โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๓๒

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
(→นิลพัทนิรมิตกาย ทอดตัวเป็นสะพานให้กองทัพข้ามไปประชิดลงกา)
 
แถว 2: แถว 2:
==นิลพัทนิรมิตกาย ทอดตัวเป็นสะพานให้กองทัพข้ามไปประชิดลงกา==
==นิลพัทนิรมิตกาย ทอดตัวเป็นสะพานให้กองทัพข้ามไปประชิดลงกา==
 +
 +
===แผ่นที่ ๕๒๕ – พระราชครูพิเชต===
 +
<tpoem>
 +
๓๖๖๙ พระเสด็จเดินทัพเร้า  รีบพหล
 +
ข้ามสะโตงกะแสชล  ลุแล้ว
 +
ล่วงทางหว่างสถล  ถึงสัต กูฎแฮ
 +
จึ่งประพาศคลาศแคล้ว  ปทับยั้งโคธา ฯ
 +
 +
 +
๓๖๗๐ สุครีพทูลแจ้งว่า  ตำหนัก นี้ฤๅ
 +
สามกรษัติยสำนักนิ์  ถิ่นนี้
 +
ราพทัศกรรฐลัก  อรรคเรศ ไปนา
 +
คำนับยกกรชี้  ถิ่นด้ายอาศรม ฯ
 +
 +
 +
๓๖๗๑ พระพรตประทั้งยั้ง  แรมรา ตรีนา
 +
แล้วยกพยุหแสนยา  ยาตรย้าย
 +
ออกจากถิ่นโคธา  รีบรุด เรวเฮย
 +
เอิกเกริกโยธาผ้าย  สนั่นพื้นพนมวัน ฯ
 +
 +
 +
๓๖๗๒ ถึงเขาคันธมาทน์ไม้  มีคัน ธรศนา
 +
หอมรื่นบอกนามบรร  พตอ้าง
 +
ถัดประเทศเฃตรขันธ์  คันธมาทน์ ไปแฮ
 +
ลุตลิ่งทเลกว้าง  ฦกซึ้งพึงแสยง ฯ
 +
 +
 +
๓๖๗๓ เฃตรเฉนียรเขหนึ่งนั้น  มหิมา
 +
นามคันธกาลา  เลื่องอ้าง
 +
ทั่งเกตลงกา  ตรงฝั่ง ข้ามนอ
 +
พระภักพลแรมค้าง  อยู่เวิ้งเพิงผา ฯ
 +
 +
 +
๓๖๗๔ บุตราทิตยเทพน้อม  เกษสนอง
 +
พระพิศณุพลผอง  ภาคนี้
 +
ใช้ลิงเพิกเฃาประลอง  ฤทธิ์เรียบ ถนนนอ
 +
ข้าบาทเปนผู้ชี้  กิจให้การกระทำ ฯ
 +
 +
 +
๓๖๗๕ พระยกพลละคึกข้าม  คงคา
 +
ลุฝั่งฟากลงกา  เกาะโน้น
 +
ปราบศึกเสร็จกลับมา  ประทับที่ นี้แล
 +
พระจึ่งแผลงศรโข้น  เลิกพื้นพังถนน ฯ
 +
</tpoem>
===แผ่นที่ ๕๒๖ – พระราชครูพิเชต===
===แผ่นที่ ๕๒๖ – พระราชครูพิเชต===
<tpoem>
<tpoem>
แถว 130: แถว 174:
ยุรยาตรจากรถทอง  มาพลัน พลาแฮ
ยุรยาตรจากรถทอง  มาพลัน พลาแฮ
เถลิงอาศน์บัลลังก์แพร้ว  พรั่งพร้อมทวยหาญ ฯ
เถลิงอาศน์บัลลังก์แพร้ว  พรั่งพร้อมทวยหาญ ฯ
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๕๒๙ – พระราชครูพิเชต===
 
-
<tpoem>
 
-
๓๖๙๗ พระพรตพจนเอื้อน  อภิปราย
 
-
แก่อสุรเสนานาย  นั่งพร้อม
 
-
เราจะยกพลราย  โรมรบ
 
-
สำบุกตระบึกงล้อม  ไล่มล้างมารกระลี ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๖๙๘ วรณีสูรกับท้าว  ทศพิณ
 
-
พิฆาฏสับเปนสิน  อย่าไจ้
 
-
สำแดงเดชกระบินทร  ระบือภพ
 
-
ใครจักเหนไฉนให้  กล่าวชี้เชิงณรงค์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๖๙๙ สุครีพรีบนบไท้  ทูลสนอง
 
-
อันจะยกพลกอง  ทัพบ่ล้น
 
-
ลงกาจักหม่นหมอง  โทรมซุด
 
-
ยักษปะชาเปนต้น  จักต้องพลอยตาย ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๗๐๐ อนึ่งวิเชียรพรหมเมศนั้น  ในมือ มารนา
 
-
ผิวทศพิณจะกระพือ  พิโรธเร้า
 
-
พาลพิฆาฏเสียคือ  ตายเปล่า
 
-
จะเสื่อมเสียกระพเกียรติเจ้า  หลักหล้าภพไตร ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๗๐๑ เราผองคงจักต้อง  ดำริห์
 
-
พระอวตารจะติ  โทษได้
 
-
บงกระบี่ที่ชาญพิ  ไชยยุทธ
 
-
คือรับสั่งแต่ใต้  บาทให้หาตัว ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๗๐๒ เยียวมันหยิ่งแม้นไม่  ยอมนา
 
-
จึ่งยกพลโถมถา  รบเร้า
 
-
ธจึ่งตรัสปฤกษา  สืบต่อ ไปเฮย
 
-
กระบี่ใดควรเข้า  ต่อถ้อยทศพิณ ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๗๐๓ สุครีพทูลแนะไท้  นฤบาล
 
-
เหนแต่ชมพูพาน  แกว่นรู้
 
-
ยงยุทธว่องโวหาร  หากซื่อ ตรงนา
 
-
ควรจักวางกระมลกู้  กิจให้สื่อสาสน ฯ
 
</tpoem>
</tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 14:30, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

นิลพัทนิรมิตกาย ทอดตัวเป็นสะพานให้กองทัพข้ามไปประชิดลงกา

แผ่นที่ ๕๒๕ – พระราชครูพิเชต

๓๖๖๙ พระเสด็จเดินทัพเร้ารีบพหล
ข้ามสะโตงกะแสชลลุแล้ว
ล่วงทางหว่างสถลถึงสัต กูฎแฮ
จึ่งประพาศคลาศแคล้วปทับยั้งโคธา ฯ
๓๖๗๐ สุครีพทูลแจ้งว่าตำหนัก นี้ฤๅ
สามกรษัติยสำนักนิ์ถิ่นนี้
ราพทัศกรรฐลักอรรคเรศ ไปนา
คำนับยกกรชี้ถิ่นด้ายอาศรม ฯ
๓๖๗๑ พระพรตประทั้งยั้งแรมรา ตรีนา
แล้วยกพยุหแสนยายาตรย้าย
ออกจากถิ่นโคธารีบรุด เรวเฮย
เอิกเกริกโยธาผ้ายสนั่นพื้นพนมวัน ฯ
๓๖๗๒ ถึงเขาคันธมาทน์ไม้มีคัน ธรศนา
หอมรื่นบอกนามบรรพตอ้าง
ถัดประเทศเฃตรขันธ์คันธมาทน์ ไปแฮ
ลุตลิ่งทเลกว้างฦกซึ้งพึงแสยง ฯ
๓๖๗๓ เฃตรเฉนียรเขหนึ่งนั้นมหิมา
นามคันธกาลาเลื่องอ้าง
ทั่งเกตลงกาตรงฝั่ง ข้ามนอ
พระภักพลแรมค้างอยู่เวิ้งเพิงผา ฯ
๓๖๗๔ บุตราทิตยเทพน้อมเกษสนอง
พระพิศณุพลผองภาคนี้
ใช้ลิงเพิกเฃาประลองฤทธิ์เรียบ ถนนนอ
ข้าบาทเปนผู้ชี้กิจให้การกระทำ ฯ
๓๖๗๕ พระยกพลละคึกข้ามคงคา
ลุฝั่งฟากลงกาเกาะโน้น
ปราบศึกเสร็จกลับมาประทับที่ นี้แล
พระจึ่งแผลงศรโข้นเลิกพื้นพังถนน ฯ
             

แผ่นที่ ๕๒๖ – พระราชครูพิเชต

๓๖๗๖ พระประสงค์จงเจตให้มรรคา
แถวถั่งหลังชลาส่งแผ้ว
สำเภาเหล่าพวกพานิชล่อง สดวกแฮ
พระจึ่งเลิกพลแกล้วกลับเข้ากรุงศรี ฯ
๓๖๗๗ พระพรตพจนพร้องปฤกษา
การจักถมสมุทพาทัพข้าม
พานเรศแข่งกันอาษาส่ง พระแฮ
ลางจักทดสมุทห้ามอุทกแห้งทางรหง ฯ
๓๖๗๘ บ้างรับจะจับง้างหักมหา
เมรุมาศลงมาทอดข้าม
บ้างรับจะรวบพลากรใส่ กรแฮ
แม้มากไม่ยากคร้ามส่งสิ้นเสร็จประสงค์ ฯ
๓๖๗๘ นิลทัทกรกราบเกล้าทูลคดี
อันส่ำสุรเสนีทั่วหน้า
อาษาออกศึกมีความชอบ แล้วนอ
ยังแต่ความชอบข้าบาทนั้นไป่มี ฯ
๓๖๘๐ จะละยศหมดแม้สกลตน
ลงทอดคว่ำขวางบนสมุทนี้
เชิญเสด็จพระพาพลพาหนะ ไปเทอญ
ขอแต่ชอบเชิดชี้เกรียรติ์ไว้เปนเฉลิม ฯ
๓๖๘๑ พระพรตภูวนารถเอื้อนพจมาน
ทวยท่านคิดทำการใหญ่แท้
คงสฤษดิเพราะฤทธิหาญเหนมหัศ จรยย์ฤๅ
ยากแต่ยอมตนแปล้ปลักน้ำหาไหน ฯ
๓๖๘๒ อนึ่งเดิมนิลพัทได้อาษา
สมเด็จพระเชษฐาร่มเกล้า
ควรมอบเพื่อนรับภารธุระ นี้นอ
เพื่อนก็เปนข้าเฝ้าอย่าให้หมองกระมล ฯ
             

แผ่นที่ ๕๒๗ – พระราชครูพิเชต

๓๖๘๓ นิลพัทรับสั่งน้องสี่กร
โสมนัศดำเนินจรจากเฝ้า
ถึงท่าชโลธรทางใหญ่
เมิลที่เหมาะแมะเข้าอยุดยั้งยืนขึง ฯ
๓๖๘๔ หัดถ์ประนมภักตรนึ้งบ่นบริกรรม
ไสยเวทวิเสศสำเหนียกไว้
จิตรแน่หนึ่งจึงนำใจนึก ผันนา
โดยเดชพระเวทได้เชี่ยวใช้ชำนาญ ฯ
๓๖๘๕ บันดานกายตระง่านเงื้อมสูงถงรร
ยิ่งกว่ายอดสุเมรุบรรพตโพ้น
ทอดขวางที่ยันสองฝั่ง ตลอดนา
แลเลี่ยนเปนลานโล้นเลิศล้ำผองผลู ฯ
๓๖๘๖ พรภุธรทัศนแจ้งอัศจรรย
โสมนัศเกษมสันต์สาธุซร้อง
ยกพยุหพลขันธ์ขับรถ ข้ามแฮ
เสียงลคึกลคึงก้องกระฉ่อนท้องชลธี ฯ
๓๖๘๗ ถับถึงฟากภาคโพ้นลงกา
จึ่งอยุดพลโยธาพรักพร้อม
นิลพัทยอบกายาพยพอย่าง เดิมแฮ
จรสู่กระบวนล้อมพิทักษ์ไท้ทางเคย ฯ
๓๖๘๘ พระพรตพจนพร้องอภิปราย
ถามบุตรพระสุริยฉายฉลาดรู้
ปางบุตรพระสุริยฉายมารบ มารเฮย
สรรคพลับพลาแรมสู้ราพนั้นราวไหน ฯ
๓๖๘๙ สุครีพทูลถี่ถ้วนทุกประการ
เมื่อพระมาปราบมารยุคนั้น
พิเภกพาพระภูบาลบันลุ
เขามรกฏภกลกั้นที่นั้นพลับพลา ฯ
             

แผ่นที่ ๕๒๘ – พระราชครูพิเชต

๓๖๙๐ พระบรรหารให้เคลื่อนรถไคล คลาเฮย
ยกพยุหพลไกรเกรอกเกรี้ยว
เสดจผ่านด่านแดนไพรพฤกษชัฎ
ลุมรกฎไศลเลี้ยวอยุดยั้งโยธี ฯ
๓๖๙๑ ตระบัดตรัสสั่งให้บุตรอา ทิตยเฮย
ลงแหล่งภูมิ์มหาชยะแผ้ว
ตั้งพิไชยพลับพลาในที่ นั้นเทอญ
พานเรศรับสั่งแล้วเลื่อนคล้อยคลาไคล ฯ
๓๖๙๒ กะสฐานการแต่งตั้งพลับพลา
ริมที่พักพระจักราแต่กี้
กะเกณฑทหารอาษาใหญ่ น้อยเฮย
สารวัดนายหมวดชี้ช่องให้รดมทำ ฯ
๓๖๙๓ โยธาทุกเหล่าล้วนแขงขัน
ต่างก็วิ่งพันลวันวุ่นว้า
จับการเริ่มตัดฟันขนลาก ถากแฮ
เกลากล่อมเสาไม้คว้าเครื่องไม้ปรับปรุง ฯ
๓๖๙๔ ตระบัดจัดแต่งตั้งพลับพลา
สองมุขสองทิศาคู่ด้าน
พระโรงและศาลาทิมดาบ
ฉานน่าพระลานสอ้อนอีกทั้งเกยโถง ฯ
๓๖๙๕ มานค่ายสามชั้นรอบขอบคัน
รายสินาดอนันต์ปันแน่นล้อม
โรงไหยรถเรียงรันรายเรียบ
เขื่อนเพชรเขื่อนขันป้อมปีกป้องกองราย ฯ
๓๖๙๖ สรรค์เสรจสุครีพเข้าทูลสนอง
พระอนุชนารายน์สองทราบแล้ว
ยุรยาตรจากรถทองมาพลัน พลาแฮ
เถลิงอาศน์บัลลังก์แพร้วพรั่งพร้อมทวยหาญ ฯ
             
รับข้อมูลจาก "https://www.reurnthai.com/wiki/%C3%A0%C2%B9%E2%80%9A%C3%A0%C2%B8%E2%80%9E%C3%A0%C2%B8%C2%A5%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A0%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%BE%C3%A0%C2%B8%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B8%C2%9D%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%93%C3%A0%C2%B8%E2%84%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B1%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B7%C3%A0%C2%B9%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B8%C2%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B9%C5%92_%C3%A0%C2%B8%C2%AB%C3%A0%C2%B9%E2%80%B0%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%E2%80%94%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B9%CB%86_%C3%A0%C2%B9%E2%80%98%C3%A0%C2%B9%E2%80%9C%C3%A0%C2%B9%E2%80%99"
เครื่องมือส่วนตัว