โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๕๔

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
(→เสร็จศึกแล้วพระพรตยกพลกลับศรีอยุธยา)
แถว 2: แถว 2:
==เสร็จศึกแล้วพระพรตยกพลกลับศรีอยุธยา==
==เสร็จศึกแล้วพระพรตยกพลกลับศรีอยุธยา==
 +
 +
===แผ่นที่ ๖๑๓ – ขุนวิจิตรวรสาสน์===
 +
<tpoem>
 +
๔๒๘๕ ครั้นเสรจการศพเจ้า  มลิวัน
 +
นางวัชนีสูรพลัน  สั่งใช้
 +
อำมาตยสุพินสัน  รับรีบ จรแฮ
 +
ถึงนบพิเภกได้  โปรดเข้าทูลฉลอง ฯ
 +
 +
 +
๔๒๘๖ พิเภกทราบเรื่องแล้ว  ลีลา
 +
นำสุพินสันมา  สู่เฝ้า
 +
นบทูลกิจกัลยา  เสรจศพ มารแฮ
 +
เชิญเสดจยูรยาตรเข้า  เหยียบด้าวกรุงมาร ฯ
 +
 +
 +
๔๒๘๗ ทรงฟังพระสั่งให้  บุตรรวี
 +
เตรียมพยุหโยธี  แต่งตั้ง
 +
สุครีพรับสั่งลี  ลาศจัด พหลเฮย
 +
สองราชเสดจยั้ง  อยุดห้องสรงสนาน ฯ
 +
 +
 +
๔๒๘๘ เสรจสรงทรงเครื่องแล้ว  จับศร ไคลเฮย
 +
สถิตยรถเคลื่อนนิกร  เกริกแกล้ว
 +
อำมาตุย์สุพินจร  นำเสดจ ลุแฮ
 +
ถึงประทับรถแคล้ว  เคลื่อนขึ้นปรางสุวรรณ์ ฯ
 +
 +
 +
๔๒๘๙ พระสถิตยเหนือแท่นแก้ว  แกมกาญจน์
 +
พานเรศรราพทวยหาร  พรั่งพร้อม
 +
ฝ่ายนางวัชนีมาร  ชวนธิ ดาเอย
 +
สู่ประสาทนอบน้อม  อนุชไท้ผธมสินธุ์ ฯ
 +
 +
 +
๔๒๙๐ พระยลนางกระษัตรทั้ง  สององค์
 +
พลันตรัสปราไสจง  เสื่อมเศร้า
 +
เราจักกลับจตุรงค์  รีบสู่ นครแฮ
 +
ทูลพระพิศณุเจ้า  จักป้องเมืองมาร ฯ
 +
 +
 +
๔๒๙๑ สดับเสียงพระพรตพ้อง  ปราไส
 +
สองนาฎโสมนัศใน  จิตรแผ้ว
 +
นบทูลร่ำพิไร  ขอพึ่ง พระเดชเอย
 +
เฉกเช่นร่มฉัตรแก้ว  ปกเกล้าปชากร ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๖๑๔ – ขุนวิจิตรวรสาสน์===
 +
<tpoem>
 +
๔๒๙๒ ฟังทูลเสนาะท้าว  ปรรหาร
 +
สั่งมาตยามาร  ใหญ่น้อย
 +
ท่านจงอภิบาล  กรุงราพ นี้นอ
 +
เราจักเลิกพลคล้อย  เคลื่อนเข้าอยุทธยา ฯ
 +
 +
 +
๔๒๙๓ สั่งเสรจสองกระษัตริย์ขึ้น  เกยมาศ
 +
เถลิงสถิตยเหนือราช  รถแก้ว
 +
ให้เคลื่อนพยุหยาตร  ตราเกริก ดงแฮ
 +
ถึงมยุราเขาแล้ว  อยุดขึ้นพลับพลา ฯ
 +
 +
 +
๔๒๙๔ สองประธมพอรุ่งแผ้ว  รังษี
 +
สรงเสรจออกเสนี  นอบน้อม
 +
ตำหรัสปฤกษาลี  ลาศศกลับ กรุงเอย
 +
ใครจักเหนชอบพร้อม  พร่ำแจ้งโดยขบวน ฯ
 +
 +
 +
๔๒๙๕ พิเภกประณตไท้  ทูลพลัน
 +
ว่าฤดูวสันต์  พยุกล้า
 +
ฝนตกทั่วอารัญ  ชลท่วม ทางแฮ
 +
พลไพร่จรจัดล้า  ฤกน้ำกร่ำฝน ฯ
 +
 +
 +
๔๒๙๖ ฟังทูลพระจึ่งเอื้อน  โองการ
 +
เราจักพักพลนาน  ห่อนได้
 +
สมเดจพระอวตาร  จักติ โทษแฮ
 +
พลันสั่งสุครีพให้  ตรวจพร้อมพลจรัญ ฯ
 +
 +
 +
๔๒๙๗ ฝ่ายวะลาหกท้าว  เทวัญ
 +
ถึงฤดูวสัตน์  ครั่นฟ้า
 +
แผลงฤทธิเกิดพยุอัน  ธการทั่ว ทิศแฮ
 +
เปนห่าฝนตกหล้า  หลั่งน้ำนองดง ฯ
 +
 +
 +
๔๒๙๘ เมขลาจากห้องพิ  มานสฐาน
 +
ชูวิเชียรชัชวาล  ฝ่ายฟ้อน
 +
ปะโรตทัศนาดาล  แดสวาส นุชเอย
 +
ทลึงโลดไล่เรวต้อน  ตลบเย้าเยาวมาลย ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๖๑๕ – ขุนวิจิตรวรสาสน์===
 +
<tpoem>
 +
๔๒๙๙ นางรำหลีกหลบแล้ว  โยนมณี
 +
เปนประกายพรายสี  ส่องต้อง
 +
ขุนราพยิ่งลานทวี  ถวิลโกรธ นักนา
 +
ทรงสารทศรแผลงก้อง  เกี่ยงครื้นคำรน ฯ
 +
 +
 +
๔๓๐๐ รามสูรยสิทธิศักดิได้  ทัศนา
 +
ดวงมณีเมขลา  ล่อเลี้ยว
 +
จับขวานเพชร์รเห็จมา  หมายช่วง ชิงแฮ
 +
ไล่เทพกัลยาเกรี้ยว  กราดด้วยเดชมาร ฯ
 +
 +
 +
๔๓๐๑ นางยลโหราพกั้น  กีดขวาง
 +
โยนกลอกจินดาพลาง  ยั่วเย้า
 +
สองยักษไขว่คว้างนาง  หนีเลี่ยง รอแฮ
 +
ต่างพิโรธรุกเร้า  ไล่ต้อนตามอนงค์ ฯ
 +
 +
 +
๔๓๐๒ ฝ่ายพระพรตเสดจพร้อม  พลหาร มาเฮย
 +
สิบสี่โยชน์ประมาณ  มารคได้
 +
มืดเมฆพัดพยุพาน  ฝนตก นองนอ
 +
พิโรธจับศรไท้  เทิดจ้องจักแผลง ฯ
 +
 +
 +
๔๓๐๓ พิเภกยลหวั่นว้า  จิตรหวาม
 +
ทูลแยกยุบลความ  ถี่ถ้อย
 +
วิรุณตกมาตาม  รดูโลกย์ เจริญเอย
 +
เพียงแต่แผลงแหวกคล้อย  คลาศพ้นมรรคา ฯ
 +
 +
 +
๔๓๐๔ ทรงสดับกำชับให้  ศรสิทธิ
 +
พลันลั่นบันฦาฤทธิ  ครั่นครื้น
 +
ไล่พลาหกทั่วทิศ  เปิดโล่ง ไปแฮ
 +
อีกปะโรตรามสูรพื้น  พ่ายเลี้ยวหลีกหนี ฯ
 +
 +
 +
๔๓๐๕ ภาณุมาศสว่างแจ้ง  โพยมบน
 +
ขจัดเมฆหมดลมฝน  ผ่องแผ้ว
 +
ให้เคลื่อนพยุหพล  คลาสู่ อรัญแฮ
 +
รีบลุลงกาแล้ว  รถยั้งอุทยาน ฯ
 +
</tpoem>
 +
 +
===แผ่นที่ ๖๑๖ – ขุนวิจิตรวรสาสน์===
 +
<tpoem>
 +
๔๓๐๖ ตรีชฎากับบุตรทั้ง  สุวรรณกัน ยุมาเอย
 +
ทราบอนุชทรงสุบรรณ์  ปทับด้าว
 +
สวนอโยทธยาอัน  เกษมศุข
 +
ต่างจักไปนบท้าว  ธิราชไท้ทั้งสอง ฯ
 +
 +
 +
๔๓๐๗ มณโฑหมองจิตรต้อง  จำใจ จรเอย
 +
ทั้งสี่นางครรไล  รีบเต้า
 +
สู่ส่วนประณตไทย  ทวิราช
 +
แต่มิ่งมณโฑเฝ้า  ภักตรก้มอัญชลี ฯ
 +
 +
 +
๔๓๐๘ พระทรงประภาศถ้อย  ตรีชฎา แล้วแฮ
 +
เสดจกับอนุชา  คลาศคล้อย
 +
ชมสมบัติลงกา  ทั่วนิ เวศน์เฮย
 +
แสนสนุกนิใช่น้อย  พรั่งพร้อมศฤงฆาร ฯ
 +
 +
 +
๔๓๐๙ พลมารพานเรศพร้อม  ชวนกัน
 +
เที่ยวเกบผลพฤกษพลัน  พลอดล้อ
 +
ลิงชิงยักษพัลวัน  มารฉก ลิงเฮย
 +
ต่างพูดต่างคุยก้อ  เก่งปล้ำลำพอง ฯ
 +
 +
 +
๔๓๑๐ สองกระษัตริยพักถ้วน  ตรีวาร
 +
สรงเสรจทรงรถวิมาน  มาศพื้น
 +
เคลื่อนจากอโยทยาน  พลโห่ เกรียวแฮ
 +
เสียงสนั่นครั่นครื้น  รีบเข้าเฃตรอรัญ ฯ
 +
 +
 +
๔๓๑๑ ถับถึงริมฝั่งน้ำ  พักพหล
 +
วายุบุตรแปลงตน  เติบแท้
 +
นอนทอดต่างถนน  ยาวใหญ่
 +
ลิงยักษเสียงเซงแส้  ไต่เต้นตามคะนอง ฯ
 +
 +
 +
๔๓๑๒ เดินทัพขับรถข้าม  มหา สมุทเฮย
 +
โดยด่วนดลอโยทยา  อยุดเต้า
 +
รถประทับเกยชลา  สองสู่ พระโรงแฮ
 +
พร้อมอสูรพานรเฝ้า  บาทไท้ถนิมกาฬ ฯ
 +
</tpoem>
===แผ่นที่ ๖๑๗ – ขุนสาธุศีลสังวร===
===แผ่นที่ ๖๑๗ – ขุนสาธุศีลสังวร===
<tpoem>
<tpoem>

การปรับปรุง เมื่อ 14:42, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

เสร็จศึกแล้วพระพรตยกพลกลับศรีอยุธยา

แผ่นที่ ๖๑๓ – ขุนวิจิตรวรสาสน์

๔๒๘๕ ครั้นเสรจการศพเจ้ามลิวัน
นางวัชนีสูรพลันสั่งใช้
อำมาตยสุพินสันรับรีบ จรแฮ
ถึงนบพิเภกได้โปรดเข้าทูลฉลอง ฯ
๔๒๘๖ พิเภกทราบเรื่องแล้วลีลา
นำสุพินสันมาสู่เฝ้า
นบทูลกิจกัลยาเสรจศพ มารแฮ
เชิญเสดจยูรยาตรเข้าเหยียบด้าวกรุงมาร ฯ
๔๒๘๗ ทรงฟังพระสั่งให้บุตรรวี
เตรียมพยุหโยธีแต่งตั้ง
สุครีพรับสั่งลีลาศจัด พหลเฮย
สองราชเสดจยั้งอยุดห้องสรงสนาน ฯ
๔๒๘๘ เสรจสรงทรงเครื่องแล้วจับศร ไคลเฮย
สถิตยรถเคลื่อนนิกรเกริกแกล้ว
อำมาตุย์สุพินจรนำเสดจ ลุแฮ
ถึงประทับรถแคล้วเคลื่อนขึ้นปรางสุวรรณ์ ฯ
๔๒๘๙ พระสถิตยเหนือแท่นแก้วแกมกาญจน์
พานเรศรราพทวยหารพรั่งพร้อม
ฝ่ายนางวัชนีมารชวนธิ ดาเอย
สู่ประสาทนอบน้อมอนุชไท้ผธมสินธุ์ ฯ
๔๒๙๐ พระยลนางกระษัตรทั้งสององค์
พลันตรัสปราไสจงเสื่อมเศร้า
เราจักกลับจตุรงค์รีบสู่ นครแฮ
ทูลพระพิศณุเจ้าจักป้องเมืองมาร ฯ
๔๒๙๑ สดับเสียงพระพรตพ้องปราไส
สองนาฎโสมนัศในจิตรแผ้ว
นบทูลร่ำพิไรขอพึ่ง พระเดชเอย
เฉกเช่นร่มฉัตรแก้วปกเกล้าปชากร ฯ
             

แผ่นที่ ๖๑๔ – ขุนวิจิตรวรสาสน์

๔๒๙๒ ฟังทูลเสนาะท้าวปรรหาร
สั่งมาตยามารใหญ่น้อย
ท่านจงอภิบาลกรุงราพ นี้นอ
เราจักเลิกพลคล้อยเคลื่อนเข้าอยุทธยา ฯ
๔๒๙๓ สั่งเสรจสองกระษัตริย์ขึ้นเกยมาศ
เถลิงสถิตยเหนือราชรถแก้ว
ให้เคลื่อนพยุหยาตรตราเกริก ดงแฮ
ถึงมยุราเขาแล้วอยุดขึ้นพลับพลา ฯ
๔๒๙๔ สองประธมพอรุ่งแผ้วรังษี
สรงเสรจออกเสนีนอบน้อม
ตำหรัสปฤกษาลีลาศศกลับ กรุงเอย
ใครจักเหนชอบพร้อมพร่ำแจ้งโดยขบวน ฯ
๔๒๙๕ พิเภกประณตไท้ทูลพลัน
ว่าฤดูวสันต์พยุกล้า
ฝนตกทั่วอารัญชลท่วม ทางแฮ
พลไพร่จรจัดล้าฤกน้ำกร่ำฝน ฯ
๔๒๙๖ ฟังทูลพระจึ่งเอื้อนโองการ
เราจักพักพลนานห่อนได้
สมเดจพระอวตารจักติ โทษแฮ
พลันสั่งสุครีพให้ตรวจพร้อมพลจรัญ ฯ
๔๒๙๗ ฝ่ายวะลาหกท้าวเทวัญ
ถึงฤดูวสัตน์ครั่นฟ้า
แผลงฤทธิเกิดพยุอันธการทั่ว ทิศแฮ
เปนห่าฝนตกหล้าหลั่งน้ำนองดง ฯ
๔๒๙๘ เมขลาจากห้องพิมานสฐาน
ชูวิเชียรชัชวาลฝ่ายฟ้อน
ปะโรตทัศนาดาลแดสวาส นุชเอย
ทลึงโลดไล่เรวต้อนตลบเย้าเยาวมาลย ฯ
             

แผ่นที่ ๖๑๕ – ขุนวิจิตรวรสาสน์

๔๒๙๙ นางรำหลีกหลบแล้วโยนมณี
เปนประกายพรายสีส่องต้อง
ขุนราพยิ่งลานทวีถวิลโกรธ นักนา
ทรงสารทศรแผลงก้องเกี่ยงครื้นคำรน ฯ
๔๓๐๐ รามสูรยสิทธิศักดิได้ทัศนา
ดวงมณีเมขลาล่อเลี้ยว
จับขวานเพชร์รเห็จมาหมายช่วง ชิงแฮ
ไล่เทพกัลยาเกรี้ยวกราดด้วยเดชมาร ฯ
๔๓๐๑ นางยลโหราพกั้นกีดขวาง
โยนกลอกจินดาพลางยั่วเย้า
สองยักษไขว่คว้างนางหนีเลี่ยง รอแฮ
ต่างพิโรธรุกเร้าไล่ต้อนตามอนงค์ ฯ
๔๓๐๒ ฝ่ายพระพรตเสดจพร้อมพลหาร มาเฮย
สิบสี่โยชน์ประมาณมารคได้
มืดเมฆพัดพยุพานฝนตก นองนอ
พิโรธจับศรไท้เทิดจ้องจักแผลง ฯ
๔๓๐๓ พิเภกยลหวั่นว้าจิตรหวาม
ทูลแยกยุบลความถี่ถ้อย
วิรุณตกมาตามรดูโลกย์ เจริญเอย
เพียงแต่แผลงแหวกคล้อยคลาศพ้นมรรคา ฯ
๔๓๐๔ ทรงสดับกำชับให้ศรสิทธิ
พลันลั่นบันฦาฤทธิครั่นครื้น
ไล่พลาหกทั่วทิศเปิดโล่ง ไปแฮ
อีกปะโรตรามสูรพื้นพ่ายเลี้ยวหลีกหนี ฯ
๔๓๐๕ ภาณุมาศสว่างแจ้งโพยมบน
ขจัดเมฆหมดลมฝนผ่องแผ้ว
ให้เคลื่อนพยุหพลคลาสู่ อรัญแฮ
รีบลุลงกาแล้วรถยั้งอุทยาน ฯ
             

แผ่นที่ ๖๑๖ – ขุนวิจิตรวรสาสน์

๔๓๐๖ ตรีชฎากับบุตรทั้งสุวรรณกัน ยุมาเอย
ทราบอนุชทรงสุบรรณ์ปทับด้าว
สวนอโยทธยาอันเกษมศุข
ต่างจักไปนบท้าวธิราชไท้ทั้งสอง ฯ
๔๓๐๗ มณโฑหมองจิตรต้องจำใจ จรเอย
ทั้งสี่นางครรไลรีบเต้า
สู่ส่วนประณตไทยทวิราช
แต่มิ่งมณโฑเฝ้าภักตรก้มอัญชลี ฯ
๔๓๐๘ พระทรงประภาศถ้อยตรีชฎา แล้วแฮ
เสดจกับอนุชาคลาศคล้อย
ชมสมบัติลงกาทั่วนิ เวศน์เฮย
แสนสนุกนิใช่น้อยพรั่งพร้อมศฤงฆาร ฯ
๔๓๐๙ พลมารพานเรศพร้อมชวนกัน
เที่ยวเกบผลพฤกษพลันพลอดล้อ
ลิงชิงยักษพัลวันมารฉก ลิงเฮย
ต่างพูดต่างคุยก้อเก่งปล้ำลำพอง ฯ
๔๓๑๐ สองกระษัตริยพักถ้วนตรีวาร
สรงเสรจทรงรถวิมานมาศพื้น
เคลื่อนจากอโยทยานพลโห่ เกรียวแฮ
เสียงสนั่นครั่นครื้นรีบเข้าเฃตรอรัญ ฯ
๔๓๑๑ ถับถึงริมฝั่งน้ำพักพหล
วายุบุตรแปลงตนเติบแท้
นอนทอดต่างถนนยาวใหญ่
ลิงยักษเสียงเซงแส้ไต่เต้นตามคะนอง ฯ
๔๓๑๒ เดินทัพขับรถข้ามมหา สมุทเฮย
โดยด่วนดลอโยทยาอยุดเต้า
รถประทับเกยชลาสองสู่ พระโรงแฮ
พร้อมอสูรพานรเฝ้าบาทไท้ถนิมกาฬ ฯ
             

แผ่นที่ ๖๑๗ – ขุนสาธุศีลสังวร

๔๓๑๓ องค์นารายน์ดำหรัสเอื้อนโองการ
ถามพระน้องโดยสารศึกไซ้
ทศพินฤทธิเปรียบปานใดใคร่ รู้แฮ
อีกมลิวันได้รบช้าฤๅพลัน ฯ
๔๓๑๔ พระพรตประณตน้อมทูลคดี
ศึกทศพินวรนีสุรไซร้
บุตรอินทรชิตสองมีใจภักดิ์ จับนา
เสร็จพิฆาฏจึ่งได้สู่ด้าวมลิวัน ฯ
๔๓๑๕ แรกอนุชคุมทัพย้ายแยกทบ รบนา
ต้องหอกสุริยำพแทบม้วย
บันไลยจักรออกรบแผลงอิก เล่านา
ศรรัตสัตรุศช่วยหากแก้กันทัน ฯ
๔๓๑๖ กุมภัณฑ์จักรรวรรดิ์สู้อนุชา
ขุนยักษแผลงศรมามุ่งน้อง
หากพระโปรดเกศาปทานเกราะ กันแฮ
จึงพิฆาฏหมดพ้องพวกพื้นมารพาล ฯ
๔๓๑๗ ฟังพระพรตทูลถี่ถ้อยทุกประการ
ธตอบว่ามารชาญรบเร้า
พระเวทสาตร์เทพทานแทตยศักดิ์สิทธินา
หากว่าสองน้องเจ้าฤทธิล้ำอรินไปลย ฯ
๔๓๑๘ โองการซักท้าวพิเภกตรึก ไฉนนา
ท่านก็หารหารฦกเล่ห์รู้
หลงเลี้ยงลูกฆ่าศึกเปนบุตร ตนนา
อสุรผัดบอกจึ่งกู้ชีพไว้เปนตัว ฯ
๔๓๑๙ พิเภกประณตน้อมสนองยุบล
ข้าบาทหมายบุตรตนแต่ไส้
จักรวรรดิยกพลผจญเจียนจัก ไปลยนา
หากพระเดชปกไว้จึ่งพ้นไภยพาล ฯ
             
รับข้อมูลจาก "https://www.reurnthai.com/wiki/%C3%A0%C2%B9%E2%80%9A%C3%A0%C2%B8%E2%80%9E%C3%A0%C2%B8%C2%A5%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A0%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%BE%C3%A0%C2%B8%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B8%C2%9D%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%93%C3%A0%C2%B8%E2%84%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B1%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B7%C3%A0%C2%B9%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B8%C2%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B9%C5%92_%C3%A0%C2%B8%C2%AB%C3%A0%C2%B9%E2%80%B0%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%E2%80%94%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B9%CB%86_%C3%A0%C2%B9%E2%80%98%C3%A0%C2%B9%E2%80%A2%C3%A0%C2%B9%E2%80%9D"
เครื่องมือส่วนตัว