โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•à¸´à¹Œ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑๕๘
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(/* นางอดูลปิศาจทูลยุยงให้นางสีดาเขียนรูปทศกัณฐ์ให้ดูแล้วเข้าสิงลบไม่ออก ซุกไว้ใต้พระที) |
||
| แถว 2: | แถว 2: | ||
==นางอดูลปิศาจทูลยุยงให้นางสีดาเขียนรูปทศกัณฐ์ให้ดูแล้วเข้าสิงลบไม่ออก ซุกไว้ใต้พระที่ พระรามกลับมาจากป่าค้นพบกริ้วสั่งให้พระลักษณ์พานางสีดาไปฆ่าเสีย ฆ่าไม่ตายปล่อยให้นางไป พระอินทร์เนรมิตเป็นเนื้อตายให้แหวะดวงใจแทนไปถวายพระราม== | ==นางอดูลปิศาจทูลยุยงให้นางสีดาเขียนรูปทศกัณฐ์ให้ดูแล้วเข้าสิงลบไม่ออก ซุกไว้ใต้พระที่ พระรามกลับมาจากป่าค้นพบกริ้วสั่งให้พระลักษณ์พานางสีดาไปฆ่าเสีย ฆ่าไม่ตายปล่อยให้นางไป พระอินทร์เนรมิตเป็นเนื้อตายให้แหวะดวงใจแทนไปถวายพระราม== | ||
| + | |||
===แผ่นที่ ๖๒๙ – หม่อมราชวงษพระเจริญ=== | ===แผ่นที่ ๖๒๙ – หม่อมราชวงษพระเจริญ=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
| แถว 173: | แถว 174: | ||
เสียแรงรักเพียงปราณ แปรจิตร ได้แฮ | เสียแรงรักเพียงปราณ แปรจิตร ได้แฮ | ||
ดำหรัสพลางผ่านฟ้า เสดจเข้าห้องสุวรรณ์ ฯ | ดำหรัสพลางผ่านฟ้า เสดจเข้าห้องสุวรรณ์ ฯ | ||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
</tpoem> | </tpoem> | ||
รุ่นปัจจุบันของ 14:45, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
นางอดูลปิศาจทูลยุยงให้นางสีดาเขียนรูปทศกัณฐ์ให้ดูแล้วเข้าสิงลบไม่ออก ซุกไว้ใต้พระที่ พระรามกลับมาจากป่าค้นพบกริ้วสั่งให้พระลักษณ์พานางสีดาไปฆ่าเสีย ฆ่าไม่ตายปล่อยให้นางไป พระอินทร์เนรมิตเป็นเนื้อตายให้แหวะดวงใจแทนไปถวายพระราม
แผ่นที่ ๖๒๙ – หม่อมราชวงษพระเจริญ
| ๔๓๙๗ เสรจสรงอรรคเรศเจ้า | กลับสฐาน | ||
| ปิศาจตามอยู่งาน | พัชใกล้ | ||
| ทูลถามว่าเยาวมาลย์ | เหนทศ กรรฐ์ฤๅ | ||
| รูปร่างอย่างไรได้ | โปรดข้ากำนัล ฯ | ||
| ๔๓๙๘ ทศกรรฐ์ยักษนั้นยี่ | สิบมือ | ||
| สิบภักตรมีฤทธิ์ฦๅ | ทั่วหล้า | ||
| เจ้าจะใคร่เหนฤๅ | เราจัก เขียนนา | ||
| จึงวาดลงไม่ช้า | ที่พื้นกระดานชนวน ฯ | ||
| ๔๓๙๙ เหมือนรูปจอมราพแล้ว | วางลง | ||
| ทุกส่ำนางสนมวง | แวดล้อม | ||
| เพื่อดูประจักษ์องค์ | ทศภักตร ไฉนนา | ||
| ต่างว่าน่าเกลียดพร้อม… | อย่างนี้ฤๅทะนง ฯ | ||
| ๔๔๐๐ ปางองค์หริรักษเจ้า | จอมธรรม์ | ||
| เที่ยวประพาศอารัญ | รื่นชื้น | ||
| จนสุริเยศสายัณฑ์ | จวนย่ำ | ||
| ให้เลิกพลเทียบพื้น | กลับเข้าคืนนคร ฯ | ||
| ๔๔๐๑ ปิศาจแปลงเจ้งว่า | พระราม กลับเฮย | ||
| ชอบจิตรเพราะสมความ | คิดไว้ | ||
| หายวับกับตาตาม | ฤทธิ์เพศ ผีนา | ||
| สิงรูปเลขาให้ | ไป่ได้ลบหาย ฯ | ||
| ๔๔๐๒ บัดกำนัลใหญ่น้อย | ชาวใน | ||
| เหนรูปนางหายไป | ต่อหน้า | ||
| ได้คิดปิศาจไพ | รีหลอก หลอนแฮ | ||
| ต่างวิ่งหวีดหวาดว้า | วุ่นล้มลนลาน ฯ | ||
| ๔๔๐๓ พอหริรักษไท้ | เสดจถึง เกยเอย | ||
| นาเรศรสีดาจึง | ลบล้าง | ||
| รูปราพไปลบรึง | ลายยิ่ง กจ่างแฮ | ||
| สุดคิดทรงซ่อนข้าง | ฝ่ายใต้บรรจฐรณ์ ฯ | ||
แผ่นที่ ๖๓๐ – หม่อมราชวงษพระเจริญ
| ๔๔๐๔ ภูธรประทับแล้ว | ลงรถ | ||
| ภอย่ำพระทรงยศ | สู่ห้อง | ||
| ผธมพระแท่นรันทด | รทมเทวศ | ||
| คันระคายดุจต้อง | เรือดริ้นไรตอม ฯ | ||
| ๔๔๐๕ เดชมารดาลเดือดร้อน | อินทรีย์ | ||
| ดังถูกเพลิงจุดทวี | เทวศล้ำ | ||
| เหลือบเหนหมู่นารี | เรียงนั่ง อยู่นา | ||
| ยิ่งพิโรธกำนัลซ้ำ | แซ่งเย้ยภูไย ฯ | ||
| ๔๔๐๖ กระทืบบาทหัดถ์เงื้อ | ขรรค์ไชย | ||
| ไล่เหล่ากำนัลใน | วิ่งซ้อง | ||
| สีดาทราบหฤไทย | หวาดหวั่น | ||
| สั่งเร่งสาวใช้พร้อง | พระผู้อนุชา ฯ | ||
| ๔๔๐๗ สาวใช้รับสั่งเร้า | เรวทูล | ||
| พระลักษณ์สดับอาดูร | ด่วนเฝ้า | ||
| ยอกรแทบบาทมูล | พระเชษ ฐาแฮ | ||
| ถามเหตุพระผ่านเกล้า | เคียดข้อความใด ฯ | ||
| ๔๔๐๘ ภุชพงษทรงสดับถ้อย | คำถาม นั้นนา | ||
| ได้สติตอบยุบลตาม | แต่ต้น | ||
| ไสยาศไป่หลับความ | รคายนัก น้องเอย | ||
| เจ้าจุ่งไปตรวจค้น | ทั่วทั้งมณเฑียร ฯ | ||
| ๔๔๐๙ พระลักษณ์รับสั่งแล้ว | อัญชลี กรเอย | ||
| ตรวจทั่วในมณฑีร์ | เที่ยวค้น | ||
| เหนกดานรูปอสุรี | วางซ่อน อยู่นา | ||
| เกรงพระอาญาล้น | หยิบแล้วทูลถวาย ฯ | ||
| ๔๔๑๐ พระองค์เหนแล้วยิ่ง | เดือดดาน | ||
| เหวยอี่ชาวพนักงาน | ทั่วหน้า | ||
| ใครลอบวาดรูปมาร | มาซ่อน ไว้เฮย | ||
| ทั้งหมดนางไป่กล้า | ตอบถ้อยทูลแถลง ฯ | ||
แผ่นที่ ๖๓๑ – หม่อมราชวงษพระเจริญ
| ๔๔๑๑ สีดาทูลรับแจ้ง | โทษา นุโทษเอย | ||
| ล่วงพระราชอาญา | ยิ่งผู้ | ||
| เพราะปิศาจแปลงมา | ลวงหลอก | ||
| ทุกเหล่ากำนัลรู้ | เล่หล้วนเปนพยาน ฯ | ||
| ๔๔๑๒ ภูบาลพิโรธโอ้ | สีดา | ||
| รักยักษลอบเลขา | ซ่อนไว้ | ||
| เจ้าลักษณเร่งเร็วพา | ปลงชีพ เสียพ่อ | ||
| แล้วแหวะดวงใจให้ | แห่งข้อขอดู ฯ | ||
| ๔๔๑๓ พระลักษณฟังไป่เอื้อม | อาจทาน ทัดเฮย | ||
| รับสั่งภาเยาวมาลย์ | คลาศเต้า | ||
| ลับเนตรพระภูบาล | สองโศก สลดแฮ | ||
| นางว่าพระน้องเจ้า | จักมล้างหนไหน ฯ | ||
| ๔๔๑๔ อนุชาว่าที่นี้ | ในนคร | ||
| จำจักไปพ้นนคร | ด่วนเต้า | ||
| ทูลพลางรีบพาจร | ในราษ ตรีแฮ | ||
| ถึงป่ากาลวาดเข้า | ร่มไม้ไทรพิศาล ฯ | ||
| ๔๔๑๕ นางทรงกำสรดแล้ว | ฃอลา น้องเอย | ||
| โทษพี่มิควรมา | ชีพม้วย | ||
| ชั่วดีพระอนุชา | ทราบชัด หฤไทยพ่อ | ||
| เวรก่อนหากเตือนด้วย | เร่งเจ้าจงประหาร ฯ | ||
| ๔๔๑๖ ฟังนางแสนโศกแล้ว | สนองสาร | ||
| น้องไป่อาจสังหาร | พี่ได้ | ||
| เชิญไปจุ่งสำราญ | เทอญแม่ | ||
| ซบภักตร์กับบาทไท้ | สอึกสอื้นอาดูร ฯ | ||
| ๔๔๑๗ พระลักษณเอยไยเจ้าล่วง | บัญชา | ||
| ฤๅว่าเราตกมา | หัดถ์เงื้อม | ||
| แกล้งสรรแต่วาจา | ดิปลอบ เราฤๅ | ||
| ความคิดเราภอเอื้อม | อาจรู้ใจชาย ฯ | ||
แผ่นที่ ๖๓๒ – หม่อมราชวงษพระเจริญ
| ๔๔๑๘ ยินคำนางพ้อคิด | ความสรพพ สมนา | ||
| จำจะทำตามรับ | สั่งใช้ | ||
| ษมาโทษชักขรรค์หลับ | ตาหวด ไปแฮ | ||
| ขรรค์หลุดจากกรไท้ | อนุชล้มสลบลง ฯ | ||
| ๔๔๑๙ ขรรคเปนพวงดอกไม้ | ลอยมา | ||
| สวมพระสอสีดา | ดุจคล้อง | ||
| บัดนางทอดทัศนา | อนุชนิ่ง สลบแฮ | ||
| คิดว่าองค์พระน้อง | แน่ม้วยชีวงปลง ฯ | ||
| ๔๔๒๐ คลำกายยังอุ่นรู้ | วิสัญญี | ||
| เสี่ยงสัตยลูบองค์ศรี | อนุชไท้ | ||
| พระลักษณกลับสมฤดี | ฉงนจึ่ง ถามแฮ | ||
| ไยพี่คงชีพได้ | ดอกไม้ไหนมา ฯ | ||
| ๔๔๒๑ นางเฉลยว่าเมื่อเจ้า | ฟันลง | ||
| คิดว่าตายเดชคง | สัตยไซ้ | ||
| ขรรค์เปนบุษย์มาลย์วง | สอพี่ | ||
| พลางหยิบพวงดอกไม้ | ยื่นให้อนุชา ฯ | ||
| ๔๔๒๒ มาลาคืนกลับได้ | เปนขรรค์ | ||
| พระลักษณ์เหนมหัศจรรย์ | เจิดหล้า | ||
| สรเสริญเสรจลาผัน | ภักตร์กลับ กรุงแฮ | ||
| ร้อนอาศน์อินทรเจ้าฟ้า | เพ่งรู้เรวลง ฯ | ||
| ๔๔๒๓ ถึงดงนฤมิตรเนื้อ | นอนตาย | ||
| ขายป่าริมทางผาย | อนุชไท้ | ||
| พระลักษณ์สบสมหมาย | มุ่งจิตร มฤคนา | ||
| แวะแหวะดวงใจได้ | ด่วนเข้าธานี ฯ | ||
| ๔๔๒๔ ถึงถวายทรงรับเอื้อน | โองการ | ||
| ใจเช่นใจเดียรฉาน | ชั่วช้า | ||
| เสียแรงรักเพียงปราณ | แปรจิตร ได้แฮ | ||
| ดำหรัสพลางผ่านฟ้า | เสดจเข้าห้องสุวรรณ์ ฯ | ||
