โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๑๐

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(→แผ่นที่ ๔๓๙ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี)
(→พิเภกให้เชิญศพทศกัณฐ์เข้าเมือง)
 
แถว 2: แถว 2:
==พิเภกให้เชิญศพทศกัณฐ์เข้าเมือง==
==พิเภกให้เชิญศพทศกัณฐ์เข้าเมือง==
 +
===แผ่นที่ ๔๓๗ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี===
===แผ่นที่ ๔๓๗ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี===
<tpoem>
<tpoem>
แถว 173: แถว 174:
ตามติดตรลอดทาง  ทิวพนัศ
ตามติดตรลอดทาง  ทิวพนัศ
ก้มภักตรนิ่งบได้  พูดด้วยนางใด ฯ
ก้มภักตรนิ่งบได้  พูดด้วยนางใด ฯ
-
</tpoem>
 
-
 
-
===แผ่นที่ ๔๔๑ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี===
 
-
<tpoem>
 
-
๓๐๘๑ ปางบรมนฤเบศรไท้  รามา วตารแฮ
 
-
เถลิงสุวรรณพลับพลา  มาตยเฝ้า
 
-
ฝ่ายพิเภกอสุรคลา  นำปรเทียบ ถึงแฮ
 
-
ให้อยุดบุษบกเข้า  นอบน้อมทูลเสนอ ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๐๘๒ สรวมชีพข้าบาทผู้  ภักดี
 
-
เชิญพระราชเทพี  สู่ไท้
 
-
นเรนทร์สุริยสดับปรีดิ์  ปราโมทย์
 
-
ปานมณีรัตนได้  หัดถท้าวถือถนอม ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๐๘๓ ทรงทัศน์บุษบกทั้ง  สาวสวรรค์
 
-
สนมนาฎนิกรกำนัล  มากม้วน
 
-
ทวยมาตยพยุหพลขันธ์  ขนัดแห่ แหนเฮย
 
-
ถามพิเภกทูลถ้วน  ถี่ถ้อยทุกประการ ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๐๘๔ พระนางทรงดำริห์ด้วย  ปรีชา
 
-
ครั้นจะเฝ้าพระจักรา  แกล่ใกล้
 
-
เกลือกท้าวธสงกา  แหนงหน่าย
 
-
ไม่โปรดปราไสยไซร้  จักซ้ำอดสู ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๐๘๕ จักเฝ้าเพียงพื้นน่า  พลานไชย
 
-
เสดจจากบุษบกไคล  คลาศเต้า
 
-
อับศรนาฎนำไป  ตรงพลับ พลาเอย
 
-
นางประณตนอบเฝ้า  ท่ามท้องพลานหลวง ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๐๘๖ พระยลพระพนิตไท้  ทรงพิจารณ์
 
-
นางสิจากไปนาน  เนิ่นแล้ว
 
-
ใครจักประมาณการ  ดีชั่ว ไฉนนา
 
-
จำประภาษถ้อแผ้ว  เผด็จถ้อยพาลฉิน ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๐๘๗ ดูก่อนเยาวเรศผู้  นฤมล
 
-
แต่พี่ข้ามขนพล  ติดเต้า
 
-
ทำศึกแทบเสียชนม์  สู้ยาก
 
-
หวังจักประสบเจ้า  นาฎน้องนางเดียว ฯ
 
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๔๔๒ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี===
 
-
<tpoem>
 
-
๓๐๘๘ ปางสมัยเมื่อเจ้าอยู่  เมืองมาร
 
-
เหนจะศุขเกษมสานต์  ยิ่งไซ้
 
-
พระยายักษโปรดปราน  ยุพเรศ
 
-
ท้วประทานใดให้  แด่เจ้าดวงสมร ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๐๘๙ พระอรอรรคเรศไท้  ลักษมี
 
-
ทรงสดับดั่งอสนี  ฟาดต้อง
 
-
ก้มกราบพระจักรี  สนองพจน พระนา
 
-
ข้าบาทจำขัดข้อง  ยากด้วยเปนหญิง ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๐๙๐ ไป่มีใดอาจอ้าง  เปนพยาน
 
-
ขอพระโปรดเถกิงกรานต์  กรุ่นกล้า
 
-
ชุมเทพยกระบิลมาร  เฉภาะน่า พลานเฮย
 
-
ถวายสัตยเสรจแล้วข้า  จักเข้าลุยเพลิง ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๐๙๑ สมเดจบรมนารถเจ้า  จักรกฤษณ
 
-
ทรงลั่นศรครรชิต  เกรอกหล้า
 
-
อมเรศใคร่ครวญคิด  ทราบเหตุ สิ้นเฮย
 
-
พาเทพยนิกรนางฟ้า  เหาะดั้นโพยมมา ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๐๙๒ ถึงสฐานมรกฎแก้ว  คีรี
 
-
ลอยเลื่อนลงปัถพี  พ่างพื้น
 
-
ทรงสถิตยแทบเชิงศี  ขเรศเรียบ เรียงเฮย
 
-
ยัดเยียดชรเดียดดื้น  ดาษทั้งเนินไศล ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๐๙๓ พระยลเทวราชพร้อม  บันเทิง พระไทยแฮ
 
-
ให้สุครีพจัดเชื้อเพลิง  เสร็จแล้ว
 
-
ทรงศรอัคนิเถกิง  ปรลองลั่น สท้านเฮย
 
-
เปนประกายพรายแพร้ว  ติดเชื้อเพลิงโพลง ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๐๙๔ องค์เอกอรรคเรศแก้ว  กระสัตรี
 
-
ก้มกราบพระสวามี  จิตรตั้ง
 
-
เอื้อนโอษฐออกวาจี  ประกาศสัตย ถวายแฮ
 
-
ขอเทพอัปศรทั้ง  หมดนี้เปนพยาน ฯ
 
</tpoem>
</tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 14:15, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พิเภกให้เชิญศพทศกัณฐ์เข้าเมือง

แผ่นที่ ๔๓๗ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี

๓๐๕๓ มณโฑอรรคเรศทั้งอัคคี
พิเภกเอกองค์ศรีอนุชน้อง
สนมนาฎราชพิรีย์พลไพร่ เมืองนา
ต่างโศกกำศรดร้องร่ำไห้แสนศัลย ฯ
๓๐๕๔ พิเภกรับสั่งให้พนักงาน
เชิญพระศพปรดิษฐานโกษแก้ว
วางเหนือราชรถยานรายเครื่อง สูงแฮ
พลแห่พรั่งพร้อมแล้วเคลื่อนคล้อยคลาขบวน ฯ
๓๐๕๕ แตรสังขเซงแซ่ซ้องเสียงครหึม
กลองชนะประโคมครึมครั่นครื้น
เสนาเนตรนองซึมชลคร่ำ ครวญเฮย
สบส่ำสาวสนมสอื้นกลับเข้าเวียงไชย ฯ
๓๐๓๖ ถึงราชนิเวศนยั้งอยุดประทับ เกยแฮ
ยานมาศรายเรียงรับศพท้าว
สู่ปราสาทรัตนรดับรดาฉัตร ไสวเฮย
โดยรีตขัตติจอมจ้าวพิภพเบื้องโบราณ ฯ
๓๐๓๗ องค์อสุรพิเภกเชื้อพรหมมาน
ออกพระโรงชัชวาลมาตย์เฝ้า
จึ่งมีราชบรรหารให้จัด พลเฮย
เราจักพาประยูรเต้านอบน้อมจักรี ฯ
๓๐๕๘ ขุนมาตยรับสั่งแล้วจัดสรร เสรจแฮ
พิเภกพาพงษพันธุ์พรั่งพร้อม
ยูรยาตรสู่สวนขวัญถึงประทับ พลเฮย
เหล่าพระวงษนบน้อมหมอบเฝ้าพระลักษมี ฯ
๓๐๕๙ องค์ท้าวพิเภกน้อมอัญชลี
ทูลพระอรรคเทพีผ่านฟ้า
ข้าคือนุชอสุรีทศภักตร์
ชื่อพิเภกเปนข้าบาทเจ้าจักรพงษ ฯ
             

แผ่นที่ ๔๓๘ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี

๓๐๖๐ บัดนี้บรมนารถเผ้าภูวนา ยกเฮย
กับพระศรีอนุชาธิราชเจ้า
มล้างทศภักตร์พิราลัยมอด ชนม์แฮ
เชิญพระบาทเสดจเฝ้านเรศรเรื้องรังสรรค์ น
๓๐๖๑ พระอรรคนาเรดได้สดับสาร
ว่าทศกรรฐมลายลาญชีพแล้ว
สร่างศัลยกระเษมปานอมฤตย โสรดแฮ
ดาลดับกำเดาแผ้วพิศม์พ้นกมลหมอง ฯ
๓๐๖๒ ปราไสยพิเภกด้วยเสาวนี
ชะรอยว่ากรรมเรามีก่อนสร้าง
จำจากพระจักรีตรอมเทวศ
แสนทุกข์สุดที่อ้างยิ่งร้อนเพลิงเผา ฯ
๓๐๖๓ เหลือคิดคับอกอั้นตันใจ จริงนอ
แม้นมาดสัตรีใดดุจข้า
ยากผู้จะเหนในจริงจิตร เรานา
ไฉนพระจอมโลกยหล้าจักสิ้นอางขนาง ฯ
๓๐๖๔ พิเภกสนองถ้อยกราบทูลอนงค์
พระแม่อย่าแรวงพวงหวาดเศร้า
ธรรมดานพคุณคงเสียงหล่อ แล้วแฮ
ถึงจะจ่อมจมเถ้าต่ำเนื้อฤๅมี ฯ
๓๐๖๕ ทรงฟังพิเภกพร้องสบประสงค์
เราจะเฝ้าจักรพงษผ่านเกล้า
จำจักโสรดสรงทรงสนานเกษ สกนธ์เฮย
ให้หมดมุฑิลเศร้าหม่นไหม้หมองศรี ฯ
๓๐๖๖ อมรินทรดำริหรู้ในวาร จิตรแฮ
ว่าพระมิ่งเยาวมาลย์สร่างเศร้า
นางคิดใคร่ทรงสนานสรงโสรด
จัดเสดจบทจรเฝ้าธิเบศร์ไท้ทรงธรรม ฯ
             

แผ่นที่ ๔๓๙ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี

๓๐๖๗ ตริเสรจดำรัสใช้กัลยา สองเอย
ชื่ออรุณรำภาภักตร์แผ้ว
จูงเชิญทิพยรัตนาภรณ์เครื่อง สนานแฮ
ถวายพระลักษมีแล้วอยู่เต้าตามจรัล ฯ
๓๐๖๘ นางฟ้าเชิญเครื่องผ้ายผยองผัน เหาะเฮย
สู่สร้อยสวนขวัญนบน้อม
ทูลถวายเครื่องทรงอันอมเรศ ถวายแฮ
๓๐๖๙ สระสนานอุทกท้าวมัฆวาน ถวายนา
ทรงสุคนธาธารทิพยแท้
บัวสวรรค์ประคองพานเชิญเชิด
ถวายพระภูษาแล้เครื่องต้นแต่งองค์ ฯ
๓๐๗๐ ทรงทิพยภูษิตแต้มทองรบาย
สังวาลสอดสามสายแสงรยับ
พัตรรัตนมาศสร้อยอร่ามแพร้วพรายสี ฯ
๓๐๗๑ สระอิ้งมรกฎแก้วเขียวขจี
พาหุรัดรายมณีนพเก้า
พรายเพชรพรรณรุ่งเร้าสอดนิ้วธำมรงค์ ฯ
๓๐๗๒ กรรฐาภรณเลิศล้วนดวงประพาฬ
กุณฑลทิพยอลังการกรรเจียก
๓๐๗๓ เสรจสรงทรงเครื่องล้วนทิพยา ภรณเฮย
เสดจจากตำหนักมาเรศห้ม
เถลิงเกยรัตนมหาบุษบก รับแฮ
             

แผ่นที่ ๔๔๐ – พระเจ้าราชวรวงษเธอพระองค์เจ้าบุตรี

๓๐๗๔ เสดจทรงบุษบกแก้วเกสร
แสงแข่งสุริยเขจรส่องหล้า
ห้ายอดเยี่ยมอำพรพ่างจรด เมฆฤๅ
พรายนพมณีจ้าจรัสรุ้งจรุญศรี ฯ
๓๐๗๕ ภิเภกนำพยุหย้ายยาตรา
เนืองนิกรโยธาพรั่งพร้อม
ออกจากเฃตรลงกานคเรศ
อเนกพหลยักษ์ห้อมแต่เต้าตามผลู ฯ
๓๐๗๖ สำมนักขาขนิฐท้าวทศภักตร์
ทราบว่าสุริวงษยักษท่วนหน้า
ไปเฝ้าพระจอมจักกฤษณราช
ยังแต่ตูเดียวอ้าอกโอ้ทำไฉน ฯ
๓๐๗๗ จักไปกลัวผิดพ้องพะตน
กูสิทำเล่ห์กลชั่วช้า
ก่อเหตุเกิดการรณรงค์ยุทธ ใหญ่แฮ
แม้จักมิไปถ้าผิดไซ้คงถึง ฯ
๓๐๗๘ คำนึงนึกแล้วเล่าพวักพวง ใจเฮย
จำจะไปตามอนงค์เหล่านั้น
ผลัดภูษิตสภักทรงเสยเกษ
ลงจากปราสาทซั้นรีบร้นเรวตาม ฯ
๓๐๗๙ ถึงขบวนด่วนตัดท้ายพลขันธ์ ไปนา
ค่อยย่องตามกำนัลลดเลี้ยว
เดินพลางอยุดยืนหันเดินต่อ ไปแฮ
เวียนวกจรคดเคี้ยวเหลือบซ้ายเหลียวขวา ฯ
๓๐๘๐ กลัวองควรนาฎเจ้าจอมสุรางค์
เดินหลีกกำนัลนางห่อนใกล้
ตามติดตรลอดทางทิวพนัศ
ก้มภักตรนิ่งบได้พูดด้วยนางใด ฯ
             
รับข้อมูลจาก "https://www.reurnthai.com/wiki/%C3%A0%C2%B9%E2%80%9A%C3%A0%C2%B8%E2%80%9E%C3%A0%C2%B8%C2%A5%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A0%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%BE%C3%A0%C2%B8%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B8%C2%9D%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%93%C3%A0%C2%B8%E2%84%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B1%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B7%C3%A0%C2%B9%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B8%C2%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B9%C5%92_%C3%A0%C2%B8%C2%AB%C3%A0%C2%B9%E2%80%B0%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%E2%80%94%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B9%CB%86_%C3%A0%C2%B9%E2%80%98%C3%A0%C2%B9%E2%80%98%C3%A0%C2%B9%C2%90"
เครื่องมือส่วนตัว