โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๕๕

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
(พระรามปูนบำเหน็จน้องทั้งสองและทหาร)
 
แถว 2: แถว 2:
==พระรามปูนบำเหน็จน้องทั้งสองและทหาร==
==พระรามปูนบำเหน็จน้องทั้งสองและทหาร==
 +
 +
===แผ่นที่ ๖๑๗ – ขุนสาธุศีลสังวร===
 +
<tpoem>
 +
๔๓๑๓ องค์นารายน์ดำหรัสเอื้อน  โองการ
 +
ถามพระน้องโดยสาร  ศึกไซ้
 +
ทศพินฤทธิเปรียบปาน  ใดใคร่ รู้แฮ
 +
อีกมลิวันได้  รบช้าฤๅพลัน ฯ
 +
 +
 +
๔๓๑๔ พระพรตประณตน้อม  ทูลคดี
 +
ศึกทศพินวรนี  สุรไซร้
 +
บุตรอินทรชิตสองมี  ใจภักดิ์ จับนา
 +
เสร็จพิฆาฏจึ่งได้  สู่ด้าวมลิวัน ฯ
 +
 +
 +
๔๓๑๕ แรกอนุชคุมทัพย้าย  แยกทบ รบนา
 +
ต้องหอกสุริยำพ  แทบม้วย
 +
บันไลยจักรออกรบ  แผลงอิก เล่านา
 +
ศรรัตสัตรุศช่วย  หากแก้กันทัน ฯ
 +
 +
 +
๔๓๑๖ กุมภัณฑ์จักรรวรรดิ์สู้  อนุชา
 +
ขุนยักษแผลงศรมา  มุ่งน้อง
 +
หากพระโปรดเกศา  ปทานเกราะ กันแฮ
 +
จึงพิฆาฏหมดพ้อง  พวกพื้นมารพาล ฯ
 +
 +
 +
๔๓๑๗ ฟังพระพรตทูลถี่ถ้อย  ทุกประการ
 +
ธตอบว่ามารชาญ  รบเร้า
 +
พระเวทสาตร์เทพทาน  แทตยศักดิ์สิทธินา
 +
หากว่าสองน้องเจ้า  ฤทธิล้ำอรินไปลย ฯ
 +
 +
 +
๔๓๑๘ โองการซักท้าวพิ  เภกตรึก ไฉนนา
 +
ท่านก็หารหารฦก  เล่ห์รู้
 +
หลงเลี้ยงลูกฆ่าศึก  เปนบุตร ตนนา
 +
อสุรผัดบอกจึ่งกู้  ชีพไว้เปนตัว ฯ
 +
 +
 +
๔๓๑๙ พิเภกประณตน้อม  สนองยุบล
 +
ข้าบาทหมายบุตรตน  แต่ไส้
 +
จักรวรรดิยกพลผจญ  เจียนจัก ไปลยนา
 +
หากพระเดชปกไว้  จึ่งพ้นไภยพาล ฯ
 +
</tpoem>
===แผ่นที่ ๖๑๘ – ขุนสาธุศีลสังวร===
===แผ่นที่ ๖๑๘ – ขุนสาธุศีลสังวร===
<tpoem>
<tpoem>
แถว 130: แถว 174:
จากอาศนสรกาญจน์  ยูรยาตร์
จากอาศนสรกาญจน์  ยูรยาตร์
สถิตย์แท่นมณเฑียรพร้อย  พรั่งพร้อมแสนสุรางค์ ฯ
สถิตย์แท่นมณเฑียรพร้อย  พรั่งพร้อมแสนสุรางค์ ฯ
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๖๒๑ – ขุนสาธุศีลสังวร===
 
-
<tpoem>
 
-
๔๓๔๑ ปางวันยุวิคทั้ง  มัจฉา ณุเอย
 
-
รองราษฎร์บาดาลมา  เนิ่นได้
 
-
คิดถึงพระจักรา  กับหณุ มานแฮ
 
-
จึ่งสั่งอำมาตยให้  ตรวจพร้อมโยธี ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๔๒ อสุรีรับจัดล้วน  พลยักษ
 
-
รู้เหล่ารวบรวมพรัก  ไพร่พร้อม
 
-
สามาถอาจหาญหัก  โหมศึก
 
-
เทียบรถเทียบพลห้อม  แห่หน้าหลังอนันต์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๔๓ สองกุมารต่างเข้า  สนานองค์ เสร็จเอย
 
-
ประดับเครื่องสัณห์ทรง  เสด็จเต้า
 
-
บังคมพระมาตุรงค์  ทูลเหตุ
 
-
ลูกจะลาขึ้นเฝ้า  นเรศร์ทั้งหณุมาน ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๔๔ พิรากวนกล่าวโอบอ้อม  อวยพร
 
-
สองบุตรจงกาวร  สวัสดิ์คุ้ม
 
-
โอรสประนมกร  กราบบาท ลาแฮ
 
-
ยกพยุหเกลื่อนกลุ้ม  ผุดขึ้นดินดล ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๔๕ พลเดินลั่นสนั่นใกล้  กรุงศรี อยุดธแฮ
 
-
หยุดทัพแทบคิรี  พักร้อน
 
-
ต่างตนก็เปรมปรี  หายเหนื่อย หน่อยนา
 
-
เที่ยวสกัดแสกงต้อน  กต่ายเนื้อโคมหิงษ์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๔๖ ปางพระยาพานเรศท้าว  นามหมา ชมภูเฮย
 
-
คิดใคร่เยือนจักรา  ธิราชเจ้า
 
-
สั่งให้จัดโยธา  พลันเสด็จ พร้อมแฮ
 
-
ทรงรถรีบพลเข้า  ป่าไม้มาพลัน ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๔๗ ขุนกระบินทร์นำทัพเข้า  เฃตรอยุทธยาเฮย
 
-
เหนแต่รอยนับสมุท  มากแท้
 
-
ผู้เดียวดอดด้อมมุด  รถซุ่ม ดูฤๅ
 
-
เหนชัดบัดวิ่งแต้  บอกท้าวชมภู ฯ
 
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๖๒๒ – ขุนสาธุศีลสังวร===
 
-
<tpoem>
 
-
๔๓๔๘ ตูดูเหนศึกเสี้ยน  อสุรา ราชเอย
 
-
ตั้งอยู่ริมมรรคา  อคร้าว
 
-
นายหนึ่งภักตร์เปนสวา  หางมัจ ฉาแฮ
 
-
นายหนึ่งเปนแทตยท้าว  แน่เจ้าจอมพล ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๔๙ ท้าวชมภูทราบซ้ำ  สงไสย นักนา
 
-
พระพรตเล่าเสด็จไป  ปราบเสี้ยน
 
-
ชะรอยอริราชไถล  ยกเกี่ยว ยุทธ์นา
 
-
กูจะหักให้เหี้ยน  สั่งให้พลผจญ ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๕๐ ขุนพลขับไพร่เข้า  โจมตี
 
-
ฝ่ายยักษเสียท่วงที  พ่ายแพ้
 
-
สองนายบ่อรอรี  ฃับรถ เรวเฮย
 
-
ต้อนหมู่อสูรแก้  หัดถสู่หมู่สวา ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๕๑ พานรวนวิ่งแต้  แตกกระจุย
 
-
ท้าวขับกระบี่ลุย  ไล่คว้าง
 
-
ยักษรับจับลิงขยุย  ขยุกรวบ มารแฮ
 
-
เพียงพิภพถล่มล้าง  มืดคลุ้มผลคลี ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๕๒ องค์พระตรีภพเจ้า  อยุทธยา
 
-
ออกพระโรงรัตนา  มาตยพร้อม
 
-
เสียงสท้านพสุธา  พระตรัส สั่งเฮย
 
-
อนุชิตจงด่วนด้อม  สืบร้ายดีไฉน ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๕๓ วายุบุตรรับสั่งแล้ว  เรวคลาน ออกเอย
 
-
รีบระเห็จเหาะทยาน  ลิ่วฟ้า
 
-
เหนสองทัพประจัญบาน  พลันเหาะ ลงแฮ
 
-
เข้ากีดกลางขวางหน้า  จึ่งห้ามปรามถาม ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๕๔ สองกุมารกราบก้ม  เศียรลง
 
-
บอกว่ามาเฝ้าองค์  ธิราชไท้
 
-
พวกกระบี่ทระนง  ฤทธิ์รบ ลูกเฮย
 
-
ข้าจึ่งฃับพหลให้  รบด้วยพลสวา ฯ
 
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๖๒๓ – ขุนสาธุศีลสังวร===
 
-
<tpoem>
 
-
๔๓๕๕ มหาชมภูว่าน้า  คุมนิกร
 
-
มาประหนดนรินทร  อยู่เกล้า
 
-
สำคัญว่าฝ่ายบร  มาติด เมืองเอย
 
-
น้าจึ่งขับพลเข้า  รบร้ารอญเข็ญ ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๕๖ วายุบุตรฟังทราแล้ว  สำราญ สรวลเฮย
 
-
นั่นมัจฉานุกุมาร  บุตรข้อย
 
-
นั่นยุวิกผ่านบาดาล  ข้าบาท นรายน์เอย
 
-
สองอนุชเสร็จศึกคล้อย  บัดนี้กลับมา ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๕๗ ชมภูไขหว่านล้อม  ฉลาดเฉลย
 
-
เราผิดแล้วพ่อเอ๋ย  อย่าขึ้ง
 
-
สองนายบ่อนิ่งเฉย  กล่าวตอบ ท้าวแฮ
 
-
หลานก็ผิดฦกซึ้ง  โทษข้าขออะไภย ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๕๘ ฝ่ายอนุชิตให้เคลื่อน  พลสอง เมืองนา
 
-
ถึงนอกวังอยุดกอง  ทัพไว้
 
-
ผู้เดียวด่วนเฝ้าละออง  บาทบัด ทูลเอย
 
-
รอเบิกสามนายให้  สู่เบื้องบทศรี ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๕๙ นฤบดีสดับปลื้ม  กมลปรา โมชเอย
 
-
โปรดเบิกสามนายคลา  สู่เฝ้า
 
-
สามทราบต่างรีบมา  โดยด่วน
 
-
ถึงประณตน้อมเกล้า  หมอบเฝ้าฟังคดี ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๖๐ พระยลกระบี่ทั้ง  อสุรินทร์
 
-
ทรงชื่นชมสมถวิล  กระบี่ท้าว
 
-
นานแล้วพึ่งยลยิน  ดีที่ สุเอย
 
-
วันยุวิกบาดาลด้าว  ทุกขร้อนฤๅเกษม ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๖๑ อสุรินทร์ยินพระพร้อง  เจริญใจ
 
-
จึ่งกราบทูลภูวไนย  บ่ช้า
 
-
พระเกียรติ์ปกเกษไป  เปนศุข สวัสดิ์เอย
 
-
ข้าคิดถึงผ่านฟ้า  รีบเฝ้าฝ่าธุลี ฯ
 
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๖๒๔ – ขุนสาธุศีลสังวร===
 
-
<tpoem>
 
-
๔๓๖๒ พระจักรีตรัสถ้อย  แดหะ ณุมานนา
 
-
บุตรท่านหางเกะกะ  กีดแท้
 
-
อนุชิตจึ่งเดชะ  โปรดช่วย
 
-
พ้นเพศมัจฉาแก้  ปลดเปลื้องรำคาญ ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๖๓ ตรัสว่าอย่าทุกขร้อน  กบี่ศรี
 
-
พระจับพระขรรค์โมฬี  แกว่งใกล้
 
-
นังดุษฐหลุดเองมี  ความศุข สบายเอย
 
-
พ่อลูกไหว้แล้วไหว้  เล่าล้นเหลือเกษม ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๖๔ ปรีดาปราโมชถ้วน  มันตยา มาตย์เอย
 
-
ปโรหิตพราหมณา  เนกน้อม
 
-
มิเสียทีที่เกิดมา  พบบาท ละอองเอย
 
-
ต่างชื่นต่างชมพร้อม  พร่ำพร้องสรเสริญ ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๖๕ แปลงมัจฉาเสร็จแล้ว  โองการ ตรัสเอย
 
-
ซึ่งจักให้หณุมาน  ปกด้าว
 
-
มลิวันจักไกลสฐาน  เรานัก
 
-
ให้มัจฉาณุฤทธิกร้าว  ปกแคว้นแทนบิดา ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๖๖ จึ่งโปรดตั้งแต่งให้  เปนพระยา
 
-
หณุราชโดยบันดา  ศักดิ์ไซร้
 
-
ไปครองกับรัตนมา  ลมลิ วันแฮ
 
-
หนึ่งประทานเครื่องต้นให้  ทั่งทั้งสามนาย ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๖๗ ประทานเสร็จจึ่งเอื้อน  อรรถอะ นุญาตเฮย
 
-
สองอนุชพลแทตย์กระ  บี่นั้น
 
-
ซึ่งมาต่ออรินระ  ราญศึก เสร็จแฮ
 
-
ให้นิวัตคืนเฃตรขั้น  สู่ด้าวเมืองตน ฯ
 
-
 
-
 
-
๔๓๖๘ สองพระอนุชนารถทั้ง  ท้าวพระยา
 
-
น้อมประณตทูลลา  คลาดคล้อย
 
-
ยกพยุหโยธา  คืนกลับ
 
-
สู่บุเรศใหญน้อย  ทั่วด้าวแดนสฐาน ฯ
 
</tpoem>
</tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 14:43, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระรามปูนบำเหน็จน้องทั้งสองและทหาร

แผ่นที่ ๖๑๗ – ขุนสาธุศีลสังวร

๔๓๑๓ องค์นารายน์ดำหรัสเอื้อนโองการ
ถามพระน้องโดยสารศึกไซ้
ทศพินฤทธิเปรียบปานใดใคร่ รู้แฮ
อีกมลิวันได้รบช้าฤๅพลัน ฯ
๔๓๑๔ พระพรตประณตน้อมทูลคดี
ศึกทศพินวรนีสุรไซร้
บุตรอินทรชิตสองมีใจภักดิ์ จับนา
เสร็จพิฆาฏจึ่งได้สู่ด้าวมลิวัน ฯ
๔๓๑๕ แรกอนุชคุมทัพย้ายแยกทบ รบนา
ต้องหอกสุริยำพแทบม้วย
บันไลยจักรออกรบแผลงอิก เล่านา
ศรรัตสัตรุศช่วยหากแก้กันทัน ฯ
๔๓๑๖ กุมภัณฑ์จักรรวรรดิ์สู้อนุชา
ขุนยักษแผลงศรมามุ่งน้อง
หากพระโปรดเกศาปทานเกราะ กันแฮ
จึงพิฆาฏหมดพ้องพวกพื้นมารพาล ฯ
๔๓๑๗ ฟังพระพรตทูลถี่ถ้อยทุกประการ
ธตอบว่ามารชาญรบเร้า
พระเวทสาตร์เทพทานแทตยศักดิ์สิทธินา
หากว่าสองน้องเจ้าฤทธิล้ำอรินไปลย ฯ
๔๓๑๘ โองการซักท้าวพิเภกตรึก ไฉนนา
ท่านก็หารหารฦกเล่ห์รู้
หลงเลี้ยงลูกฆ่าศึกเปนบุตร ตนนา
อสุรผัดบอกจึ่งกู้ชีพไว้เปนตัว ฯ
๔๓๑๙ พิเภกประณตน้อมสนองยุบล
ข้าบาทหมายบุตรตนแต่ไส้
จักรวรรดิยกพลผจญเจียนจัก ไปลยนา
หากพระเดชปกไว้จึ่งพ้นไภยพาล ฯ
             

แผ่นที่ ๖๑๘ – ขุนสาธุศีลสังวร

๔๓๒๐ พระจักรีสดับยิ้มสรวลปรา ไสเอย
ฤทธิ์ท่านน้อยพาลมาหมื่นไซร้
เพราะนิเวศน์ลงกาเถกิงกึ่ง สวรรคเฮย
ปวงพวกพาลจึ่งได้รบร้าชิงนคร ฯ
๔๓๒๑ โองการสั่งพระลักษณทั้งสุมัน ตันเอย
ศึกเสร็จจะรางวันทั่วผู้
เครื่องยศและทรัพย์บันดาศักดิ์
ตามซึ่งได้ต่อสู้ยักษร้ายวายชนม์ ฯ
๔๓๒๒ พระลักษณกับอมาตย์น้อมอัญชลี แล้วเฮย
มาประชุมมนตรีใหญ่น้อย
ปฤกษาซึ่งผู้มีความชอบ
ตามจดหมายเทียบถ้อยแบบเบื้องปางบรรพ์ ฯ
๔๓๒๓ ปฤกษาว่าเมื่อครั้งหริรักษ
พระราชทานทรัพยศักดิแก่ทแกล้ว
ซึ่งเสร็จศึกทศภักตร์เปนแบบ
เปนหลักเทียบเปรียบแล้วเลิศข้อคำเดิม ฯ
๔๓๒๔ หนึ่งโปรดพระพรตให้คุมทหาร
พิฆาฎทศพินมารเสร็จแล้ว
รีบปรุกรอนราญจักรวรรดิ วอดเอย
ผดุงราษฏร์สองนครแผ้วผ่องเสี้ยนศึกสูญ ฯ
๔๓๒๕ พระสัตรุศออกรบร้าจนสลบ
ต้องหอกสุริยภพแทบม้วย
บันไลยจักรออรบแผลงสาตร รัดแฮ
พระกลับผลาญมารด้วยเดชล้ำฤทธิรงค์ ฯ
๔๓๒๖ สองทรงธรรม์อนุชไท้นฤเบศร์
ควรครอบครองไกยเกษผ่านเผ้า
ทรงบวรราชเสวตรฉัตรศักดิ์ เฉลิมแฮ
ให้เครื่องขัติยราชเจ้าแก่ไท้ทั้งสอง ฯ
             

แผ่นที่ ๖๑๙ – ขุนสาธุศีลสังวร

๔๓๒๗ ยังบุตรสุริเยศนั้นชาญไชย
เหาะโลดนภดลไวรับน้อง
คร่าอสุรบันไลยจักรปล่อย ศรนา
ครเครื่องกระษัตริย์ต้องจัดให้รางวัน ฯ
๔๓๒๘ ทศคิริวงษราพท้าวสุจริต
เปนเนตรศึกศักดิ์สิทธิ์ส่องรู้
ควรให้มกุฏวิจิตรเนาวรัตน์ จรูญแฮ
เพิ่มเกียรติ์ตามควรผู้พิทักษด้าวลงกา ฯ
๔๓๒๙ พระยาอนุชิตล้ำเลอสรรพ์ ทหารแฮ
หักด่านกรดเพลิงกัลป์ป่นพ้น
ควรครองเฃตรมลิวันเวียงราพ
ให้เครื่องทรงเครื่องต้นเพิ่มตั้งนางสนม ฯ
๔๓๓๐ พระยาอินนุภาพล้างบันไลย จักรนา
แข่งฆ่าเพตราไกษยชีพม้วย
ควรให้เครื่องขัติยไพโรจรัตน อร่ามเอย
ทั้งเครื่องอุปโภคด้วยมาศล้วนจำหลักลาย ฯ
๔๓๓๑ นิลพัทควรแต่งตั้งเปนพระยา
อไภยพัทหะพงษาชื่ออ้าง
สังวาลยมาศุรัตนาภรณ์ประ ทานแฮ
เพิ่มศักดิ์อุปราชข้างเฃตรท้าวชมภู ฯ
๔๓๓๒ ชมภูพานกับทั้งนลนนท์ นั้นนา
ได้ลื่อสองเมืองผจญราพม้วย
ให้มกุฎรัตนหิรญอลงกฎ
กับเครื่องอื่นอีกด้วยชอบได้อาษา ฯ
๔๓๓๓ อสุรผัดนำเหตุด้าวลงกา ทูลเฮย
พิธียักษสองคราล่มได้
ให้เป็นที่พระยามารน ราชแฮ
อุปราชลงกาให้ช่วยท้าวไอยกา ฯ
             

แผ่นที่ ๖๒๐ – ขุนสาธุศีลสังวร

๔๓๓๔ โอรสอินทรชิตผู้เชษฐา
ลอบออกทูลกิจาแก่ไท้
ควรที่เปนพระยาวันยุ ภักตรแฮ
พิทักษกุรุราษฐให้ราษฎร์แผ้วผองเกษม ฯ
๔๓๓๕ กันยุเวกให้ปกด้าวจักรวาฬ
กันนุชินนามขนานยศไซ้
หนึ่งปาวนะมารโปรดกลับ กรุงแฮ
ช่วยกิจพิเภกให้ผ่องแผ้วประชากร ฯ
๔๓๓๖ พระลักษณกับหมู่ท้าวพระยา ปวงเอย
เหนชอบคำปฤกษาสู่เฝ้า
กราบทูลพระเทพาวตารทราบ เสร็จแฮ
ตามรเบียบเรียบเค้าเงื่อนถ้วนทุกประการ ฯ
๔๓๓๗ ทรงสุบรรณผ่องแผ้ววรกาย
ฟังเสร็จข้อบรรยายถี่ถ้วน
ต้องพระหฤไทยหมายโดยขนบ
จึ่งประทานบำเหน็จล้วนชอบได้ปฤกษา ฯ
๔๓๓๘ ภูธรจึ่งตรัสเอื้อนโองการ
เออพิเภกขุนมารฤทธิน้อย
จะเสื่อมศึกเพราะหลานช่วยรงับ
จงอย่าละเบี่ยงถ้อยผิดเค้าการธรรม ฯ
๔๓๓๙ สองน้องจักรกฤษณน้อมศิระราบ
มนุษยยักษลิงกราบเกลื่อนเกล้า
ได้พระราชทานลาภเหลือแหล่
ต่างฤดีแดเร้ารื่นชื้นรอมชอม ฯ
๔๓๔๐ พระจอมโมลิศไท้อวตาร
เสร็จซึ่งปูนบำนาญบ่ายคล้อย
จากอาศนสรกาญจน์ยูรยาตร์
สถิตย์แท่นมณเฑียรพร้อยพรั่งพร้อมแสนสุรางค์ ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว