โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๓๕

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
(→ทศพิณและวรณีสูรถูกลงทัณฑ์ตระเวนประจาน)
 
แถว 2: แถว 2:
==ทศพิณและวรณีสูรถูกลงทัณฑ์ตระเวนประจาน==
==ทศพิณและวรณีสูรถูกลงทัณฑ์ตระเวนประจาน==
 +
 +
===แผ่นที่ ๕๓๗ – ขุนพินิจจัย===
 +
<tpoem>
 +
๓๗๕๓ อสุรผัดมหิทธิล้ำ  กุมภัณฑ์
 +
ยามลิวันกัน  ยุเวกแกล้ว
 +
รับสั่งพระทรงธรรม์  นำทัพ กลับเฮย
 +
ลุนิเวศนลงกาแผ้ว  ผ่องน้ำใจเกษม ฯ
 +
 +
 +
๓๗๕๔ นัดดามารุตเร้า  รีบคลา
 +
ดลตรุยลไอยกา  หม่นไหม้
 +
ซบภักตรแทบบาทา  เทวศโศก ศัลยเฮย
 +
สร่างโสกแล้วจึ่งได้  กล่าวแจ้งแถลงการ ฯ
 +
 +
 +
๓๗๕๕ หลานรีบเฝ้าบาทไว้  ทูลทรง ครุธเอย
 +
ตรัสสั่งสองอนุชอง  อาจมล้าง
 +
เสร็จศึกสั่งข้าตรง  มาถอด ตาแฮ
 +
ทูลจบจับโซร่ง้าง  งัดเปลื้องพันธนา ฯ
 +
 +
 +
๓๗๕๖ พิเภกคลายโศกสร้วม  กอดหลาน ครวญเอย
 +
ดวงเนตรดวงจิตรชาญ  เชี่ยวผู้
 +
ตาทุกข์แทบวายปราณ  ปราศจาก ยศแฮ
 +
หากนัดดาก่อกู้  จึ่งพ้นไภยเข็ญ ฯ
 +
 +
 +
๓๗๕๗ ปางเพรงเกิดเศอกครั้ง  คราวมหา บาลเอย
 +
พ่อพ่อชาญเดชา  ช่วยเปลื้อง
 +
คาบนี้นัดดามา  ปลดทุกข์ ได้แฮ
 +
ตรัสเสร็จท้าวรีบเยื้อง  ยาตรขึ้นปรางสุวรรณ ฯ
 +
 +
 +
๓๗๕๘ สูสนานทรงเครื่องพื้น  พรรณราย เสด็จเอย
 +
ออกพระโรงเสวกหลาย  เรียบเฝ้า
 +
ทรงทักทั่วทุกนาย  เนาที่ นั้นนา
 +
ต่างประนมก้มเกล้า  นอบน้อมบทมาลย์
 +
 +
 +
๓๗๕๙ ปิ่นราพอสุรผัดเร้า  รีบจร
 +
พร้อมมาตยานิกร  ยาตรเยื้อง
 +
สู่มรกฎศิงขร  ลุพลับ พลานอ
 +
พิเภกประณตเบื้อง  บาทน้องนารายน์ ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๕๓๘ – ขุนพินิจจัย===
 +
<tpoem>
 +
๓๗๖๐ พระพรตปราโมทยแย้ม  ยินดี
 +
ตรัสว่าโหรภัมภีร์  รอบรู้
 +
ดังหนึ่งทิพยกาณปรี  ชาชัด นักนอ
 +
โหรอื่นฤๅจักสู้  สุดหล้าหาไหน ฯ
 +
 +
 +
๓๗๖๑ ไฉนจิงเลี้ยงลูกอ้าย  อสุรพิศม์
 +
ชีพย์ท่านเจียนจักปลิด  ปลดม้วย
 +
หากองค์พระจักรกฤษณ์  ทราบสั่ง เรานา
 +
กับอนุชมาด้วย  ดับร้อนรงับเขญ ฯ
 +
 +
 +
๓๗๖๒ ท่านจึ่งได้รอดพ้น  ไภยพาล
 +
เดิมท่านบวิจารณ์  จิตรไว้
 +
บำรุงอริผลาญ  ชนมชีพ ตนนา
 +
เหตุอื่นอาจรู้ได้  บ่รู้รวังตน ฯ
 +
 +
 +
๓๗๖๓ พิเภกทูลน้องพระ  หริรักษ์
 +
อันทศพิณทรลักษณ์  แย่งด้าว
 +
เพราะข้าบาทหลงฟัก  ฟูมว่า บุตรนอ
 +
จนขุ่นเบื้องบาทท้าว  โทษข้าควรประหาร ฯ
 +
 +
 +
๓๗๖๔ หากโปรดจึ่งรอดม้วย  ชนม์คง
 +
พระเดชพระคุณยง  ยิ่งฟ้า
 +
มั่นจิตรภักดิ์จำนง  สนองบาท พระนา
 +
จวบสุดสูญชีพข้า  สืบเค้าบุตรหลาน ฯ
 +
 +
 +
๓๗๖๕ พระพรตทรงสดับถ้อย  ขุนมาร
 +
ตรัสว่าองค์อวตาร  เลิศด้าว
 +
ให้เรายกทวยหาญ  โหมหัก ศึกแฮ
 +
โดยเยี่ยงไวยกูลท้าว  เที่ยงมล้างอาธรรม์ ฯ
 +
 +
 +
๓๗๖๖ เราดสรมนัศดุจได้  วิเชียรจัก มาเฮย
 +
เพราะพระสฤษดิรักษ  โปรดใช้
 +
บคิดแก่เบาหนัก  เหน็จเหนื่อย ยากแฮ
 +
หวังจักสืบเกียรติไว้  เกริกสิ้นกัลป์ปา ฯ
 +
</tpoem>
===แผ่นที่ ๕๓๙ – ขุนพินิจจัย===
===แผ่นที่ ๕๓๙ – ขุนพินิจจัย===
<tpoem>
<tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 14:31, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

ทศพิณและวรณีสูรถูกลงทัณฑ์ตระเวนประจาน

แผ่นที่ ๕๓๗ – ขุนพินิจจัย

๓๗๕๓ อสุรผัดมหิทธิล้ำกุมภัณฑ์
ยามลิวันกันยุเวกแกล้ว
รับสั่งพระทรงธรรม์นำทัพ กลับเฮย
ลุนิเวศนลงกาแผ้วผ่องน้ำใจเกษม ฯ
๓๗๕๔ นัดดามารุตเร้ารีบคลา
ดลตรุยลไอยกาหม่นไหม้
ซบภักตรแทบบาทาเทวศโศก ศัลยเฮย
สร่างโสกแล้วจึ่งได้กล่าวแจ้งแถลงการ ฯ
๓๗๕๕ หลานรีบเฝ้าบาทไว้ทูลทรง ครุธเอย
ตรัสสั่งสองอนุชองอาจมล้าง
เสร็จศึกสั่งข้าตรงมาถอด ตาแฮ
ทูลจบจับโซร่ง้างงัดเปลื้องพันธนา ฯ
๓๗๕๖ พิเภกคลายโศกสร้วมกอดหลาน ครวญเอย
ดวงเนตรดวงจิตรชาญเชี่ยวผู้
ตาทุกข์แทบวายปราณปราศจาก ยศแฮ
หากนัดดาก่อกู้จึ่งพ้นไภยเข็ญ ฯ
๓๗๕๗ ปางเพรงเกิดเศอกครั้งคราวมหา บาลเอย
พ่อพ่อชาญเดชาช่วยเปลื้อง
คาบนี้นัดดามาปลดทุกข์ ได้แฮ
ตรัสเสร็จท้าวรีบเยื้องยาตรขึ้นปรางสุวรรณ ฯ
๓๗๕๘ สูสนานทรงเครื่องพื้นพรรณราย เสด็จเอย
ออกพระโรงเสวกหลายเรียบเฝ้า
ทรงทักทั่วทุกนายเนาที่ นั้นนา
ต่างประนมก้มเกล้านอบน้อมบทมาลย์
๓๗๕๙ ปิ่นราพอสุรผัดเร้ารีบจร
พร้อมมาตยานิกรยาตรเยื้อง
สู่มรกฎศิงขรลุพลับ พลานอ
พิเภกประณตเบื้องบาทน้องนารายน์ ฯ
             

แผ่นที่ ๕๓๘ – ขุนพินิจจัย

๓๗๖๐ พระพรตปราโมทยแย้มยินดี
ตรัสว่าโหรภัมภีร์รอบรู้
ดังหนึ่งทิพยกาณปรีชาชัด นักนอ
โหรอื่นฤๅจักสู้สุดหล้าหาไหน ฯ
๓๗๖๑ ไฉนจิงเลี้ยงลูกอ้ายอสุรพิศม์
ชีพย์ท่านเจียนจักปลิดปลดม้วย
หากองค์พระจักรกฤษณ์ทราบสั่ง เรานา
กับอนุชมาด้วยดับร้อนรงับเขญ ฯ
๓๗๖๒ ท่านจึ่งได้รอดพ้นไภยพาล
เดิมท่านบวิจารณ์จิตรไว้
บำรุงอริผลาญชนมชีพ ตนนา
เหตุอื่นอาจรู้ได้บ่รู้รวังตน ฯ
๓๗๖๓ พิเภกทูลน้องพระหริรักษ์
อันทศพิณทรลักษณ์แย่งด้าว
เพราะข้าบาทหลงฟักฟูมว่า บุตรนอ
จนขุ่นเบื้องบาทท้าวโทษข้าควรประหาร ฯ
๓๗๖๔ หากโปรดจึ่งรอดม้วยชนม์คง
พระเดชพระคุณยงยิ่งฟ้า
มั่นจิตรภักดิ์จำนงสนองบาท พระนา
จวบสุดสูญชีพข้าสืบเค้าบุตรหลาน ฯ
๓๗๖๕ พระพรตทรงสดับถ้อยขุนมาร
ตรัสว่าองค์อวตารเลิศด้าว
ให้เรายกทวยหาญโหมหัก ศึกแฮ
โดยเยี่ยงไวยกูลท้าวเที่ยงมล้างอาธรรม์ ฯ
๓๗๖๖ เราดสรมนัศดุจได้วิเชียรจัก มาเฮย
เพราะพระสฤษดิรักษโปรดใช้
บคิดแก่เบาหนักเหน็จเหนื่อย ยากแฮ
หวังจักสืบเกียรติไว้เกริกสิ้นกัลป์ปา ฯ
             

แผ่นที่ ๕๓๙ – ขุนพินิจจัย

๓๗๖๗ ตรัสเสร็จสั่งให้บุตรสุริยฉัน
ชำระโทษสองกุมภัณฑ์แผกร้าย
ฟอกเอาเพื่อนพวกมันมวญหมู่ ขบถนา
สุครีพรับสั่งย้ายยาตรยั้งยังพลาน ฯ
๓๗๖๘ บังคับตำรวจทั้งทำมรง
กับพวกราชมันองอาจห้าว
ผูกสองนักโทษทะนงกับหลัก คาเอย
ติดเครื่องไม้กระหมับกร้าวกราดนิ้วกระทบเตือน ฯ
๓๗๖๙ ขันชเนาะเคาะเร่งด้วยลวดหนัง
เฆี่ยนขับยับแตกหลังไหล่ซ้ำ
สองยักษหย่อนกำลังลงลเหี่ย โหยแฮ
มีกระทู้ถามซ้ำซักเค้าคดีเดิม ฯ
๓๗๗๐ เหวยทศพิณเพศอ้ายอสุรพาล
ประเทศลงกาสฐานทั่วด้าว
พระจักรกฤษณ์โปรดประทานพิเภก ครองนา
โดยศักดิ์สืบขัติยท้าวแทตย์เชื้อพรหมมาน ฯ
๓๗๗๑ เองยังอุบัติเบื้องกรุงลง กาเอย
ภอปติสนธิเจริญยงใหญ่กล้า
พิเภกใช่บิตุรงค์ราพล่วง รู้แฮ
เจ้ามลิวันสี่หน้ามิตรไท้ทศกรรฐ ฯ
๓๗๗๒ เลศนี้ใครแจ้งชักชวนคลา ไคลเอย
นำทัพจักรวรรดิมานิเวศน์แล้ว
จับพิเภกพันธนาขับตรุ ตรากแฮ
เองอหังการแกล้วกลับขึ้นเถลิงเวียง ฯ
๓๗๗๓ ปางสองอนุชเจ้าอวตาร
รับสั่งหาเองหาญขัดได้
คบเพื่อนร่วมกิจพาลพวกเท่า ใดแฮ
อย่าบิดปิดปกไว้จุ่งแจ้งไขจริง ฯ
             

แผ่นที่ ๕๔๐ – ขุนพินิจนัย

๓๗๗๔ ทศพิณเจบปวดเร้ารบมกาย
สารภาพตามเหตุถวายสัตยไท้
ข้ากับพี่เลี้ยงผายผันเที่ยว สวนนา
วรณีสูรร้องไห้โศกแล้วกลับสรวล ฯ
๓๗๗๕ ข้าจึงถามพี่เลี้ยงเลศประจักษ
บิตุเรศนามทศภักตร์ผ่านด้าว
พิเภกทระนงศักดิ์นำศึก สู่แฮ
ฆ่าทศเศียรญาติท้าวแทตยได้ครองนคร ฯ
๓๗๗๖ ทราบเหตุข้าเคียดแค้นคิดอาย หนักนอ
ชวนวรณีผันผายลอบลี้
ลุพึ่งจักรวรรดิสหายพระบิตุ รงค์นา
คิดร่วมสองเท่านี้แน่สิ้นสัตยา ฯ
๓๗๗๗ สวาเสมียนเขียนสอบถ้อยถามวระ ณีเอย
เจ้าซัดมึงมูละก่อเค้า
ราชมันบีบศีศะซบบอบ รบมแฮ
ขู่เคาะเราะเตือนเร้าเร่งแจ้งโดยจริง ฯ
๓๗๗๘ พี่เลี้ยงปวดขมับปิ้มปานดับ ชีพนอ
ฅอตกพาดคาทับนิ่งถ้อย
ทำมรงคเร่งไม้ขมับมึนซบ ลงนา
เปนสัตยรับเรียบร้อยร่วมถ้วยทศพิณ ฯ
๓๗๗๙ สุครีพเรียงคัดข้อคำยักษ ทูลเอย
ตรัสว่ายังบังพักพวกข้อง
แต่หากจะถามซักฟอกไล่ ลเอียดนา
คงพาดมณโฑต้องเกี่ยวเข้ารคนความ ฯ
๓๗๘๐ ข้อนี้ยกให้พิเภกอง คตเอย
อันนักโทษสองทะนงศักดินั้น
รีบพาสู่นครลงกาตระ เวรแฮ
แล้วตัดเศียรเสร็จซั้นเสียบไว้ริมทวาร ฯ
             
รับข้อมูลจาก "https://www.reurnthai.com/wiki/%C3%A0%C2%B9%E2%80%9A%C3%A0%C2%B8%E2%80%9E%C3%A0%C2%B8%C2%A5%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A0%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%BE%C3%A0%C2%B8%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B8%C2%9D%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%93%C3%A0%C2%B8%E2%84%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B1%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B7%C3%A0%C2%B9%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B8%C2%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B9%C5%92_%C3%A0%C2%B8%C2%AB%C3%A0%C2%B9%E2%80%B0%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%E2%80%94%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B9%CB%86_%C3%A0%C2%B9%E2%80%98%C3%A0%C2%B9%E2%80%9C%C3%A0%C2%B9%E2%80%A2"
เครื่องมือส่วนตัว