โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑๒๙
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→ท้าวจักรวรรดิยกทัพประชิดลงกา พิเภกออกรบแพ้ ท้าวจักรวรรดิให้จำตรุขังไว้) |
||
| แถว 2: | แถว 2: | ||
==ท้าวจักรวรรดิยกทัพประชิดลงกา พิเภกออกรบแพ้ ท้าวจักรวรรดิให้จำตรุขังไว้== | ==ท้าวจักรวรรดิยกทัพประชิดลงกา พิเภกออกรบแพ้ ท้าวจักรวรรดิให้จำตรุขังไว้== | ||
| + | |||
| + | ===แผ่นที่ ๕๑๓ – พระปลัดสิง=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๓๕๘๕ ฝ่ายไพนาสุรผู้ ฤทธี | ||
| + | ถึงพิเภกชวนพี่ลี ลาศเฝ้า | ||
| + | ท่ามกลางหมู่เสนี ดาดาษ พระโรงเอย | ||
| + | ชื่นจิตรอ่อนศิรเกล้า นบนิ้วบังคม ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๘๖ พิเภกยลโอรสท้าว เกษมสันต์ | ||
| + | เยื้อนขบับเข้ารับขวัญ พร่ำถ้อย | ||
| + | เจ้าไปอยู่ไพรวัน เรียนเวท จบฤๅ | ||
| + | พ่อสุดแสนจะลห้อย ห่อนเว้นวันถึง ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๘๗ ข้าบาทเรียนจบแจ้ง วิทยา แล้วเฮย | ||
| + | องค์พระกาลสิทธา บอกให้ | ||
| + | คิดถึงพระบิดา ลูกกลับ เฝ้าแฮ | ||
| + | ทูลเสร็จแล้วลาไท้ สู่ห้องชนนี ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๘๘ เบื้ององค์จักรวรรดิเจ้า มลิวัน | ||
| + | รีบเร่งพลกุมภัณฑ์ รุดเร้า | ||
| + | ล่วงด่านลุเฃตรขันธ์ หยุดทัพ พลันแฮ | ||
| + | เร่งปลูกพลับพลาเข้า พักรั้งแรมพล ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๘๙ เสร็จสั่งวิศณุราชทั้ง นนทการ เรวแฮ | ||
| + | บอกพิเภกว่าจอมมาร ธิเบศรไท้ | ||
| + | ทรงนามจักรวรรดิหาญ เหิมเดช | ||
| + | พระเสดจมาหวังได้ เยี่ยมท้าวผูสหาย ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๙๐ มาถึงจึ่งรู้ว่า ปลดปลง | ||
| + | พิเภกได้ดำรง สืบซร้อง | ||
| + | ให้มานบบาทบงษุ์ กูพี่ สหายฮา | ||
| + | แม้มาดขืดขัดข้อง จักล้างชีวัน ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๙๑ สองมารคลานคล้อยรีบ รเห็จคลา | ||
| + | ถึงนิเวศน์บอกเสนา ใหญ่น้อย | ||
| + | มโหทรทราบกิจจา นำสู่ เฝ้าเฮย | ||
| + | สองทูตกราบทูลถ้อย เสรจสิ้นบรรหาร ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
| + | ===แผ่นที่ ๕๑๔ – พระปลัดสิง=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๓๕๙๒ พิเภกสดับหวั่นว้า คนึงคิด | ||
| + | -- ปัจจามิตร หมิ่นได้ | ||
| + | ลูกหลนอ่อนหย่อนฤทธิ จักพึ่ง ใครนา | ||
| + | สุดจิตรสุดจักให้ ต่อต้านสงคราม ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๙๓ จำจิตรจำออกสู้ ไพรี | ||
| + | ตริเสรจสั่งเสนี ทูตแกล้ว | ||
| + | อันองค์พระจักกรี ทรงโปรด ยศเฮย | ||
| + | ถือมั่นมิพานแผ้ว เผ่าร้ายไป่สมาน ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๙๔ สองทูตประณตน้อม เคียมคัล | ||
| + | ออกจากพระโรงผัน คลาศคล้อย | ||
| + | ระเห็จลุพลับพลาพลัน ถึงที่ เฝ้าเฮย | ||
| + | หมอบราบกราบทูลถ้อย ท่านท้าวเสรจสาร ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๙๕ ทรงฟังดังฟ้าฟาด ทรวงลง | ||
| + | เหม่เหม่พิเภกอง อาจกล้า | ||
| + | แปดหัดถ์กวัดสารทตรง เร่งรถ มณีเฮย | ||
| + | สี่โอษฐสั่งกองหน้า รีบให้เดินขบวน ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๙๖ ฝ่ายพิเภกทูตกลับแล้ว โองการ สั่งเอย | ||
| + | ให้จัดโยธาชาญ เดชห้าว | ||
| + | มโหทรรับบรรหาร รีบจัด พลแฮ | ||
| + | ม้ารถคชเดินท้าว เสรจแล้วทูลเสนอ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๙๗ พิเภกสดับเสด็จเฝ้า สนานองค์ | ||
| + | ทรงเครื่องยุทธนายง ผ่องแผ้ว | ||
| + | พระหัดถ์จับศรทรง เสด็จสู่ รถเฮย | ||
| + | ได้ฤกษเลิกทัพแกล้ว โห่ก้องสนั่นไหว ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๙๘ เสียงรถเสียงคชดั้ง แซงกัน | ||
| + | เสียงแสะเสียงกุมภัณฑ์ กึกก้อง | ||
| + | พอพบทัพมลิวัน กลางรัฐ ยาฮา | ||
| + | ต่างทัพต่างจวบจ้อง จักเข้ารณรงค์ ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
===แผ่นที่ ๕๑๕ – พระปลัดสิง=== | ===แผ่นที่ ๕๑๕ – พระปลัดสิง=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
| แถว 87: | แถว 174: | ||
ชวนบุตรจะกลับยาตร ยังนิ เวศน์นา | ชวนบุตรจะกลับยาตร ยังนิ เวศน์นา | ||
สั่งพวกพหลให้ เลิกเข้าลงกา ฯ | สั่งพวกพหลให้ เลิกเข้าลงกา ฯ | ||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
</tpoem> | </tpoem> | ||
รุ่นปัจจุบันของ 14:28, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
ท้าวจักรวรรดิยกทัพประชิดลงกา พิเภกออกรบแพ้ ท้าวจักรวรรดิให้จำตรุขังไว้
แผ่นที่ ๕๑๓ – พระปลัดสิง
| ๓๕๘๕ ฝ่ายไพนาสุรผู้ | ฤทธี | ||
| ถึงพิเภกชวนพี่ลี | ลาศเฝ้า | ||
| ท่ามกลางหมู่เสนี | ดาดาษ พระโรงเอย | ||
| ชื่นจิตรอ่อนศิรเกล้า | นบนิ้วบังคม ฯ | ||
| ๓๕๘๖ พิเภกยลโอรสท้าว | เกษมสันต์ | ||
| เยื้อนขบับเข้ารับขวัญ | พร่ำถ้อย | ||
| เจ้าไปอยู่ไพรวัน | เรียนเวท จบฤๅ | ||
| พ่อสุดแสนจะลห้อย | ห่อนเว้นวันถึง ฯ | ||
| ๓๕๘๗ ข้าบาทเรียนจบแจ้ง | วิทยา แล้วเฮย | ||
| องค์พระกาลสิทธา | บอกให้ | ||
| คิดถึงพระบิดา | ลูกกลับ เฝ้าแฮ | ||
| ทูลเสร็จแล้วลาไท้ | สู่ห้องชนนี ฯ | ||
| ๓๕๘๘ เบื้ององค์จักรวรรดิเจ้า | มลิวัน | ||
| รีบเร่งพลกุมภัณฑ์ | รุดเร้า | ||
| ล่วงด่านลุเฃตรขันธ์ | หยุดทัพ พลันแฮ | ||
| เร่งปลูกพลับพลาเข้า | พักรั้งแรมพล ฯ | ||
| ๓๕๘๙ เสร็จสั่งวิศณุราชทั้ง | นนทการ เรวแฮ | ||
| บอกพิเภกว่าจอมมาร | ธิเบศรไท้ | ||
| ทรงนามจักรวรรดิหาญ | เหิมเดช | ||
| พระเสดจมาหวังได้ | เยี่ยมท้าวผูสหาย ฯ | ||
| ๓๕๙๐ มาถึงจึ่งรู้ว่า | ปลดปลง | ||
| พิเภกได้ดำรง | สืบซร้อง | ||
| ให้มานบบาทบงษุ์ | กูพี่ สหายฮา | ||
| แม้มาดขืดขัดข้อง | จักล้างชีวัน ฯ | ||
| ๓๕๙๑ สองมารคลานคล้อยรีบ | รเห็จคลา | ||
| ถึงนิเวศน์บอกเสนา | ใหญ่น้อย | ||
| มโหทรทราบกิจจา | นำสู่ เฝ้าเฮย | ||
| สองทูตกราบทูลถ้อย | เสรจสิ้นบรรหาร ฯ | ||
แผ่นที่ ๕๑๔ – พระปลัดสิง
| ๓๕๙๒ พิเภกสดับหวั่นว้า | คนึงคิด | ||
| ลูกหลนอ่อนหย่อนฤทธิ | จักพึ่ง ใครนา | ||
| สุดจิตรสุดจักให้ | ต่อต้านสงคราม ฯ | ||
| ๓๕๙๓ จำจิตรจำออกสู้ | ไพรี | ||
| ตริเสรจสั่งเสนี | ทูตแกล้ว | ||
| อันองค์พระจักกรี | ทรงโปรด ยศเฮย | ||
| ถือมั่นมิพานแผ้ว | เผ่าร้ายไป่สมาน ฯ | ||
| ๓๕๙๔ สองทูตประณตน้อม | เคียมคัล | ||
| ออกจากพระโรงผัน | คลาศคล้อย | ||
| ระเห็จลุพลับพลาพลัน | ถึงที่ เฝ้าเฮย | ||
| หมอบราบกราบทูลถ้อย | ท่านท้าวเสรจสาร ฯ | ||
| ๓๕๙๕ ทรงฟังดังฟ้าฟาด | ทรวงลง | ||
| เหม่เหม่พิเภกอง | อาจกล้า | ||
| แปดหัดถ์กวัดสารทตรง | เร่งรถ มณีเฮย | ||
| สี่โอษฐสั่งกองหน้า | รีบให้เดินขบวน ฯ | ||
| ๓๕๙๖ ฝ่ายพิเภกทูตกลับแล้ว | โองการ สั่งเอย | ||
| ให้จัดโยธาชาญ | เดชห้าว | ||
| มโหทรรับบรรหาร | รีบจัด พลแฮ | ||
| ม้ารถคชเดินท้าว | เสรจแล้วทูลเสนอ ฯ | ||
| ๓๕๙๗ พิเภกสดับเสด็จเฝ้า | สนานองค์ | ||
| ทรงเครื่องยุทธนายง | ผ่องแผ้ว | ||
| พระหัดถ์จับศรทรง | เสด็จสู่ รถเฮย | ||
| ได้ฤกษเลิกทัพแกล้ว | โห่ก้องสนั่นไหว ฯ | ||
| ๓๕๙๘ เสียงรถเสียงคชดั้ง | แซงกัน | ||
| เสียงแสะเสียงกุมภัณฑ์ | กึกก้อง | ||
| พอพบทัพมลิวัน | กลางรัฐ ยาฮา | ||
| ต่างทัพต่างจวบจ้อง | จักเข้ารณรงค์ ฯ | ||
แผ่นที่ ๕๑๕ – พระปลัดสิง
| ๓๕๙๙ จักรวรรดิยืนรถแก้ว | กลางพล | ||
| เหนพิเภกคุมพหล | กลาดกล้า | ||
| มุ่งขเม่นเข่นขบทนต์ | กทืบบาท | ||
| ตรัสสั่งให้กองหน้า | เร่งเข้าโจมตี ฯ | ||
| ๓๖๐๐ นนทการเร่งทัพหน้า | ขันแขง | ||
| ขุนคชขับคชแทง | ไล่ล้าง | ||
| ขุนม้าขับม้าแผลง | ธนูพิศม์ | ||
| ขุนรถขุนพลง้าง | น่าไม้ปืนยิง ฯ | ||
| ๓๖๐๑ ชาวลงกาต่างเข้า | ตีประดา | ||
| ขุนคชขับรับงา | ฮึกห้าว | ||
| พลม้าขับม้าถลา | ซัดหอก ซัดเฮย | ||
| พลรถพลท้าวก้าว | สกัดกั้นธนูแผลง ฯ | ||
| ๓๖๐๒ ต่างตนต่างดุดื้อ | ทนคง | ||
| ทรหดอุกอาจตรง | ไล่ด้น | ||
| นนทการเร่งจัตุรงค์ | รุกแล่น ทะลวงแฮ | ||
| กองทัพลงการ้น | ย่นท้อเสียขบวน ฯ | ||
| ๓๖๐๓ มโหทรพิโรธเงื้อ | ตบองรัน | ||
| โลดไล่พลมลิวัน | กลั่นแกล้ว | ||
| จักรวรรดิเร่งรถถลัน | ฟันฝ่า มาแฮ | ||
| ถึงน่ารถพิเภกแล้ว | จึ่งเอื้อนบรรหาร ฯ | ||
| ๓๖๐๔ เหวยๆ พิเภกผู้ | พาลา | ||
| ใยทรยศเชษฐา | ร่วมไส้ | ||
| ไปคบกับรามา | ผลาญญาติ แหลกแฮ | ||
| ใครจะนับว่าดีได้ | ชาติอ้ายทรชน ฯ | ||
| ๓๖๐๕ เอะไฉนจักรวรรดิเจ้า | มลิวัน | ||
| แปดโนตเองสำคัญ | ผิดถ้อย | ||
| ทั้งนี้เพราะทศกรรฐ์ | โมหมืด มนแฮ | ||
| ไปลักอรรคยอดสร้อย | ธเรศรไท้สีกร ฯ | ||
แผ่นที่ ๕๑๖ – พระปลัดสิง
| ๓๖๐๖ เราทูลทัดให้ส่ง | สีดา คืนเอย | ||
| ยังกลับมาโกรธา | ขับได้ | ||
| ขืนดื้อต่อยุทธนา | พาญาติ มรณแฮ | ||
| เราซื่อพระจึ่งไว้ | ชีพให้ครองเวียง ฯ | ||
| ๓๖๐๗ ฉะพิเภกหน้าไม่ | มีอาย | ||
| ยกมนุษยขึ้นเปนนาย | ปกเกล้า | ||
| เศียรมึงจักจากกาย | เพราะจักร กูนา | ||
| ยิ่งพิโรธเร่งรถเข้า | มุ่งล้างชีวัน ฯ | ||
| ๓๖๐๘ พิเภกชาญหาญรบด้วย | ศิลป์ทรง | ||
| ฉาดฉับกลับเบี่ยงองค์ | เปลี่ยนเปลื้อง | ||
| ต่างว่องต่างฤทธิรงค์ | สองฟาด ฟันฮา | ||
| จักรวรรดิได้ที่เยื้อง | ฟาดด้วยคันศร ฯ | ||
| ๓๖๐๙ พิเภกผันหันห่างน้าว | ศิลป์ไชย | ||
| นบเดชตรีภูวไนย | กอบเกื้อ | ||
| ปล่อยสารทเปรื่องปราดไป | ถูกจักร วรรดิแฮ | ||
| เกราะขาดสารทฉ่ะเนื้อ | ปวดปิ้มวายชนม์ ฯ | ||
| ๓๖๑๐ จักรวรรดิอ่านเวทล้าง | ศรหลุด แล้วเฮย | ||
| แผลงนาคสราวุธ | ว่องคล้อง | ||
| รัดพิเภกเซซุด | ตกจาก รถแฮ | ||
| สี่ภักตรสั่งยักษจ้อง | จับรั้งเรวมา ฯ | ||
| ๓๖๑๑ ลูกทศภักตรผู้ | กิติศับท์ | ||
| รีบออกจากเมืองกับ | พี่เลี้ยง | ||
| กรุงมารบอกพ่อจับ | พิเภกจัก ฆ่านา | ||
| บุตรว่าเธอได้เกลี้ยง | กล่อมข้าขอทัณฑ์ ฯ | ||
| ๓๖๑๒ จักรวรรดิยกโทษแล้ว | สั่งราช มันเฮย | ||
| นำพิเภกจำตราด | ตรุไว้ | ||
| ชวนบุตรจะกลับยาตร | ยังนิ เวศน์นา | ||
| สั่งพวกพหลให้ | เลิกเข้าลงกา ฯ | ||
