โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๐๔

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
(หนุมานอาสาลักกล่องดวงใจทศกัณฐ์ จนถึงพระฤษีโคบุตรพาหนุมานถวายตัว)
 
แถว 2: แถว 2:
==หนุมานอาสาลักกล่องดวงใจทศกัณฐ์ จนถึงพระฤษีโคบุตรพาหนุมานถวายตัว==
==หนุมานอาสาลักกล่องดวงใจทศกัณฐ์ จนถึงพระฤษีโคบุตรพาหนุมานถวายตัว==
-
===แผ่นที่ ๔๑๒ – พระราชนิพนธ์===
 
-
<tpoem>
 
-
๒๘๗๘ ตริเสร็จสั่งให้เลิก  พลไกร
 
-
กลับนครคืนครไล  คลาศแคล้ว
 
-
ทรงสังข์สั่งทัพไชย  คืนกลับ
 
-
เสดจสู่พลับพลาแพร้ว  พรั่งพร้อมพานรินทร ฯ
 
-
 
-
๒๘๗๙ พระทรงดำริห์ด้วย  การสง ครามแฮ
 
-
ซึ่งสิบศิรไป่ปลง  ชีพม้วย
 
-
พลางถามพิเภกจง  แจ้งเหตุ
 
-
อสุรคงชีพด้วย  เดชกล้ากลั่นไฉน
 
-
 
-
 
-
๒๘๘๐ พิเภกทูลเหตุแจ้ง  จริงประจักษ์
 
-
ว่าจิตรท้าวทศภักตร์  ถอดไว้
 
-
อาศรมแห่งพระนัก  สิทธิซ่อน สงวนแฮ
 
-
จักกราบทูลก่อนไส้  เฉกแสร้งสังหาร ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๘๑ พระอวตารสดับสิ้น  สงกา
 
-
จึ่งประกาศท้าวพระยา  ฝ่ายเฝ้า
 
-
ใครอาจจักอาษา  เอาจิตร ได้ฤๅ
 
-
มวญหมดประณตเกล้า  ห่อนกล้าฉสองสาร ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๘๒ ตรัสถามสามครั้งจึ่ง  หณุมาน
 
-
รับพระราชโองการ  ท่านใช้
 
-
ขอองคตไชยชาญ  ไปช่วย กันแฮ
 
-
เจ็ดทิวาจักให้  เสรจได้ดังประสงค์ น
 
-
 
-
 
-
๒๘๘๓ ยินสนองเปรมโปรดเกล้า  อนุญาต ตามนา
 
-
แล้วประสิทธิพรประสาศ  เพิ่มให้
 
-
หณุมานออกจากราช  สภาฉุก เฉลียวแฮ
 
-
จึ่งกลับคำนับใกล้  บาทไท้กระซิบทูล ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๘๔ ข้าบาทจรจากเบื้อง  บทศรี
 
-
ใครจักกราบทูลคดี  ว่าร้าย
 
-
ขอพระโปรดปรานี  งดเจ็ด เวรนา
 
-
ทูลเสรจสองสวาผ้าย  เผ่นขึ้นคัคณานต์ ฯ
 
-
</tpoem>
 
===แผ่นที่ ๔๑๓ – พระราชนิพนธ์===
===แผ่นที่ ๔๑๓ – พระราชนิพนธ์===
<tpoem>
<tpoem>
แถว 216: แถว 174:
ทศเศียรว่าเหนสนิท  อย่านึก แหนงเลย
ทศเศียรว่าเหนสนิท  อย่านึก แหนงเลย
เจ้าจุ่งรักลิงลม้าย  ลูกแก้วเกิดครรภ์ ฯ
เจ้าจุ่งรักลิงลม้าย  ลูกแก้วเกิดครรภ์ ฯ
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๔๑๗ – พระราชนิพนธ์===
 
-
<tpoem>
 
-
๒๙๑๓ กระบี่วายุบุตรขึ้น  สถิตยปราง ประทานเฮย
 
-
แสนส่ำสาวสุรางค์  เรียบเฝ้า
 
-
หลอนหลอกหยอกยุดนาง  มานวด พัดแฮ
 
-
ถนอมแนบแอบอุรเคล้า  ตราบเคลิ้มหลับใหล ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๑๔ อรุณเรืองเรื่อฟื้น  ตื่นตา
 
-
เจนจากแท่นนิทรา  รวดเร้า
 
-
มาประดับสรรพขัติยา  ภรณเพริด พรายแฮ
 
-
ขึ้นสู่ปราสาทเฝ้า  แทตยไท้ทศเศียร ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๑๕ ขุนมารมาต้อนรับ  พาไป
 
-
ยังพระโรงฝ่ายใน  นั่งใกล้
 
-
ปราโมทย์มนะปราไส  พลางตรัส ถามแฮ
 
-
ไฉนจึ่งเจ้าไป่ไหว้  พ่อนี้นึกฉงน ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๑๖ กระบี่บ่ายเบี่ยงถ้อย  ทูลสาร
 
-
ขอพระโปรดประทาน  โทษข้า
 
-
เพราะคอยพระพายพาน  พอประณต ก่อนแฮ
 
-
จึ่งเคร่าบังคมช้า  เช่นนี้อย่าขนาง ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๑๗ ท้าวราพเสียรู้กลับ  ชมกตัญ ญูแฮ
 
-
คุณชนกยกใครทัน  เทียบได้
 
-
เชิญพ่อตริการบัน  เทาทุกข์ แทตยนา
 
-
ปราบศึกสองมนุษยให้  เหือดสิ้นสงคราม ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๑๘ กระบี่ว่าบัดนี้  บุตรมา เฝ้าแฮ
 
-
หวังจะใคร่ทูลลา  ปราบเสี้ยน
 
-
สิบเศียรสบอัชฌา  ไศรยสั่ง มาตย์เฮย
 
-
ให้จัดพยุหอย่าเพี้ยน  ผิดครั้งพระดนัย ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๑๙ เสนานอบเกล้ารับ  บรรหาร ท่านนา
 
-
มากะเกณฑ์พลมาร  มากม้วน
 
-
บกพร่องไพร่จ่ายการ  เก็บซัก เติมแฮ
 
-
ตามแบบอินทรชิตถ้วน  ขนบตั้งเต็มขบวน ฯ
 
</tpoem>
</tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 14:13, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

หนุมานอาสาลักกล่องดวงใจทศกัณฐ์ จนถึงพระฤษีโคบุตรพาหนุมานถวายตัว

แผ่นที่ ๔๑๓ – พระราชนิพนธ์

๒๘๘๕ สองทหารเหาะมุ่งแคว้นลงกา
ถึงยอดนิลกาลาหยุดยั้ง
เข้าสู่พระสิทธากอดบาท สอื้นแฮ
นักสิทธิ์สนเท่ห์ตั้งกระทู้ขู่ถาม ฯ
๒๘๘๖ พายุบุตรเสบอกแจ้งใจความ
ข้าคู่คือทหารรราพี่น้อง
อาสาหักสงครามไชยชอบ สูญแฮ
กลับคิดพาลผิดจ้องจักล้างชีวัน ฯ
๒๘๘๗ ยินข่าวท้าวราพเลี้ยงเหล่าทหาร ดีนา
ใคร่สู่โพธิสมภารพึ่งไท้
สิทธาว่าใช่การกูผนวช
เองภักดีจริงไซร้จุ่งเข้าไปเอง ฯ
๒๘๘๘ ข้าเกรงพระกริ้วไป่ทันถาม พระเอย
กลัวเกลือกจะวู่วามฆ่าข้า
พระนำช่วยแนะความซึกภัก ดีแฮ
เหนชีพจะค่อยช้าช่วยให้คงชนม์ ฯ
๒๘๘๙ นักสิทธิยลโศกเศร้าเหนสม จริงนา
ไป่ทราบเล่ห์ลมลิงหลอกให้
สงสารทศกรรฐกรมทรวงสุด คิดแฮ
ได้กระบี่จักได้ช่วยร้ารอนเข็ญ ฯ
๒๘๙๐ ตริแล้วรับถ้อยห่มคากรอง
มือจับธารกรมองจดจ้อง
ออกจากกุฎสองสวาฉุด สใบแฮ
ดาบศเบือนภักตรร้องว่ารั้งกูใย ฯ
๒๘๙๑ พานรว่าข้านึกสงกา อยู่นา
พิเภกทูลพะราเมศไท้
ว่าพระปิ่นราพนาสูรถอด จิตรแฮ
มอบพระมุนไว้เก็บเร้นจริงฤๅ ฯ
             

แผ่นที่ ๔๑๔ – พระราชนิพนธ์

๒๘๙๒ ฤๅษีรับสัตยซ้ำห้ามปราม
เองอย่าพูดแพร่ความเอิกอื้อ
กระบี่ว่าเกรงรามริลอบ ลักแฮ
นักสิทธิคิดชอบรื้อรีบเข้าศาลา ฯ
๒๘๙๓ หยิบได้ดวงชีพแล้วถือมา ด้วยแฮ
หณุมานมารยาซักไซ้
เหตุใดที่ลงกากว้างใหญ่
จักเกบไว้ไป่ได้ดั่งนี้นึกฉงน ฯ
๒๘๙๔ ฤๅษีแสดงเหตุให้พานร สิ้นแฮ
แล้วรีบพากันจรดัดดั้น
มากระทั่งถึงนครขุนกระบี่
ฉวยฉุดธารกรซั้นเสกถ้อยพาที ฯ
๒๘๙๕ ข้าคิดวิตกด้วยดวงใจ ราพนา
พระจะพาเข้าไปชิดนั้น
ฉวยกลับสู่กายไฉนจะถอด ทันฤๅ
นักสิทธิ์สดับอั้นอกร้องหาฤๅ ฯ
๒๘๙๖ วานรแนะให้มอบองคต
ถือยู่นอกนครงดท่าผ้าย
นักธรรมเชื่อคำหมดมอบกล่อง ชีพแฮ
พาแต่หณุมานย้ายยาตรเข้าธานี ฯ
๒๘๙๗ พลเมืองตื่นมี่ก้องกรุงมาร
ลิงสกิดพระอาทิตย์ใส่ใคล้
ว่าองคตอยู่ทวารเกลือกยักษ ยุทธแฮ
ข้าจะไปสั่งให้บอกแจ้งตามจริง ฯ
๒๘๙๘ สิทธาบรู้เท่าเสียที ลิงนา
ขุนกระบินทรยินดีรีบผ้าย
มาสู่ลูกพาลีนฤมิตร
กล่องชีพทศภักตรคล้ายเก่าแล้วสั่งสาร ฯ
             

แผ่นที่ ๔๑๕ – พระราชนิพนธ์

๒๘๙๙ จงส่งกล่องใหม่ให้ดาบศ
พาเก่าไปบรรพตฝ่ายใต้
อัญชันชือปรากฎสังเกต
คอยพี่เหาะขึ้นให้รีบร้อนนำมา ฯ
๒๙๐๐ สั่งเสร็จประณตน้อมหัถปรสาร รฦกแฮ
ขอพระพายอย่าพานพัดแผ้ว
กว่าจะเสร็จราชการพระกฤษณ ท่านเอย
แล้วสู่นักสิทธิแคล้วคลาศเข้าโรงคัล ฯ
๒๙๐๑ ทศภักตรผันพบหน้าพานร
ลุกขยับจับศรก่งรั้ง
ถามว่าพระบรปักษสู่ ใยฤๅ
แค้นยิ่งโยมไป่ยั้งจักแย้งยิงมัน ฯ
๒๙๐๒ ฤๅษีร้องห้ามอย่าหุนหัน
ขึ้นนั่งบัลลังก์พลันฟลอดจ้อ
วานรนี่ผิดกันกับพระ รามนอ
ให้รูปพามาง้ออยู่ด้วยพระยามาร ฯ
๒๙๐๓ ฟังสารตรองตริซ้ำสอบถาม ลิงแฮ
เหตุซึ่งโกรธพระรามกล่าวอ้าง
ข้อใดที่เปนความแค้นนัก นั้นฤๅ
จึ่งจะมาเข้าข้างฝ่ายข้าจงแถลง ฯ
๒๙๐๔ หณุมานทูลตอบถ้อยทศภักตร
ศึกใหญ่ใดข้าหักทุกครั้ง
พระรามร่ำแต่จักคาดโทษ ทัณฑ์นา
บำเหน็จรางวัลตั้งแต่เฟื้องฤๅมี ฯ
๒๙๐๕ ทศศีร์เชื่อหมดสิ้นแสร้งทวน ถามเฮย
เมื่อหักสวนเราชวนอยู่ไส้
ไม่อยู่ฆ่ายักษลวนลามลวก เมืองแฮ
ราเมศรางวัลให้มากน้อยเปนไฉน ฯ
             

แผ่นที่ ๔๑๖ – พระราชนิพนธ์

๒๙๐๖ พระรามยังรักข้าจึ่งหนี พระเอย
ครั้นพิเภกพาทียุไท้
กลับเกลียดกลับด่าตีแต่โกรธ กริ้วนา
บำเหน็จนั้นข้าได้แต่ผ้าชุบสรง ฯ
๒๙๐๗ ความแค้นข้าพ้นที่พรรณา
จึ่งบั่นบากหน้ามาพึ่งไท้
จะขอรับอาสาออกศึก
จับมนุศย์จุ่งได้มัดเข้ามาถวาย ฯ
๒๙๐๘ สิบเศียรสดับเพี้ยงเผด็จศึก เสร็จเฮย
เหนชนะสมนึกคาบนี้
สั่งหมู่มุขมาตยปฤกษาไต่ สวนแฮ
ต่างว่าสุจริตชี้ชอบเลี้ยงพานร ฯ
๒๙๐๙ ยินคำดำหรัสด้วยหณุมาน
พ่อจะเลี้ยงเจ้าปานลูกแก้ว
ขอบคุณพระอาทิตย์เฉกชุบ ชีพแฮ
นักสิทธิเสร็จกิจแล้วละท้าวคืนสฐาน ฯ
๒๙๑๐ ถึงทวารองคตให้กล่องนิมิตร
ดาบศบแคลงจิตรรับเต้า
ลิงพากล่องชิพิตรจริงเหาะ ไปแฮ
อยู่ยอดผาเคร่าเค้าที่ซ้อมสัญญา ฯ
๒๙๑๑ ทศกรรฐ์จัดเครื่องต้นอลังการ
ปราสาทแสนสฤงฆารมอบให้
เปนบำเหน็จหณุมานสามิภักดิ์ มาแฮ
แล้วสู่ปรางนั่งใกล้กล่าวแจ้งมหิษี ฯ
๒๙๑๒ มณโฑทูลห้ามอย่าควรคิด เลี้ยงนา
ปรปักษกลับเปนมิตรมักร้าย
ทศเศียรว่าเหนสนิทอย่านึก แหนงเลย
เจ้าจุ่งรักลิงลม้ายลูกแก้วเกิดครรภ์ ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว