖๓๕ – ขุนวิสุทธากร

๔๔๓๙ ภัควดีเผยตอบสิ้นเสร็จสาร
แรกจวบจากศฤงฆารตกไร้
ถามถึงสิทธาจาริย์สถิตยเฃตร ใดพี่
มหิงษ์ช่วยนำแนะให้ลุด้าวอาศรม ฯ
๔๔๔๐ มหิงษเทเวศรเอื้อนโองการ
ดูก่อนยอดเยาวมาลย์อย่าเศร้า
มาเราจักนำสฐานนักสิทธิ สถิตย์นอ
ตรีเนตรนำนางเต้าสู่แคว้นบริเวณ ฯ
๔๔๔๑ ภอรุ่งลุเฃตรด้าวกุฎี
แท่งพระวัชมฤคชีเชี่ยวแกล้ว
เทเวศร์กลับคืนตรีทศเทพ ภพนา
อัคเรศปรีดาแล้วนบน้อมพระมุนี ฯ
๔๔๔๒ ดาบศยลยอดสร้อยสีดา ถามเฮย
ไฉนมิ่งสมรมาถิ่นนี้
แต่เดียวน่าสงกานามแม่ ใดแม่
รูปอยู่นานแต่กี้ไป่พ้องพานเหน ฯ
๔๔๔๓ โฉมยงทรงเล่าสิ้นความหลัง
ทราบลุอาศรมหวังพึ่งไท้
ทรงพรตธะฟังสังเวชจิตร นักนอ
อยู่เถิตาจักได้ช่วยเลี้ยงอุปถัมภ์ ฯ
๔๔๔๔ นักสิทธินฤมิตรห้องกุฎี
ใต้ร่มพฤกษามีชัฏชั้น
ทั้งเครื่องอุปโภคศรีครบเสร็จ ประสิทธิแฮ
นางสถิตย์อาศรมนั้นสร่างเศร้าทรวงหมอง ฯ
๔๔๔๕ นางเนาสำนักนิ์ไท้ทรงญาณ
ปฏิบัติพระอาจาริยค่ำเช้า
มีจิตรภักดีสมานเสมอบิ ดรแฮ
ไป่เกี่ยงรังเกียจเฝ้าใฝ่รื้อระวังระไว ฯ
             

แผ่นที่ ๖๓๖ – ขุนวิสุทธากร

๔๔๔๖ ครั้นครรภ์ทศมาศถ้วนกำหนด
จนประสูติโอรสหน่อเหน้า
อายุทบทวนทดกำเริบ แรงนา
ปั่นป่วนประชวนเร้าทั่วทั้งสรรพางค์ ฯ
๔๔๔๗ ทรงญาณตรนักสิ้นสฤดี
งกเงิ่นจับกณฑีไขว่คว้า
ลนลานเศกวารีพึมพร่ำ อยู่นา
โอ้อกครานี้ข้าจับต้องกลใด ฯ
๔๔๔๘ บันดาลเทเวศร์แจ้งชวนชา ยาเฮย
สุจิตรสุธรรมาหนุ่มเหน้า
สุนันท์สุชาดาอัคเรศร์ สีเอย
กับหมู่อับศรเต้าเสด็จแคว้นอาศรม ฯ
๔๔๔๙ ถึงอาศรมบทห้องกุฎี
ตรัสสั่งสี่มะหิษีพรั่งพร้อม
จงเฝ้าพระลักษมีผดุงบาท เธอน
มวญหมู่อับศรล้อมแวดเข้าประคองครรภ์ ฯ
๔๔๕๐ สีดาอรรคเรศรได้ยลนาง สวรรค์แฮ
คลายวิตกทุกข์จางจากเศร้า
ศุภฤกษจวบอรุณสางวายุรวด แรงเฮย
ประสูติพระกุมารเจ้าหน่อเนื้อหริวงษ ฯ
๔๔๕๑ อินทร์ทรงสังขชื่อพร้องพิไชย ยุทธแฮ
เป่าสนั่นศับทเกรียงไกรครั่นครื้น
นางสวรรคโสรจสรงคะไนยราชเสรจ ประดิษฐแฮ
เหนือทุกลุพัตรพื้นภาคห้องพานมณี ฯ
๔๔๕๒ นางยลบุตรแช่มช้อยเฉิดเฉลา เลิศแฮ
แสนสวาศยอดยุพเยาวหน่อน้อย
เกสียส่ำเทพเคารพย์ประ สิทธิ์พรนา
เสร็จสู่พิมานคล้อยคลาศทั้งบริวาร ฯ
             
รับข้อมูลจาก "https://www.reurnthai.com/wiki/%C3%A0%C2%B9%E2%80%9A%C3%A0%C2%B8%E2%80%9E%C3%A0%C2%B8%C2%A5%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A0%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%BE%C3%A0%C2%B8%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B8%C2%9D%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%93%C3%A0%C2%B8%E2%84%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B1%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B7%C3%A0%C2%B9%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B8%C2%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B9%C5%92_%C3%A0%C2%B8%C2%AB%C3%A0%C2%B9%E2%80%B0%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%E2%80%94%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B9%CB%86_%C3%A0%C2%B9%E2%80%98%C3%A0%C2%B9%E2%80%A2%C3%A0%C2%B9%E2%84%A2"
เครื่องมือส่วนตัว